บทที่ 3 มาอาบน้ำด้วยกันเถอะนะ…มัสลิน 2

“เหอะ ร้อนตัวเหรอไงคะ” เธอยังคงทำหน้าล้อเลียนเขาจนหน้าขาวๆคมๆเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำอย่างไม่พอใจ

“ถ้าคุณหุบปาก คุณจะน่ารักกว่านี้มาก”

“ทำไมฉันต้องหุบปากคะ ในเมื่อฉันไม่เคยคิดอยากจะให้คุณมองว่าฉันน่ารัก”

“หึ” เขาทำเสียงชนิดหนึ่งในลำคอ ปรายตามองหญิงสาวที่แช่อยู่ในน้ำที่ลึกถึงอกด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกช้าๆ

“นั่นคุณจะทำอะไร”

“ถอดชุด” ราชิตตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะถอดเสื้อออกเมื่อปลดกระดุมออกจนหมดทุกเม็ดแล้ว

“หมายความว่า…คุณจะแก้ผ้า” เธอถามเสียงสั่นๆ

“yes” เขาตอบรับเป็นภาษาอังกฤษ ตาคมเริ่มพราวระยับอย่างขบขันเมื่อเห็นดวงตากลมโตเบิกกว้างจนแทบจะถลนออกมานอกเบ้า

“ออกไปเลยนะ ออกไปๆๆๆๆ” เธอไล่เขาเสียงรัว เสียงใสๆร้องวี๊ดๆกรี๊ดๆๆจนราชิตเริ่มหูอื้อ

“เลิกกรี๊ดสักทีเถอะ ผมไม่อยากหูหนวกตั้งแต่ยังหนุ่มๆ” เขายกมือขึ้นปิดหูตัวเอง

“หูหนวกก็ดีสิคะคุณลุง” ทำเป็นพูดเยาะๆใส่เขา แต่ดวงตาคอยลอบมองหน้าอกขาวๆกล้ามท้องที่ขึ้นเป็นลอนๆของเขาอย่างลืมตัว

ผู้ชายอะไร….หุ่นดีเป็นบ้า!!

“ผมยังหนุ่ม” เขาย้ำ

“หนุ่มตรงไหนคะ หน้าตาบ่งบอกว่าอายุเกินสี่สิบ”

“ผมเพิ่งจะยี่สิบสี่”

“นึกว่าสี่สิบสาม”

“ผมยังไม่แก่”

“แต่คุณมีรอยตีนกา”

“ผมมั่นใจว่ายังไม่มี หน้าผมยังเต่งตึง”

“หลอกตัวเอง”

“คุณนั่นแหละที่จะหลอกผม”

“ฉันไม่เคยหลอกคุณ” เธอแหว

“คุณบอกว่าผมแก่” เขากล่าวหา

“แล้วมันจริงหรือเปล่าล่ะ”

“ไม่จริง”

“เลิกปฏิเสธแล้วกรุณาออกไปจากห้องน้ำด้วยค่ะ ฉันจะอาบน้ำ” เธอพูดเสียงแข็งพร้อมชี้นิ้วไปทางประตูห้องน้ำอย่างไล่ส่ง แต่อย่าหวังว่าคนอย่างราชิตจะยอมออกไปง่ายๆ

“ผมอาบด้วย” เขารูดซิบกางเกงออกอย่างรวดเร็ว เล่นเอาเธอร้องอุทานออกมาอย่างตกใจ

“แว้กก”

“อุทานให้เพราะๆหน่อยไม่ได้เหรอไง”

กางเกงขายาวสีดำรูดลงไปกองที่พื้น เผยให้เห็นช่วงขายาวแข็งแรงได้สัดส่วน มือใหญ่จับที่ขอบกางเกงชั้นใน แต่ยังไม่ทันจะถอดออก หญิงสาวก็ด่าเขาฉอดๆเหมือนลืมความกลัวจนหมดสิ้น

“ออกไปนะไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ฉันไม่อยากตาบอดเพราะคุณนะ”

แล้วเธอก็หันหลังหนีเขา เสียงด้านหลังเงียบไปมาได้ยินอีกทีก็ตอนที่มีเสียงน้ำแตกกระจายเหมือนคนกระโดดลงมา

ตูม!!

“อ้ะ” เธอหันขวับไปมองทางต้นเสียง ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นร่างสูงมาอยู่ใกล้ๆเธอในระยะประชั้นชิด

“ขออาบด้วยคนนะ” เขายิ้มสว่างไสว โชว์ฟันขาวๆครบทุกซี่…ผู้ชายคนนี้ยิ้มสวย แต่เธอจะหวั่นไหวไปกับเขาไม่ได้เด็ดขาด เธอจะต้องท่องไว้ในใจว่าเขาเป็นผู้ชายอันตราย เห็นแก่ตัว ชอบข่มขู่ บีบบังคับ นิสัยเสีย เขาคือคนที่เธอควรเกลียด ไม่ใช่ไปนึกชื่นชมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจและหน้าตาอันหล่อเหลาของเขาแบบนี้

“ออกไปนะ” เธอผลักอกเขาอย่างแรง แต่เขากลับไม่ยอมขยับเขยื้อน ซ้ำยังยิ้มเยาะๆใส่เธอเสียอีก

“ดูเหมือนคุณจะชอบผลักไสผมจังเลยนะ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำกับผมแบบนี้” เขารวบมือเล็กทั้งสองข้างเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ตาคมเปล่งประกายอยากเอาชนะโดยไม่สนใจเลยสักนิดว่าคนตัวเล็กจะหน้าบึ้งตึงขนาดไหน

