บทที่ 5
ทันทีที่ก้าวออกจากลิฟต์ ไม่ทันได้เดินไปถึงห้องพักของลูกทัวร์ ซึ่งพักติดๆ กันรวมทั้งหมดห้าห้อง แสนรักก็ถูกบรรดาลูกทัวร์ทั้งหลายล้อมหน้าล้อมหลัง ต่างก็แย่งกันบอกถึงปัญหาที่ตนเองประสบพบเจอ และต้องการให้ไกด์สาวแก้ไขปัญหาให้
“พี่แสนรัก ผมหิวขนม ในห้องไม่มีขนมให้กินเลยครับ” ลูกทัวร์ซึ่งเด็กที่สุดในกลุ่ม จับมือแสนรักเขย่าแรงๆ ขณะโอดครวญด้วยความหิว
แสนรักคลี่ยิ้มหวาน พลางยื่นช็อคโกแลตหลายชิ้น ที่มีติดอยู่ในกระเป๋าเป้ให้ลูกทัวร์ตัวน้อย “นี่ค่ะ ช็อคโกแลต พี่แสนรักซื้อจากร้าน ดิวตี้ฟรี (Duty Free) ในสนามบิน น้องก้องกินไปก่อนนะคะ เดี๋ยวตอนเย็นๆ พี่แสนรักจะพาไปซื้อขนมกินค่ะ”
“ขอบคุณมากครับ พี่แสนรัก”
หมดปัญหาของน้องก้องที่หิวขนมแล้ว ก็ยังเจอปัญหาตามมาอีกระลอก
“น้องแสนรักจ๊ะ เอ่อ...พี่...เอ่อ...”
“คุณน้ำรินมีอะไรหรือเปล่าคะ บอกแสนรักได้เลยค่ะ” แสนรักเอ่ยบอก หลังจากลูกทัวร์คนหนึ่งอึกอักไม่กล้าเอ่ยพูดออกมา
ผู้ถูกเอ่ยถามขยับกายเข้าไปใกล้แสนรัก ก่อนจะกระซิบบอกเบาๆ ว่า “รอบเดือนพี่มา แล้วพี่ไม่ได้เตรียมผ้า
อนามัยมาด้วยนะสิค่ะ”
“แสนรักเตรียมมาเผื่อค่ะ เดี๋ยวแสนรักหยิบให้นะคะ อยู่ในกระเป๋าเดินทางค่ะ”
“โอ้วว...น้องแสนรักนี่รอบคอบจริงๆ”
แสนรักยิ้มหวานกับคำชม แอบตอบอยู่ในใจว่าเธอเตรียมมาทุกอย่างแม้กระทั่งไม้จิ้มฟัน “คุณน้ำรินรอในห้องพักนะคะ แสนรักจะไปหยิบมาให้เดี๋ยวนี้ค่ะ”
“ค่ะ น้องแสนรัก พี่คิดไม่ผิดจริงๆ ที่เลือกมาเที่ยวกับเดอะ ทราเวล ไลน์ เฟรน เพราะนอกจากจะมีไกด์ที่น่ารักแล้ว ยังรอบคอบที่สุดเลย”
“ขอบคุณพี่น้ำรินที่ชมค่ะ แสนรักขอไปหยิบผ้าอนามัยให้ก่อนนะคะ”
แสนรักขอตัวเข้าไปในห้องพักของตนเอง พอประตูห้องปิดลงก็ลอบถอนหายใจยาวอยู่ชั่วขณะ บอกตัวเองว่าการทำอาชีพไกด์ไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิดแม้แต่นิดเดียว ยิ่งมาเจอสถานการณ์ความไม่สงบในประเทศคาลาส์ด้วย ยิ่งทำให้หญิงสาวคิดหนักกว่าเดิม
“สาธุๆๆ อย่ามีเหตุร้ายเกิดขึ้นเลย”
แสนรักยกมือพนมท่วมหัวขณะบนบานศาลกล่าว จากนั้นก็เดินตรงไปยังกระเป๋าเดินทางของตนเอง แต่ไม่ทันได้หยิบของใช้ยามจำเป็นไปให้กับลูกทัวร์ที่ชื่อน้ำริน ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นซะก่อน พอหยิบโทรศัพท์ออกมาเห็นว่าเป็นไซนันที่โทร.หา ก็รีบกดรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว
“มีข่าวคืบหน้ายังไงบ้างคะ ข่าวดีหรือข่าวร้ายคะ คุณไซนัน ”
“ข่าวดีครับ”
ไซนันเอ่ยตอบยิ้มๆ ผ่านการสนทนาทางโทรศัพท์ ก่อนจะเอ่ยบอกต่อให้แสนรักเป่าลมออกจากปากได้อย่างโล่ง
