ตอนที่ 5 สงสัย / คุณธันวา

ตอนที่ 5 สงสัย / คุณธันวา

ตอนที่ 5 แรงบันดาลใจ

วิกกี้เดินมาส่งเพื่อนถึงโต๊ะทำงานใหม่ เขาวางกล่องอุปกรณ์ของเขมิกาที่ช่วยถือมาลงบนโต๊ะเลขาด้านหน้าห้องของท่านประธานหนุ่มเรียบร้อย

"หล่อนโอเคมั้ย"

"อื้อ...ขอบใจแกมากวิกกี้"

"จำเอาไว้นะ ถ้าเขาจำหล่อนไม่ได้จริงๆ หล่อนก็ต้องพยายามทำทุกวิถีทางให้เขาจำหล่อนให้ได้"

"ฉันไม่มั่นใจเลยว่ะ"

"ไม่ใช่เพื่อหล่อนนะยะ แต่เพื่อหลานของฉันย่ะ"

"อือๆ...แกกลับไปเถอะ ได้เวลาเข้างานแล้ว" วิกกี้พยักหน้าให้เพื่อนแล้วเดินกลับแผนกของตัวเองไป

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“เชิญครับ”

“สวัสดีค่ะ ท่านประธาน ดิฉันมารายงานตัวค่ะ” เขมิกาเริ่มงานเลขาวันนี้เป็นวันแรก เธอไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องทำอะไรบ้าง งานส่วนมากของเลขาคือทำงานตามที่เขาสั่งและติดตามเข้าประชุม คอยจดบันทึกรายละเอียดเกี่ยวกับงาน เธอเข้าใจว่างานของเลขาน่าจะประมาณนี้

“เรียกผมว่าคุณธันก็พอ เรียกท่านประธานฟังดูแก๊แก่ยังไงก็ไม่รู้ ส่วนคุณ ดิฉัน ไม่ต้องก็ได้มั้ง เอาเป็นฉันเฉยๆ หรือไม่ก็ชื่อเล่นก็ได้” เขายังคงเป็นคนง่ายๆเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย

“ค่ะคุณธัน”

“คุณมีชื่อเล่นมั้ย ชื่อเขมิกาผมว่ามันยาวไปหน่อย” เธอเงียบไปเหมือนกำลังคิดอะไรในใจอยู่สักครู่ ก่อนที่จะบอกชื่อเล่นของเธอให้เขาได้รู้

“ฉันชื่อเขมค่ะ” เขาจำฉันไม่ได้จริงๆเหรอเนี่ย

“โอเค...งั้นผมเรียกคุณว่า คุณเขมก็แล้วกันง่ายดี” เธอก้มหน้าลงไม่กล้าสบตากับเขา ในใจคิดว่าจะพิสูจน์ยังไงดี ว่าเขาความจำเสื่อมจริง หรือว่าสำหรับเขา เธอมันไม่น่าจดจำ

“ค่ะ”

“ผมกำลังออกแบบเครื่องประดับที่จะนำไปโชว์ในงานเครื่องเพชรเดือนหน้าที่กำลังจะมาถึง คุณมาช่วยผมดูหน่อยสิ วันนี้ผมว่าจะส่งแบบไปลองผลิตดู”

“คุณจะให้ฉันดูอะไรคะ”

“ก็ดูว่ามันสวยหรือยัง คุณเป็นผู้หญิงอาจจะมีรายละเอียดเพิ่มเติมให้ผมปรับปรุงชิ้นงานอีกก็ได้ ลองมาดูแล้วเสนอให้ผมฟังหน่อย”

“ค่ะ” เธอเดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ที่ด้านข้าง เขาขยับโน๊ตบุ๊คเบนมาทางที่เธอยืนอยู่เล็กน้อย เพื่อให้เธอดูแบบชุดเครื่องเพชรที่เขาออกแบบได้ถนัดขึ้น