“ถอยไปนะ”

“ไม่เอา ไม่ถอย”

“ฉันไม่อยากอาบน้ำพร้อมคุณ”

“ทำไมล่ะ” ถามเสียงพาซื่อ

“ยังมีหน้ามาถามอีกนะ” ตากลมโตหลุบลงมองแผงอกกว้างอย่างเผลอไผล ผิวของเขาขาวเนียน ผิวละเอียดไม่หยาบเหมือนชาวต่างชาติทั่วๆไป นัยน์ตาสีน้ำเงินของเขาคมกริบเหมือนสีของน้ำทะเลลึก ดูสวยแต่ก็ลึกลับอย่างน่าประหลาด

“มองผมแบบนี้คุณ…กำลังคิดทะลึ่งอยู่เหรอไง”

“จะบ้าเหรอไง ออกไปเดี๋ยวนี้นะ”

“ไม่ออก คุณถอดชุดออกเข้าสิ ไม่งั้นจะอาบน้ำให้สะอาดได้ไง” เขาแนะนำอย่างหวังดีแต่กลับได้สายตาขุ่นเขียวกลับมา

“ฉันเกลียดคุณ” เธอพูดเสียงลอดไรฟัน

“เกลียดเหรอ?” ถามเสียงเบาหวิวก่อนจะลอบถอนหายใจออกมาเบาๆเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ในสมอง

“ใช่ ฉันมีแฟนแล้วค่ะ”

“แฟน?” เสียงแปร่งๆของเขาถามทวนออกมาอีกครั้ง คิ้วเข้มยาวขมวดเข้าหากันอย่างงุนงง “คุณมีคนรักแล้วหรือ?”

“ใช่” เธอตอบเสียงดังฟังชัด พยายามจะไม่นึกไปถึงเรื่องที่ธันวาคิดจะฆ่าเธอ

“งั้นผมจะส่งคุณกลับ” เสียงทุ้มเริ่มเย็นชาจนมัสลินรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก มองร่างสูงเพรียวที่ก้าวขึ้นจากน้ำด้วยสายตาเหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะยอมขึ้นจากน้ำง่ายๆแบบนี้

“อ๊ายยยย” หญิงสาวยกมือขึ้นปิดตาตัวเอง หน้าร้อนวูบวาบเมื่อเขาไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายเลยสักชิ้น แต่เขาก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะเขินอายเลยสักนิด เขาเพียงแค่หันมามองเธอนิดหนึ่งด้วยแววตาที่ว่างเปล่า ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่พาดไว้บนราวข้างๆผนังห้องน้ำมาปกปิดเรือนกายช่วงล่างแล้วเดินออกไปโดยไม่ยอมปริปากพูดอะไรกับเธออีกแม้แต่คำเดียว

เมื่อลับร่างสูงแล้ว เธอก็ยกมือที่ปิดตาออก สายตามองไปทางประตูห้องน้ำอย่างครุ่นคิด

เธอรู้สึกไปเองหรือเปล่านะ…ทำไมเธอถึงคิดว่าเขามีอะไรบางอย่างที่ไม่เหมือนมนุษย์ธรรมดา

ในคืนนั้น…ตอนที่เขามาช่วยชีวิตเธอ…แสงจันทร์ที่ส่องลงมาสะท้อนให้เธอเห็นว่าดวงตาของเขาเป็นสีดำสนิท แต่ทำไม…ตอนนี้ดวงตาของเขาถึงเป็นสีน้ำเงินได้ หรือว่า…เขาจะใส่เลนส์ตา??

แล้วทำไมที่บ้านของเขาถึงมีโลงศพตั้งอยู่ด้วย แถมมีถึงสองโลง แล้วเขายังทำท่าเหมือนไม่พอใจที่เธอมาพบเจอโลงเข้าเสียอีก…

คนปกติที่ไหนเขาจะเอาโลงมาไว้ในบ้าน แถมยังมีถึงสองโลงเสียอีก

คฤหาสน์สวยๆที่สร้างโดยเลียนแบบชาติตะวันตกหลังนี้ ดูจากความโอ่อ่าและหรูหราแล้ว มัสลินคิดว่าราคาคงไม่ต่ำกว่าสิบล้าน แล้วทำไมถึงมาตั้งอยู่กลางป่าที่ไร้ความเจริญแบบนี้ได้

เขาบอกว่าเขาเป็นลูกครึ่งชาวยุโรปที่เพิ่งมาอยู่เมืองไทยได้ไม่นาน แล้วเขานึกยังไงถึงได้มาซื้อที่ดินที่มีแต่ป่าแบบนี้ ทั้งๆที่เขาน่าจะมีเงินมากพอที่จะซื้อที่ดินในแถบชุมชนได้มากมาย

ผู้ชายคนนี้ดูลึกลับ และน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก

เธอปลดชุดตัวเองออกแล้ววางชุดเปียกๆลงที่ขอบอ่าง ก่อนจะเริ่มแหวกว่ายเพื่อชำระร่างกายให้สะอาด การได้อาบน้ำเย็นๆทำให้ความเครียดของเธอเริ่มคลายตัวลง เมื่อเธอสมองปลอดโปร่งดีแล้ว เธอค่อยนั่งคิดหาหนทางต่อไป ว่า…จะจัดการกับชีวิตของตัวเองต่อไปอย่างไรดี…

แต่ที่แน่ๆก็คือ…เธอจะไม่มีวันยอมพ่ายแพ้แก่โชคชะตาเป็นอันขาด!!