บทที่ 6

“นี่ๆ ข่าวแฟนเก่ายัยสีลงในทวิตด้วยนะ ว่าข่าวเรื่องผู้หญิงที่ควงกันไปเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้อง อย่าตื่นเต้น ส่วนเรื่องหย่าน่ะ ทางฝ่ายหญิงจะให้คำตอบได้ดีที่สุด หูย...แก้ข่าวให้ตัวเอง โบ้ยขี้ให้เพื่อนเราซะงั้น”

ปรียานุชทำตาวาวๆ ขณะที่ส่งโทรศัพท์ให้กับอรนิตและรัญญาได้อ่านดูข้อความ สองสาวทำหน้าไม่พอใจนักกับสิ่งที่ได้อ่าน

“เดี๋ยวคงจะมีลงอีกหลายสื่อล่ะ เห็นว่าผู้หญิงออกมาอวดแฟนตัวจริง แล้วก็บอกว่าพี่ชายของตัวเองน่ะน่าสงสารมากด้วย”

“ตายล่ะ ฉันให้ยัยสีแต่งหวิว เป็นราชินี ทำท่าไม่แคร์สื่อ มีผู้ชายรุมล้อมแบบนี้ จะยิ่งกระพือข่าวให้ตานั่นกลายเป็นคนดีหรือเปล่าอะ”

อรนิตเอามือทาบอกอย่างตกใจ รัญญายักไหล่ ก่อนจะส่งโทรศัพท์คืนให้กับปรียานุช

“ใครสนล่ะ”

“ชาวเน็ต ชาวบ้านนี่ล่ะสน มันเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของเพื่อนเรานะแก เรื่องหย่าน่ะ ถ้าฝ่ายชายเหี้ย ฝ่ายหญิงก็ดีมีคนสรรเสริญ แต่ถ้าฝ่ายหญิงดูจังไร ฝ่ายชายก็ได้หน้ามีคนไปยกย่อง เพื่อนเราทำงานเกี่ยวกับสื่อๆ ด้วยสิ จะมีแฟนออกมาแอนตี้ไหมอะ มันเกี่ยวกับยอดวิว ยอดรายได้เลยนาแก”

“บางทีบางคนดีก็ไม่ดัง เลวก็ดังก็มีนา” ปรียานุชกล่าวแก้ แต่ก็ถอนใจ

“แต่ฉันก็ไม่อยากให้ยัยสีของเราดูแย่เหมือนกันอะ”

“ฝ่ายชายมันก็ได้ผลประโยชน์จากสื่อน่ะ ถึงได้รีบออกมาแก้ข่าวแบบนั้น เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องของคนสองก็จริง ถ้าเกิดคุณไม่ใช่คนดัง แต่นี่ดันเป็นคนดังทั้งคู่นี่สิ เลยกลายเป็นเรื่องของชาวบ้าน ที่จ้องอยากจะรู้ไปเสียน่ะ”

“ฉันให้ยัยสีเลิกเป็นราชินีดีกว่าคืนนี้”

อรนิตว่า เธอหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาเลขาส่วนตัวของเธอ ที่กำลังวิ่งเตรียมงานในขั้นสุดท้ายให้วุ่นวาย เพราะใกล้จะเปิดงานแล้วเต็มแก่ ทุกอย่างเกือบพร้อมแล้ว เหลือแค่ทดสอบระบบเสียง และปล่อยคนเข้ามาในงานเท่านั้นเอง

“พามาในบรรยากาศเตรียมงานนะคะเพื่อนๆ วันนี้รุ้งอาจจะเซ็กซี่ไปนิ้ด ใครเป็นความดันก็กินยาด้วยล่ะ เดี๋ยวตอนสามทุ่มจะมีคนมาไลฟ์สดอีกรอบน้า อย่าลืมติดตามกันล่ะ นี่เลยเจ้าของงานจ้า”

ร่างเพรียวสมส่วน ในชุดที่เรียกได้ว่าดึงดูดทุกสายตาให้มองแต่ใบหน้าของเจ้าหล่อน และบางส่วนที่เด้งดึ๋งยามเจ้าตัวก้าวเดินฉับๆ อย่างมั่นใจนั้น เดินเข้ามาในวงสนทนาของพวกเธอ อรนิตถูกโอบไหล่ และดึงเข้าไปใกล้ชิดกับเพื่อนสาวที่กำลังหันโทรศัพท์ถ่ายตัวเองและเธอ เธอจำต้องโบกมือให้กับกล้อง แล้วยิ้มแหย เพื่อนรักข้างๆ กระซิบเบาๆ

“ฝากร้านด่วน”

“งานแซบๆ แบบนี้ มีจัดเฉพาะที่เกาะสมุยนะคะ ที่รีสอร์ตทะเลหวาน สำรองและสั่งจองล่วงหน้าได้นะคะ”

