ตอนที่3 กลับมาจัดการมิติ

ย้อนกลับมาสามวันก่อนที่เหมยจิงในโลกก่อนจะจากไป ที่จริงในวันนี้เหมยจิงจะต้องบินไปประชุมต่างประเทศแต่มันจะมีค่าอะไรอีก​ ในเมื่อเวลาอีกแค่สามวันเธอก็จะจากโลกในมิตินี้ไปอย่าสมบูรณ์แบบ​ อดยอมรับไม่ได้ว่ามันดูใจหายแต่เมื่อคิดถึงสภาพความเป็นอยู่ของเฟยหยางและเฟยเทียน​เหมยจิงบอกตนเองว่าเธอยอมไม่ได้ อย่างน้อยๆ พระเจ้ายังมีเมตตาต่อเธอ

เมื่อคิดว่ามีเวลาเหลืออีกไม่นานเธอก็รีบแต่งตัวออกไปข้างนอกเพื่อกักเก็บตุนซื้อของที่จำเป็น สิ่งแรกที่เธอนึกถึงนั่นก็คือเสื้อผ้าสำหรับลูกชายทั้งสองภาพแรกย้อนเข้ามาในความทรงจำภาพชุดเก่าๆ ที่ปะแล้วปะอีกจนไม่รู้ว่าจะมีพื้นที่ให้ปะอีกแล้วหรือไม่ ในยุคนั้นรูปแบบเสื้อผ้าของเด็กผู้ชายยังนิยมสีทึบไม่ฉูดฉาด เห็นทีคงต้องซื้อพวกผ้าสำเร็จสักส่วนส่วนที่เหลือก็ซื้อผ้าพับเผื่อภายในอนาคตจะได้ใช้ตัดชุดเมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น

เหมยจิงเดินเข้าร้านผ้าเธอแทบจะเหมาผ้าเกือบหมดร้านอย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเงิน เพราะในตอนนี้เธอขึ้นชื่อว่าเป็นนักธุรกิจหญิงที่ประสบความสำเร็จอันดับต้นๆ ของประเทศ เหมยจิงเลือกผ้าลายจุดและลายดอกเล็กๆ ตามที่สมัยนั้นกำลังเป็นที่นิยม​ในอนาคตเธอมีแนวโน้มที่จะเปิดธุรกิจเล็กๆ ร้านนี้เป็นร้านปากลางจึงไม่มีของที่เธอต้องการครบขนาดนั้น เธอตัดสินใจนำของที่ได้ไปเก็บที่รถก่อนจะหามุมลับตาเก็บสิ่งของทั้งหมดไว้ในมิติ 

เหมยจิงเกรงว่าจะวิ่งซื้อของคนเดียวไม่ทันการจึงตัดสินใจลิสรายการของทั้งหมดสั่งให้เลขาจัดการให้ ส่วนมากที่เธอลิสไปจะเป็นพวกข้าวสารธัญพืชพวกแป้งขาวแป้งหมี่อย่างละสามพันกิโลกรัม และจำพวกเครื่องปรุงเช่นน้ำตาล น้ำมันเมล็ดถั่วเหลือง น้ำมันมะกอก น้ำมันรำข้าว น้ำมันปาล์ม น้ำมันงา เกลือ ผงปรุงรส ซอส ซีอิ๋ว และน้ำปลา ซอสพริก ซอสมะเขือเทศ อย่างละ1000ลัง พวกบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอีกหลายรสชาติ อย่างละ1000ลัง พวกผลไม้กระป๋องเอาไปหมดทุกอย่างอย่างละ100กระป๋อง พวกปลากระป๋องหลากหลายแบบเอาไปอย่างละ1000กระป๋อง ไข่ไก่อีก10000แผง พวกของใช้จำเป็นอย่างผ้าอนามัยก็เอาไปสักหลายๆ แบบแบบละ1000ลังเพราะต้องใช้เยอะแล้วก็ไม่รู้ในยุคนั้นจะมีหรือไม่​ มีมากดีกว่าไม่พอ 

