ตอนที่ 3

เฮเลน่ารีบเดินตามหลังซีโน่ที่เดินโอบนานาคนรักเก่าที่เอาแต่ร้องไห้ขึ้นไปบนห้อง เฮเลน่าเดินกอดอกทำหน้าบึ้งตึงตามหลังไปแบบไม่เข้าใจว่าทำไมยัยคุณนานาต้องร้องไห้เป็นฟืนเป็นไฟ  เมื่อเข้ามาถึงในห้องเฮเลน่าก็ขอตัวไปอาบน้ำอาบท่าอีกรอบอาจจะเป็นเพราะเธอไม่อยากเห็นภาพบาดตาบาดใจก็เป็นได้

"นาบอกโน่ได้หรือยังว่าเป็นอะไร"

ซีโน่เอ่ยอย่างอ่อนโยนเขาใจไม่ค่อยดีเลยที่เห็นเพื่อนสาวร้องไห้ฟูมฟาย

"แจ๊ค แจ๊คเขานอกใจนา"

เเจ๊คในที่นี้หมายถึงคนรักของนานานั่นเอง เธอเสียใจเสียใจมากจนไม่รู้จะไปทางไหน จึงจะขอมานอนห้องซีโน่เพื่อนทำให้ให้สบายเสียก่อน

"อย่าคิดมากไปเลยน่ะนา"

ซีโน่ได้แต่เพียงพูดปลอบ

"คืนนี้นาขอนอนห้องโน่ได้มั้ย นายังไม่อยากกลับไปเจอเขา.."

หญิงสาวพูดออกมาพร้อมน้ำตา

"ได้สิ เอ่ออ งั้นนาไปนอนห้องเดียวกันกับเฮน่านะ แล้วนี่ทานอะไรมาหรือยัง"

ซีโน่ถามด้วยความเป็นห่วง กลัวว่าเพื่อนจะไม่ยอมทานอะไรจนเป็นลมเป็นแล้งไป  นานาก็ได้แต่ส่ายหัวตอนนี้เธอคงกลืนอะไรไม่ลง

"งั้น นาเข้าไปรอในห้องนอนน่ะ เดี๋ยวโน่จะเอานมไปให้สักแก้ว"

เมื่อพูดจบซีโน่จึงเดินเข้าไปในครัว ส่วนนานาก็เดินเข้าไปในห้องนอน หัวสมองพลันคิดถึงวินาทีที่จับได้ว่าคนรักมีคนอื่น ทำให้น้ำตาเธอร่วงโรยออกมาไม่ขาดสาย  เฮเลน่าที่ทำหน้าบึ้งตึงเมื่อเห็นซีโน่ไม่ยอมสนใจเธอ มัวแต่สนใจใครก็ไม่รู้ ทำให้เธอโกรธ โกรธจนหิว จึงเดินเข้ามาในครัวแล้วหยิบนมในตู้เย็นออกมาเทใส่แก้ว แต่เมื่อกำลังจะยกนมกระดกเข้าปากเท่านั้นแหละ มือหนาของคนบางคนก็มาชกแก้วจากมือคนตัวเล็กไปอย่างง่ายได้

"อะไรเฮีย หนูจะกินนม"

เฮเลน่าพูดพลางขมวดคิ้ว ยิ่งอารมณ์เสียอยู่ยังจะแกล้งอีก

"เเก้วนี้เฮียขอ จะเอาไปให้นา ส่วนเฮน่ารินใหม่ละกันน่ะ"

พูดเสร็จคนตัวโตก็เดินออกไป ทำให้เฮเลน่าที่ได้ยินคำพูดก็ต้องจุกอัก จะเอานมไปให้ยัยนานานั่นหรอ ยิ่งคิดเฮเลน่ายิ่งกำมือแน่นแถมทำท่าจะกรี๊ดอีกด้วย

"อ้อ คืนนี้ให้นานานอนด้วยคนนะ"

ซีโน่หันหลังกลับมาพูดอย่างเรียบๆ ทำให้เฮเลน่าเกือบคลั่งตาย

"นี่แย่งนมไปไม่พอ มาแย่งที่นอนฉันอีก"

เฮเลน่าคิดอย่างเจ็บใจ แต่ก็ต้องพยายามระงับสติอารมณ์เอาไว้  ซีโน่นำนมมาให้นานาดื่ม จากนั้นจึงขอตัวออกไปปล่อยให้นานาได้พักผ่อน   เฮเลน่าก้าวเท้าเบาๆเข้ามาในห้องเห็นว่านนานานั้นหลับไปแล้ว

"ชิ! คนชอบแย่ง"

เฮเลน่าพูดเบาๆ แต่เมื่อพลางคิดอะไรดีๆออก ใบหน้าบึ้งตึงก็เผยยิ้มออกมา เธอรีบสาวเท้ายาวๆเดินออกไปจากห้องแล้วไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องของซีโน่

