ดวงใจมาร

63.0K · จบแล้ว
น้ำผึ้งสีเลือด
40
บท
30.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

แดรง พี่รองของตระกูลพันล้าน โหดเหี้ยมไม่แพ้พี่ใหญ่ของตระกูล บวกกับความจิตเล็กๆ น้อยๆ ไม่เคยมีความอ่อนโยน คำเตือน ถ้ารู้ว่ามันร้อนก็อย่าเล่นกับไฟ!

ดราม่ามาเฟียโรแมนติก18+

01 ผู้ชายปากหมา

@คาสิโน

“นั่นเด็กใหม่เหรอ?” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามลูกน้อง

“ครับ เห็นผู้จัดการรับเข้ามาใหม่” ลูกน้องตอบ

“สนใจเหรอครับนาย?”

“อืม”

“เดี๋ยวผมจัดการให้ครับ”

ไม่แปลกที่แดรงจะชอบเด็กใหม่ๆ อย่างนั้น ผู้หญิงบางคนถ้าถูกใจก็แค่ดีลกันไปวันไนท์สแตน บางคนก็ให้ค่าตอบแทนโดยการให้เงินจำนวนนึงเพื่อแลกกับเซ็กซ์ที่ถึงใจ

แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเขาพึงพอใจกับคนคนนั้นหรือเปล่า เพราะถ้าไม่ถูกใจเขาก็จะไม่สนใจเลย

@ผ่านไปสักพัก

หญิงสาวเปิดประตูเดินเข้ามาในห้องทำงานของมาเฟียหนุ่ม ก่อนจะพบเข้ากับควันบุหรี่ที่ตลบอบอวลอยู่ กลิ่นของมันทำเอาเธอแทบสำลัก

"แค่ก แค่ก แค่ก" น่านน้ำไม่ชอบอะไรที่มันเป็นควันแบบนี้อยู่แล้ว และเธอเคยเกือบตายเพราะควันบุหรี่ด้วย

"....."

"คุณต้องการเจอฉันมีอะไรหรือเปล่าคะ? แค่ก แค่ก"

"....." มาเฟียหนุ่มชำเลืองตาขึ้นมองพร้อมกับขยี้ก้นบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่ข้างๆ ตัว "เธอ...ชื่ออะไร?"

"น่านค่ะ น่านน้ำ"

"อายุเท่าไหร่?"

"23ค่ะ"

"อือ..."

"....."

"รู้หรือเปล่าว่าเด็กใหม่ที่มาทำงานที่นี่ต้องมารายงานตัวกับฉันทุกคน"

"เรื่องนี้ฉันไม่ทราบจริงๆ ค่ะขอโทษด้วยนะคะ"

"เธอนี่ก็หน้าตาดีนะ หุ่นก็อวบอั๋นใช้ได้"

"คะ??"

"ก็หมายถึงเธอรูปร่างดีไง"

"!!!"

น่านน้ำไม่เคยเจอผู้ชายพูดจาแบบนี้ใส่เธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว

"สนใจทำงานพิเศษมั้ย"

"งานพิเศษอะไรคะ?"

"ถ้าอยากรู้ก็มาเจอฉันที่นี่หลังเลิกงาน"

"ขายตัวเหรอคะ?" เธอเป็นคนที่ชอบตรงไปตรงมา คำพูดของเธอเลยตรงไปหมดทุกอย่าง อยากได้อะไรอยากทำอะไรก็พูดมาตรงๆ เลยดีกว่า มันเข้าใจง่ายกว่ากันตั้งเยอะ

"เข้าใจง่ายดีหนิ"

"ค่ะ แต่เสียใจด้วยค่ะเพราะฉันไม่ได้ขายศักดิ์ศรีของตัวเองกิน"

"จะเล่นตัวไปทำไม?"

"....."

"อยากได้ค่าตัวเพิ่มเหรอ?"

"เปล่าค่ะ ไม่ได้อยากได้อะไรจากคุณทั้งนั้น ขอโทษด้วยนะคะ แต่ถ้าคุณไม่พอใจจะไล่ฉันออกจากที่ทำงานก็ได้ เดี๋ยวฉันไปหางานอื่นทำก็ได้ค่ะ"

"หึ! เธอนี่ปากจัดใช้ได้นะ"

"ปกติก็เป็นคนพูดดีมีมารยาท แต่ถ้าเจอกับคนที่ไม่มีมารยาทกับเราก่อนฉันก็ไม่รู้ว่าจะมีมารยาทตอบกลับไปทำไม"

"....."

"ขอตัวนะคะ มีงานต้องทำต่อ"

"....."

น่านน้ำไม่ทันได้เดินออกไปลูกน้องของแดรงก็เข้ามาขวางเอาไว้ก่อน

"พอดีว่าฉันเป็นคนที่อยากได้อะไรแล้วต้องได้ เธอจะเล่นตัวไปทำไมหรือว่าอยากได้เงินเพิ่ม?" มาเฟียหนุ่มลุกขึ้นเดินเข้ามาหาหญิงสาวอย่างคุกคาม

"คนไม่ขายก็คือคนไม่ขาย ต่อให้มีเงินมากแค่ไหนก็ไม่ขายอยู่ดี ไม่ได้เกี่ยวกับเงินมากหรือเงินน้อย"

"พอดีว่าฉัน....เป็นคนที่ชอบอะไรแบบนี้ซะด้วยสิ ยิ่งยากก็ยิ่งชอบยิ่งท้าทายก็ยิ่งอยากลอง"

"ถ้าคุณมีเงินมากขนาดนั้น คุณก็ไปซื้อคนอื่นสิ คนที่เขาเต็มใจขายให้คุณ"

"ก็ถ้าซื้อแล้วมันไม่ถูกใจฉันจะซื้อไปทำไม การที่เราจะซื้อของอะไรมันก็ต้องเลือกก่อนไม่ใช่เหรอว่าจะถูกใจเราหรือเปล่า ผู้หญิงก็เช่นกันมันก็ต้องดูก่อนว่าถูกใจเราหรือเปล่า ถ้าไม่ถูกใจจะซื้อไปทำไม"

"....."

