ความลับ

เบื้องหลังท่าทีแข็งกร้าวของหลินฮุ่ยที่ต้องการให้หลินซูซินกลับมาอยู่ที่จวนนั้น ซ่อนเร้นไปด้วยแผนการอันแยบยลที่เกี่ยวพันกับอำนาจและราชบัลลังก์ แม้หลินฮุ่ยจะดำรงตำแหน่งเสนาบดีกรมคลัง ผู้กุมบังเหียนเศรษฐกิจของแคว้น แต่ความทะเยอทะยานในใจของเขากลับไม่เคยหยุดนิ่ง เขาต้องการอำนาจที่เหนือล้ำกว่าใครทั้งหมด อำนาจที่จะทำให้เขาสามารถควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างได้ดั่งใจ

และหนทางที่จะทำให้เขาบรรลุเป้าหมายนั้นก็คือการดองญาติกับราชวงศ์ องค์ชายใหญ่ หวังหมิงชวน รัชทายาทผู้มีสิทธิ์ขึ้นครองบัลลังก์มากที่สุด คือเป้าหมายที่หลินฮุ่ยหมายตา เขาเห็นโอกาสที่จะใช้หลินซูซิน ลูกสาวของเขา เป็นเครื่องมือในการผูกสัมพันธ์กับองค์ชายใหญ่ หากองค์ชายใหญ่รับหลินซูซินเข้าไปเป็นพระชายารอง เขาก็จะได้มีอำนาจควบคุมราชวงศ์ผ่านทางลูกสาวของเขา เพราะความงดงามของหลินซูซินน่าจะมัดใจขององค์ชายใหญ่ได้อย่างแน่นอน

หลินฮุ่ยรู้ดีว่าหลินซูซินเกลียดเขาเข้ากระดูกดำ แต่นั่นไม่สำคัญสำหรับเขา เขาจะบังคับนางให้แต่งงานกับองค์ชายใหญ่ให้ได้ ไม่ว่านางจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม ความทะเยอทะยานในอำนาจของเขาบดบังทุกสิ่ง แม้กระทั่งความสุขของบุตรสาวตัวเอง

หวังหมิงหลงมองดูหลินซูซินที่แสดงท่าทีเย็นชาใส่เขาอย่างไม่ลดละ ก็ยิ่งรู้สึกท้าทาย เขาเคยชินกับการที่สาวงามต่างพากันเข้าหา แต่หลินซูซินกลับแตกต่างออกไป นางไม่เพียงแต่ไม่สนใจเขา แต่ยังแสดงออกอย่างชัดเจนว่ารังเกียจเขาอีกด้วย

ยิ่งได้มายากเท่าไหร่ หวังหมิงหลงก็ยิ่งรู้สึกว่าหลินซูซินล้ำค่ามากขึ้นเท่านั้น เขาไม่เคยพบเจอผู้หญิงคนไหนที่ทำให้เขารู้สึกท้าทายได้เท่านี้มาก่อน เขาจึงยิ่งมุ่งมั่นที่จะเอาชนะใจนางให้ได้

เขายังคงหาเวลามาที่ร้านเครื่องหอมของนางทุกวัน บางครั้งก็ซื้อเครื่องหอม บางครั้งก็แค่มานั่งจิบชาและพูดคุยกับนาง แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามเท่าไหร่ หลินซูซินก็ยังคงเย็นชาและไม่เปิดใจให้เขา

"แม่นางซูซิน วันนี้ข้าซื้อเครื่องหอมกลิ่นดอกมะลิไปฝากท่านแม่ของข้าได้หรือไม่" หวังหมิงหลงเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มหวาน

หลินซูซินมองเขาด้วยสายตาเรียบเฉย "ได้สิเจ้าค่ะ" นางตอบสั้นๆ ก่อนจะหันไปหยิบขวดเครื่องหอมมาให้เขา

หวังหมิงหลงยื่นเงินให้นาง "ขอบใจแม่นางมาก"

หลินซูซินรับเงินมาโดยไม่พูดอะไร

หวังหมิงหลงถอนหายใจ เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรถึงจะทำให้นางเปิดใจให้เขาได้ เขาจึงตัดสินใจใช้วิธีสุดท้าย เขาให้คนออกไปสืบประวัติของหลินซูซินอย่างละเอียด เขาต้องการรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับนาง ทั้งอดีต ปัจจุบัน และความลับที่นางปกปิดเอาไว้

ไม่นานนัก บ่าวของเขาก็กลับมารายงานผลการสืบสวน หวังหมิงหลงเปิดอ่านรายงานนั้นด้วยความสนใจ "หลินซูซิน อดีตมือสังหารเงา" เขาพึมพำกับตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนริมฝีปากของเขา "ในที่สุดข้าก็เจอจุดอ่อนของเจ้าแล้ว"

"สวรรค์ช่างเข้าข้างข้า! ในที่สุดข้าก็พบหนทางที่จะทำให้เจ้าตกเป็นของข้า หลินซูซิน เจ้าไม่อาจหนีเงื้อมมือข้าได้อีกต่อไป" ความรู้สึกดีใจพลุ่งพล่านไปทั่วร่าง ราวกับได้พบขุมทรัพย์ล้ำค่าที่เฝ้าหามานาน "ความลับนี้จะทำให้เจ้าต้องยอมสยบต่อข้า ข้าจะทำให้เจ้าเป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว"