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เฮเลน่าเคาะประตู ซีโน่ได้ยินดังนั้นจึงลุกขึ้นมาเปิดประตู

"อ้าว ยังไม่นอนอีกหรอ"

ซีโนถามคนตัวเล็กที่สวมเสื้อยืดสีขาวกางเกงขายาวบางๆ

"ขอนอนด้วยคนดิเฮีย"

เฮเลน่าพูดไปพร้อมยิ้มกว้างง

"จะบ้าหรอห้องตัวเองก็มี"

ซีโน่รีบค้อน เฮเลน่าคิดจะอ่อยเขาหรือไง รู้หรือปล่าวว่าเขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนน่ะ แค่อยู่ไม่ได้นอนด้วยกันยังต้องข่มอารมณ์ตัวเองเป็นบ้าเล่น แล้วถ้านอนด้วยกันล่ะ ไม่อยากจะคิด

"ก็เฮียอ่ะ ยกห้องหนูให้คนอื่นแล้ว เฮียต้องรับผิดชอบ หนูไม่ชอบใช้ห้องร่วมกับใคร"

เฮเลน่ายืนกอดออกพูดเอาแต่ใจเหมือนเด็กๆ

"ไม่เอาน่าเด็กน้อย มันจะดูไม่ดีนะถ้าหนูมานอนกับเฮีย"

ซีโน่เริ่มใช้เหตุผล

"แต่เราเป็นแฟนกันแล้วนะ"

หญิงสาวรีบค้อนเสียงแหว

"เป็นแฟนกันก็ไม่จำเป็นต้องนอนด้วยกันนี่นา"

ซีโน่ยิ้มพลางขยี้หัวเด็กดื้อเบาๆ

"ถ้าเฮียไม่อยากนอนกับหนูก็บอกมาตรงๆ หนูไปนอนบนโซฟาก็ได้"

เฮเลน่ากลั้นน้ำตาแล้วตะคอกใส่คนตัวโตเสียงดัง จากนั้นก็รีบเดินดุ่มๆไปหยิบหมอนกับผ้าห่มไปโยนไว้บนโซฟา แล้วรีบหย่อนกายที่เศร้าหนักลงบนโซฟาชั้นดี พร้อมนอนคลุมโปงจนหลับไป ซีโน่เห็นแววตาเศร้าของคนรักก็อดกังวนใจไม่ได้ หรือนี่เขาจะขี้ขลาดจนเกิดไป เมื่อคิดอยู่นาน เดินวนไปวนมาหลายรอบ คนตัวโตจึงตัดสินใจออกมาอุ้มเฮเลน่าที่หลับอยู่เข้าไปในห้องของเขา ตกดึกซีโน่ที่กำลังหลับอยู่ถูกสาวน้องเฮเลน่าคว้าตัวเข้าไปกอดทำอย่างกะเขาเป็นตุ๊กกะตา หน้าอกนุ่มนิ่มที่ถูไถกับท่อนแขนแกร่งทำเอาซีโน่เสียวไม่น้อย กว่าจนข่มตาหลับได้ก็เกือบเช้า

"อื้มมมม ห้าววววว"

รุ่งเช้าแสนแจ่มใส่ เฮเลน่าตื่นขึ้นมาพร้อมบิดตัวเร้าๆ เธอคิดว่าตัวเองอยู่ในห้องของเธอเองจึงไม่ได้สังเกตุว่าซีโน่เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูที่พันท่อนล่างเพียงผืนเดียว เมื่อเฮเลน่าหันไปหันจึงทำตาโตพร้อมยกมือปิดปากตัวเอง เห็นซิคแพ็กกับกล้ามแขนเป็นมัดๆนั่นเกือบทำให้เลือกำเดาเธอไหล

"ตื่นแล้วหรอ"

ซีโน่พูดพลางเดินมาใกล้ๆ

"นี่เฮียเข้ามาในห้องหนูได้ไง"

"อะไรกันแม่สาวน้อย ลองมองดีๆสินี่ห้องใคร?"

ซีโน่พูดพลางชี้มือไปรอบๆ เฮเลน่ากวดตาตาม จึงยิ้มออกมาแห้งๆ นี่ห้องเขาไม่ใช่ห้องเธอ

"แล้วนี่ไม่ไปเรียนหรือไง"

"วันนี้หนูมีเรียนบ่าย แล้วเพื่อนเฮียล่ะ"

"นานาหรอ กลับไปแล้ว คุณแจ๊คมารับ"

"ใครคือคุณแจ๊ค?"

