9 เจอกันอีกแล้ว
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย
ตอนที่9
เจอกันอีกแล้ว
"กำลังจะลงไปแล้ว...รู้แล้วฉันก็รีบอยู่นี้ไงแค่นี้ก่อนนะหลินหลินจะลงไปแล้ว"หนูนากดวางสายจากหลินหลินทันทีเมื่อคุยจบเพราะว่าหลินหลินโทรมาหาเธอมากกว่าสามสายแล้วเพื่อบอกว่าจอดรถรออยู่ที่หน้าคอนโดของเธอนานมากแล้วให้เธอรีบลงไปเร็วๆสักที
วันนี้เธอกับหลินหลินมีนัดกันออกไปสังสรรค์ตามประสาสาวโสดกันโดยมีเพื่อนต่างคณะอีกสองคนไปร่วมแจมด้วยส่วนลูกแก้วตั้งแต่ย้ายไปอยู่กับคู่หมั้นอย่างเจ้าสมุทรที่บ้านก็ไม่ค่อยออกไปไหนเลย
"ลืมอะไรอีกหรือเปล่านะ อ๊ะ...ลืมฉีดน้ำหอม"หนูนายืนเช็กความเรียบร้อยอยู่ที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งและนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมฉีดน้ำหอมก่อนจะยกขวดน้ำหอมราคาแพงฉีดเข้าไปที่ตามจุดชีพจรต่างๆจากนั้นจึงเดินไปปิดแอร์ปิดไฟให้เรียบร้อยและเดินออกจากห้องไป
"กว่าจะมานะยัยหนูท่อฉันนั่งรอจนก้นฉันจะบานอยู่แล้ว"เสียงหวานของหลินหลินเอ่ยบ่นกับเพื่อนสนิทอย่างหนูนาทันทีเมื่อหนูนาเปิดประตูรถเข้ามานั่ง
"ช้านิดช้าหน่อยทำบ่นไปได้"หนูนาพูดพร้อมกับจับสายเบลท์มาคาดไปด้วย
"ก็เธอช้าอะ"
"ก็ถ้าเธอยังนั่งบ่นอยู่แบบนี้มันก็ยิ่งช้าไปอีกนะหลินหลินออกรถไปได้แล้ว"
"รู้แล้วน่า"หลินหลินค้อนใส่หนูนาอย่างไม่จริงจังนักก่อนที่จะขับรถออกจากหน้าคอนโดของหนูนาเพื่อตรงไปคลับหรูที่พวกเธอนัดเพื่อนเอาไว้
คลับxxx
"คนเยอะเหมือนกันน่ะเนี่ย"หลินหลินพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในคลับหรูยานกลางใจเมืองที่ผู้คนมากมายมักจะมาสังสรรค์กันเพื่อความสนุกสนานก่อนจะกวาดสายตามองหาเพื่อนต่างคณะอีกสองคนที่มาก่อนพวกเธอ
"พวกยัยบะหมี่กับข้าวตูมาแล้วใช่ไหมหลินหลิน?"หนูนาที่ยืนอยู่ข้างตะโกนถามเพราะในคลับมันเสียงดังมากพร้อมกับกวาดตากลมโตมองไปรอบเพื่อหากลุ่มเพื่อนที่นัดไว้เช่นกัน
วันนี้หนูนาเธออยู่ในชุดเดรสสั้นสีฟ้าอ่อนรัดรูปคล้องคอที่เผยให้เห็นแผ่นหลังที่ขาวเนียนจนน่าสัมผัสผู้ชายรอบๆต่างจ้องมองมาที่เธอด้วยความสนใจ
"มาแล้ว...อยู่นู่นไง"หลินหลินชี้นิ้วไปที่มุมหนึ่งของคลับ หนูนาจึงหันไปมองตามนิ้วของหลินหลินที่ชี้ไปก่อนจะเห็นว่าบะหมี่กับข้าวตูกำลังโบกไม้โบกมือไปมาอยู่ที่โต๊ะข้างใน
"กว่าจะมาได้ฉันนึกว่าพวกเธอจะเทกันซะแล้วอีก"ข้าวตูพูดขึ้นเมื่อหนูนากับหลินหลินเดินมานั่งลงที่โต๊ะ
"โทษทีฉันมัวแต่รอยัยหนูท่อนี่แต่งองค์ทรงเครื่องอยู่ก็เลยช้า"หลินหลินเอ่ยบอกพร้อมกวักมือเรียกพนักงานมาสั่งเครื่องดื่ม
"ขี้บ่นจริงเลยนะยัยหลินฮุ่ยนี่"หนูนาว่าให้ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงาน
"แล้วทำไมถึงมานั่งโต๊ะตรงนี้ล่ะฉันนึกว่าพวกเธอจะจ้องโต๊ะวีไอพีซะอีกนะ"หลินหลินเอ่ยถามเพราะตอนนี้พวกเธอนั่งกันอยู่ตรงด้านล่างของคลับ
"จองไม่ทันโต๊ะเต็มก่อนก็เลยได้มานั่งข้างล่างเนี่ยแหละ"บะหมี่เอ่ยบอก
"อ๋อ"หลินหลินพยักหน้าอย่างเข้าใจ
คลับที่นี่ถูกแบ่งเป็นสองโซนคือโซนธรรมดากับวีไอพี โซนธรรมจะถูกจัดอยู่ที่ด้านล่างของร้านส่วนโซนวีไอพีจะถูกจัดไว้บนชั้นสองของคลับซึ่งแต่ละที่ก็เป็นแบบนี้เหมือนกันหมด
