ตอนที่ 4 ตามหาสามี[3]
จากนั้นสองนายบ่าวก็พากันตัดมิติมาปรากฏตัวที่ชายป่าห่างจากประตูเมืองไม่ไกลนัก จูจูหันไปเห็นรอยยิ้มที่ดูไม่ชอบมาพากลของผู้เป็นนายที่อยู่ในอ้อมแขน รู้สึกขนลุกขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ "คุณหนู นี่ท่านคงไม่ได้คิดจะทำอะไรประหลาดๆ หรอกนะ"
"ฮี่ๆ" โจจื่อเสียนหันมาหัวเราะจนตาปิด ท่าทางชอบอกชอบใจ "ใครว่า ข้าคิดแผนดีๆ ได้ต่างหากเล่า!"
"แผน?"
"ใช่แล้ว เจ้าหนานเฟิ่งหวงนั่นมีแต่ผู้คนรู้จัก ชื่อเสียงโด่งดังจะตาย เพราะงั้นข้าจะทำให้เจ้านั่นต้องออกมารับข้าด้วยตัวเอง ฮ่าๆ ฮะๆ ฮ่าๆ"
เด็กน้อยหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง คิดไปถึงสีหน้าของหนานเฟิ่งหวงในตอนที่ต้องมารับตนเองในฐานะภรรยาก็ยิ่งมีความสุข
"แล้วแผนที่ว่าคืออะไรเจ้าคะ"
"หึหึ ก็ประกาศให้ทั่วเมืองว่าข้าเป็นภรรยาของอ๋องน้อยหนานเฟิ่งหวงน่ะสิ แล้วเรื่องนี้ก็ต้องทำให้ดังไปทั่วดินแดนเลยยิ่งดี แค่นี้คงไม่เกินฝีมือเจ้าหรอกกระมัง"
"อ่า คุณหนู ไม่ต้องห่วง ข้าจัดการได้"
โจจื่อเสียนล้วงหยกพกประจำตัวของหนานเฟิ่งหวงที่เป็นของหมั้นหมายเอาไว้ในมือ พลิกเล่นไปมานัยน์ตาเป็นประกาย
"ไปๆ เข้าเมืองกัน ข้าแทบจะรอไม่ไหวอยู่แล้ว"
พอผ่านเข้าประตูเมืองมา คุณหนูโจก็ให้จูจูหาที่พักที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมือง เพื่อที่จะได้ทำตามแผน
เมืองขุยอันแห่งนี้ถือเป็นเมืองที่ค่อนข้างใหญ่ มีผู้คนอาศัยอยู่มากมาย ผู้ฝึกตนต่างพากันหลั่งไหลมาที่นี่ เพราะมีหอประมูลขึ้นชื่อที่จัดการประมูลทุกๆ หนึ่งเดือน
ตลอดสองข้างทาง มีร้านค้าแผงลอยจนถึงหาบเร่แทบจะตลอดสาย รวมทั้งร้านใหญ่อย่างร้านโอสถสมุนไพร ร้านขายอาวุธ ไม่ว่าต้องการสิ่งใดก็สามารถหาซื้อขายแลกเปลี่ยนได้ง่าย
เด็กหญิงวัยราวก้าวปีนั่งห้อยขาอยู่บนขอบหน้าต่าง มองลงมายังผู้คนด้านล่างอย่างอารมณ์ดี รอคอยดูหน้าหนานเฟิ่งหวงอย่างมีความสุข
ทางด้านจูจูก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวัง เพียงไม่ถึงชั่วยาม ข่าวสะใภ้วังอ๋องก็แพร่สะพัดไปทั่ว ไม่เพียงแค่ในเมืองขุยอัน แต่ยังดังไปทั่วดินแดน
บางทีเทียนจวินในร่างโจจื่อเสียนอาจจะประเมินความคลั่งไคล้ในตัวหนานเฟิ่งหวงต่ำเกินไป ไร้เงาของอ๋องน้อย จูจูก็ยังไม่กลับมา แต่ผู้ที่มากลับเป็นกองทัพสาวงาม
"บอกมา! ผู้ที่อ้างตัวเป็นสะใภ้วังอ๋องอยู่ห้องไหน?!"
เสียงกึ่งตวาดของหญิงสาวดังมาจากภายนอก ทำให้คิ้วของเด็กน้อยขมวดมุ่น "บัดซบเอ๊ย! ไอ้ที่ควรมากลับไม่มา หนานเฟิ่งหวงอย่าให้ข้าเจอนะ!"
สบถด่ายังไม่ทันจบคำ ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาอย่างแรง เด็กสาวชุดฟ้าสองคนเดินนำเข้ามา ก่อนจะตามมาด้วยสาวน้อยชุดขาว
"นางหญิงต่ำช้าผู้นั้นอยู่ที่ใด!!?" หนึ่งในเด็กสาวชุดฟ้าวัยราวสิบสี่สิบห้าตะคอกถามเสียงดัง
เทียนจวินมองประเมินบรรดาเด็กสาวเบื้องหน้า ดูท่าแล้วแต่ละนางล้วนมีขั้นพลังสูงกว่าเยาวชนตระกูลโจ ซึ่งร่างกายของโจจื่อเสียนในยามนี้ยังมิอาจต่อกร
หากสู้ด้วยพลังไม่ได้ ก็คงได้แต่ใช้สมอง คิดได้แล้วเด็กน้อยจึงตีหน้าซื่อ แสร้งตกอกตกใจ "พะ..พวกเจ้าเป็นใคร?"
"ข้าถามได้ยินหรือไม่! นางคนชั้นต่ำที่อ้างตัวเป็นหนานหวางเฟยอยู่ที่ใด?!!"
