ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย

บทนำ

Mini cooperสีเขียวถูกเลี้ยวขับเข้ามาจอดยังลานจอดรถของร้านอาหารแห่งหนึ่งก่อนที่เจ้าของรถจะดับเครื่องจอดและรีบเดินเข้าไปในร้านอาหารทันที

"โทษทีนะลูกแก้วหลินฮุ่ยรถติดมากเลยอะ"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับเดินมานั่งลงที่โต๊ะอาหารที่มีเพื่อนสนิททั้งสองคนนั่งรออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว

วันนี้หนูนาหลินหลินและลูกแก้วพวกเธอทั้งสามคนนัดกันออกมาทานอาหารเย็นกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งเพราะหลังจากที่จบงานหมั้นของลูกแก้วแล้วเราทั้งสามคนก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลยบวกกับการปิดเทอมด้วยก็เลยหาเวลาว่างมาเจอกันหน่อยก่อนที่จะเปิดเทอม

ร้านอาหารที่พวกเธอเลือกมากันวันนี้เป็นร้านอาหารไทยที่อร่อยและขึ้นชื่อติดท็อปหนึ่งในสิบตลอดในการค้นหา บรรยากาศของร้านอาหารที่นี่จะติดกับริมแม่น้ำเจ้าพระยาภายในร้านจัดตกแต่งแบบเรียบๆแต่ดูมีสไตล์

ร้านอาหารที่นี่เขาจะถูกแบ่งออกเป็นสองโซนมีทั้งโซนด้านในและโซนด้านนอกส่วนของโซนด้านในจะเป็นห้องอาหารที่เหมาะสำหรับลูกค้าที่ชอบความเป็นส่วนตัวส่วนโซนด้านนอกก็จะเป็นโซนของคนที่ชอบบรรยากาศและความเพลิดเพลินกับการชมวิวสวยๆของริมฝั่งแม่น้ำพร้อมรับลมเย็นๆท่ามกลางแสงไฟระยิบระยับของร้านอาหารซึ่งพวกเธอก็เลือกนั่งกันที่ด้านนอกเพราะชอบบรรยากาศของโซนด้านนอกมากกว่า

"มาช้าสุดจ่ายเลย"หลินหลินหรือสุวารีเอ่ยบอกทันทีเมื่อหนูนานั่งลง

"อย่าเว่อร์แค่สิบห้านาทีเองนะยัยหลินหลิน"หนูนาถลึงตาใส่หลินหลินอย่างไม่จริงจังนัก

"สิบห้านาทีก็ถือว่าช้าใช่ไหมลูกแก้ว?"หลินหลินหันไปหาตัวช่วยอย่างลูกแก้วที่นั่งฝั่งตรงข้าม

"แค่สิบห้านาทีไม่ช้าหรอกเลิกตีกันได้แล้วสั่งอาหารกันเถอะฉันหิวแล้ว"ลูกแก้วหรือแก้วตาส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะพูดขึ้น

"โอเคเพราะหิวจนไส้จะขาดแล้ว"หนูนาเอ่ยบอกก่อนจะกวักมือเรียกพนักงานมารับออร์เดอร์อาหาร

"วันนี้ฉันจะกินให้พุงแตกไปเลย"หลินหลินเอ่ยบอกพร้อมกับใช้นิ้วจิ้มเมนูอาหารและให้พนักงานจดตาม

"หลินหลินพอแล้วเดี๋ยวก็กินไม่หมดหรอก"ลูกแก้วเอ่ยห้ามเมื่อเห็นหลินหลินจิ้มเมนูแทบจะทุกอย่าง

"โอเคพอแหละ"หลินหลินส่งเมนูคืนให้พนักงานก่อนที่พนักงานจะเดินออกไปทั้งสามคนจึงนั่งเมาส์กันอย่างสนุกสนานเพื่อรออาหารมาเสิร์ฟ

