08 เอาอีกSM
ตุบ!
“โอ้ย!” ร่างบางอุทานออกมาเสียงดังเมื่อถูกมาเฟียหนุ่มเหวี่ยงร่างลงเตียงใหญ่อย่างแรง
ก่อนที่เขาจะเข้ามาขึ้นคร่อมบนตัวของเธอ พร้อมกับพันธนาการเธอด้วยเชือกที่เขาหยิบมา
“อยากได้เท่าไหร่ฉันจะให้เธอเอง!”
“ไม่! อะ อื้อ!!” ทุกคำพูดปฏิเสธ หรือคำพูดที่ไม่เข้าหูเขาจะต้องถูกจูบทุกครั้ง โดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ
มือหนาฉีกกระชากเสื้อผ้าที่หญิงสาวสวมใส่อยู่ออกไปอย่างไม่อ่อนโยน จนผิวสวยๆ เต็มไปด้วยรอยแดงและรอยบาดที่เกิดจากตะเข็บผ้า ก่อนที่ตัวเขาจะถอดเสื้อผ้าออกเช่นกัน
“ปล่อยฉันนะ! ฉันไม่อยากเอากับคุณ!”
“แต่อยากเอากับไอ้นั่นเหรอ?”
“ฉันจะเอากับใครมันก็เรื่องของฉัน!”
ปึก!
จู่ๆ มาเฟียหนุ่มก็กระแทกแก่นกายเข้าร่องแคบทันทีโดยที่ไม่ให้เธอได้ตั้งตัวเลย มันไม่มีความเสียวเลยแม้แต่น้อย มีแต่ความเจ็บปวดทั้งนั้น
“อ๊ะ!”
“เธอไม่มีสิทธิ์ไปเอากับใคร เพราะเธอเป็นของฉัน!”
“….”
ปึก! ปึก! ปึก!
ร่างหนาถาโถมส่วนล่างเข้าหาคนตัวเล็กอย่างหนักหน่วง ความเจ็บปวดทำให้หญิงสาวต้องเม้มปากข่มความเจ็บเอาไว้ เพราะไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ว่าเธอเจ็บปวดมากแค่ไหน
เขาเป็นผู้ชายที่ป่าเถื่อนมาที่สุดเท่าที่เธอเคยเจอมา ทั้งคำพูดการกระทำและเรื่องนี้
“อ่ะ อ่าาส์…”
“….” มีเพียงน้ำตาที่ไหลออกมาแทนความเจ็บปวด เป็นคำตอบที่บ่งบอกถึงความรู้สึกของเธอในตอนนี้
"เธอกล้ามากนะ ที่ไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นแบบนั้น!"
"....." เธออยากจะตอบกลับไปแทบแย่อยากจะถามว่าเขามีสิทธิ์อะไรในตัวของเธอ เขาไม่ได้มีสิทธิ์หึงหรือหวงเลยแม้แต่นิดเดียว
แต่ก็เจ็บก็อ้าปากพูดไม่ออก
"อืม..." ตอนนี้เขามันเหมือนหมาป่าที่กำลังคลั่งเลือด ไล่ขบไล่กัดจนตามลำคอของเธอเต็มไปด้วยรอยแดง
เธอเองก็อยากจะขัดขืนใจจะขาด แต่เพราะถูกเขาพันธนาการเอาไว้ด้วยเชือก เธอจึงทำได้เพียงนอนนิ่งๆ ให้เขากระทำเรื่องอย่างว่ากับเธออย่างสมใจ
ปึก!!
"อื้อ!!"
"เหี้ย!? ลืมได้ไงวะ!"
"....."