ภาพที่เขมิกาเห็น สร้อยคอประดับด้วยเพชรเม็ดเล็กๆร้อยเรียงเป็นสร้อย มีจี้ประดับด้วยพลอยทับทิมสีแดงน้ำงามรูปหัวใจเจียรหน้าเหลี่ยม ดีไซน์สวยหรูล้อมด้วยเพชรน้ำงาม ขนาดแตกต่างกันมีทั้งหมดสี่ชิ้น จี้สำหรับสร้อยคอหนึ่งชิ้น แหวนหนึ่งชิ้น และต่างหูสองชิ้น

แรงบันดาลใจที่ทำให้เขาออกแบบเครื่องประดับชุดนี้มาจากความฝัน ฝันที่มีมายาวนานหลายปี แต่ยังไม่เคยเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นชัดๆเลยสักครั้ง เห็นแค่เพียงปานแดงรูปหัวใจที่เนินอกข้างซ้ายของเธอเท่านั้น

“เป็นยังไงบ้าง อยากให้ผมแก้หรือปรับตรงไหนมั้ย”

“สวยมากเลยค่ะ ไม่ต้องปรับแล้วค่ะ” ชิ้นงานที่เขาออกแบบสวยมากจริงๆ ความสามารถโดดเด่นสมแล้วกับตำแหน่งประธานบริษัทจิวเวลรี่

“ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยประสานงานส่งแบบเครื่องประดับชุดนี้ไปที่ฝ่ายผลิตให้ผมที เดี๋ยวผมส่งเข้าไปในอีเมลของคุณให้ เครื่องประดับชุดนี้สำคัญมาก ข้อมูลห้ามรั่วไหลเด็ดขาด เข้าใจมั้ย”

“เข้าใจค่ะ”

“เดี๋ยวคุณเข้าประชุมกับผมด้วยนะ น่าจะประมาณสักสิบโมง เลือกคนเดินแบบที่จะมาเดินโชว์เครื่องเพชรชุดนี้ให้กับบริษัทเราน่ะ”

“คุณธันอยากได้ใครมาเดินแบบเครื่องเพชรชุดนี้ให้คะ” ในฐานะที่เธอเป็นเลขาแถมเงินเดือนยังสูง เธอก็อยากทำหน้าที่ของเธอให้เต็มความสามารถ เธอจะช่วยเตรียมข้อมูลให้

“ผมอยากได้ดาราหรือไม่ก็นางแบบขอให้มีชื่อเสียงหน่อย จะได้โฆษณาบริษัทของเราไปในตัวด้วย”

“ค่ะ เดี๋ยวฉันจะช่วยหาข้อมูลให้”

“ผมอยากดื่มกาแฟ คุณช่วยไปชงให้ผมหน่อยสิ”

“ได้ค่ะ” นี่แหละหน้าที่เลขา เธอเดินออกไปจากห้องทำงานส่วนตัวของเขา ไม่นานเธอก็กลับเข้ามาพร้อมกับถาดในมือ มีแก้วกาแฟหนึ่งแก้วและน้ำเปล่าอีกหนึ่งแก้วตามที่เขาสั่ง

“กาแฟได้แล้วค่ะ” กาแฟถูกเสิร์ฟลงบนโต๊ะ เขายกแก้วกาแฟขึ้นจิบ แล้วหันหน้ามามองเธอ ก่อนที่จะถามขึ้นมาว่า...

“คุณรู้ได้ยังไงว่าผมชอบกาแฟรสนี้”

“ชงส่งๆไปค่ะ ดื่มให้อร่อยนะคะ” เธอกำลังจะหนุนตัวเดินออกจากห้องทำงานของเขา ไปนั่งทำงานของเธอตามที่เขาสั่ง

“อย่าลืมส่งแบบเมื่อสักครู่นี้ด้วยนะ เสร็จแล้วผมขอข้อมูลลูกค้าย้อนหลังสี่ปี ขอดูแบบละเอียดเลยนะ” ทำไมต้องสี่ปี?