“มีอะไรพิเศษๆ ให้กับแฟนเพจของรุ้งหรือเปล่า” สีรุ้งหันไปพร้อมกับขยิบตา อรนิตที่หัวไวเกี่ยวกับเรื่องเงินๆ ทองๆ รีบตอบทันที

“ใครที่กดไลท์ กดแชร์ แล้วก็แคปหน้าจองานคืนนี้มาจอง รับไปเลยส่วนลด 10% จ้า”

“พิเศษขนาดนี้ ฝากติดตามด้วยนะตัวเอง รุ้งอาจจะไม่ได้ตอบคอมเมนต์เท่าไหร่น้า วันนี้เพราะต้องรับหน้าที่ราชินีล่ะ” ว่าแล้วก็ส่งจูบให้กับกล้อง

“สามทุ่มเจอกันอีกทีนะคะ แล้วจะอยากบินมาสมุยแทบไม่ทันล่ะ ของแซบๆ ออกันตรงนี้ ขอบอก”

“ยัยสี เธอนี่ทำงานทำการดีสุดๆ ไปเลยแหะ”

รัญญาเอ่ยอย่างเย้าๆ สีรุ้งยิ้มหวาน พลางหมุนตัวให้เพื่อนๆ ได้ดูความเซ็กซี่ของเธอในคืนนี้ สีรุ้งดูคึกแปลกๆ จากทุกที หน้าแดงนิดๆ ปรียานุชถึงกับเผลออ้าปากหวอ จนอรนิตต้องเอามือปิดปากให้

“สวยไหมล่ะ สวยขนาดนี้อะ ผัวขอหย่า ได้ยังไง้ นี่เลยคนหย่ามันฉันต่างหาก คุณสีรุ้งนี่”

ว่าแล้วก็เอามือตบอกตัวเอง มันเด้งๆ ตามแรงมือของเจ้าตัว ตอนนี้สามสาวมองกันที่จุดเดียวโดยไม่ได้นัดหมาย นอกจากพวกหล่อนแล้ว คนที่กำลังเตรียมงานอยู่ เห็นสีรุ้งที่สุดจะโดดเด่นในชุดที่มีบราปักเป็นรูปเปลือกหอยปักมุกประดับสีฟ้าน้ำทะเล โอบสองเต้าอันอิ่มอูมแทบทะลักนั่น คล้องไว้ด้วยเพชรเทียมเส้นจิ๋วๆ จนมองไปลุ้นไปว่ามันจะหลุดออกมาเมื่อไหร่ เอวเจ้าหล่อนคอดนิดเดียว คาดไว้ด้วยสร้อยมุก ก่อนจะเป็นกระโปรงบานฟูฟ่องยาวกรอมเท้าสีขาวปักมุกเทียม เพชรเทียม และรูปเปลือกหอย ปะการัง สีต่างๆ ผมยาวของเธอปล่อยยาวสยายม้วนเป็นเกลียวสวย บนศีรษะมีมงกุฎที่ทำจากเปลือกหอย มุก และเพชร เธอแต่งหน้าโทนสีฟ้าน้ำทะเลที่เปลือกตา เน้นความแฟนตาซีด้วยมาสคาร่าสีฟ้า และกรีดตายาวเฉียงขึ้นด้วยอายไลน์เนอร์สีเงิน ติดกากเพชรรูปดาวสีเงิน สีฟ้าน้ำทะเลไว้ที่บริเวณด้านล่างตาทั้งสองข้าง ทาลิปสติกสีนู้ด มันทำให้สีรุ้งดูเซ็กซี่ และดูราวกับหลุดออกมาจากโลกใต้ทะเล เป็นราชินีแห่งท้องทะเลที่เซ็กซี่สุดๆ ไปเลย

“ยัยสี แปลกๆ นะแก มีใครเอาอะไรให้หรือเปล่าอะ”

ปรียานุชทำจมูกฟุตฟิต แล้วมองเพื่อนคนสวยอย่างสงสัย

“นิดหนึ่ง” สีรุ้งขยิบตา แล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์ เธอหัวเราะร่วนอีกหน รัญญาจับสองแขนของเพื่อนรักไว้ เพื่อให้เธอยืนนิ่งๆ

“นี่! ไอ้ไก่มันพกอะไรมาแน่เลย เอามาให้หล่อนรึเปล่าน่ะยัยสี”

“รู้ได้ยังไงอะ” สีรุ้งหัวเราะคิกคัก แล้วเอามือปิดปาก “อุ๊บ...หมดกัน”

“โอ๊ย! ไอ้บ้านี่ น่าเตะจริงๆ มันเอาผสมอะไรให้แกหืม?...ยัยสี บอกมานะ”

