ตอนที่ 5

"ไหวหรือปล่าว"

ซีโน่พยายามควบคุมสติตัวเองอยู่ถ้าเขาเกิดควบคุมไม่ได้ มีหวังราตรีนี้คงอีกยาว

"เฮียหนูไม่ไหว ชะช่วยหนูที"

เฮเลน่าพูดพลางใช้มือถอดเสื้อผ้าของซีโน่ ทำให้ชายหนุ่มผู้เป็นสุภาพบุรุษมาตลอดช็อกไปเลยทีเดียว

"นี่หนูจะทำอะไร"

ซีโน่ถามเสียงสั่น ถ้าขืนเฮเลน่ายังเป็นแบบนี้อยู่เขาต้องทนไม่ไหวแน่

"เฮียย ช่วยหนูด้วย หนูต้องการเฮีย"

เฮเลน่าบอกมาตามตรงตอนนี้ไม่มีความอายใดๆมีแต่ความต้องการเท่านั้น เฮเลน่ากระชากซีโน่เข้ามาจูบ แล้วถอดเสื้อเนื้อดีของซีโน่ออกไป มือเล็กลูบไล้ทั่วอกแกร่ง ทำให้ซีโน่อารมณ์กระเจิดกระเจิงไปกับสัมผัสอันวาบหวามที่แสนไร้เดียงสาเสีย   จากนั้นซีโน่จึงตัดสินใจอุ้มเฮเลน่าขึ้นไปบนเตียง ตอนนี้เขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไป ร่างบางอ่อนปวกเปียกคว้าหาร่างหนาอย่างไม่วางมือ

"เฮียขอโทษนะเฮน่า"

พูดจบลิ้นหนาก็สอดแทรกเข้าไปในโพรงปากนุ่มทันที ตอนนี้ไม่มีคำว่ากลัวสำหรับซีโน่อีกต่อไป มือหนาบีบเคล้นทรวงอกอวบอิ่มอย่างมันมือ  ร่างบางเมื่อได้รับสัมผัสที่ปราถนาก็ทำให้ร่างกายของเธอเหมือนจะมอดไหม้ไปกับอารมณ์รักของเขา ลิ้นร้ายเลื่อนลงมาดูดซอกคอสีขาว ตีตราเป็นสัญลักษ์สีแดงไว้เพื่อเป็นสิ่งยืนยันว่าเธอจะเป็นของเขาเพียงผู้เดียว ปากหยักได้รูปงับทรวงอกเต่งตูมดูดยอดปทุมถันจนหญิงสาวสั่นสะท้าน ตอนนี้เสียงครางดังระงมทั่วห้อง ซีโน่ใช้ปากหยอกเย้ากับหน้าอกได้รูปอย่างเท่าเทียมกันเมื่อสัมผัสอย่างอิ่มเอมแล้วซีโน่จึงหันมาให้ความสนใจกับกลีบกุหลาบของหญิงสาวที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน

"สวยมากจริงๆ"

ซีโน่เผลอพูดออก เมื่อเห็นความสวยงามอยู่ตรงหน้า

"เฮียเร็วๆหนูไม่ไหวแล้ว"

คนใต้ร่างบ่นออกมา ตอนนี้เธอไม่ไหวแล้วน้ำรักเยิ้มออกมาอย่างมากมายซีโน่ใช้ลิ้นหยอกเย้ากับกายสาวดูดกลืนน้ำรักของเธอเข้าไปจนหมด เขาใช้ลินสอดใส่เข้าไปในช่องรักสาว

"อื้มม เฮียยย อ่าา"

เฮเลน่าครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน มือเล็กจิกกลางหลังของซีโน่ เมื่อลิ้นของเขานำหญิงสาวให้ถึงปลายขอบฟ้าแล้ว ซีโน่ก็ผละออกไปถอดกางเกงตอนนี้ซีโน่น้อยพร้อมออกศึกแล้ว  เขานั่งคุกเข่าแยกขาคนตัวเล็กออกจากกัน

"เฮีย.. หนูกลัว"

เฮเลน่าที่หลับตาพริ้มลืมตาขึ้นมาก็ต้องตกใจกับมังกรยักษ์ที่ชูผงาดล่อตาคนของเธออยู่

"ไม่ต้องกลัวนะ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน"

