บทที่ 5

“อะไรนะ นี่จะให้ฉันเป็นราชินีอย่างนั้นเหรอ?”

สีรุ้งอุทานออกมาอย่างตกใจ เมื่ออรนิตเข้ามาบอกงานสำคัญเย็นนี้ให้กับเธอ พร้อมกับหอบชุดสวยมาในอ้อมแขน

“ย่ะ ก็บอกแล้วว่างานเย็นนี้อะ มีเซอร์ไพรส์ แล้วก็พิเศษสุดๆ ให้เธอคนเดียวเลยนะยัยสี”

อรนิตขยิบตาพร้อมกับวางชุดบนเตียง เธอจัดเตรียมห้องพักให้เพื่อนๆ ทุกคนแยกกันนอนคนล่ะห้อง เพื่อจะได้เป็นส่วนตัว แต่ถ้าใครจะสมัครใจมานอนกับใครก็ไม่ว่ากัน แต่คืนนี้เธอจะไม่ให้ใครหนีมานอนแน่ๆ เพราะว่าได้ต้อนรับเพื่อนสมัยเรียนทั้งที และคืนนี้เธอก็เตรียมกิจกรรมเด็ดๆ ไว้ให้พวกแขกของเธอ พนักงานในรีสอร์ตและเพื่อนๆ ได้สนุกสนานกัน

“แหม...เราจะทำงานให้เต้คุ้มไหมเนี่ย ทุ่มเทเพื่อเราขนาดนี้ นี่เรายังถ่ายรูปไม่ทั่วห้องเลยด้วยซ้ำ มัวแต่แอบนอน”

สีรุ้งว่าพลางหัวเราะ เธอทรุดนั่งลงบนเตียง คลี่ชุดที่เพื่อนเอามาวางให้ออก ก่อนจะทำตาโต

“โอ้โห...อลังการ”

เธอเอามันมาทาบตัว พลางทำหน้าพิกล เพราะผืนผ้านั้นดูประหลาดถ้าเอามาทาบเป็นชุด ผ้ามุ้งปักเพชร และมีหอย ปะการัง เทียมประดับไว้ ข้างในเป็นผ้าอีกสองชั้น ทำให้บานฟูฟ่อง

“ใส่ยังไงน่ะเต้”

“กระโปรงย่ะ”

อรนิตหัวเราะ แล้วยื่นบราที่ทำเป็นรูปหอยส่งให้กับเพื่อน แบบของมันเปิดมากกว่าปิด ยิ่งคนที่มีหน้าอกอย่างสีรุ้งใส่เข้าไปแล้วล่ะก็...

“เอ้า...นี่ สำหรับราชินี ฉันมีมงกุฎให้หล่อนด้วยนะ ใส่ได้หรือเปล่า...เอ่อ...” อรนิตมองสีรุ้งที่รับบราจากหล่อนไป พลางทำหน้าแปลกๆ

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ”

สีรุ้งไหวไหล่ พร้อมกับหรี่ตาลง จริงสิ...ดีเลย...เธอจะได้เอาไปลงในโซเชียล ไปไลฟ์สดเกี่ยวกับงานสุดเหวี่ยงคืนนี้ นอกจากจะโปรโมตรีสอร์ตให้กับเพื่อนยังจะประกาศกับอดีตสามีด้วยว่า เธอไม่ได้สั่นสะเทือนอะไรกับการหย่า ไม่ได้แคร์อะไรกับการที่เขาออกมามีข่าวกับสาวคนใหม่ทั้งที่เพิ่งหย่าจากเธอ

เหอะ... ก็รู้อยู่แก่ใจล่ะ ว่าตกลงแล้วอะไรมันเป็นอะไรกันแน่ ทางนั้นหน้าตาใหญ่โตมากขนาดไหน ถ้าไม่หน้าใหญ่ จะมาขอเธอแต่งงานทำไม ลงทุนจัดงานทำไม แถมยัง...หลอกลวงเธออย่างหน้าไม่อายอีก เธอสงสารผู้หญิงคนนั้นมากกว่าล่ะ ที่ต้องตกเป็นเหยื่อคนต่อไป ตอนนี้สังคมก็กำลังประณามพันรบนั่นแหละ ว่าเพราะคั่วสาวใหม่เลยทิ้งเธอ เธอก็จะให้มีข่าวไปว่าเธอก็โนสน โนแคร์ เขาไม่ได้มีอิทธิพลใดๆ สักนิดกับเธอ

เธอกลั้นใจมองชิ้นผ้าในมือ เอาเถอะน่า...ก็แค่โดนมอง ไม่ได้อะไรสักกะหน่อย เธอน่าจะชินแล้วด้วยซ้ำที่คนนั้นคนนี้มอง ชื่นชม กับสรีระหน้าตาของเธอ หนนี้ก็เปิดมากหน่อยอวดมากอีกนิดเท่านั้น ดีเสียอีก งานเธอจะได้ยิ่งพุ่งๆ จะไปสนอะไรถ้าคนจะมาหาว่าเธอแก้ผ้าเรียกเงิน เหอะ! แค่ข่าวหย่าภายในเวลาไม่ถึงสามเดือนนี่ เธอก็ชื่อฟุ้งไปล่ะ นี่ยังไม่กล้าคุยกับพ่อแม่ด้วยซ้ำ ว่าเธอหย่าจากพันรบเพราะอะไร ท่านก็แสนจะรู้ใจลูกสาวคนเดียว ที่ยังไม่กล้าซักถามมากมาย คงจะรอให้เธอพร้อมแล้วไปเล่าเองนั่นล่ะ

