บทย่อ
แดรง พี่รองของตระกูลพันล้าน โหดเหี้ยมไม่แพ้พี่ใหญ่ของตระกูล บวกกับความจิตเล็กๆ น้อยๆ ไม่เคยมีความอ่อนโยน คำเตือน ถ้ารู้ว่ามันร้อนก็อย่าเล่นกับไฟ!
01 ผู้ชายปากหมา
@คาสิโน
“นั่นเด็กใหม่เหรอ?” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามลูกน้อง
“ครับ เห็นผู้จัดการรับเข้ามาใหม่” ลูกน้องตอบ
“สนใจเหรอครับนาย?”
“อืม”
“เดี๋ยวผมจัดการให้ครับ”
ไม่แปลกที่แดรงจะชอบเด็กใหม่ๆ อย่างนั้น ผู้หญิงบางคนถ้าถูกใจก็แค่ดีลกันไปวันไนท์สแตน บางคนก็ให้ค่าตอบแทนโดยการให้เงินจำนวนนึงเพื่อแลกกับเซ็กซ์ที่ถึงใจ
แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเขาพึงพอใจกับคนคนนั้นหรือเปล่า เพราะถ้าไม่ถูกใจเขาก็จะไม่สนใจเลย
@ผ่านไปสักพัก
หญิงสาวเปิดประตูเดินเข้ามาในห้องทำงานของมาเฟียหนุ่ม ก่อนจะพบเข้ากับควันบุหรี่ที่ตลบอบอวลอยู่ กลิ่นของมันทำเอาเธอแทบสำลัก
"แค่ก แค่ก แค่ก" น่านน้ำไม่ชอบอะไรที่มันเป็นควันแบบนี้อยู่แล้ว และเธอเคยเกือบตายเพราะควันบุหรี่ด้วย
"....."
"คุณต้องการเจอฉันมีอะไรหรือเปล่าคะ? แค่ก แค่ก"
"....." มาเฟียหนุ่มชำเลืองตาขึ้นมองพร้อมกับขยี้ก้นบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่ข้างๆ ตัว "เธอ...ชื่ออะไร?"
"น่านค่ะ น่านน้ำ"
"อายุเท่าไหร่?"
"23ค่ะ"
"อือ..."
"....."
"รู้หรือเปล่าว่าเด็กใหม่ที่มาทำงานที่นี่ต้องมารายงานตัวกับฉันทุกคน"
"เรื่องนี้ฉันไม่ทราบจริงๆ ค่ะขอโทษด้วยนะคะ"
"เธอนี่ก็หน้าตาดีนะ หุ่นก็อวบอั๋นใช้ได้"
"คะ??"
"ก็หมายถึงเธอรูปร่างดีไง"
"!!!"
น่านน้ำไม่เคยเจอผู้ชายพูดจาแบบนี้ใส่เธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว
"สนใจทำงานพิเศษมั้ย"
"งานพิเศษอะไรคะ?"
"ถ้าอยากรู้ก็มาเจอฉันที่นี่หลังเลิกงาน"
"ขายตัวเหรอคะ?" เธอเป็นคนที่ชอบตรงไปตรงมา คำพูดของเธอเลยตรงไปหมดทุกอย่าง อยากได้อะไรอยากทำอะไรก็พูดมาตรงๆ เลยดีกว่า มันเข้าใจง่ายกว่ากันตั้งเยอะ
"เข้าใจง่ายดีหนิ"
"ค่ะ แต่เสียใจด้วยค่ะเพราะฉันไม่ได้ขายศักดิ์ศรีของตัวเองกิน"
"จะเล่นตัวไปทำไม?"
"....."
"อยากได้ค่าตัวเพิ่มเหรอ?"
"เปล่าค่ะ ไม่ได้อยากได้อะไรจากคุณทั้งนั้น ขอโทษด้วยนะคะ แต่ถ้าคุณไม่พอใจจะไล่ฉันออกจากที่ทำงานก็ได้ เดี๋ยวฉันไปหางานอื่นทำก็ได้ค่ะ"
"หึ! เธอนี่ปากจัดใช้ได้นะ"
"ปกติก็เป็นคนพูดดีมีมารยาท แต่ถ้าเจอกับคนที่ไม่มีมารยาทกับเราก่อนฉันก็ไม่รู้ว่าจะมีมารยาทตอบกลับไปทำไม"
"....."
"ขอตัวนะคะ มีงานต้องทำต่อ"
"....."
น่านน้ำไม่ทันได้เดินออกไปลูกน้องของแดรงก็เข้ามาขวางเอาไว้ก่อน
"พอดีว่าฉันเป็นคนที่อยากได้อะไรแล้วต้องได้ เธอจะเล่นตัวไปทำไมหรือว่าอยากได้เงินเพิ่ม?" มาเฟียหนุ่มลุกขึ้นเดินเข้ามาหาหญิงสาวอย่างคุกคาม
"คนไม่ขายก็คือคนไม่ขาย ต่อให้มีเงินมากแค่ไหนก็ไม่ขายอยู่ดี ไม่ได้เกี่ยวกับเงินมากหรือเงินน้อย"
"พอดีว่าฉัน....เป็นคนที่ชอบอะไรแบบนี้ซะด้วยสิ ยิ่งยากก็ยิ่งชอบยิ่งท้าทายก็ยิ่งอยากลอง"
"ถ้าคุณมีเงินมากขนาดนั้น คุณก็ไปซื้อคนอื่นสิ คนที่เขาเต็มใจขายให้คุณ"
"ก็ถ้าซื้อแล้วมันไม่ถูกใจฉันจะซื้อไปทำไม การที่เราจะซื้อของอะไรมันก็ต้องเลือกก่อนไม่ใช่เหรอว่าจะถูกใจเราหรือเปล่า ผู้หญิงก็เช่นกันมันก็ต้องดูก่อนว่าถูกใจเราหรือเปล่า ถ้าไม่ถูกใจจะซื้อไปทำไม"
"....."