ซีโน่พูดปลอบพร้อมจุ๊บหน้าผากมนไปหนึ่งที ตอนนี้เขาปวดตรงนั้นหนึบๆไปหมดไม่อาจรอได้อีกต่อไป  ซีโน่เริ่มเล้าโลมหญิงสาวอีกครั้ง จากนั้นก็สอดใส่แก่นกายของเขาเข้าหายถ้ำสวาทของเธออย่างช้าๆ  ภายในถ้ำน้ำหวานที่แน่นมากทำให้เขาไม่สามารถขยับกายได้ซีโน่กัดฟันแน่นเมื่อเจอกับความคับแคบภายใน จากนั้นเขาจึงกระแทกไปครั้งเดียวจนมิด

"กรี๊ดดดดดดด"

เมื่อเยื่อพรหมจรรย์ฉีกขาดเฮเลน่ากรี๊ดออกมาทั้งน้ำตา เธอปวด ปวดจนรับมันไม่ไหว

"ใจเย็นๆนะ เฮียรักเฮน่า เฮียขอน่ะ"

ซีโน่พยายามปลอบอย่างใจเย็นที่สุดเพราะตอนนี้เขาก็เจ็บปวดไม่แพ้เธอ

เมื่อหญิงสาวพร้อมทั้งกายและใจซีโน่จึงเริ่มขยับเข้าออกอย่างถี่ยิบ

"อื้มมมม เฮียย แรงกว่านี้"

หญิงสาวลืมความเจ็บปวดไปในชั่วพริบตา นี่อาจจะเป็นเพราะยาปลุกเซ็กส์ยังไม่หมดฤทธิ์  ซีโน่จัดให้ตามคำขอของคนใต้ร่าง หนุ่มสาวทั้งสองต่างเร่าร้อนมิแพ้กัน ซีโน่เปลี่ยนท่า เขายกคนใต้ร่างให้ขึ้นมานั่งคร่อมเขาแทน  เมื่อเห็นคนตัวเล็กหน้าแดงไม่กล้าขยับซีโน่จึงจับสะโพกของธอขึ้นลง

"ขยับแบบนี้สิเด็กดื้อหรือไม่กล้า"

"เฮียบ้า"

เฮเลน่าอดต่อว่าคนตัวโตไม่ได้ เธอจึงสลัดความอายเอาไว้ก่อนแล้วขยับขึ้นลงอย่างได้จังหวะ  สองร่างประสานกันจนทั้งคู่ได้แตะขอบฟ้าพร้อมกันในค่ำคือนี้

สองร่างนอนกอดกันจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกันตลอดทั้งคืน  ซีโน่ตื่นขึ้นมาก่อนคนตัวเล็กเขาเดินเข้าไปชำระร่างกายแล้วมานั่งอยู่ที่ปลายเตียงพลันคิดทบทวนเรื่องราวเมื่อคืน ทำไมเฮเลน่าถึงอยู่ในสภาพแบบนั้น

"ไอ้คริส"

เมื่อคิดถึงน้ำส้มแก้วนั้น ซีโน่คิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาโอเว่นคริส

"ฮัลโหล สวัสดีครับคุณซีโน่"

โอเว่นคริสเอ่ยมาอย่างร่าเริง

"แกทำอะไรไว้"

ซีโน่ถามเสียงขรึม

"ทำอะไรว่ะ"

โอเว่นคริสทำท่าไม่รู้เรื่อง

"ในแก้วน้ำส้มมีอะไร"

ซีโน่ถามตามตรง

"แกพูดแบบนี้แสดงว่าเมื่อคืน....... ไชโย.. ไอ้โน่มีเมียแล้วโว้ย"

โอเว่นคริสแสดงความดีใจกับแผนของตัวเองที่สำเร็จได้ด้วยดี

"นี่ แสดงว่าเป็นแผนของแก ...โถ่เว้ย ไอ้เพื่อนเวร."

ซีโน่พูดน้ำเสียงเบื่อหน่าย เขาไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าไอ้เพื่อนจอมบงการ

"เอ่อ เอาน่าที่จริงแกต้องขอบคุณฉันด้วยซ้ำ"

โอเว่นคริสพูดเหมือนทวงบุญคุณ

"ขอบคุณบ้านแกสิ"

ซีโน่รีบค้อน

"ฮ่าๆๆๆ ฉันประชุมก่อนน่ะเว้ยย จุ๊บๆ"

โอเว่นคริสตัดบทสนทนา

"ดะเดี๋ยว โถ่เว้ย"

ซีโน่บ่นกับตัวเอง ไม่น่าพลาดท่าเลยเรา

"อื้มม เฮียอย่าเสียงดังสิหนูจะนอน"

เฮเลน่าที่กึ่งหลับกึ่งตื่นบ่นขึ้นมา เธอหนวกหูเขาเลยค้อนเข้าให้ จากนั้นก็นอนหลับต่อ

"จ้ะๆ"

ซีโน่ตอบรับเบาๆ สงสัยเฮเลน่าจะยังไม่รู้ตัวว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น

"ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้เพื่อนเวร"

ยามสายซีโน่เห็นว่าคนตัวเล็กยังไม่ยอมตื่นจึงทำข้าวผัดเอาไว้ให้ทาน

"เฮน่าสายแล้วนะ ตื่น"

ซีโน่พยายามปลุกคนตัวเล็กให้ตื่นมากทานข้าว

"อื้มมม เฮีย.."

