บทที่2.เงาอดีต!! 1/4
ยานิสาเผลอไหวไหล่...ช่วงนี้เธอไม่มีเวลาหรอก คิวงานทั้งหมดถูกยกเลิก เพราะเธอทุมเทเวลาทั้งหมดของตัวเองตามติดหนุ่มมหาเศรษฐี บุคคลผู้นี้เธอตั้งใจมั่น ไม่มีทางปล่อยให้เขาหลุดมือเป็นเด็ดขาด เมื่อโปรไฟล์พ่อคุณล้นเหลือ ไม่ว่าจะนามสกุลดัง กับสมบัติที่พ่วงท้ายมาด้วย ที่สำคัญเขา ‘โสด’ ถึงเขาจะเป็นคาสโนว่าตัวพ่อมาก่อน แต่หล่อนมั่นใจว่าสามารถจับเขาอยู่มือในเมื่อเขาคือ...ออสติน อัศวิน เทรย์เวอร์
“ช่วงนี้ซาๆ ค่ะ ยะหยาขอพักก่อน กรำงานติดๆ กันมาเป็นปีๆ ไม่ได้พักเลย” หล่อนตอบพร้อมกับคลี่ยิ้มมุมปากนิดๆ เพื่อไม่ให้ดูน่าเกลียดเกิน
“กำลังขาขึ้น ทำไมไม่รีบโกยไว้ก่อนล่ะคะ” เสียงแย้งยิ่งทำให้เธอไม่พอใจเหมือนกับพวกเขากำลังเตือน ก่อนที่เธอจะกลายเป็นดาวร่วง มันไม่มีวันนั้นแน่!!
“งานก็มีติดต่อมาเรื่อยๆ แหละค่ะ แต่ยะหยาขอพัก ยะหยาเหนื่อย!!”
หญิงสาวเริ่มอารมณ์ไม่ดี เธอแค่นตอบแบบเสียไม่ได้ เพราะหากจับคู่ควงคนล่าสุดอยู่หมัด เธอจะได้นั่งกินนอนกิน แบบไม่ต้องแตะต้องงานการตลอดชีวิต
“น้องยะหยาทั้งสวยทั้งเก่งแบบนี้ ป่านนี้ยังไม่มีแฟนอีกเหรอคะ?”
“ก็มีคนคุยนะคะ แต่ยังไม่ชัวร์” หญิงสาวตอบพร้อมกับเชิดหน้าขึ้น
“ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะ?” คนถาม ถามแบบเหนียมๆ
“ได้สิคะ” แม้จะไม่มีอารมณ์ แต่ฐานแฟนคลับเธอจำต้องรักษาเอาไว้
“แล้วคนที่คุยๆ อยู่ ใช่คนที่เป็นข่าวด้วยหรือเปล่าเอ่ย?”
มันเป็นเรื่องส่วนตัวที่คนวงนอกอยากรู้ที่สุด ก็นางเอกแสนสวยมีข่าวกับผู้ชายหลายคน แต่ยังไม่เคยลงเอยกับใครสักที ได้แต่ลอยไปลอยมา แต่ก็มีกระแสไม่หยุด ล่าสุดคือนักธุรกิจไฟแรง ลูกหลานไฮโซ ทั้งหล่อและรวย
หญิงสาวคลี่ยิ้มเต็มหน้า เธอไม่ตอบแต่เสเดินหนีหลังแค่นยิ้มถ่ายรูปกับพวกเขา ที่สำคัญเป้าหมายที่เธอกำลังรอผ่านเข้ามาในสายตาพอดี ผู้ชายคนนี้แหละที่ทำให้เธอหงุดหงิด เขาผิดนัดเธอ จนต้องมาหาอะไรระบายอารมณ์
เหมือนโลกหยุดหมุน เหมือนเวลาบนโลกจะหยุดเดิน เพียงแค่เห็น ‘เขา’ คนเดิมปรากฏกายอยู่ตรงหน้า เหมือนฝัน เป็นความอัศจรรย์ที่ไม่คาดคิด แต่ให้ตายเถอะ!! สายตาคู่เดิมของเขา ไม่ได้มีไว้เพื่อมองเธออีกต่อไปแล้ว ปูชิดาทอดสายตามองตาม เธอจึงเห็นว่า... เวลานี้สายตาคู่นั้นของออสตินกำลังโฟกัสอยู่ที่ใด!!
เขายังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน เหมือนทุกกะบิในความทรงจำของเธอ ที่เพิ่มเติมคือดูดีขึ้นกว่าเก่าหลายเท่า!! ในขณะที่เธอทรุดโทรมลง ไม่ได้มีค่าควรคู่กับเขาเหมือนเมื่อก่อน
เธอเป็นแค่คุณแม่ลูกหนึ่ง ที่ไม่มีสามี ถึงจะยังคงใช้นามสกุลเดิม แต่เธอเป็นแค่ลูกที่ถูกเสือกไสออกจากบ้าน ไม่มีสมบัติติดกาย เป็นคนมีตำหนิ แม้ตำหนินั้นเขาจะมีส่วนร่วมในการก่อ แต่เขาไม่รู้นี่สิ!!
“ดาร์ลิ่ง!! คุณมาช้า” เสียงหวานชะอ้อนพูด พร้อมกับสาวเท้าเร็วๆ เข้าไปหา
“คนสวย คุณต้องเข้าใจว่าผมงานยุ่งแค่ไหน?” ออสตินไม่ได้แก้ตัว หล่อนควรรู้ว่าเขามีภารกิจมากมายก่ายกอง หากไม่ติดใจว่าหล่อนลีลาเด็ด!! เขาคงไม่ตามมาแบบนี้หรอก ใช่ว่าเขาไม่มีผู้หญิงข้างกายเมื่อไร เขามีจนจำหน้าไม่หมดเลยแหละ เพียงแต่เวลานี้หล่อนมาวิน!! หล่อนทำให้เขามีความสุขจนลืมโลก เพราะฉะนั้นเขาจึงพยายามมองข้ามอาการแง่งอนของหล่อนในบางครั้ง แต่ไม่ได้หมายความว่า...จะทนได้ทุกครั้งเสมอไป...
“ก็พอเข้าใจหรอกค่ะ คุณนักธุรกิจใหญ่ แต่การผิดนัดกับสาว คุณสมควรถูกปรับนะคะ”
หล่อนแย้งยิ้มๆ ชม้ายชายตาเหมือนกำลังยั่ว
“อยากปรับอะไรล่ะทูนหัว ผมยอมหมดนั่นแหละ ขอแค่ให้คุณยกโทษให้ก็พอ” เรื่องเงินเขาไม่เคยเกี่ยง เมื่อเขามีจนเกินพอ อีแค่เอามาโปรยล่อผู้หญิงสักคน เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ มันไม่ใช่ปัญหา...
“แน่ใจนะคะ” ยานิสาตอบกลั้วเสียงหัวเราะ เสียงของหล่อนระริกระรี้ เธอแน่ใจว่าชายหนุ่มพูดจริง เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาเขาเปไม่อั้น!!
ทั้งสองคนหยอกเย้ากันสะเหมือนอยู่เพียงลำพังสองคน เขาทั้งคู่ไม่แคร์สายตาคนมอง ไม่สนใจว่าจะถูกบันทึกภาพจากปาปารัสซี เพราะออสตินไม่เคยสน... เขาไม่เคยกลัวข่าวฉาว เมื่อมีภาพฉาวๆ ของเขาเป็นประจำและที่สำคัญสายตาของออสติน ไม่ได้เหลือบแลไปยังจุดอื่นเลย เขาเพ่งมองแค่ยานิสาเพียงคนเดียว