ส่วนพวกอาหารสดเธอตัดสินใจไปหาเองเพราะหากสั่งเลขาที่เป็นที่สงสัยมากจนเกินไป เธอขับรถไปยังโรงฆ่าสัตว์ก่อนที่จะสั่งเนื้อวัวสดชำแหละแล้วอย่างละ10000กิโลกรัม มีทั้งส่วนสะโพก เนื้อสัน เครื่องใน และกระดูกส่วนต่างๆ เจ้าของโรงฆ่าสัตว์ดูจะตกใจกันออเดอร์ใหญ่แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมาขายของได้เยอะจะไม่มีใครดีใจกัน ไม่เพียงเท่านั้นเธอยังถามถึงตลาดหรือโรงฆ่าสัตว์อื่นที่มีหมูไก่และเป็ดจำนวนมาก เจ้าของโรงฆ่าสัตว์เอ่ยว่าตนสามารถจัดหาของที่ต้องการได้เพียงแค่ขอเวลาอีก2วัน เหมยจิงไม่มีปัญหาเธอจึงสั่งเป็ดไป1000ตัว สั่งไก่ไป1000ตัว เนื้อแกะอีก100ตัว ส่วนหมูนั้นเธอเธอสั่งไป200ตัวทางโรงทางโรงฆ่าสัตว์จะแยกชิ้นส่วนให้เป็นอย่างดี โชคดีที่โรงฆ่าสัตว์แห่งนี้ใหญ่โตและคนงานมาก​ แม้ออเดอร์จะมากมายขนาดไหนรับรองว่าทันในอีกสองวันอย่างแน่นอน เหมยจิงจ่ายค่าเนื้อสัตว์ไว้ครึ่งหนึ่งส่วนอีกครึ่งเธอจะนำมันมาจ่ายในอีกสองวันนั่นก็คือวันรับของ

เธอยังมีสิ่งที่ต้องการอีกจึงมุ่งเดินทางไปชายฝั่งติดทะเลเธอยังจำเฟยเทียนและเฟยหยางกินกุ้งเผาแสนอร่อยได้เป็นอย่างดี ตลาดค้าของทะเลมีอาหารทะเลมากมายจนลายตาเหมยจิงสั่งกุ้งทะเลตัวใหญ่ไป100กิโลกรัม​ ปลาหมึก100กิโลกรัม  ปูทะเลอีก100กิโลกรัม​ ปูม้าอีก100กิโลกรัม ปลากระพงขาว ปลาเก๋า และปลาอื่นๆอีกอย่างละ100กิโลกรัม เลยนี่ไปนิดหน่อยมีตลาดค้าผักผลไม้ที่ใหญ่เธอจึงซื้อผลไม้ต่างๆไปอย่างละ10ลัง น้ำหนักลังละ50กิโลกรัม มีทั้งแอปเปิ้ล องุ่น ลิ้นจี่ กล้วย ส้ม อโวควาโด้ พลับ สาลี่สตรอว์เบอร์รี่ เคพกูสเบอร์รี่ ลูกฟิกหรือมะเดื่อฝรั่ง ลูกพีช ลูกพลัม เสาวรส มัลเบอร์รี่ บ๊วย ลูกแพร์ ส่วนผักเธอเลือกซื้อเป็นผักโขม พริกหยวก กระเทียมต้น กะหล่ำปม กะหล่ำปลีแดง กะหล่ำดาว แครอท เซเลอรี่ ต้นหอมญี่ปุ่น ผักสลัด พริกหวาน มะเขือม่วง กวางตุ้งฮ่องเต้ มะเขือเทศ ผักกาดขาว แรดิส กระเทียม หอม  ถั่วลันเตา แตกกวาญี่ปุ่น โรสแมรี่ เห็ดหูหนู เห็ดฟางใหญ่ เห็ดนางฟ้า มะนาว พริกสด พริกแห้ง  คะน้าต้น ผักเคล อย่างละ100ลังลังละ100กิโล เมื่อได้ของทุกอย่างมาครบเธอก็แอบนำเข้ามิติ  ตอนนี้ยังขาดพวกเครื่องนอนและผ้านวมต่างๆ ของพวกนั้นเธอสามารถสั่งได้ในแอปออนไลน์เพียงข้ามวันก็ได้สินค้าแล้ว เหมยจิงสั่งชุดเครื่องนอนไปประมาณ100ชุด ผ้านวมอีก100ผืนอย่างหนา เสื้อกันหนาวมีทั้งของเด็กเล็กสตรีและผู้ชายรูปร่างใหญ่อีกอย่างละ3000ตัว บุนวมอย่างดี เผื่อเอาไปขายเก็งกำไรในอนาคต หากขายไม่ได้ก็เก็บไว้ใช้ สั่งที่นอน3ฟุตอีก50ลูก 6ฟุตอีก50ลูก  เธอไม่ลืมที่จะสั่งจักรเย็บผ้าฟังชั่นครบมาอีก100เครื่องหลังโอนเงินเสร็จเธอก็เดินทางกลับเข้าปักกิ่ง 