เฮเลน่าตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงีย เมื่อเห็นสภาพตัวเองอยู่แบบนี้ ความรู้สึกและภาพเมื่อคืนพลันกระทบเข้ามาในสมอง

"เฮียยย!!"

เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนทำให้เฮเลน่าทำตาโตแล้วอ้าปากค้าง นั่นมันคือความจริงหรือฝัน ถ้ามันเป็นฝันรอยจุดแดงๆมันมาได้ยังไง

"เฮน่า คือเฮีย เฮียขอโทษ"

ซีโน่เอ่ยขอโทษเมื่อรู้ว่าคนตัวเล็กตกใจและคงจะเสียใจกับเรืองเมื่อคืน

"เฮียขอโทษทำไม หนูต่างหากที่ต้องขอโทษ หนู ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเป็นอะไร แต่หนูเป็นขอเฮียแล้วนะ ห้ามทิ้งหนูไปไหน"

เฮเลน่าจับมือคนตัวโตไว้พร้อมกับยิ้มกว้างให้เขารับรู้ว่าเธอไม่เคยโกรธเขาเลย

"ขอบคุณนะ คนเก่งของเฮีย เฮียรักหนูนะ"

ซีโน่พูดพร้อมลูกหัวคนตัวเล็กเบาๆด้วยความรักและเอ็นดู

"กินข้าวดีกว่า เฮียตั้งใจทำให้เลยนะ"

ซีโน่พูดพร้อมยกถาดข้าวมาไว้ตรงหน้า

"เฮียป้อนหนูสิ น้าาๆๆๆๆ"

เฮเลน่าอ้อนเหมือนเด็ก

"จ้าา เด็กขี้อ้อน"

จากนั้นสองคู่รักต่างป้อนคำหวานให้กันและกัน เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ ความรักมันอยู่ไม่ไกลอยู่ใกล้แค่นี้เอง

"อยากไปเที่ยวไหนมั้ย"

ซีโน่เดินมานั่งข้างๆเฮเลน่าที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่

"ไม่อ่ะเฮีย  เสาร์อาทิตย์นี้ขอพักผ่อนก่อนน่ะ"

"ก็ได้"

Rrrrrrrrrrrrrr Rrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ของเฮเลน่าดังขึ้น หญิงสาวกดรับทันที

"ฮัลโหลสวัสดีค่ะ"

"เอ่อเราโชนนะ คือพอดีเราจะชวนเฮน่าไปเที่ยวหน่ะ ว่างหรือปล่าว"

โชคโชน ที่ตั้งใจจะจีบเฮเลน่าเอ่ยขึ้น

"เอ่อ โชนหรอ เราไม่ว่างอ่ะขอโทษทีนะ"

เมื่อวางสายลงเฮเลน่าก็ต้องพบกับสายตาอาฆาตของเฮียที่รัก

"ใคร.."

ซีโน่เอ่ยเสียงเรียบ

"เพื่อนที่มหาลัย"

"หญิงหรือชาย"

"แฮะๆชาย"

เฮเลน่าเอ่ยแบบเก้อๆ

"บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามีเพื่อนผู้ชาย"

ซีโน่พูดเสียงดุ เขาเคยพูดกับเธอหลายครั้งแล้ว เขาไม่ชอบที่เฮเลน่าจะมีเพื่อนผู้ชาย

"โธ่! คนเดียวก็ไม่ได้หรอเฮีย"

เฮเลน่าเอ่ยพร้อมทำตาปริบๆ

"ไม่ได้ อย่าให้รู้นะ ว่ามีอะไรมากกว่านี้ ดูสิ แค่นี้ยังโทรมาหาแล้วต่อไปจะไม่บุกมาหาเลยหรือไง"

ซีโน่เอ่ยอย่าหงุดหงิดซึ่งคนแบบซีโน่จะไม่ค่อยหงุดหงิดให้ใครเห็น