รัญญาถึงกับเอามือท้าวเอว แล้วเอ่ยคาดคั้นสีรุ้ง ที่ดู ‘เมา’ แปลกๆ จนเห็นได้ชัดว่าเจ้าหล่อนไม่เหมือนสีรุ้งคนเดิม

“ก็...เหอะน่า...อย่าไปด่าไก่เลย ก็เพลินๆ ดีออก เป็นคนดีมาเยอะ เป็นคนไม่ค่อยดีบ้างจะเป็นอะไรไป ไปกันเถอะ เต้จ๋า คืนนี้เราจะเป็นราชินีเจ้าเสน่ห์ เอาให้งานของเต้ฮอตฉ่าไปเลย นี่เรามีไอเดียสนุกๆ ล่ะ อิอิ ไปคุยกัน”

ว่าแล้วก็ลากอรนิต เดินออกไปจากกลุ่ม ทิ้งให้รัญญาและปรียานุชมองตามอย่างเป็นห่วง

“ยัยสีเมาอะไรล่ะนั่น คงไม่ใช่เมาเหล้าแหงๆ”

“จะเมาอะไรล่ะ หัวเราะคิกคักอารมณ์ดีๆ แบบนี้ เราว่าสีเขียวๆ ที่ไอ้ไก่มันแอบปลูกไว้หลังบ้านแน่ๆ” รัญญาว่าด้วยน้ำเสียงเคืองๆ ปรียานุชทำตาปริบๆ เพราะตามไม่ทัน

“อะไรคือสีเขียวๆ อะ แล้วแกรู้ได้ยังไงกันยัยญา”

“มันเคยเอามาให้ลองหนหนึ่ง หัวเราะคิกคักอารมณ์ดีแบบนี้เลยล่ะ ติดใจเลยไปลองอีกหน หนนี้เยอะไปหน่อย อ้วกสิฉัน วิ่งไปวิ่งมาอีกเกือบทั้งคืน หลอนบ้าๆ บอๆ จนไอ้ไก่มันถ่ายคลิปไว้แบล็คเมล์เลยเข็ดเลย” รัญญายักไหล่ แล้วดึงเพื่อนมากระซิบว่าไอ้ที่กำธรแอบปลูกไว้น่ะมันอะไร

“ว้าย!” ปรียานุชเอามือปิดปาก พร้อมกับทำตาโต เมื่อรู้แล้วล่ะว่ากำธรเอาอะไรให้สีรุ้งลอง

“นั่นล่ะ ไม่คิดว่ายัยสีจะกล้าลองด้วย ถ้าอย่างฉันอย่างแกยังว่าไปอย่าง ยัยสีน่ะ เหล้ากินที่ไหน แค่ถือแก้วเก๋ๆ ไปงั้นอะเวลาไปสังสรรค์กันแกก็รู้”

“แหม...คุณญาคะ ดิฉันก็ไม่ดื่มนะคะ ถึงจะแรดๆ แรงๆ ก็ไม่ดื่มเหล้าย่ะ ฉันแพ้แอลกอฮอล์ ลืมไปแล้วหรือเปล่าหล่อน” ปรียานุชย่นจมูก รัญญาเลยรีบยกมือขอโทษเพื่อนพร้อมกับหัวเราะ

“เออ...ขอโทษๆ ลืมไป แต่ไอ้อะไรที่แผลงหน่อยๆ ผิดนิดๆ แบบนี้ มันเคยแต่ทำกับแกนี่นายัยเปรียว อย่างยัยสีน่ะ คำหยาบเจ้าหล่อนก็ไม่พูด ด่าใครทีนี่ก็ยังน้านนานกว่าจะได้ยินมาสักคำ ด่าแรงสุดก็ไอ้บ้า...พวกเรานี่โอ้โห มากมายอะ กูมึงอะไรแบบนี้ ไอ้ไก่มันพูดกับฉัน พูดกับแก พูดกับเพื่อนผู้หญิงในกลุ่ม แต่กับยัยสีไอ้ไก่ไม่กล้าพูด นี่นึกยังไงเอากัญชาไปให้ยัยสีลองนั่น”

“ไอ้ไก่ไม่เท่าไหร่ ยัยสีของเรานี่สิ นึกยังไงไปลองของแบบนั้นได้น่ะ หูย...คืนนี้จะเป็นยังไงต่อไปนะ”

“ฉันว่างานจะต้องโคตรสนุกแน่ๆ ราชินีของงานคึกออกจะปานนั้น”

รัญญาถอนใจ แล้วมองหาพ่อคนก่อเรื่อง เพื่อจะไปชำระความสักหน่อย ว่าทำไมไปทำให้เพื่อนสาวสุดแสนดีในกลุ่มทำอะไรแผลงไปได้ขนาดนั้นกัน