ตอนที่8 หนทางสู่จ้าวยุทธ ไม่ง่ายเลยจริงๆ

   ภายในสถานศึกษาหลวงกวงหมิง แบ่งเป็นอาคารในส่วนนักเรียนทั่วไป และนักเรียนจากต่างแคว้น  ทั้งยังอาคารที่ใช้ในการฝึก ฝ่ายบุ๋น ฝ่ายบู๊ รอบนอกอาคาร ยังได้รับการเฝ้าดูแลจากฝ่ายการรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา กฎของสถานศึกษา ยิ่งต้องเข้มงวด แบ่งระดับชั้น แต่ล่ะรุ่น กันอย่างชัดเจน เมื่อจบจากสถานศึกษาแห่งนี้ไปย่อมได้ชื่อว่าเป็นบุคคลที่ทรงคุณค่า สร้างคุณประโยชน์ให้แก่แคว้นของตนเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ สถานศึกษาหลวงกวงหมิงจึงเป็นเป้าหมายที่เหล่า ชนชั้นสูงในแคว้นต่างๆ ต้องการส่งบุตรหลานทายาทของตนให้เข้ารับการศึกษาจากสถานที่แห่งนี้ ย่อมเป็นเครื่องการันตี ได้เป็นอย่างดี 

   เมื่อนัทและองค์หญิงจื่อเว่ย เดินเข้ามาในอาคารส่วนกลางของตึกเจอป้ายขนาดใหญ่ เขียนตัวอักษรไว้ชุดหนึ่ง เหมือนเป็นคำขวัญของสถาบัน... 

        " ความรู้ คู่ คุณธรรม" 

        (เอ๋...!!)​

        นัทคิดในใจพลางถาม NP09

       ( NP ข้าว่า ข้าคุ้นๆนะคำขวัญชุดเนี้ย อืม... ใครลอกใครหว่า โลกนู้น รึ โลกนี้)​  

        NP09 ไม่ตอบ ได้แต่หัวเราะ หึ หึ... อยู่ภายใน {ก็ตรูคิดได้แค่เนี้ย}​>>>>เจ้าปลายภู่กันตอบแทน 

     องค์หญิงจื่อเว่ย ด้วยเกิดความสงสัยในการกระทำเมื่อสักครู่ของหลงอี้เฟย

   " อี้เฟย เจ้า.... เจ้าทำได้เยี่ยงไร แม้นข้ารึ ฉินซวงยังทำไม่ได้เช่นเจ้าเลยนะ...."

    เอาแล้วไง...!! 

       นัทคิดในใจไม่น่าพลาดโชว์พาวว์เลยตรู.... ก่อนที่นัทจะทันได้แก้ตัวอะไร...

     เจ้าอ้วนอู๋กวงก็เดินเข้ามาหา ได้จังหวะพอดี เจ้าตัวแสบคิดในใจ

         "นายน้อย นายน้อยอยู่นี่เอง....

โอ๊ะ...!!  องค์หญิง ข้าขอคารวะขอรับ"

" อ้าว อู๋กวง มาพอดี งานที่ข้าใช้ให้เจ้าไปทำเรียบร้อยดีรึไม่...." 

       นัทรีบหาทางออกก่อนจะโดนองค์หญิงซักชุดใหญ่ ด้วยตนเองก็คิดหาวิธีมาไม่ทันเช่นกัน

    "เอ๋.... อ่า... เออ...!!"

 เจ้าอ้วนอู๋กวงอ้ำอึ้ง แบบงง รัยฟร้ะ... อะไรเรียบร้อย และก่อนที่เจ้าอ้วนจะเอ่ยอะไร นัทรีบตัดบท 

" ยังไม่เรียบร้อยอีกเหรอ เจ้านี่ใช้ไม่ได้งานง่ายๆแค่นี้ต้องให้ข้าลงมือเองอยู่เรื่อยไปๆ...." 

     กล่าวพลาง นัทรีบลากตัวเจ้าอ้วนอู๋กวงปลีกตัวออกมา ก่อนจาก หันไปตะโกนบอกแก่องค์หญิงจื่อเว่ย

    "ไว้เสร็จธุระข้าจะเล่าให้เจ้าฟัง... ขอตัวไปทำธุระก่อน....." 

