Chapter 3 ยั่วให้อยาก 3

“ข้าน้อย ‘เซี่ยรั่วอิง’ ขอขอบคุณที่คุณชายเมตตาช่วยเหลือ พวกโจรเหล่านั้นบุกปล้นและทำร้ายคนของข้าจนล้มตาย ข้าพยายามหลบหนีแต่พวกมันก็ตามไล่ล่า หากไม่ได้ท่านช่วยไว้ข้าคงกลายเป็นผีไม่มีญาตินอนตายอยู่ในป่าข้างทางเป็นแน่”

ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น เลือดในกายวิ่งพล่านด้วยความสับสน ทันทีที่เขาได้ยินชื่อแซ่ของนางเขาก็แทบไม่ได้สนใจสิ่งที่นางพูดอีกเลย

“เจ้ามีนามว่าอะไรนะ”

“รั่วอิงเจ้าค่ะ ข้าแซ่เซี่ยนามว่ารั่วอิง”

นางจงใจย้ำอีกครั้งแล้วมองเข้าไปในดวงตาของเขา ก่อนจะเบียดเข้าไปใกล้จนแทบชิด

“เหตุใดเมื่อท่านฟังนามของข้าจึงได้นิ่งอึ้งไปเช่นนั้น”

“นามและรูปร่างหน้าตาของเจ้าช่างเหมือนกับภรรยาของข้าที่ตายไปแล้วกว่าสี่ปี ข้าไม่คิดว่าบนผืนแผ่นดินนี้จะหาใครที่มีหน้าตาละม้ายคล้ายกันได้ถึงเพียงนี้เลย”

เอ่ยออกมายืดยาวคล้ายกับละเมอ ดวงตาคมเข้มของเขายังคงจ้องจับไปยังใบหน้าหวานที่ยื่นเข้ามาใกล้จนห่างกันไปถึงคืบ รับรู้ได้ถึงกลิ่นกายหอมหวาน และลมหายใจร้อนของนางที่เป่าลดมาใกล้ๆ ลำคอของเขา

“คุณชายคิดถึงภรรยาหรือเจ้าคะ”

เหวินถิงเว่ยไม่ได้เอื้อนเอ่ยออกไป ทำเพียงพยักหน้าน้อยๆ ดวงตาของเขาหม่นเศร้าลงอย่างน่าใจหาย

ทันใดนั้นเองหญิงสาวข้างกายของเขาก็ค่อยๆ ถอดเสื้อคลุมสีน้ำเงินครามออก เผยให้เห็นเรือนร่างเกือบเปลือยเปล่าที่สวมเสื้อผ้าขาดวิ่นเอาไว้

นางยื่นมือมาจับมือของเขาเนิ่นนาน ดวงตาคมสวยค่อยๆ ช้อนเปลือกตาขึ้นอย่างช้าๆ เพื่อสบตาของเขา จากนั้นนางก็ทำในสิ่งที่เขาไม่คาดคิด

หญิงสาวจับมือหนาใหญ่ของเขาให้วางทาบลงบนทรวงอกอิ่ม แล้วจังหวะที่เขากำลังอ้าปากทักท้วงนางก็ยื่นหน้าเข้ามาแล้วประกบริมฝีปากนุ่มนิ่มปิดลงบนริมฝีปากเขาอย่างรวดเร็ว

จูบหวานบดเร้าส่งผลให้คนตัวโตถึงกับมึนงงคล้ายเมามาย หัวใจของเขาเต้นแรงแทบจับจังหวะไม่ได้ ร่างเล็กที่ตอนแรกนั่งอยู่ข้างกายแปรเปลี่ยนเป็นขยับขึ้นคร่อมนั่งอยู่บนตักเขาโดยไม่ทันรู้ตัว

แกนกลางกายของนางกดทับลงบนท่อนทวนที่เวลานี้แข็งขึงชี้โด่ดุนดันราวกับต้องการจะทะลุทะลวงเข้าไปในกายนาง

‘เหมือนกระทั่งกลิ่นกาย’

หรือว่านี่จะเป็นความฝันกันแน่นะ...

เวลานี้เหวินถิงเว่ยโยนความสงสัยและความผิดชอบชั่วดีทิ้งไปอย่างไม่ยี่หระ เหลือเพียงความคิดถึงและความโหยหาที่กำลังปะทุขึ้นในหัวใจอย่างไม่อาจสะกดกลั้นมันเอาไว้ได้อีกต่อไป

เขาจูบตอบนาง บดจูบเบียดขยี้ริมฝีปากเล็กแล้วแทรกลิ้นร้อนเข้าไปควานหาความหอมหวานอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้คนตัวเล็กในอ้อมกอดถึงกับระทวยอ่อน

สองมือหนาโอบกอดแล้วโลมไล้ไปตามแผ่นหลังนวลเนียนก่อนจะฉีกทึ้งเสื้อผ้าส่วนที่เหลืออยู่ให้พ้นจากร่างกายน่าหลงใหลอย่างรวดเร็ว

แคว้ก!

“อื้อ....”

รั่วอิงถึงกับครางกระเส่าในลำคอ รสจูบเริ่มดุดันรุกเร้าบดขยี้เรียวปากอิ่มจนบวมเจ่อ สองแขนแข็งแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามกอดกระชับร่างเล็กเอาไว้แนบแน่นราวกับจะหลอมละลายร่างของเขาและนางให้กลายเป็นหนึ่งเดียว

หญิงสาวกระดกสะโพกแล้วจัดการฉีกทึ้งกางเกงตัวในสีขาวที่แหว่งวิ่นของตนเองให้พ้นร่าง เผยให้เห็นก้นงอนกลมกลึงและโหนกนูนสามเหลี่ยมที่มีขนอ่อนสีน้ำตาลรำไร จากนั้นจึงจัดการปลดเชือกผูกรั้งกางเกงของชายหนุ่มออก แล้วดันร่นปล่อยให้ท่อนเอ็นอุ่นยาวใหญ่ที่นางแสนคิดถึงได้เป็นอิสระ