ก่อนจะถึงบ้านเหมยจิงไม่ลืมแวะห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของอีกหลายๆอย่าง นั่นรวมถึงหนังสือเรียนต่างๆสำหรับลูกชายของเธอ เธอซื้อจนถึงระดับชั้นอุดมศึกษาด้วยซ้ำไป ส่วนมากจะเน้นจำพวกคณิต และภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศษ ส่วนตำราภาษาจีนเธอไม่ลืมที่จะหยิบติดมือไปด้วย เมื่อได้มาครบเหมยจิงมองซ้ายมองขวาก่อนจะเก็บทุกอย่าเข้ามิติ เหลือเชื่อว่ามิติสามารถเก็บของได้มากมาย แถมตอนนี้ยังมีพื้นที่ว่างเหลืออีกเยอะ เธอเหลือบตาไปเห็นร้านขายเครื่องประดับแถมในตอนนี้ในบัญชีของเธอยอดเงินยังพร่องไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำไป​ จึงเดินเข้าไปร้านขายอัญมณี เธอกว้านซื้อหมดแทบทุกร้านในห้างทำเอาเจ้าของร้านแทบช็อก เมื่อได้สินค้ามาเธอก็แอบเอาเข้ามิติอย่าแนบเนียน ยังเหลือสิ่งที่ขาดไม่ได้นั่นก็คือชุดชั้นในเด็กและสตรี เธอแทบจะเหมาร้านด้วยซ้ำ

ครั้งนี้จึงได้มาเป็นจำนวนมากแถมยังเป็นแบนด์ดังเอาเสียด้วย​ ทางร้านมีบริการ​เดลิเวอรี่ส่งถึงบ้านเหมยจิงจึงเลือกเดินซื้อจำพวกของใช้ประจำวันอทิ สบู่ ครีมบำรุงผิวกาย ผิวหน้า แชมพู ครีมนวด เครื่องสำอางต่างๆ เธอเอาไปอย่างละเกือบ100ชิ้น แต่นั่นยังคงน้อยไปอยู่ดีเห็นทีเธอคงต้องสั่งออนไลน์มาเพิ่มเมื่อคิดได้จึงหยิบมือถือมาสั่งออนไลน์ในทันทีเธอสั่งมาเพิ่มอย่างละ100แพคแพคละ12ชิ้น ค่อยสบายใจหน่อยว่าจะมีของใช้มากพอ

วันนี้เธอรู้สึกเหนื่อยมากแล้วจึงเลือกกลับบ้านไปพักผ่อน รถซุปเปอร์คาร์คันงามมาจอดหน้าคฤหาสน์หรูเมื่อเดินเข้าประตูคฤหาสน์ก็มีร่างของคนที่ยิ่งเธอเห็นยิ่งรู้สึกควบคุมความโกรธไม่ได้​ กำลังเดินออกมาจากด้านใน เพียงแต่ตอนนี้เธอไม่อาจทำอันใดคนผู้นั้นได้เพราะมันคือข้อห้าม