อกเป็นที่สุด
“ทหารนอกเครื่องแบบสามคนกำลังเดินทางมายังโรงแรม พวกเขาจะทำตัวเหมือนเป็นนักท่องเที่ยว เพื่อปะปนไปกับทัวร์ของคุณในวันพรุ่งนี้และตลอดทั้งทริป ก่อนถึงมื้อค่ำ ผมอยากให้คุณลงมาพบกับพวกเขาก่อน จะได้ทำความรู้จักกันไว้ด้วยครับ”
“ได้ค่ะ ฉันขอเวลาดูแลลูกทัวร์ให้เรียบร้อยก่อน น่าจะราวๆ หนึ่งถึงสองชั่วโมง เดี๋ยวฉันลงไปพบคุณค่ะ”
“ครับ พวกเราจะรอคุณในล็อบบี้ของโรงแรมครับ”
“ค่ะ คุณไซนัน”
แสนรักกดวางโทรศัพท์ไปแล้ว ใจชื้นขึ้นมาบ้างเมื่อมีทหารนอกเครื่องแบบมาคอยคุ้มกันพวกตน
“สู้ๆ ยายแสนรัก เธอต้องผ่านอุปสรรคไปให้ได้”
หญิงสาวให้กำลังใจกับตนเอง จากนั้นก็เปิดกระเป๋าเดินทาง หยิบผ้าอนามัยทั้งห่อไปให้ลูกทัวร์ ซึ่งป่านนี้คงรอเก้อแล้ว
ในขณะไซนันกับแสนรักเตรียมรับมือกับเหตุร้าย ที่อาจเกิดขึ้นกับกรุ๊ปทัวร์ของตน ทางด้านของกองโจรทะเลทรายที่โหดเหี้ยมมีหัวหน้ากองโจรคือนาฟซา ซึ่งเป็นที่หมายหัวของทางการประเทศคาลาส์ ก็กำลังคร่ำเคร่งอยู่กับการวางแผนปล้นกรุ๊ปทัวร์ ที่เพิ่งเดินทางมาจากประเทศไทยเช่นเดียวกัน
“หัวหน้าครับ วันนี้มีทัวร์มาจากประเทศไทยกลุ่มหนึ่ง ดูท่าว่าแต่ละคนกระเป๋าหนักอยู่ไม่น้อย” ชิยาด์ ลูกน้องคนสนิทไม่ทันได้เอ่ยจบ ก็ถูกนาฟซาผู้เป็นหัวหน้าสั่งการในทันที
“ปล้นพวกมันให้หมดตัว จับผู้หญิงที่มึงคิดว่าสาวและสวยที่สุดมาให้กู ตอนนี้กูเบื่อนังพวกผู้หญิงที่อยู่ในค่ายเต็มทน มีแต่หน้าเดิมๆ บริการก็ไม่ได้เรื่อง กูอยากได้สาวโสดชิงๆ คงสนุกน่าดูตอนได้ข่มขื่นพวกมัน”
นาฟซาแสยะยิ้มจนเห็นฟันเหลืองอ๋อย ดวงตาโชนไปด้วยความโหดเหี้ยมขณะสั่งชิยาด์ ซึ่งโหดไร้ความปราณีไม่แพ้ผู้เป็นหัวหน้า
ชิยาด์กระตุกยิ้มกับคำสั่งที่ถูกใจเป็นที่สุด “ถ้ายังงั้นผมกับลูกน้องจะจับตามองกรุ๊ปทัวร์กลุ่มนี้เป็นพิเศษ ทันทีที่พวกมันออกพ้นจากตัวเมืองหลวงคาลาส์ ผมจะลงมือปล้นในทันที และเท่าที่ผมสังเกตเห็น คนที่เป็นไกด์แลดูสาวและสวยเซ็กซี่ที่สุดในกรุ๊ปทัวร์นี้”
“มึงรีบไปลงมือ แล้วลากคอไกด์สาวที่ว่ามาให้กูทันที” นาฟซาสั่งรัวเร็ว แค่คิดว่าจะได้ข่มขืนเชลยที่ถูกจับตัวมา ร่างกายของเขาก็กระสั่นไปทั้งตัว
และลูกน้องชั่วทุกหยดเลือดอย่างชิยาด์ ก็รับคำเพื่อเอาใจผู้เป็นเจ้านาย “ได้ครับท่านนาฟซา ไม่เกินวันสองวัน หัวหน้าจะมีของเล่นใหม่เป็นไกด์สาวสุดเซ็กซี่จากประเทศไทย”
นาฟซาหัวเราะลั่นขณะมองตามลูกน้องที่เดินออกจากบ้านพักของเขา เพื่อไปทำตามคำสั่ง ปล้น ฆ่า จับตัวผู้หญิงมาข่มขืนให้ตายคาเตียง นั่นคืองานถนัดของพวกเขา