มันเลยจากอาการเศร้าเสียใจไปล่ะ สำหรับสีรุ้ง ผู้หญิงที่แสนมั่นใจในตัวเอง ทำอะไรมักจะได้คำชื่นชม และเอาชนะคนอื่นได้มาตลอดเพราะสมองของเธอ ประสบความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยม ไม่เคยผิดพลาดเรื่องอะไร แต่ทว่ามาพลาดพลั้งเสียได้กับเรื่องการดูคน มันทำให้เธอรู้สึกโง่...โง่เอามากๆ ที่โดนคนพรรค์นั้นหลอกเอา

“ถ้าอย่างนั้น เย็นนี้ฉันเตรียมหนุ่มๆ ให้ราชินีได้เลือกฝูงหนึ่งเลยล่ะ” อรนิตว่า แล้วยิ้มกว้างให้กับสีรุ้ง

“พร้อมสุดๆ เลยล่ะ ในการเป็นราชินี่สำหรับวันนี้”

ว่าแล้วเธอก็เชิดหน้า หยิบเอาผ้าสองชิ้นนั่นเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อจะลองสวมใส่ชุดของราชินีของคืนนี้

ข่าวของเธอจะต้องดังกลบข่าวของอดีตสามีแน่นอน!

………………………………………………………………………………………………………………..

คืนนี้...คืนของราชินี

คืนแห่งราตรีอันเร่าร้อน

รับสมัครหนุ่มๆ ของเรามาเข้าแข่งขันเพื่อชิงราชินีของค่ำคืนนี้

1000 บาทเท่านั้น ค่าเข้างาน อาหาร เครื่องดื่ม ปาร์ตี้ไม่อั้น

500 บาทสำหรับกองเชียร์ หรือคนที่อยากมาร่วมปาร์ตี้กับเรา

(สาวๆ จับกลุ่มมาสองคนเข้าหนึ่ง แถมหนึ่งนะจ๊ะ)

พร้อมกับรางวัลพิเศษ เงินรางวัลห้าพันบาท สำหรับผู้ชนะ

รวมถึงรางวัลสุดเริด

ราชินีของงาน…

พลาดแล้วจะพลั้ง

เสียดายสุดๆ นะเออ

“ราชินี?”

กำธรอ่านใบประกาศที่ติดไว้บนกระดานหน้ารีสอร์ตแล้วหันมาถามอรนิต ที่ยืนทำหน้ายิ้มกระหยิ่มอยู่

“ราชินีอะไรของแกวะ ยัยเต้”

“ก็ราชินีแห่งท้องทะเลยังไงล่ะแก เล่นเกมด้วยก็ได้นะ รับประกันว่าของรางวัลคุ้มแน่ๆ คืนนี้ฉันเตรียมจัดงานไว้ที่ริมหาด”

เจ้าหล่อนชี้มือไปที่หาดทรายของรีสอร์ตที่เป็นหาดส่วนตัว พนักงานกำลังทำงานจัดเตรียมข้าวของกันอย่างขยันขันแข็ง

“ของรางวัลคืออะไรวะ? แล้วแข่งอะไร”

“ก็แข่งแบบลูกผู้ชายๆ ไง ถ้าหล่อพอ แกร่งพอ ลงสมัครได้เลย ธารลงด้วยหรือเปล่า ถ้าธารลงอะนะ แค่หุ่น กับยิ้มตาหยีของธารอะ รับรองว่ากรรมการของเรา ละลายเรียบ” อรนิตหันมายิ้มหวานส่งให้กับธารที่กำลังมองไปรอบๆ อย่างเพลินๆ

“ก็น่าสนุกดีนะ แต่...”

“บอกมาก่อนสิ ราชินีนี่เป็นใครวะ เผื่อจะได้ลงแข่ง”

กำธรถามแทรกขึ้นมาก่อนที่ธารจะพูดจบ อรนิตหัวเราะเสียงแหลม แล้วขยิบตาให้กับสองหนุ่ม

“ยัยสียังไงล่ะยะ แกลงแข่งก็ดีนะ เผื่อว่าจะได้กันท่าหนุ่มๆ คนอื่นไว้ ป้องกันความปลอดภัยให้เพื่อนของเราอีกที กติกาคืนนี้มันออกจะล่อแหลมไปสักกะหน่อย จริงๆ แล้วฉันกล้าทำก็เพราะมีพวกแกมาด้วยนี่ล่ะ จริงๆ แล้วฉันจ้างพริตตี้มาไว้รับงานอีกคนด้วย เผื่อกรณีฉุกเฉินไว้ถ้าอีตาคนชนะมันเกิดคิดทะลึ่งอะไรกับราชินีของเรา”

“ผมลงแข่งด้วย”

ธารตอบทันทีแบบไม่ต้องคิด เมื่อรู้ว่าใครเป็นราชินีคืนนี้ แถมด้วยกฎที่ว่าจะขออะไรราชินีก็ได้นั่นด้วย

“ถ้าไอ้ธารลงแล้ว ฉันก็ไม่ต้องลงสินะ” กำธรว่า

“เฮ้อ...ไม่น่าเป็นยัยสีเลยสิ ราชินีน่ะ งานนี้ไม่เร้าใจเลย”

“แหม...ยัยสีผิดตรงไหนอะแก”

“ผิดตรงเป็นเพื่อนกูไง ยัยเต้ เพื่อนไม่กินเพื่อนว่ะ”

กำธรว่าหนักแน่น เล่นเอาหนุ่มล่ำข้างๆ ถึงกับสะดุ้งน้อยๆ อรนิตหัวเราะคิกอย่างชอบใจ ก่อนจะลากแขนสองหนุ่มไปที่ห้องสปา ที่เพื่อนสาวอีกสองคนเข้าไปใช้บริการอยู่

เพื่อนไม่กินเพื่อน?

คำนี้มันแสลงใจเขาจริงจังสิน่า

ธารคิดในใจ

เฮ้อ...