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

"ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะปวดฉี่พวกเธอเช็กบิลได้เลยแล้วเราค่อยมาหารกัน"หนูนาเอ่ยบอกเพื่อนสนิททั้งสองคนหลังจากรับประทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"โอเคได้"ลูกแก้วพยักหน้าให้ก่อนที่หนูนาจะลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินตรงไปยังห้องน้ำแต่ต้องขมวดคิ้วขึ้นเมื่อหน้าห้องน้ำติดป้ายว่าdo not enter(ห้ามเข้า)หนูนาหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาพนักงานเพื่อจะสอบถาม

"ขอโทษนะคะห้องน้ำเข้าไม่ได้เหรอคะ?"พนักงานผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านมาพอดีหนูนาจึงเอ่ยถามพนักงานพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ห้องน้ำ

"อ๋อห้องน้ำฝั่งนี้เสียค่ะคุณลูกค้าเชิญคุณลูกค้าเดินไปเข้าอีกฝั่งแทนนะคะฝั่งทางโซนด้านในค่ะ"พนักงานบอกและผายมือไปทางฝั่งโซนด้านใน

"ขอบคุณค่ะ"หนูนาพยักหน้าและเอ่ยขอบคุณพนักงานก่อนจะเดินตรงไปยังห้องน้ำอีกฝั่ง

ปึก!

"โอ๊ย!"เพราะความรีบร้อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำของหนูนาทำให้เธอเผลอเดินชนเข้ากับใครบางคนที่เดินสวนออกมาจากทางเดินของห้องน้ำพอดี

"ขอโทษค่ะพอดีฉันรีบไปหน่อยเลยไม่ทันมอง"หนูนาเอ่ยบอกกับคนที่เธอเดินชนพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะเห็นว่าเป็นชายร่างสูงที่มีใบหน้าหล่อเหลากำลังจ้องมองเธออยู่

หล่อมาก!เป็นคำพูดแรกที่อยู่ในใจของหนูนาเมื่อได้เห็นผู้ชายร่างสูงโปร่งที่ดูสง่าอยู่ตรงหน้าเธอ ใบหน้าคมเข้มจมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากหยักได้รูปสีชมพูจนน่าสัมผัสแต่แววตาของเขาช่างน่ากลัวเกินไป

"..."

หนูนารอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อเห็นสายตาที่ดุดันแฝงถึงความไม่พอใจมองมาที่เธอก่อนที่หนูนาจะเป็นฝ่ายหลบสายตาลงเพราะกลัวกับสายตาของเขา

"ขะ...ขอโทษอีกครั้งนะคะขอตัวก่อนนะคะ"หนูนาเบี่ยงตัวหลบแล้วเดินตรงไปเข้าห้องน้ำทันทีปล่อยให้ชายหนุ่มที่ยังยืนอยู่ได้แต่มองตามไปอย่างไม่ละสายตา

"นายครับ"เสียงของเจกหรือ(หลี่ หมิ่นเอ๋อ)ลูกน้องคนสนิทเอ่ยเรียกผู้เป็นนายทำให้คาร์ลหรือ(เหยา อวี่หาน)มาเฟียหนุ่มละสายตาจากร่างบางที่เดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วหันกลับไปมองเจกที่เดินเข้ามา

"มีอะไร"คาร์ลเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบ

"สายของเรารายงานมาว่าเจอคุณเฟิงอี้กับเจียอิ่งแล้วครับ?"เจกเอ่ยรายงานแหล่งข่าวที่ได้รับรู้มาให้เจ้านายฟัง

"ดี!ไปลากพวกมันมากูจะเป็นคนจัดการเอง"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งแต่สายตากับแฝงถึงความดุดัน

"ได้ครับนาย"เจกพยักหน้าให้กับคาร์ลก่อนที่คาร์ลจะก้าวเท้าเดินออกจากห้องน้ำไปโดยมีเจกเดินตามหลังออกไป