EP05 เรื่องราวของเขมมิกา (ต่อ)

สาวตั้งสติที่ฉายเข้ามาเรื่อยๆ จนเธอแทบตั้งรับไม่ทัน เธอค่อยๆ พาตัวเองมานั่งที่โซฟาตัวสีแดงตรงนั้นด้วยท่าทางเชื่องช้าและเกิดความประหม่าเมื่อนึกถึงภาพนัวเนียวาบหวิวของเธอกับผู้ชายคนนี้

"เปลี่ยนไปอย่างที่ได้ยินมาจริงๆ สินะ" ธนนท์บ่น แล้วนั่งลงตรงข้ามเขมมิกา แววตาราบเรียบจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย 

"ขอบคุณนะคะที่ช่วยฉันวันนั้น.." 

"คะ? ฮ่าๆ นี่ผมหูฝาดไปรึเปล่าเนี่ย ได้ยินคุณพูดคะขากับผมเป็นครั้งแรก โครตไม่ชินเลยครับ

"เอ่อ ช่วยบอกฉันได้รึเปล่า เรื่องระหว่าง เอ่อ เรา.." 

"อะไรนะ?" ธนนท์ขมวดคิ้ว เขมมิกาชักจะเป็นเอามากอย่างที่ได้ยินมาจริงๆ ด้วยแฮะ 

"เอ่อ..ฉันจมน้ำนานไปหน่อยน่ะ สมองขาดออกซิเจนเลยจำเรื่องราวช่วงก่อนหน้านี้ไม่ได้น่ะ ดีหน่อยไม่ตาย ไม่พิการ ปาฎิหารย์มากเลยเนอะ" เธอพยายามพูดเพื่อกลบความประหม่าของตัวเอง

"อ๋อ แบบนี้นี่เอง" ธนนท์ยกยิ้มมุมปาก แล้วเดินเข้ามาหาเธอช้าๆ ด้วยแววตาเจ้าเล่ห์และหว่านเสน่ห์ตามประสาผู้ชายเจ้าชู้เพลย์บอย เขาโน้มตัวลงไปหาหญิงสาวด้วยรอยยิ้มบางๆ ซึ่งท่าทางของเขมมิกาตะกุกตะกักเหมือนจะเขินอายและประหม่าเขาก็ยิ่งอยากแกล้งเธอ 

"อ๊ะ ถอยออกไปนะ" เธอเอนหลังถอยลงไปเรื่อยๆ เมื่ออีกฝ่ายโน้มใบหน้ามาใกล้เธอเกินไป มือบางกำพื้นโซฟาแน่น จะไม่ให้เขินอายได้ยังไงหล่ะเมื่อถูกผู้ชายหล่อๆ จ้องหน้าขนาดนี้ พระรองยังหล่อขนาดนี้ พระเอกจะขนาดไหนนะ วินาทีนั้นดวงตาคู่สวยก็หลบตาลงในทันทีด้วยความตกใจเมื่ออีกฝ่ายเข้ามาใกล้มากเรื่อยๆ 

"จุ๊บ! หึ" ธนนท์กระตุกยิ้มมุมปากหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อเห็นท่าทางของเธอ แต่ก็อดใจไม่ได้ที่จะจูบมุมปากเธอเพื่อหยอกลอ ซึ่งเจ้าตัวก็สะดุ้งตกใจ แต่ก็ไม่ได้ต่อต้าน สงสัยจะทำตัวไม่ถูกนั่นแหละ

ก็อก ก็อก ก็อก

"ใคร?" ทั้งสองผละออกจากกันเมื่อมีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นรบกวนเวลา ซึ่งเขาก็เอ่ยปากถามออกไป 

"ผมเองครับ" 

"อื้ม เข้ามาได้"

แกร๊ก! 

