ผู้ช่วย

นิยายชุด The Element Love

ตอน ช่อนรักปถวี

3-ผู้ช่วย

(ฟาส)

"สวัสดีค่ะคุณป้า" ฉันกดรับสายโทรศัพท์มือถือ ที่โชว์เบอร์ของผู้ใหญ่ที่ฉันรู้จักทันที คุณป้ามุนิลที่เป็นเพื่อนสนิทของแม่ฉัน

"สบายดีนะหนูฟาส"

"สบายดีค่ะ แล้วคุณป้าละคะเป็นยังไงบ้าง เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมาหาแม่ที่บ้าน ฟาสคิดถึงค่ะ"

ฉันพูดตอบสายไป ตามด้วยคำห่วงใยของคุณป้ามุนิลที่พูดออกมา แล้วฉันก็รีบตอบก่อนจะถามคืนอย่างให้การเคารพ

"พอดีช่วงนี้ป้าไม่ค่อยว่างเลยจ๊ะ เอ้อ หนูฟาส..." เสียงของท่านพูดกับฉันด้วยความละมุน

"คะ?"

"...ป้าขอเข้าประเด็นเลยนะหนูฟาส" คุณป้ามุนิลเงียบไปสักครู่ แล้วจึงพูดขึ้นมา ส่วนฉันนั้นก็รอฟังอย่างตั้งใจ

"คุณป้ามีอะไรเหรอคะ?" ฉันย้อนถามด้วยความอยากรู้ เพราะอยู่ ๆ มันก็ทำให้ฉันไม่เข้าใจ ประเด็นอะไรที่คุณป้าต้องการจะบอก

"คือป้าอยากให้หนูมาช่วยงานของตาดิน ป้าเห็นว่าหนูเหมาะกับงานนี้"

"งานอะไรเหรอคะ?"

สิ่งที่คุณป้ามุนิลบอกเล่า ทำเอาฉันงงจนต้องย้อนถามออกไป จริงอยู่ว่าฉันในตอนนี้ยังไม่มีงานทำ แต่ว่าฉันก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟังนะนอกจากแม่ หรือแม่จะเล่าเพลินจนลามมาถึงเรื่องราวของฉัน ฉันไม่ชอบให้ใครมาสงสาร แต่กับคุณป้ามุนิลท่านอาจจะหวังดี ซึ่งฉันก็เข้าใจ แต่กับคนอื่นนั้นฉันมองว่าไม่มีทาง ก็ฐานะทางบ้านของฉันไม่ได้มั่งมีเทียบเท่า แต่พวกเราก็ไม่เคยที่จะงอมืองอเท้าอยู่นิ่งเฉย

"ผู้ช่วยตาดินจ้ะ"

"........."

สิ่งที่ได้ยินฉันถึงกับเงียบครุ่นคิดทันที การที่ต้องไปเป็นผู้ช่วยลูกชายคนโตของป้ามุนิล ทำเอาฉันลำบากใจและอีกอย่างฉันกับเขาเรา.....ช่างเถอะ

เพราะว่าฉันไม่ค่อยชอบขี้หน้าของเขาสักเท่าไหร่ เขาขี้เก๊กเกินไป ฉันเคยเจอเขาตอนที่แม่พาไปหาป้ามุนิลเมื่อเดือนก่อน เขาแข็งอย่างกับก้อนดิน สีหน้าและรอยยิ้มก็แทบจะไม่มี ฉันไม่ค่อยชอบผู้ชายบุคลิกแบบนี้ เพราะฉันน่ะเป็นคนพูดมาก ฉันชอบพูด การพูดมันคือความสุขของฉัน ฉันไม่ชอบความเงียบที่มันอึมครึม ถ้าทำงานด้วยกันมีหวังฉันอึดอัดตายแน่ ๆ และนายแผ่นดินอะไรนั่นก็ดูไม่ค่อยชอบขี้หน้าของฉันเท่าไหร่เหมือนกัน

"นะจ๊ะหนูฟาส ป้ามั่นใจในตัวหนูฟาสที่สุด และไว้ใจหนูเท่านั้น ที่จะช่วยงานลูกชายคนโตของป้าได้" ทำไมป้ามุนิลต้องอ้อนฉันด้วย ฉันยิ่งขี้ใจอ่อนต่อผู้ใหญ่

"คุณป้ามุนิลคะ คือฟาสว่า...."

"ตาดินเขาโอเคจ้ะ ป้าถามเขาแล้ว"

อย่างกับคุณป้ามุนิลอ่านความคิดฉันออก ตอบออกมาอย่างแม่นยำว่าฉันกำลังกังวลเรื่องอะไร

"มันจะรอดเหรอคะคุณป้า คือฟาสว่าแผ่นดินเขาดูไม่ค่อยชอบหน้าฟาสเท่าไหร่?" ฉันถามออกไปตามสิ่งที่คิด ก็รีบถามออกไปตรง ๆ เลยดีกว่า เผื่อว่าเราไม่สามารถร่วมงานกันได้ จะไม่ต้องมาเกิดความเสียหายกันทีหลัง

"รอดสิจ๊ะ ป้าเชื่อว่าหนูฟาสต้องทำได้ดีแน่ ๆ" คุณป้ามุนิลที่เคารพของฟาส ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนกันคะ ขนาดฉันเองยังไม่มั่นใจว่าจะร่วมงานกับลูกชายท่านได้เลยสักนิด เคมีของเราสองคนมันคนละโยชน์เลยนะคะ ยากมากที่จะเข้าขากันได้ งานนี้จะไม่เละเหรอ

แต่ฉัน ฟาส ฟ้าสิตางคุ์ เป็นคนจริงจัง เมื่อได้ทำอะไรแล้วสปิริตต่อการทำงานร่วมกับคนอื่นฉันมีมากพอตัว ฉันสามารถแยกแยะออกได้เสมอ หน้าที่กับความรู้สึกจะไม่เกี่ยวพันกันให้ฉันยุ่งเหยิงแน่นอน เรื่องนี้ฉันมั่นใจในตัวเองมาก

"ตกลงค่ะ ฟาสจะไปช่วยงานดิน"