เมื่อถึงฝั่งปรารถนามาเฟียหนุ่มก็นึกได้ทันทีว่าตัวเองไม่ได้ป้องกัน และได้ทำการปลดปล่อยไปในท้องของเธอจนหมดเรียบร้อยแล้ว
เขาชักสีหน้าเล็กน้อยก่อนจะลุกออกไปจากเตียง
หญิงสาวค่อยๆ พยุงตัวเองขึ้นนั่งโดยที่ยังถูกมัดอยู่กับหัวเตียง เธอมองการกระทำของเขาที่ดูกระสับกระส่ายกระวนกระวายแปลกไป
"เมื่อกี้ฉันไม่ได้ใส่ถุงยาง"
"....." เธอตกใจจนตาเบิกโพลง ไม่ได้ป้องกันแถมยังปล่อยในเข้าไปเต็มๆ แบบนี้ เขาเองก็แข็งแรงเธอเองก็แข็งแรงเปอร์เซ็นที่จะท้องได้สูงมากเลย "ปล่อยฉัน!"
"ถุงยางไม่มี ก็ไม่ต้องใส่!"
"อย่านะ!"
มาเฟียหนุ่มคลานขึ้นไปบนเตียงอีกครั้งก่อนจะแก้มัดที่พันธาการเธอเอาไว้ออก แต่เธอก็ไม่มีทางหนีไปจากเขาได้อยู่ดี
"ครั้งหน้าฉันจะซื้อถุงยางมาติดคอนโดไว้ ใช้กับเธอ!" แดรงพูด เพราะคอนโดนี้เขาอยู่คนเดียวและไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนขึ้นคอนโดเลย เธอเป็นคนแรกที่ได้ขึ้นคอนโดเขาแบบนี้
ปึก!
"อ๊ะ!! อ๊าาา!!" หญิงสาวครางประท้วงเมื่อชายหนุ่มกระแทกแก่นกายไปเข้าไปร่องสาวอย่างแรง ก่อนที่เขาจะโน้มตัวลงไปบดขยี้ริมฝีปากจนเธอแทบจะขาดอากาศหายใจให้ได้
ก่อนจะเลื่อนลงมาเคล้นคลึงหน้าอกใหญ่แล้วซุกหน้าลงไปโลมเลียจุกถันสีหวานจนฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำลาย
พร้อมกับโยกขยับส่วนล่างพร้อมกันเป็นจังหวะ ก่อนที่ความเร็วจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์รุ่มร้อนของชายหนุ่ม
จนตอนนี้หญิงสาวกลับมีความรู้สึกแปลกๆ เธอรู้สึกว่าอารมณ์ของตัวเองกำลังพลุ่งพล่าน ไม่อยากให้เขาหยุดการกระทำนี้ มันรู้สึกดีรู้สึกเหมือนกำลังจะได้ปลดปล่อยอะไรบางอย่างออกไป
ทว่า....
"อืม...หยุดทำไม"
"เธอต้องตอบฉันมาก่อน ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เป็นอะไรกับเธอ แล้วทำไมถึงออกไปซื้อของด้วยกัน"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณด้วย ฉันจะไปไหนกับใครทำอะไรที่ไหนมันก็เรื่องของฉัน"
"งั้นฉันก็จะไม่ทำต่อ" มาเฟียหนุ่มไม่ได้ถอดแก่นกายออกไป เขาขยับไปมาอย่างเนิบนาบจนภายในร่องมีการกระตุกรัดแน่น ซึ่งมันทำให้เขารู้ว่าเธอต้องการเรื่องอย่างว่ามากแค่ไหน
เอวหนาสายร่อนไปมา เหมือนเป็นการบังคับเธอทางอ้อม เร้าอารมณ์ให้เธอถึงฝั่งปรารถนาช้าที่สุด และทำให้เธอรู้สึกทรมานมาก
"อ๊ะ!? ทะ ทำไมฉันต้องบอก!"
"....." มาเฟียหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปากก่อนจะลากนิ้วร้อนไปสัมผัสกับร่องกุหลาบฉ่ำเยิ้ม พร้อมกับลูบไล้ไปมาจนคนตัวเล็กสั่นระริกกระตุ้นอารมณ์กามของเธอได้ดีไม่น้อย
เธอเองก็ทำเอาเขาแทบคลั่งเหมือนกัน
"จะบอกดีๆ หรือจะยอมทรมานไปแบบนี้ก็ตามใจนะ" เขาโน้มตัวลงไปพูดข้างๆ กกหูเธอก่อนจะพ่นลมหายใจอุ่นร้อนรินรดต้นคอทำเอาเธอขนลุกซู่
"ภีมเป็นเพื่อนของฉัน!"