"ของที่เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วครับ นายจะให้เอาเข้ามาเลยมั้ยครับ?" บอดี้การ์ดหนุ่มหน้าดุเอ่ยเสียงเรียบเมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องหลังจากที่ได้รับอนุญาต

"เอาเข้ามา คุมเขมมิกาคงจะรอไม่ไหวแล้วเหมือนกัน" ธนนท์เอ่ยแล้วปรายตามองเจ้าหล่อนนิ่งๆ สงสัยจะจำอะไรไม่ได้จริงๆ อย่างที่พูด สายตางงๆ ดูไม่รู้เรื่องอะไรเลยด้วยซ้ำ

"มันคืออะไร..?" เธอขมวดคิ้ว ทว่าพอมองสิ่งที่พวกนั้นเอาเข้ามา ถามในหัวก็ฉายขึ้นมาอีกครั้งเป็นฉากๆ 

"สิ่งที่คุณสบายใจไม่ใช่รึไง หรือจะปฎิเสธว่าที่มาที่นี่เพราะไม่ต้องการใช้ยา นี่ไง ผมก็เตรียมไว้เหมือนทุกครั้งที่คุณมา ลองดูสิ เผื่อว่าความทรงจำจะกลับมา บอกตรงว่าโครตไม่ชิน" ธนนท์เอ่ย แล้วหยิบสารเสพติดชนิด ยาไอซ์และโคเคนขึ้นมาจัดเตรียมด้วยท่าทางที่ชำนาญ

"มะไม่จริงอ่ะ เขมมิกา.. เอ่อ?" เธอหยุดชะงักเมื่อจ้องไปมองเข้ากับสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามของธนนท์

"อะไรคือไม่จริง หรืออยากฟังเรื่องคืนนั้นมั้ยหล่ะ?" ธนนท์ถอนหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดน้อยๆ เข้ายิ่งเป็นคนที่ไม่ชอบลื้อฟื้นเรื่องความหลังซะด้วยสิ เว้นเสียแต่เรื่องราวคืนเร่าร้อนระหว่างเขากับเธอน่ะนะ เรื่องนั้นลืมไม่ลงเลยครับ! 

ย้อนกลับไปก่อนที่เขาจะเจอกับเขมมิกาและชอบเธอในวันนั้น วันนั้นเป็นอีกวันที่เขาลืมไม่ลงมากๆ เหมือนกัน

"แกพาฉันมาที่ไหน?" เขมมิกาเดินตามเพื่อนสาวของตนเข้ามาในคลับแห่งหนึ่งด้วยความไม่รู้อะไร ตอนนั้นเธออายุราวๆ 23-24 เธอกำลังตามจีบภวินทร์อยู่เหมือนปกติตั้งแต่เริ่มรู้ตัวว่ารักเขาเข้าแล้วจริงๆ แต่ทว่าวันนี้ที่เธอยอมมากับเพื่อนก็เพราะเธอตามไปอาละวาดหึงหวงคู่หมั้นหนุ่มที่บริษัทเพียงเพราะเห็นเขากำลังคุกเข่าดูข้อเท้าให้ผู้หญิงแพศยาคนนั้นด้วยความอ่อนโยน แต่กลับเธอ ได้รับเพียงแค่เสียงตะคอกใส่ แววตาดุดันและเบื่อหน่ายของเขา

"แกบอกว่าเครียดเรื่องคู่หมั้นแกไม่ใช่รึไง ฉันก็พาแกมาเต้นผ่อนคลายไงหล่ะ แต่ถ้าแกต้องการมากกว่านั้นหล่ะก็ ตามมา" เพื่อสาวของเธอเดินจับมือเข้ามา ซึ่งเธอก็ยอมเดินตามมา เผื่อว่าจะหายเครียดอย่างที่เพื่อนสาวคนสนิทว่าจริงๆ 

