ตอนที่ 3 กงจูแห่งแคว้นซู

วันที่สามมาไป๋ซู่ซู่ได้เดินเท้าเข้ามายังประตูเมืองหลวงทางทิศตะวันออก ในสภาพอิดโรยและมีบาดแผลตามตัวไม่มีเคล้าของความเป็นคุณหนูบุตรสาวลูกเจ้าเมืองลี่แม้แต่น้อย เมื่อนางก้าวเดินมาหน้าประตูเมืองหลวงและต่อแถวเข้าเมืองเพราะเมืองหลวงมีการป้องกันหนาแน่น ไม่ว่ารถพ่อค้าหรือรถของเหล่าขุนนางต่างโดนตรวจสอบทักหมด เพื่อไม่ให้ผิดพลาด

ไปซู่ซู่ก้าวเดินมาจนถึงคิวของนางที่ต้องเข้าประตูเมือง ทหารเหล่านั้นก็คิดว่านางเป็นขอทานจึงไล่นางออกไปจากประตูเมืองหลวง นางไม่ยอมไปและจะเข้าประตูเมืองให้ได้ แต่ทหารสองคนดึงตัวนางออกไป และไล่นางเหมือนหมูเหมือนหมา และผลักนางลงกับพื้น

นางคิดว่าสิ้นหนทางที่จะเข้าพบต้าหวางในวังหลวงแล้ว แต่ทว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเมืองลี่ถ้าไม่ให้ต้าหวางและราชสำนักไม่รู้ได้อย่างไร อีกทั้งกองทหารที่บุกแคว้นซูมาเป็นเรือนแสนพร้อมเข้าจู่โจมเมืองหลวงได้ทุกเมื่อ นางจึงหันหลังไปยังประตูเมืองอีกครั้งเพื่อจะหาทางเข้าไป

ลุกขึ้นก้าวเดินไปยังหน้าประตูเมืองอีกครั้ง นางกลับรู้สึกว่าม่านตาปิดลงด้วยความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า หลังจากเดินทางไกลมาสามวันสามคืน โดยไม่ได้หยุดพักในทะเลทราย ทำให้นางทรุดตัวลงกับพื้น ตรงหน้าขบวนเสด็จของเยว่ชิงหวางโฮ่ว ทหารจะมาเตะออกจากหน้าขบวน แต่นางกำนัลของเยว่ชิงห้ามเอาไว้ เพราะเป็นคำสั่งจากหวางโฮ่วประมุขสูงสุดในฝ่ายใน

นางกำนัลสาวสองคนเปิดม่านกั้น เหล่าทหารและคนในเมืองต่างคุกเข่าถวายบังคมประมุขฝ่ายใน เยว่ชิงหวางโฮ่วก้าวลงจากรถม้า เดินมาตรงหน้าของไป๋ซู่ซู่ด้วยตัวเองพร้อมนางกำนัลคนสนิทหนึ่งคน

เยว่ชิงทอดสายตามองหญิงสาวเนื้อตัวมอมแมมไปด้วยทราย และเลือด ยังเห็นอีกว่านางสวมใส่ชุดสีม่วงอ่อนทำมาจากผ้าไหมอย่างดีของแคว้นซู คนธรรมดาไม่อาจซื้อเสื้อผ้าหรูหราราคาแพงเช่นนี้ได้ ทำให้เยว่ชิงนึกสงสัยว่าหญิงที่นอนสลบตรงหน้านี้เป็นใคร จึงมีคำสั่งให้พานางไปเจียวฟางกงซึ่งเป็นตำหนักของหวางโฮ่ว และตามหมอหลวงให้มาดูนาง

เพลาล่วงเลยไปสามวันไป๋ซู่ซู่ฟื้นตัวตื่นขึ้นมา นางกำนัลของเยว่ชิงที่คอยเฝ้านางไปเรียกเยว่ชิง โดยจ่างซุนเซี่ยะต้าหวางแคว้นก็ตามมาด้วย ไป๋ซู่ซู่ได้ถวายบังคมเขาทั้งสอง และมอบมีดสั้นปลอกมีดสั้นเป็นสีเงินฝังหยกเขียวและเป็นลายมังกร อีกทั้งยังมีตราประจำพระองค์ของต้าหวาง ซึ่งมีสองเล่ม โดยเล่มที่อยู่กับต้าหวางเป็นสีทองและเล่มนี้อยู่กับนาง

ไป๋ซู่ซู่ได้ส่งมอบให้เยว่ชิง เยว่ชิงรับมีดสั้นและส่งให้ให้จ่างซุนเซี่ยะได้ดู จ่างซุนเซี่ยะนำมีดสั้นเล่มนี้มาดูจึงทำให้รู้ว่า มีดสั้นชิ้นนี้เป็นของตนเองที่มอบให้กับสหายนามว่าไป๋เค่อที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบยี่สิบปี ตั้งแต่ตั้งแคว้นซู โดยมีไป๋เค่อเป็นแม่ทัพบุกพิชิตนำเมืองและเผ่าต่างๆ ผนวกเข้ากับแคว้นซู