"หนูนาเธอจัดเต็มเกินไปไหมเนี่ยชุดเธอมันดูล่อเสือล่อจระเข้มากเลยรู้ตัวหรือเปล่า?"บะหมี่เอ่ยบอกและมองไปที่ชุดของหนูนาที่มันดูเซ็กซี่มาก
"มันก็ปกตินะบะหมี่"หนูนาเอ่ยบอกแล้วหยิบแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นมาดื่ม
"ปกติของยัยหนูนาอยู่แล้วนะบะหมี่ถ้ายัยหนูนาใส่มิดชิดสิแปลก"หลินหลินบอกเพราะรู้ว่าเพื่อนสนิทรักสวยรักงามชอบแต่งตัวมากแค่ไหนถ้าได้เที่ยวหนูนาก็คือจะจัดเต็มทุกงาน
"ก็รู้ว่าปกติแต่นี้มันก็แซ่บเกินเบอร์เธอมองรอบๆสิมีแต่ผู้มองทั้งนั้น"บะหมี่บอก
"ทำไงได้ก็คนมันแซ่บนี่ ฮ่าฮ่า"หนูนาพูดพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างชอบใจเธอรู้ว่าผู้ชายรอบๆต่างมองมาที่เธอแต่เธอไม่สนใจหรอกเธอไม่ชอบความสัมพันธ์ที่เจอกันในสถานที่แบบนี้เพราะมันฉาบฉวย
"เหลือเชื่อเลยยัยคนนี้"ข้าวตูส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่ทั้งสี่คนจะนั่งดื่มและพูดคุยกันไปด้วยความสนุกสนานโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องมองมาที่หนูนาอยู่
อีกด้าน
โซนVIP
"นั่นคุณหนูนานี่ครับนาย"เจกที่นั่งอยู่บนโซฟาฝั่งตรงข้ามหันมาบอกกับคาร์ลผู้เป็นเจ้านายเมื่อเห็นหญิงสาวที่เจ้านายให้ตามเธอไว้ตลอด
"..."คาร์ลละสายตาจากร่างบางและหันมามองหน้าเจกก่อนจะยกแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่วางอยู่บนโต๊ะกระจกตรงหน้าขึ้นมาดื่มอย่างละเมียดละไม
หลังจากคาร์ลที่บินมาประเทศไทยเขาก็ได้ไปพบกับสิบทิศเพื่อเซ็นสัญญากันพอเสร็จเขาก็รู้สึกอยากดื่มก็เลยมาที่คลับแห่งนี้แต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะเจอกับหญิงสาวที่นี่เหมือนกัน
"เจอกันอีกแล้วนะ"คาร์ลพึมพำเบาๆกับตัวเองสายตาก็เอาแต่งจ้องมองไปที่ร่างบางระหงของหนูนา วันนี้เธอดูสวยมากถึงแม้ว่าภายในคลับจะมีเพียงแค่แสงไฟสลัวๆแต่ใบหน้าหวานที่เหมือนตุ๊กตาของเธอก็ยังสามารถดึงดูดสายตาของผู้ชายหลายคนให้มาสนใจเธอได้รวมถึงเขาเองก็ด้วย
ภาพรอยยิ้มและท่าทีที่หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขของเธอช่างแตกต่างกับวันนั้นเสียจริงวันที่เขากับเธอเจอกันเป็นครั้งที่สอง
"มีอะไร?"เจกเอ่ยถามกับลูกน้องที่เดินเข้ามา
"มีครับ"ลูกน้องพยักหน้าและเดินไปกระซิบที่ข้างหูของเจก
"จับตัวมันไว้ก่อนตอนนี้นายกำลังพักผ่อน"เจกเอ่ยบอกกับลูกน้อง
"ครับ"ลูกน้องพยักหน้าก่อนหันไปค้อมศีรษะให้ผู้เป็นเจ้านายและเดินออกไป
"ลูกน้องเราจับผู้ชายสองคนได้ครับนายเป็นคนฮ่องกงสงสัยคงจะตามเรามาตั้งแต่ที่ฮ่องกงแล้ว"เจกเอ่ยรายงาน
"คงเป็นคนของไอ้จางเหว่ยที่มันคงส่งมาฆ่ากู"คาร์ลเอ่ยบอกเสียงเรียบพร้อมแกว่งแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไปมาอย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไร ถ้าเขาไม่ตายจางเหว่ยคงจะไม่รามือง่ายๆ
"แล้วนายจะให้ผมจัดการอย่างไงครับ?"เจกถาม
"จับมันไว้ก่อนตอนนี้กูยังไม่มีอารมณ์ที่จะจัดการมัน"คาร์ลบอกพร้อมจ้องมองไปที่ร่างบางในชุดเดรสสีฟ้าอย่างไม่วางตา
"ครับนาย"เจกพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