       ก่อนจะหายลับไปกับเจ้าอ้วนอู๋กวง

องค์หญิงจื่อเว่ยใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่งหันมากระซิบกับ หม่าฉินซวง ที่ยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ข้างกาย 

   " ฉินซวง เจ้าว่า.... อี้เฟยดูแปลกไปรึมั้ย "

  องค์หญิงจื่อเว่ย เอ่ยถามอย่างแผ่วเบาไปยังิงครักษ์คนสนิท แม้นสายตายังคงจับจ้องไปที่เบื้องหลังสหายของตนที่ค่อยๆเดินลับหายไปกับข้ารับใข้ร่างอ้วน  นับแต่นี้ คงต้องจับตาเฝ้าสังเกตสหายผู้นี้ซ่ะแล้ว คนเราอาจจะมีเปลี่ยนกันได้ แต่ นี่เปลี่ยน อย่างคาดไม่ถึงดุจฟ้ากับเหวเช่นนี้ย่อมไม่ธรรมดา หลงอี้เฟย เพราะเหตุใดเจ้าถึงเปลี่ยนไปดั่งคนล่ะคนเช่นนี้ 

      "ขอรับ องค์หญิงไม่ใช่แปลกธรรมดา แต่ แปลกมาก คนเราอาจจะเปลี่ยนแปลงกริยาท่าทางกันได้ แต่ แววตานั้นไม่ได้ นี่แววตาภายในเค้าดุจเป็นคนล่ะคน ดูแข็งกล้า มีพลังและความมุ่งมั่น ซึ่งหาไม่พบใน หลงอี้เฟยคนเดิม อีกทั้งกระแสพลังก็เปลี่ยนไป ข้าสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ไม่ชอบมาพากลใน หลงอี้เฟยผู้นี้เลยขอรับ องค์หญิง " 

     หม่าฉินซวงซึ่งปรกติเป็นคนพูดน้อย ไม่ค่อยกล่าวสิ่งใดที่ไร้สาระ มาคราวนี้กล่าวสิ่งที่ตรงกับความคิดของตน จึงได้สั่งให้ หม่าฉินซวงเฝ้าจับตาดูพฤติกรรมของหลงอี้เฟยอยู่ห่างๆเห็นอะไรแปลกให้รีบรายงาน ก่อนจะปลีกตัวกลับที่วังที่ประทับของตน

    นัทหลังจากลากเจ้าอ้วนอู๋กวงกลับถึงที่พัก ซึ่งเป็นห้องเล็กๆอยู่กับเจ้าอ้วนอู๋กวงเพียงสองคน ด้วยสถานศึกษาแห่งนี้ ใช้ระบบวัดผลด้วยคะแนนการเรียนและพฤติกรรมห้ามใช้ระบบเส้นสายแม้นจะยิ่งใหญ่เพียงไหน เข้ามาในสถานที่แห่งนี้ทุกคนเท่าเทียมกัน ถ้าใครทำคะแนนรวมดีมีผลงาน ก็ได้ห้องพักส่วนตัวที่ดีขึ้น ใครแย่ก็ต้องไปอยู่ห้องรวม

หลงอี้เฟย ถึงแม้ผลการเรียนด้านการยุทธจะแย่ ถึงแย่ที่สุด แต่กลับโดดเด่นในเรื่องการเรียน ปรัชญาการปกครอง วรรณกรรม กวี ดนตรีและงานเขียน ทำให้คะแนนรวมอยู่ในระดับดีถึงดีมาก ได้สิทธิ์พิเศษห้องพักส่วนตัวอยู่รวมกับอู๋กวงซึ่งถูกส่งมาดูแล และก็ถือว่าได้ร่ำเรียนไปพร้อมกับคุณชายของตนด้วย ซึ่งปีนี้ก็จะเป็นปีสุดท้าย ก่อนจะจบหลักสูตรและแยกย้ายกันฝึกงานในแต่ล่ะหน่วยที่สนใจรับใช้งานราชสำนัก งานฝ่ายปกครอง รึด้านการทหาร แล้วแต่จะเลือกตามความถนัดของแต่ล่ะคน

     "นายน้อยๆ ให้ข้าไปทำอะไร เออ ข้าไม่เข้าใจขอรับ ...."

