ตอนที่ 4
หนึ่งวันผ่านไปเร็วเหมือนว่าเล่น คืนนี้ทุกคนต้องไปฉลองงานวันเกิดของลินดาสะแล้ว
"เฮน่าเสร็จหรือยังนานแล้วนะ"
ซีโน่ที่อยู่ในชุดสูธสีขาวแดงยืนมองนาฬิกา นี่ก็ปาไปเกือบสองชั่วโมงแล้ว คนตัวเล็กไม่มีท่าทีว่าจะออกมา
"เฮีย..."
เฮเลน่าชะโงกแค่หัวออกมา ทำสีหน้าเจือนๆ
"หื้ม มีอะไร"
"เฮียแน่ใจน่ะว่าจะให้หนูใส่ชุดนี้ไป"
เฮเลน่าทำสีหน้าไม่ค่อยมั่นใจ
"แน่ใจสิ ทำไมหรอ"
เฮเลน่ายิ้มเจือนๆอีกครั้งพร้อมเดินก้าวออกมาช้าๆ เฮเลน่าในชุดเดรสสีแดงแถมโชว์หลังคลับกับผมสีน้ำตาลที่ม้วนเป็นลอนทำให้ผู้หญิงตรงหน้าสวยสง่าหมดคราบสาวห้าวจอมเท่ห์ไปโดยปริยาย ซีโน่อ้าปากค้างกับสาวสวยตรงหน้าเขาแทบไม่อยากจะละสายตาไปจากเธอ ไม่เสียแรงที่เลือกชุดเป็นชั่วโมง
"เฮีย เฮีย เฮียยย!"
เฮเลน่าตะโกนเสียงดังใส่คนตรงหน้าที่เอาแต่จ้องเธอไม่ยอมหยุด
"ไปกันเลยดีกว่า ทุกคนคงรอเราแล้วล่ะ"
จากนั้นซีโน่จึงคว้ามือบางให้เดินลงไปข้างล้างเพื่อที่จะขึ้นรถไปบ้านของฮาเกน
ณ บ้านหลังใหญ่ของตะกูลโรลว์
"หาได้มั้ยว่ะไอ้คริส"
ฮาเกนกระซิบโอเว่นคริสที่มาถึงนานแล้ว
"ระดับนี้แล้ว หึหึ"
โอเว่นคริสหัวเราะในลำคอ พร้อมชูซองที่มีผงเล็กๆอยู่ประมาณครึ่งซอง คราวนี้เเหละซีโน่จะได้มีเมียเป็นตัวเป็นตนเสียที เมื่อเห็นรถของซีโน่แล่นเข้ามาทั้งสองจึงหยุดการสนทนาเพียงเท่านี้
"อ้ะแฮ่ม คุยอะไรกันคะ"
ลินดาเดินเข้ามาถาม เมื่อเห็นสองเพื่อนซี้แอบซุบซิบกัน
"ปะเปล่าเปล่าจ้ะไม่มีอะไร"
ฮาเกนเอ่ยเสียงสูง
"แฮปปี้เบิร์ดเดย์น่ะครับคุณลินดา"
ซีโน่เดินมาพร้อมกับเฮเลน่า เขายื่นกล่องของขวัญให้ลินดา
"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ค่ะคุณลินดา"
เฮเลน่าพูดขึ้นอีก
"ขอบคุณมากนะคะ คุณซีโน่พาคุณเฮน่าไปนั่งก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวดาจะไปย่างบาร์บีคิวมาให้"
งานเลี้ยงวันเกิดของลินดาจัดไม่ใหญ่นักเชิญแค่คนรู้จักมาเท่านั้น ซีโนพาเฮน่าไปนั่งที่เก้าอี้สีน้ำตาลได้สักพัก ก็มีตัวป่วนเข้ามาวุ่นวาย
"น้ำส้มครับคุณเฮน่า"
โอเว่นคริสยื่นแก้วน้ำส้มให้เฮน่าที่นั่งอยู่
"ขอบคุณค่ะ"
เฮเลน่ายิ้มให้
"ไม่มีของฉัน"
ซีโน่รีบค้อน
"เอาน่า หากินเองละกัน คุณเฮเลน่าไม่ดื่มหน่อยหรอคับ"
เมื่อซีโน่สังเกตุเห็นท่าทีคะยั้นคะยอของโอเว่นคริส ก็นึกเอะใจ ในน้ำส้มมีอะไรดีนักหนา ถึงอยากให้เฮเลน่ากิน
"นี่ค่ะ หมดแล้ว ขออีกแก้วได้มั้ยคะเฮียคริส"
เฮเลน่าชูแก้วน้ำส้มให้โอเว่นคริสดู เพราะเธอดื่มไปหมดแล้ว
"ได้เลยจ้ะหนูน้อยเฮเลน่า"
โอเว่นคริสทำท่าส่งสายตาแพรวพราวไปให้หนูน้อยหน้ามนคนนี้ จับแต่งตัวแบบนี้แล้วเฮเลน่ามีอะไรให้น่ามองตั้งเยอะ โอเว่นคริสหารู้ไม่ว่าความคิดนั้นมันเหมือนคนโรคจิตที่แอบถ้ำมองชัดๆ
"เฮ้ยไอ้คริส คนนี้ของฉัน จะไปไหนก็ไป"
ซีโน่โอบไหล่เฮเลน่าเพื่อยืนยันความเป็นเจ้าของ
"แหม๋ ออกตัวแรงเชียวนะ เออฉันไม่ยุ่งก็ได้"
โอเว่นคริสที่เดินออกไปก็วนตัวหันกลับมาใหม่
"เอ่อ น้องเฮน่าครับ ถ้าสลัดรักไอ้โน่เมื่อไรหันมาหาพี่คริสน่ะครับ"