ไป๋ซู่ซู่เล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในเมืองลี่ให้เยว่ชิง และจ่างซุนเซี่ยได้ฟัง ทำให้พวกเขาทั้งสองหดหู่ใจเป็นยิ่งนักที่ได้รู้ว่า คนในเมืองลี่ได้ตายหมดสิ้นไม่เว้นแม้แต่เจ้าเมืองที่เป็นสหายที่รบเคียงบ่าเคียงไหล่ด้วยกันมา จนสร้างแคว้นนี้ขึ้นมาอย่างมั่นคง

จ่างซุนเซี่ยะจึงมีรับสั่งให้นางอยู่ในวังหลวง แต่ไป๋ซู่ซู่ปฏิเสธที่จะอยู่ต่อในวังหลวง เพราะนางอยากกลับบ้านเกิดที่เมืองลี่อีกครั้ง แต่เยว่ชิงรั้งนางเอาไว้ เพราะคิดว่าเมืองลี่เป็นเมืองร้างไร้ผู้คนไปแล้ว ถ้ากลับไปนางก็ไม่มีใครที่คอยอยู่ดูแลเช่นกัน เยว่ชิงอยากให้นางอยู่ในวังหลวง มอบตำแหน่งกงจู่เทียบเท่า กงจู่ที่เกิดจากหวางโฮ่ว และอยู่ในเจียวฟางกง มอบเรือนเถาฮวาที่อยู่ใกล้ตำหนักตรงนั้นเป็นเรือนไม้ที่ร่มรื่นใกล้สวนท้อนับสิบลี้ เพราะว่าเยว่ชิงชอบต้นท้อในเพลาเบ่งบานมากที่สุด จ่างซุนเซี่ยะจึงให้ทหารและขนสวนในวังช่วยปลูกเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว อีกทั้งยังอยู่ใกล้สระบัวชมพูขนาดใหญ่ทอดยาวไปยังกานลู่กงของต้าหวาง นอกจากนี้เยว่ชิงมอบนางกำนัลสิบคนคอยดูแล และยังมอบนางกำนัลคนสนิทไปดูแลไป๋ซู่ซู่ นางมีนามว่าหลี่ม่านถัว

ซู่ซู่อยู่ในวังหลวงมาได้ระยะเพลาหนึ่ง นางได้ทำความรู้จักกับนางกำนัลและสนมนางในหลายต่อหลายคน พวกนางเข้าหาซู่ซู่อย่างเป็นมิตร เพราะร่วงรู้ว่าซู่ซู่ เป็นลูกบุญธรรมของหวางโฮ่ว ทำให้พวกนางเกรงอยู่บ้าง แต่ความงามราวกับดอกไม้แรกแย้มของซู่ซู่ก็เป็นที่เรื่องลือ เหล่าหวางเย่เข้าหาหวางโฮ่ว เพื่อมาดูตัวนาง และอยากสู่ขอซู่ซู่ไปเป็นหวางเฟย และอี๋เหนียง แต่เยว่ชิงปฏิเสธ เพราะล่วงรู้ว่าต้องการนางให้กับผู้ใด (หวางเย่ แปลว่า องค์ชาย / หวางเฟย แปลว่า พระชายา / อี๋เหนียง แปลว่า เมียน้อย หรือ อนุภรรยา)

ตลอดเพลามานี้ไป๋ซู่ซู่เล่าเรียนธรรมเนียมวังหลัง และการครองเรือนจากเยว่ชิงในหลายด้าน และนางก็ทำได้ดี ถึงช่วงแรกนางจะไม่มีสมาธิทำสิ่งใดเลย เพราะยังอาลัยในเรื่องเมืองลี่ที่นางจากมา ถึงต้าหวางจะสั่งบุกตีแคว้นหานแล้วก็ตามที ไม่ใช่เพื่อแก้แค้นให้สหายของจ่างซุนเซี่ยะเพียงอย่างเดียว แต่ต้องการทำลายแคว้นหาน เพื่อนำแคว้นหานมาเป็นส่วนหนึ่งกับแคว้นซู โดยให้จ่างซุนอู๋จี้ที่ตีเผ่าจินหนาน และเผ่าตันหยางสำเร็จแล้ว ให้นำทัพบุกตีแคว้นหานทันที

...........................

กด ❤️ เพื่อเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ

อย่าลืม "กดติดตาม" เพื่อไม่พลาดตอนต่อไปน๊าาาาา