    เจ้าอ้วนอู๋กวงถามด้วยความสงสัย ตนเองก็เริ่มสังเกตเช่นกัน ตั้งแต่ตนช่วยนายน้อยขึ้นจากน้ำ ดูนายน้อยของตนเปลี่ยนไป อย่างกับคนล่ะคน เพียงเก็บความสงสัยนี้ไว้ในใจ ด้วยสำนึกดีว่าตนเป็นเพียงบ่าวคอยทำหน้าที่ติดตามรับใช้ 

"ป๊าาาด.... เจ้านี่ ข้าให้เจ้าไปส่งไป่หยู่ไง แล้วเรียบร้อยมั้ยเห็นรีบกลับมา"

   นัทแถไปจนได้ 

   "เออ... เรียบร้อยขอรับว่าแต่..."

      เจ้าอ้วนตอบแบบงงๆ 

 "ว่าแต่อะไร.... เรียบร้อยก็เรียบร้อยสิ ใครว่าอะไรไปๆ มีอะไรก็รีบไปทำข้าจะพักผ่อน" 

       นัทรีบไล่เจ้าอ้วนไปหาอะไรทำเพราะตนมีเรื่องจะปรึกษากับ NP09 เมื่อเจ้าอ้วนออกไปแล้ว นัทจึงเอ่ยถาม NP09

     (NP ข้ามีเรื่องจะถาม)​,,,,

    [ ถามเรื่อง... การใช้ลมปราณไปเมื่อสักครู่ใช่มั้ยเจ้านาย....]​ 

     ดูเหมือนNP09 จะคาดเดาบางสิ่งบางอย่างได้ เกี่ยวกับปัญหาของนัท

    (ใช่... ข้าไม่แปลกใจทำไมนายรู้

มีวิธีแก้ไขรึไม่ ลมปราณเมื่อสักครู่ที่ใช้ออกไปทำไมข้ารู้สึกอ่อนเพลียเยี่ยงนี้)​

    [ไม่แปลกหรอกเจ้านาย ลมปราณที่ได้จากการอัพเกรด เสมือนเป็นทางลัดสายหนึ่ง ไม่ใช่ได้จากการพากเพียร การใช้ออก การรู้แจ้งความชำนาญมันต่างกัน พูดง่ายๆ พื้นฐานเจ้านายพอมี ด้วยเคยเป็นนักกีฬา แต่นั้นเป็นความแข็งแกร่งจากภายนอก มันไม่เพียงพอ เจ้านายต้องเรียนรู้การปรับพื้นฐานใหม่หมด เรียนรู้วิธีเพาะบ่ม สร้างขุมกำลังให้ก่อเกิดจากภายใน และเรียนรู้วิธีที่จะบริหารจัดการกับพลังนี้เช่นไร ให้สอดคล้องกับสภาวะพื้นฐานของตน หาไม่จะนำผลร้ายมากกว่าผลดีมาสู่ตน หากคิดจะเอาตัวรอดจากมิตินี้ต้องมีความมานะพยายาม แต่ คิดจะขึ้นสู่จุดสูงสุด ผมบอกไว้เลย ยังห่างไกลอีกเยอะ หากคิดว่าเราเก่ง ในโลกนี้ยังมีผู้ที่เก่งกว่าเรามีมาก ผู้ประมาท เสมือนตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง ในโลกแห่งความแข็งแกร่ง ผู้อ่อนแอจะถูกกลืนกินอย่างง่ายดาย เจ้านาน ต้องเลือกเอา จะเป็นผู้ล่า รึ ผู้ถูกล่า ]

     ​ NP09 ร่ายเป็นชุดๆให้นัทเข้าใจ ความแข็งแกร่งจากโลกที่จากมา กับความแข็งแกร่งในโลกต่างมิติแห่งนี้ หากเอามาเทียบเคียงกันแทบไม่ได้เลย ถ้าไม่มีความพยายามและความมุ่งมั่นที่เพียงพอ จึงต้องเอ่ยกระตุ้นความตั้งใจของผู้เป็นนาย

      (อืม... ข้าเข้าใจ เจ้ามีหนทางให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นมากกว่านี้มั้ย)​ 

      นัทถามหาหนทางสู่ความแข็งแกร่ง จากNP09

     [ไม่มีสิ่งใดยากเกินความพยายามครับเจ้านาย แค่ ผมได้จัดโปรแกรมการฝึกไว้ให้แล้วขึ้นอยู่กับเจ้านายพร้อมรึไม่]​