เฮเลน่าทำหน้างง คุณแจ๊คคือใคร ใช่สิ เธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่านานามาที่นี่ทำไม แถมว่าแย่งนมแย่งที่นอนของเธออีก คิดแล้วเจ็บใจชะมัด

"อ่อ นานาเขาทะเลาะกับแฟนหน่ะ เลยมาขอนอนที่นี่"

ซีโนตอบพลางค้นหาเสื้อในตู้เสื้อผ้า

"งั้น ถ้าหนูทะเลาะกับแฟน หนูคงต้องไปหาที่นอนใหม่อ่ะดิ้"

เฮเลน่าพูดกวนประสาท เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะหวงเธอบ้างหรือปล่าว

"ก็ดีนะ"

ซีโน่รู้เหลียมเด็กซนจึงแสร้งตอบกลับกันกับความรู้สึก

"เฮียไม่หวงหนูเลยหรอ"

เมื่อได้ฟังคำตอบไม่ตรงใจ หญิงสาวก็ทำหน้างอทันที

"ล้อเล่นน่าา หวงสิ ใครจะอยากให้แฟนตัวเองไปนอนบ้านคนอื่น"

ซีโน่พูดพลางใช้มือจับแก้มคนตัวเล็กส่ายไปมา เฮเลน่านั่งยิ้มแล้วฉวยโอกาสหอมแก้มสากของซีโน่หนึ่งฟอดแล้ววิ่งออกไปนอกห้อง ซีโน่นั่งอึ้งกับการกระทำแบบนั้น น่ารักเป็นบ้าเลย

ติ๊งต่องติ๊งต่องติ๊งต่อง

มีคนมากดออดเฮเลน่าเห็นว่าซีโน่ยังแต่งตัวไม่เสร็จจึงออกไปเปิดประตูให้

"สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ"

ฮาเกนกับลินดาเอ่ยเสียงทักทาย

"เอ่อ คุณฮาเกนกับคุณลินดาใช่มั้ยคะ"

สองคนนี้คือเพื่อนของซีโน่เธอจำได้

"ใช่ครับ"

ฮาเกนตอบด้วยรอยยิ้ม ลินดาก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มเช่นกัน

"เฮียซีแต่งตัวอยู่ค่ะ เชิญข้างในก่อนค่ะ"

เฮเลน่าผายมือให้ทั้งสอง แล้วเชิญสามีภรรยานั่งที่โต๊ะรับแขก

"เดี๋ยวหนูไปเอาน้ำมาให้นะคะ"

เฮเลน่ายกน้ำมาเสริฟ์จังหวะเดียวกันที่ซีโน่เดินออกมาพอดี

"อ้าว ไอ้เกนคุณดา ลมอะไรพัดมาครับเนี่ย"

ซีโน่เอ่ยทักอย่างแปลกใจ

"ลมคิดถึงมั้งไอ้นี่ พอดีฉันมีเรื่องจะคุยด้วย มานั่งนี่"

ฮาเกนเอ่ยแบบคนใจร้อน เฮเลน่าเห็นว่าผู้ใหญ่เขาจะคุยกันเลยทำท่าจะเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อนค่ะคุณเฮเลน่า"

ลินดาเอ่ยเรียกอย่างสุภาพ

"คะ?"

เฮเลน่าเลิกคิ้ว

"เรามีเรื่องจะคุยกับคุณด้วยค่ะ มานั่งด้วยกันก่อน"

เฮเลน่ายิ้มบางๆแล้วเดินมานั่งเก้าอี้ตัวข้างๆซีโน่

"พอดีพรุ่งนี้วันเกิดลินดา ฉันเลยจะมาชวนแกกับน้องเฮน่าไปด้วยกัน"

ฮาเกนเอ่ยขึ้น

"ใช่ค่ะ ต้องไปนะคะ ไม่งั้นดาโกรธจริงๆด้วย"

ลินดารีบเสริม

"อ่อ ได้เลยครับไม่พลาดอยู่แล้ว"

สี่หนุ่มสาวนั่งคุยกันได้สักพัก ลินดากับซีโน่จึงขอตัวไปเชิญเพื่อนคนอื่นๆต่อ

"เดี๋ยววันนี้จะซื้อชุดมาให้"

ซีโน่เอ่ยขึ้นแบบนุ่มนวล

"ชุด ชุดไรหรอเฮีย"

"ก็ชุดเอาไว้ใส่ไปวันเกิดคุณลินดาไง"

"ซื้อทำไม ชุดหนูมีอยู่เต็มตู้"

"มีแต่ชุดแมนๆ ไม่ได้หรอกเดี๋ยวเขาหาว่าพาลิงทะโมนไปงานเลี้ยงอีก "

ซีโน่พูดติดตลก

"นี่เฮียว่าหนูเป็นลิงหรอ"

เฮเลน่าชี้หน้าคนตัวโต

"ป๊าว ไมาได้พูดเล้ยย ใครพูด ไม่มี้"

ซีโน่พูดเสียสูง เฮเลน่าทำท่าจะเดินไปตีแขนซีโน่แต่ซีโน่วิ่งหนีไปก่อน ตอนนี้ทั้งสองวิ่งไล่ตีกันเหมือนเด็กๆอนุบาล