คำพูดยียวนกวนประสาทของโอเว่นคริสทำให้ซีโน่ทำท่ากระชากคอเสื้อไอ้เพื่อนเเสบมาต่อยเสียให้เข็ดแต่โอเว่นคริสกลับวิ่งหลบได้ทัน
"เป็นไงบ้างว่ะไอ้คริส"
ฮาเกนกระซิบถามโอเว่นคริส
"ไม่ได้ ไม่เหลือ"
"เอ้ยย จริงหรอว่ะ ได้มีเมียสมใจก็คราวนี้แหละไอ้โน่เอ้ย"
สองหนุ่มแอบยืนหัวเราะอย่างขำขันให้กับแผนการอันชาญฉลาดของตัวเอง
"หัวเราะอะไรกันคะ"
ลินดาเห็นท่าทีลับๆล่อๆของสองหนุ่มจึงเอ่ยทักอีกครั้ง
"ไม่มีอะไรจริงๆจ้ะเมียจ๋า"
ฮาเกนรีบออดอ้อนทันควัน
ลินดายกบาร์บีคิวมาให้ลินดากับซีโน่ทาน จากนั้นฮาเกนกับโอเว่นคริสและแม่ของลินดายกเค้กออกมาพร้อมร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์อวยพรวันเกิดให้หญิงสาว
"เอ่อ เฮีย หนูอยากกลับบ้าน"
เฮเลน่าเอ่ยเสียงสั่น ตอนนี้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบอย่างบอกไม่ถูก
"ทำไมรีบกลับล่ะ ไม่สบายหรือปล่าว ทำไมเหงื่อออกเยอะแบบนี้"
ซีโน่เริ่มเห็นอาการแปลกๆจึงอดตกใจไม่ได้ ปกติเฮเลน่าไม่ใช่คนขี้ร้อนนี่นา
"เฮียพาหนูกลับบ้านหน่อย น่ะ"
เฮเลน่าเขย่าแขนซีโน่ ตอนนี้เธอร้อนมากขึ้นกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าถ้ายังไม่กลับบ้านเธอคงจะถอดเสื้อผ้าออกตรงนี้แน่ๆ
"อะไรกันว่ะไอ้โน่ แกจะรีบกลับไปไหน"
ฮาเกนเอ่ย ทำท่าเสียดาย
"เออนั่นดิ อยู่กินเค้กก่อนดิว่ะ"
โอเว่นคริสแสดงบทบาทได้อย่างเนียบเนียน
"เหมือนเฮน่าจะไม่ค่อยสบายว่ะ ขอตัวก่อนน่ะเว่ย"
ซีโน่อธิบายแต่ยังไม่ได้สงสัยอะไร จากนั้นจึงพาเฮเลน่าขับรถกลับคอนโด
"เฮียหนูไม่ไหวแล้ว"
เฮเลน่าบ่นพึมพัม ความรู้สึกนี้มันคืออะไร ทำไมเธอถึงต้องการใครสักคนมาช่วยปลดปล่อย แอร์ในรถก็เย็นจะตาย แต่เหงื่อของเธอก็ยังแตกพลั่กๆ
"เฮน่า ไหวหรือปล่าว"
ซีโน่เห็นท่าไม่ดีของเฮน่าจึงถามไถ่ นี่เธอเป็นอะไร มือไม้อยู่ไม่เป็นสุข
"เฮียขับรถเร็วๆหน่อยย"
เมื่อเจอคะยั้นคะยอมากๆ ซีโน่จึงเร่งรถเร็วปานจรวด เขาคงทนเห็นเนินหน้าอกอวบนานๆไม่ได้เช่นกัน เมื่อมาถึงคนโด เฮเลน่าลุกลี้ลุกลนรีบขึ้นไปบนห้องจนซีโน่แทบก้าวตามไม่ทัน
"ไหวหรือปล่าวเฮน่า"
ซีโน่ตะโกนถามหญิงสาวเมื่อขึ้นมาถึงห้องเธอก็เดินก้าวฉับๆเข้าห้องน้ำไปทันทีจนทำให้ซีโน่อดเป็นห่วงไม่ได้ เฮเลน่าเข้าห้องน้ำไปครึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่ยอมออกมาสักที
"เฮน่า เฮน่า หนูไหวหรือปล่าว"
ซีโน่ตะโกนถามคนในห้องน้ำ
"เฮีย ชะช่วยหนูด้วย"
เสียงตอบกลับของหญิงสาวสั่นเครือทำให้ซีโน่รีบวิ่งไปเอากุญแจสำรองมาเปิดประตูห้องน้ำ
"เฮน่า....."
เมื่อเปิดเข้ามาได้ซีโน่ก็ต้องตาค้าง แถมยังลอบกลืนน้ำลายอีกด้วย สิ่งที่เขาเห็นคือร่างเปลือยปล่าวของหญิงสาวที่นั่งคอพับอยู่ใต้ฟักบัวเนื้อตัวเปียกชุ่มไปด้วยเม็ดพราวน้ำ ซีโน่รีบวิ่งเข้าไปหาคนตัวเล็ก
"ไหวหรือปล่าว"
ซีโน่พยายามควบคุมสติตัวเองอยู่ถ้าเขาเกิดควบคุมไม่ได้ มีหวังราตรีนี้คงอีกยาว
"เฮียหนูไม่ไหว ชะช่วยหนูที"
เฮเลน่าพูดพลางใช้มือถอดเสื้อผ้าของซีโน่ ทำให้ชายหนุ่มผู้เป็นสุภาพบุรุษมาตลอดช็อกไปเลยทีเดียว