“ค่ะ” ความสงสัยเก็บเอาไว้ในใจ จากนั้นเธอก็เดินออกไปนั่งที่โต๊ะประจำตำแหน่งเลขาของเธอ ทำงานตามคำสั่งให้เสร็จและเรียบร้อยที่สุด

ภายในห้องประชุม มีผู้บริหารมานั่งเข้าร่วมประชุมในครั้งนี้อยู่หลายคน มีโชว์สไลด์ชุดเครื่องประดับที่กำลังส่งผลิต ให้ผู้บริหารทุกท่านที่มานั่งประชุมได้เห็น ทุกคนต่างชื่นชมเขาที่ออกแบบเครื่องประดับชุดนี้ได้สวยงามมากๆ ที่เหลือก็คือลองผลิตออกมา รอดูของจริง

ซึ่งในการประชุมวันนี้ มีการเสนอชื่อดารานางแบบ คนที่จะขึ้นมาเดินแฟชั่นโชว์ ในงานโชว์เครื่องเพชรที่กำลังจะมาถึงเร็วๆนี้

โดยมีบริษัทจำนวนมากเข้าร่วมโชว์สินค้าของแต่ละบริษัท ให้ลูกค้าได้จับจ้องเป็นเจ้าของ และภายในงานยังมีเครื่องประดับอีกมากมาย ให้เลือกซื้อเลือกชมในราคาที่พิเศษสุดๆ

คนที่ได้คัดเลือกให้มาเดินโชว์เครื่องเพชรชุดนี้เป็นนางแบบที่กำลังมีชื่อเสียงอยู่ในขณะนี้ ทุกคนในที่ประชุมต่างเห็นด้วย การประชุมวันนี้จึงจบลงไปด้วยดี

"จะเที่ยงแล้ว คุณหาอาหารกลางวันให้ผมทานด้วยนะ"

"โรงอาหารอยู่ทางด้านนั้น เชิญค่ะ" เมื่อก่อนเขาเคยไปนั่งทานที่นั่น ก็ไม่เห็นว่าจะลำบากอะไร

"ผมไม่เคยไปนั่งทานที่นั่น คุณช่วยหามาให้ผมทานหน่อยแล้วกัน ทุกวันเลยนะ หน้าที่นี้ผมยกให้คุณ" ไม่เคยไปนั่งทานที่นั่นอย่างนั้นเหรอ แววตาของเขานิ่งๆไม่เหมือนคนโกหกเลยสักนิด หรือว่าเขาจะจำไม่ได้จริงๆ

"ก็ได้ค่ะ" เขมิกาจัดการสั่งอาหารให้เขาก่อน เธอรีบไลน์ไปบอกแม่ค้าสั่งทำราดหน้าที่เขาชอบ ใส่ทุกอย่างยกเว้นปลาหมึก ทำเสร็จแม่ค้าส่งข้อความกลับมาบอก

เขมิกาเดินไปเอาราดหน้าที่โรงอาหาร เอามาเสิร์ฟให้เขาบนโต๊ะ ซึ่งตอนที่เธอเอามาเสิร์ฟให้ เขาไม่อยู่ เป็นจังหวะถึงเวลาพักของเธอพอดี เธอจึงรีบออกไปนั่งทานอาหารมื้อกลางวันกับวิกกี้เพื่อนของเธอ

ทางด้านคุณธันวา

กล่องอาหารมีฝาปิดอยู่ บนกล่องมีข้อความแปะไว้ว่าราดหน้าพิเศษใส่ทุกอย่างยกเว้นปลาหมึก

"เธอรู้ได้ยังไง" เขาสงสัย แต่ก็ยอมนั่งลงทานราดหน้าถ้วยนั้นที่เธอเอามาวางไว้ให้ พร้อมกับน้ำเปล่าเย็นๆอีกหนึ่งขวด