"เพื่อน?"
"อยากรู้อะไรฉันก็บอกแล้วนี่ไง ทำต่อสักทีสิ!"
"เธอนี่ชอบแบบนี้ไปแล้วเหรอ?"
"ถ้าคุณไม่ทำ ฉันก็จะไปให้คนอื่นทำ!"
"....." มือหยาบกดร่างบางให้นอนลงกับเตียงเหมือนเดิม ก่อนจะเริ่มขยับเอวกระแทกแก่นกายเข้าไปในร่องแคบอย่างหนักหน่วง พร้อมกับโลมเลียเต้าอวบไปมาจนฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำลาย
"อ๊ะ!! อร๊างงง!" คนตัวเล็กยกสะโพกขึ้นสูงพร้อมกับสั่นเกร็งสะท้านไปทั้งตัว ก่อนที่ร่างกายจะอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงไปดื้อๆ
"เธอกล้าเสร็จก่อนฉันได้ไง!?" มาเฟียหนุ่มเร่งความเร็วกระแทกแก่นกายก่อนที่จะถึงฝั่งปรารถนาตามหญิงสาวมาติดๆ เช่นกัน
และเธอก็หมดเรี่ยวแรงนอนหลับไปทั้งแบบนั้นเลย
@เช้าวันต่อมา
"อื้ม..." แสงแดดรำไรทำให้หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ก่อนจะรีบลุกขึ้นสำรวจตัวเอง ทว่าเธอใส่เสื้อผ้าที่ไม่ใช่ของตัวเองและเป็นเสื้อที่ตัวใหญ่มาก
เมื่อคืนเขาใส่เสื้อผ้าให้กับเธอเหรอ?
แล้วตอนนี้เขาหายไปไหนทำไมตื่นมาแล้วเธอไม่เจอกับใครเลย นอกจากห้องเงียบๆ และเสียงลมหายใจของเธอ
ขณะที่กำลังจะลุกออกจากเตียงสายตาก็ไปสะดุดเข้ากับกระดาษโน๊ตที่แปะอยู่ตรงข้างหัวเตียง
และมีการเขียนข้อความเอาไว้ว่า
( ไม่ต้องไปไหนรอฉันกลับมา )
มันเป็นข้อความบังคับที่เธอคงไม่ทำตามแน่นอน หญิงสาวลุกออกจากเตียงไปหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองพร้อมกับถุงที่เป็นกล่องของขวัญอยู่ด้านในเดินออกไปจากห้อง
ทว่า....
"นายสั่งเอาไว้ว่าถ้านายยังไม่กลับมาคุณก็ออกไปจากห้องไม่ได้ครับ"
"แต่ฉันหิว"
"ด้านในมีของกินครบหมดทุกอย่างคุณไปเปิดตู้เย็นดูได้ครับ"
"ฉันจะกลับบ้าน ฉันต้องไปหาแม่ไปหาน้องชาย"
"ผมขัดคำสั่งนายไม่ได้จริงๆ ครับ"
"....." เธอทำเสียงจิ๊จ๊ะหงุดหงิดใส่ลูกน้องที่เฝ้าอยู่ด้านหน้าประตู ก่อนจะหันหลังกลับเข้ามาอยู่ในห้องตามเดิมเพราะออกไปไม่ได้ ลำพังจะออกไปทางหน้าต่างหรือระเบียงก็ไม่ใช่ห้องพักที่มีเพียงชั้นเดียวหรือสองชั้น แต่เป็นตึกคอนโดสูงเฉียดฟ้า โดดลงไปก็มีแต่ตายกับตายท่าเดียว