NP09 ถามย้ำอีกครั้งถึงความตั้งใจของเจ้านายตน

     (ว่ามา.... ข้าจะให้เจ้าอ้วนอู๋กวงร่วมฝึกด้วยเจ้าเห็นเป็นอย่างไร ข้าจะให้คนของข้าแข็งแกร่งไปพร้อมกับข้า จะได้ดูแล ไป่หยู่ได้ เดี๋ยวเจ้าอี้เฟยฟื้นขึ้นมาจะได้ว่าข้าไม่ได้ ว่าเอาแต่ตัวเอง ไม่สนใจน้องสาว ไป่หยู่ดูๆไปเป็นเด็กที่น่าสงสารข้าจะช่วยให้นางแข็งแกร่งด้วยอีกคนเจ้ามีความเห็นเช่นไร)​ 

       นัทเสนอให้NP09ช่วยเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับคนใกล้ตัวตน เพราะจะได้ดูแลตัวเองได้ เพราะตนผู้เดียวดูแลหลายๆคนอาจไม่ทั่วถึง สู้สร้างให้เค้าเหล่านั้นแข็งแกร่งด้วยตนเองดีกว่า

     [ เป็นความคิดที่ดีเจ้านาย เห็นไร้สาระอย่างนี้ ความคิดดีๆก็มีกับเค้าเหมือนกันนะ 5555.....] 

     AI อะไรฟร้ะ หลอกด่าดูตรูหลายครั้งแล้วนะ นัทคิดแค้นในใจ รอให้แข็งแกร่งก่อน เดี๋ยวจะเอาคืนเจ้าAI นี่ให้สะใจไปเลย  

     [เจ้านายจะเอาคืนผมนะ เอาตัวเองให้รอดก่อนมั้ย 5555....] 

     NP09 ตอบเหมือนเตือนให้รู้ นายคิดอะไรตรูรู้นะเฟ้ย..... ก่อนที่จะต่อล้อต่อเถียงกัยเจ้านายตน NP09 ได้แจงโปรแกรมที่เตรียมไว้ให้แก่เจ้านายตน....

  (น่ะ น่ะ นี่ๆ   โปรแกรมสร้างความแข็งแกร่งรึ โปรแกรมฝึกหน่วยซีลกันแน่ฟร้ะเนี้ย.....!! )​

  นัทโอดครวญ ด้วยเมื่อเห็นโปรแกรมฝึกสุดโหดของNP09

เช้าสัปดาห์แรก

04:00 น. 

-​ฝึกวิ่ง 20 กิโล

-​ว่ายน้ำไป กลับข้ามแม่น้ำ

10รอบ

-​ดำใต้น้ำลึก 10 ครั้ง ครั้งล่ะ 

10 นาที ที่ต้องนาน เพราะเป็นวิธีเพาะบ่ม

พลังลมปราณให้ก่อเกิดจากภายในเพื่อปรับพื้นฐานจะเอา บรรทัดฐานจากโลกที่จากมา

มาใช้ในโลกนี้ไม่ได้  ทั้งหมดนี้ต้องเสร็จจนกว่าพระอาทิตย์จะขึ้น จากนั้นช่วงค่ำ ต้องเข้ากรรมฐาน ฝึกโคจรลมปราณให้บรรลุจุดสำคัญต่างๆ มิให้ตีบตัน ห้ามนอนแบบคนปรกติ เพราะการเข้า ฌาณกรรมฐานก็คือร่างกายได้พักผ่อนไปแล้วในตัวแล้ว 

จากโปรแกรมการฝึก เน้นให้ปรับสภาพร่างกายและจิตใจ สู่การปรับลมปราณ ข้ามขีดจำกัดของตนให้ได้ จึงจะนำพาให้ก่อเกิดพลังที่แฝงเร้นอยู่ภายใน เพื่อพัฒนาไปในขั้นต่อๆไป ที่สูงขึ้นตามลำดับ 

[ นี่แค่ โปรแกรมปรกติครับเจ้านาย

ส่วนถ้าฝันอยากเป็น จอมยุทธอันดับหนึ่ง ผมให้เจ้านายเตรียมใจไว้ได้เลย สาหัสกว่านี้แน่นับพันเท่า หุ หุ ]​

%%%%%%%%%%%%%%%%

พี่นัท จะรอด รึ จะร่วง

 //โปรดติดตาม ตอนต่อไป

//ขอบคุณครับ