ในที่สุดเขาก็เจอสิ่งที่จะใช้เป็นเครื่องมือในการเข้าหาหลินซูซินได้

ร้านเครื่องหอมของหลินซูซินอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมหวานของดอกไม้นานาพันธุ์ บรรยากาศภายในร้านเงียบสงบและผ่อนคลาย แต่ความเงียบนั้นกลับปลุกภาพความทรงจำอันในอดีตให้หวนคืนมา

นางเห็นเกลียดการเห็นเลือด เกลียดการที่ร่างกายต้องแปดเปื้อน หลินซูซินรักความสะอาดมากกว่าสิ่งไหน

หลินซูซินไม่เคยยินดีกับการฆ่าโดยใช้กระบี่หรืออาวุธอื่นๆ นางจะเลือกใช้วิธีที่ 'สะอาด' ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เข็มเล็กอาบยาพิษของนางนั้นเลื่องชื่อมากในหมู่มือสังหาร เพียงสัมผัสเบาๆ ชีวิตก็จะดับสูญไปอย่างเงียบงัน ไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้บนร่างกายของเหยื่อ

แม้การสังหารจะไร้คราบเลือด แต่การพรากชีวิตผู้อื่นก็ยังคงเป็นตราบาปฝังลึกในใจหลินซูซิน นางตัดสินใจทิ้งอดีตอันมืดมนไว้เบื้องหลัง

เหตุผลที่หลินซูซินเคยก้าวเข้าสู่เส้นทางมือสังหารนั้น ก็เพราะกองทัพไม่อนุญาตให้สตรีออกรบ นางจึงต้องซ่อนตัวอยู่ในเงามืด ใช้เข็มพิษปลิดชีพศัตรูอย่างเงียบเชียบ เพื่อช่วยเหลือท่านตาและปกป้องบ้านเมือง

แต่เมื่อสงครามสงบ นางไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นอีกต่อไป หลินซูซินจึงเลือกที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ หวังว่ากลิ่นหอมของดอกไม้จะช่วยชำระล้างให้นางหลุดพ้นจากพันธนาการแห่งอดีต

ทว่า ความสงบนั้นพลันถูกทำลายลง เมื่อเสี่ยวฟางสาวใช้คนสนิทของนาง เดินเข้ามาพร้อมกับสีหน้ากังวล

"คุณหนู" เสี่ยวฟางเอ่ยเรียกเสียงเบา "มีจดหมายลับมาถึงท่านเจ้าค่ะ"

หลินซูซินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย นางรับซองจดหมายสีดำสนิทจากมือเสี่ยวฟาง ภายในบรรจุแผ่นกระดาษบางเฉียบที่มีสัญลักษณ์รูปนกอินทรีสีแดงตราตรึงอยู่ นางรู้ดีว่ามันคือสัญลักษณ์ขององค์กรมือสังหารที่นางเคยสังกัด

นางเปิดจดหมายออกอ่านอย่างใจเย็น ข้อความภายในนั้นเป็นรายละเอียดของภารกิจล่าสุด เป้าหมายคือขุนนางใหญ่ผู้หนึ่งที่กำลังฉ้อโกงเงินหลวง หลินซูซินอ่านจบโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ บนใบหน้า

เสี่ยวฟางมองคุณหนูของตนด้วยความเป็นกังวล "คุณหนู ท่านจะรับภารกิจนี้หรือไม่เจ้าคะ"

หลินซูซินส่ายหน้าช้าๆ "ข้าไม่รับ"

หลินซูซินหยิบพู่กันขึ้นมา จรดหมึกสีดำลงบนกระดาษ นางเขียนตอบกลับไปยังองค์กรว่านางจะวางมือจากการเป็นมือสังหารแล้ว แต่หากต้องการยาพิษหรือยาถอนพิษ นางยินดีจะปรุงให้เช่นเคย เพียงแค่จะไม่ลงมือสังหารใครด้วยตัวเองอีกต่อไป

เมื่อเขียนเสร็จ นางก็มอบจดหมายให้เสี่ยวฟาง "ฝากนำไปส่งให้ข้าที"

หลินซูซินเงยหน้าขึ้นมองสาวใช้คนสนิท นางถอนหายใจยาว ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

"ข้าไม่อยากให้ท่านตาต้องเดือดร้อน เพราะการกระทำของข้า ท่านตาเป็นคนดี อุทิศตนเพื่อประเทศชาติมาทั้งชีวิต ข้าไม่อยากให้ชื่อเสียงของท่านต้องมัวหมองหากข้าถูกจับได้"

เสี่ยวฟางพยักหน้าเข้าใจ "ข้าน้อยเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ"

หลินซูซินไม่อยากทำให้ท่านตาผิดหวัง นางอยากจะตอบแทนบุญคุณของท่านด้วยการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในเมืองหลวงแห่งนี้

แต่หลินซูซินหารู้ไม่ว่าความลับที่นางพยายามปกปิดนั้น มันไม่เป็นความลับอีกต่อไปแล้ว เหมือนเงามืดที่คืบคลานเข้ามาอย่างเงียบเชียบ รอเวลาที่จะเปิดเผยตัวตนและเปลี่ยนแปลงชีวิตของนางไปตลอดกาล