"และตอนนี้ฉันก็รู้สึกถูกใจเธอซะด้วยสิ" แดรงเหยียดยิ้มร้ายก่อนจะเชยคางแหลมขึ้นเบาๆ แต่ถูกปัดมือออก
"อย่ามายุ่งกับฉัน!"
"เธอคิดเหรอ ว่าคืนนี้เธอจะรอด"
"......"
"ที่นี่มันคือที่ของฉัน ทุกคนที่นี่ก็เป็นคนของฉันทั้งหมด เธอจะเรียกร้องหาให้ใครช่วยได้หืม.."
"....."
"ฉันน่ะมันเปรียบเสมือนไฟ ยิ่งไหม้แรงเท่าไหร่ยิ่งชอบ ส่วนผู้หญิงก็เสมือนน้ำมันพอไฟกับน้ำมันเจอกันก็แค่....พากันโหมกระหน่ำไหม้"
"แต่ฉันไม่ใช่น้ำมัน!"
"แต่ฉันคิดว่าเธอกำลังเป็นน้ำมันให้ไฟอย่างฉันเข้าหานะ"
"ไฟนรกน่ะเหรอ?"
"ปากดี น่าจูบ"
"ฉันขอลาออก นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปฉันไม่ใช่พนักงานของที่นี่ เพราะฉะนั้นคุณไม่มีสิทธิ์มาทำอะไรกับฉันแบบนี้!"
"แต่ฉันไม่ให้เธอลาออก"
"ฉันจะลาออก!"
"เธอกล้าเหรอ...ทำไมถึงไม่อยากลองผู้ชายอย่างฉันล่ะ คนอย่างฉันแค่กระดิกนิ้วผู้หญิงก็วิ่งเข้าหาแล้ว"
"แต่ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างฉัน!"
"เธอรู้มั้ยสำหรับฉัน อะไรที่มันได้มายากๆ มันจะดีเสมอ ฉันอยากจะรู้ว่าตัวเธอมีอะไรดี"
"อย่ายุ่ง!!" หญิงสาวผลักมาเฟียหนุ่มออกไปเต็มแรง ก่อนจะหันหลังเพื่อที่จะเดินหนีออกไป แต่กลับถูกดึงแขนแล้วผลักตัวให้ติดกับกำแพงซะก่อน
"ฉันอุตส่าห์ใจดีกับเธอแล้วนะ ถ้าฉันใจร้ายขึ้นมาเธอจะหาว่าฉันเป็นคนไม่ดีไม่ได้นะ!"
"ต่อให้คุณยังไม่ทำอะไรแค่คำพูดของคุณมันก็บ่งบอกถึงตัวตนของคุณแล้วว่าคุณเป็นคนยังไง ไม่ต้องรอดูการกระทำหรอก แค่คำพูดพวกนั้นที่ออกมาจากปากของคุณก็รู้แล้วว่าคุณเป็นคนปากหมา!"
"....." แดรงขบกรามแน่นเมื่อถูกน่านน้ำด่าทอ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครมายืนด่าต่อหน้าเขาแบบนี้เลย และเขาก็ไม่มีความอดทนกับคำด่าทอพวกนี้ด้วย "เธอกำลังทำให้ฉันโมโห!"
"รับไม่ได้มากกว่า!"
"ฮึ!"
"อื้อ..."
มาเฟียหนุ่มพุ่งเข้าจูบหญิงสาวอย่างรุนแรงโดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว สองมือกำแขนของเธอเอาไว้แน่น
เขาทั้งขบทั้งกัดริมฝีปากของเธอจนได้กลิ่นคาวเลือดและรสชาติของเลือดที่ติดอยู่ริมฝีปากของเธอ
ลมหายใจอุ่นๆ พ่นออกมาไม่เป็นจังหวะ รู้เลยว่าแดรงกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่
"ไม่เคยมีใครมายืนด่าฉันแบบนี้!"
"ฉันก็ไม่เคยเจอใครมาดูถูกฉันแบบนี้เหมือนกัน"
"ฉันดูถูกเธอตรงไหน แค่มีเซ็กซ์แลกกับเงินมันยากนักเหรอ เงินที่ฉันจะให้มันมากกว่าเงินเดือนของเธอเป็นสิบเท่าด้วยซ้ำ เธอหาทั้งปีก็ไม่มีวันได้จับเงินจำนวนนี้หรอก"
"ถึงเงินเดือนของฉันมันจะไม่มากมายอะไรแต่ฉันก็ภูมิใจที่หามันมาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ไม่ใช่เอาตัวเข้าแลก"
"....."
"ถ้าคุณอยากได้คุณก็ไปหาซื้อคนอื่นฉันไม่ได้ขายตัว!"
"....."
"ฉันลาออกค่ะ ส่วนค่าแรงที่ทำเอาไว้ก่อนหน้าฉันไม่รับค่ะ ขอบคุณ"
"ฉันไม่ให้เธอลาออก!"
"คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง?"
"ถ้าเธอลาออกเธอจะไม่มีวันได้ออกจากห้องนี้อีกเลย!"
"นี่คุณ!!"
"ฉันไม่ได้พูดเล่น"
"....."
"พรุ่งนี้กลับมาทำงานเหมือนเดิม"