แต่มันยังมีอีกสิ่งที่เธอสามารถทำได้คือขายและเอาเงินทั้งหมดมาซื้อของมีค่าใส่ไปในมิติเธอไม่ใจบุญถึงขนาดเอาเงินไปบริจาคใคร​  ที่สำคัญเพราะมันแลกมาด้วยความลำบากของเธอแทบทั้งสิ้น ถึงตอนนั้นแม้เธอจะตายไปจริงๆ คนคนนั่นย่อมไม่ได้อะไรจากการตายของเธอ นี่มันยิ่งกว่าสะใจ

"เหมยจิงเลขาหานบอกว่าเธอขาดประชุม แถมยังสั่งซื้อของตั้งมากมายจะไปบริจาคนี่เธอบ้าไปแล้วหรืออย่างไร" เหมยฮวาพี่สาวของเธอต่อว่าเหมยจิงทั้งๆ ที่เงินทั้งหมดรวมถึงบริษัทนั้นเป็นของเธอทั้งสิ้น หากเป็นเมื่อก่อนเหมยจิงคงคิดว่าพี่สาวต่อว่าด้วยความหวังดี แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าพี่สาวต่อว่าเพราะกลัวตัวเองจะเสียผลประโยชน์มากกว่า

"ฉันแค่อยากทำบุญให้คนยากไร้ น่ะค่ะส่วนการประชุมฉันว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับพี่เลยนะคะ" เหมยจิงเอ่ยจบก็เดินขึ้นห้องไป ส่วนเรื่องหุ้นในบริษัทและอหังสาริมทรัพท์ตอนนี้เธอขายออกไปหมดแล้ว เพียงแต่เธอเอ่ยขอให้ผู้ที่ซื้อเก็บเป็นความลับไปอีกสามวัน

เหมยฮวานิ่งอึ่งเพราะตั้งแต่เล็กจนโตเหมยจิงมักเชื่อฟังเธอเสมอ เพราะนังนั่นเชื่อว่าเธอรักมันจริงๆ ทั้งที่จริงๆ แล้วเธอเกลียดมันยิ่งกว่าอะไรดี ถ้ามันตายทุกๆ สิ่งก็ควรต้องตกเป็นของเธอ​ ยิ่งคิดเธอยิ่งรู้สึกอยากฆ่าน้องสาวให้ตายๆ ไปในทันที แต่ไม่ได้ หากจะทำก็จะต้องวางแผนไว้เป็นอย่างดี

ทางด้านเหมยจิงเมื่อล้มตัวลงนอนพลันคิดถึงเด็กๆ ทั้งสอง ด้วยความเมื่อยล้าเธอจึงหลับไปโดยง่ายกว่าจะตื่นขึ้นมาก็เช้าของอีกวัน

เธอตื่นมาประมาณแปดโมงเช้าพี่สาวของเธอออกไปทำงานแล้ว เธอทำงานอยู่บริษัทใหญ่แห่งหนึ่งตอนแรกเธอเคยชวนมาทำงานบริษัทของเธอแต่หล่อนปฏิเสธคงเพราะความริษยาล้วนๆ อีกนั่นแหละ

แต่ก็ดีแล้ววันนี้ทางคงสะดวกเพราะของที่สั่งทั้งหมดคงจะมาถึงในวันนี้พอดี ไม่เกินเที่ยงของที่สั่งไว้ทั้งหมดก็มาถึงเมื่อทางสะดวกเธอก็รีบเก็บเข้ามิติ หากมีใครถามเธอจะบอกว่ามีรถมารับไปบริจาคหมดแล้ว แต่แม่บ้านที่นี่มีมารยาทมากพอที่จะไม่ใฝ่รู้เรื่องของเจ้านายเธอจึงเบาใจไปเปราะหนึ่ง