"และตอนนี้ฉันก็รู้สึกถูกใจเธอซะด้วยสิ" แดรงเหยียดยิ้มร้ายก่อนจะเชยคางแหลมขึ้นเบาๆ แต่ถูกปัดมือออก

"อย่ามายุ่งกับฉัน!"

"เธอคิดเหรอ ว่าคืนนี้เธอจะรอด"

"......"

"ที่นี่มันคือที่ของฉัน ทุกคนที่นี่ก็เป็นคนของฉันทั้งหมด เธอจะเรียกร้องหาให้ใครช่วยได้หืม.."

"....."

"ฉันน่ะมันเปรียบเสมือนไฟ ยิ่งไหม้แรงเท่าไหร่ยิ่งชอบ ส่วนผู้หญิงก็เสมือนน้ำมันพอไฟกับน้ำมันเจอกันก็แค่....พากันโหมกระหน่ำไหม้"

"แต่ฉันไม่ใช่น้ำมัน!"

"แต่ฉันคิดว่าเธอกำลังเป็นน้ำมันให้ไฟอย่างฉันเข้าหานะ"

"ไฟนรกน่ะเหรอ?"

"ปากดี น่าจูบ"

"ฉันขอลาออก นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปฉันไม่ใช่พนักงานของที่นี่ เพราะฉะนั้นคุณไม่มีสิทธิ์มาทำอะไรกับฉันแบบนี้!"

"แต่ฉันไม่ให้เธอลาออก"

"ฉันจะลาออก!"

"เธอกล้าเหรอ...ทำไมถึงไม่อยากลองผู้ชายอย่างฉันล่ะ คนอย่างฉันแค่กระดิกนิ้วผู้หญิงก็วิ่งเข้าหาแล้ว"

"แต่ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างฉัน!"

"เธอรู้มั้ยสำหรับฉัน อะไรที่มันได้มายากๆ มันจะดีเสมอ ฉันอยากจะรู้ว่าตัวเธอมีอะไรดี"

"อย่ายุ่ง!!" หญิงสาวผลักมาเฟียหนุ่มออกไปเต็มแรง ก่อนจะหันหลังเพื่อที่จะเดินหนีออกไป แต่กลับถูกดึงแขนแล้วผลักตัวให้ติดกับกำแพงซะก่อน

"ฉันอุตส่าห์ใจดีกับเธอแล้วนะ ถ้าฉันใจร้ายขึ้นมาเธอจะหาว่าฉันเป็นคนไม่ดีไม่ได้นะ!"

"ต่อให้คุณยังไม่ทำอะไรแค่คำพูดของคุณมันก็บ่งบอกถึงตัวตนของคุณแล้วว่าคุณเป็นคนยังไง ไม่ต้องรอดูการกระทำหรอก แค่คำพูดพวกนั้นที่ออกมาจากปากของคุณก็รู้แล้วว่าคุณเป็นคนปากหมา!"

"....." แดรงขบกรามแน่นเมื่อถูกน่านน้ำด่าทอ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครมายืนด่าต่อหน้าเขาแบบนี้เลย และเขาก็ไม่มีความอดทนกับคำด่าทอพวกนี้ด้วย "เธอกำลังทำให้ฉันโมโห!"

"รับไม่ได้มากกว่า!"

"ฮึ!"

"อื้อ..."

มาเฟียหนุ่มพุ่งเข้าจูบหญิงสาวอย่างรุนแรงโดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว สองมือกำแขนของเธอเอาไว้แน่น

เขาทั้งขบทั้งกัดริมฝีปากของเธอจนได้กลิ่นคาวเลือดและรสชาติของเลือดที่ติดอยู่ริมฝีปากของเธอ

ลมหายใจอุ่นๆ พ่นออกมาไม่เป็นจังหวะ รู้เลยว่าแดรงกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่

"ไม่เคยมีใครมายืนด่าฉันแบบนี้!"

"ฉันก็ไม่เคยเจอใครมาดูถูกฉันแบบนี้เหมือนกัน"

"ฉันดูถูกเธอตรงไหน แค่มีเซ็กซ์แลกกับเงินมันยากนักเหรอ เงินที่ฉันจะให้มันมากกว่าเงินเดือนของเธอเป็นสิบเท่าด้วยซ้ำ เธอหาทั้งปีก็ไม่มีวันได้จับเงินจำนวนนี้หรอก"

"ถึงเงินเดือนของฉันมันจะไม่มากมายอะไรแต่ฉันก็ภูมิใจที่หามันมาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ไม่ใช่เอาตัวเข้าแลก"

"....."

"ถ้าคุณอยากได้คุณก็ไปหาซื้อคนอื่นฉันไม่ได้ขายตัว!"

"....."

"ฉันลาออกค่ะ ส่วนค่าแรงที่ทำเอาไว้ก่อนหน้าฉันไม่รับค่ะ ขอบคุณ"

"ฉันไม่ให้เธอลาออก!"

"คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง?"

"ถ้าเธอลาออกเธอจะไม่มีวันได้ออกจากห้องนี้อีกเลย!"

"นี่คุณ!!"

"ฉันไม่ได้พูดเล่น"

"....."

"พรุ่งนี้กลับมาทำงานเหมือนเดิม"