เดินเข้ามาในห้องห้องหนึ่งที่เป็นห้องสีดำขนาดใหญ่ ไม่สิ สีเทาๆ แต่ก็เก็บเสียง ข้างในเต็มไปด้วยหนุ่มสาวหน้าตาจัดว่าสวยหล่อเอามากๆ กำลังเคลื่อนตัวโยกย้ายไปกับเสียงเพลง แต่ทว่านั่นไม่ใช่แค่ที่เธออึ้งหรอก เดินเข้ามาลึกสักหน่อยมันเป็นสิ่งที่เธอคาดไม่ถึงจริงๆ นั่นแหละ หนุ่มสาวหลายคู่กำลังมีอะไรกันอย่างเร่าร้อนและเปิดเผย ไม่ก็สลับคู่กันไปเรื่อยๆ อย่างไม่อาย ราวกับกำลังถ่ายหนังโป๊อะไรแบบนั้น แต่เดินเข้ามาอีกก็เป็นอีกครั้งที่เธอตกใจมากเหมือนกัน

"นี่แหละ สิ่งที่จะทำให้เรามีความสุข ลืมความเครียด" 

"มะไม่ใช่อะไรแบบนี้เทียน่า ฉันไม่ชอบ ฉันว่าเรากลับดีกว่า" เธอส่ายหน้าอย่างปฏิเสธ เธอไม่ชอบอะไรแบบนี้ เธอจะกลับบ้าน แต่ทว่าเทียน่ากลับรั้งแขนเธอเอาไว้ ชีวิตแต่ละวันของเธอ เธอแวะเข้าไปหาภวินท์ ทานข้าว กลับบ้าน ไปผับดื่มแอลกอฮอล์แค่นั้น แต่ทว่าแบบนี้เธอไม่เคยมา นี่มันแหล่งมั่วสุมดีๆ นี่เอง 

"งั้นแกไม่คลายเครียดตอนนี้ก็ได้ ไปเต้นรอฉันก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวฉันตามไป เครื่องดื่มเตรียมไว้หมดแล้ว" เทียน่าเอ่ย จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปลึกถึงขั้นสุดท้ายก็คือการเสพยา 

หญิงสาวมองทุกอย่างตรงหน้าอย่างรู้สึกสนใจขึ้นมา จากนั้นแอลกอฮอล์ก็เริ่มเข้ามาเสริฟเป็นพักๆ รอเพื่อนสาว สุดท้ายสติเริ่มหายไปทีละนิดๆ ตอนนี้มีแต่ความรู้สึกอยากสนุกเอามากๆ พอเจอเพลงถูกใจ เธอก็ลุกขึ้นเต้นอาดเรือนร่างและลวดลายลีลาการเต้นของเธอ โดยไม่รู้ว่ามีสายตาของใครบางคนจ้องมองมาอยู่ด้วยความสนใจ

ฮีลล! แปะๆ แปะๆ 

สุดท้ายเธอก็กลายเป็นตัวท็อปคนใหม่เพียงชั่วข้ามคืนจากการคะแนนความสนใจ หญิงสาวกรีดกรายเต้นด้วยความเมามายท่ามกลางคนมากมายและเป็นจุดสนใจเนื่องจากตอนนี้เธอกำลังเต้นอยู่บนโต๊ะบาร์ขนาดใหญ่ 

"สนใจเหรอครับ" 

"หึ ก็สวยดี" ธนนท์ยกยิ้มมุมปาก แววตาจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างตกอยู่ในภวังค์ห้วงเสน่หา เขากะว่าจะออกมาดูผลงานยาตัวใหม่ที่เป็นหุ้นส่วนกับเพื่อนๆ เสียหน่อย แต่ไม่คิดว่าจะเจอคนที่ถูกใจในวันนี้ และไม่ใช่ใครที่ไหนด้วย เขมมิกา..

คู่หมั้นของภวินท์ ไฮโซหนุ่มนักธุรกิจรวยอันดับต้นๆ ของประเทศ มีเจ้าของแล้วยังไงหล่ะ ในเมื่อเขาอยากได้ก็ต้องได้ ต่อให้ต้องแย่งมาเขาก็จะแย่ง

สายตาแพรวพราวจ้องมองหญิงสาวอย่างไม่ละสายตาไปจากเรือนร่างอรชรเซ็กซี่