แต่สิ่งที่เธอต้องการตุนยังไม่หมดวันนี้เธอจะไปซื้อจำพวกยาสามัญ ยาที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต อีกทั้งนมผงบำรุงเด็กๆ อาหารเสริมต่างๆ พวกยานพาหนะต่างๆ ที่ใช้ได้ในยุคนั้น วิทยุวินเทจเก่าๆ หรือแม้กระทั่งเครื่องใช้ไฟฟ้าเช่นเครื่องซักผ้า พัดลม แอร์ อย่างไรภายในอนาคตก็ต้องได้ใช้​  ส่วนเงินจำนวนมหาศาลที่เหลืออยู่เธอจะนำไปแลกเป็นทองคำแท่งทั้งหมด

เมื่อผ่านร้านอาหารเธอจึงนึกขึ้นได้ว่าควรมีอาหารสำเร็จรูปติดมิติไว้เพราะตอนนี้เธอยังอยู่ในบ้านของแม่สามี คงไม่สะดวกในการนำวัตถุดิบออกมาใช้  วันนี้เธอเหมาอาหารในภัตตาคารทั้งหมดที่มี​ ทั้งซุป เป็ดย่าง ต้มขาหมู ก๋วยเตี๋ยวหลอดทรงเครื่อง ไก่แช่เหล้า หอยจ๊อกุ้ง สามชั้นตุ๋นเต้าเจี้ยว ซาลาเปาทอดช็อกโกแลตลาวา ปีกไก่เหล้าแดง ผัดโป๊ยเซียน เป็ดตุ๋นเกาลัด กะเพาะปลา ขนมเทียนไส้หวาน ขนมจีบหมู ไก่ตุ๋นซีอิ๋ว เป็ดพะโล้ ข้าวอบจักรพรรดิ กุ้งอบวุ้นเส้น บ๊ะจ่าง เต้าหู้ยัดไส้นึ่งซีอิ๋ว โจ๊กหมูเด้ง เธอได้มาอย่างละ40กล่อง หลังจากนั้นเธอก็ไปจัดการหาซื้อยา ไม่ว่าจะเป็นพลาสเตอร์ แอลกอฮอล์ น้ำเกลือ ยาพารา ยาแก้อักแสบ แก้แพ้ วิตตามินต่างๆ นมผง นมมอลล์ ยาคุมกำเหนิด ยาแก้ไอ ยาแก้หอบหืด แม้ยาบางตัวจะจำกัดการซื้อแต่เธอก็สามารถหามันมาได้อย่างละ50ลัง เพราะอำนาจเงินล้วนๆ

หลังจากได้จำพวกยาอาหาเสริมมาแล้วเธอก็ตรงไปร้านเครื่องใช้ไฟฟ้า เธอซื้อจำพวกหลอดไฟ โคมไฟสวยๆ แต่รูปทรงวินเทจ พัดลมรูปทรงที่ไม่สะดุดตา วิทยุวินเทจ แอร์คอดิขั่นยีห้อดีๆ เครื่องซักผ้าหลากหลายแบบ ไฟฉายรูปทรงเก่าๆ

หลังจากได้ของทุกอย่างเธอก็ตรงไปยังร้านรถจักรยานโบราณเหลือเชื่อว่ายังมีจักรยานยี่ห้อฟินิกซ์ขายแม้มันจะดูเก่าไปสักหน่อยแต่ยังคงสภาพดีเธอจึงซื้อมันมาทั้งหมด3คัน และซื้อจักรยานยี่ห้อปัจจุบันแต่รูปทรงคล้ายๆกับยุคโบราณมาอีก10คัน หลังจากนั้นก็ตรงไปยังร้านขายรถมอเตอร์ไซค์​ เธอซื้อรถมอเตอร์ไซค์​สไตล์เก่าๆ​ มาห้าคัน ส่วนรถยนต์นั้นเธอคิดว่าซื้อรถวินเทจที่พอใช้งานได้ไปเพียงสองคันก็พอ เธอเก็บเงินไว้สำหรับจ่ายค่าเนื้อสัตว์วันพรุ่งนี้ เหลือจากนั้นเธอก็แปรสภาพเป็นทองคำทั้งหมดใส่ไว้ในมิติ