บทที่3.หิมะกับผ้าห่ม 5/5

5/5

นีรนาทผวาเยือกเมื่ออุ้งมือร้อนระอุกระตุกดึงแพนตี้ตัวน้อยที่เกาะเกี่ยวสะโพกตึงแน่นแรงๆ จนผ้าผืนน้อยขาดวิ่นติดมือของเขาไป ชายหนุ่มกดมุมปากโค้งลง เขายกแพนตี้ตัวเล็กจ้อยขึ้นชูตรงหน้าหญิงสาว ดวงตาคมดุหรี่ปรือ ลมหายใจร้อนผ่าวๆ พุ่งพรวดๆ

กางเกงชั้นในถูกขว้างทิ้ง เมื่อมันไม่มีประโยชน์และไร้ความหมาย ชายหนุ่มกระชากเสื้อเชิ้ตบนร่างกายตัวเอง โยนผลุงไว้ข้างเตียงนอน ตามด้วยกางเกงผ้าเนื้อดีสีเทาหม่น เป็นครั้งแรกที่ดิมิทรีดุเถื่อน เขาทำอะไรแบบที่ตัวเองไม่เคยคิด ธรรมดาชายหนุ่มจะค่อยละเลียดชิมรสคู่สวาท จนกว่าเธอจะร้องขอให้เขาปลดปล่อย แต่ครั้งนี้...ชายหนุ่มไม่สามารถฝืนความต้องการของตัวเองได้ ร่างกายเกร็งเครียดเพียงแค่ แตะๆ คลำๆ อารมณ์ในร่างกายก็กระโจนสูงเกือบสุดขอบโลก เขารีบโน้มตัวลงไปใกล้ๆ ส่ายลำตัวร้อนผ่าวบดเบียดผิวนุ่มชุ่มชื่นเพราะเม็ดเหงื่อไหลชโลมจนเปียกไปทั้งลำตัว

ลมหายใจผ่าวร้อนเป่ารดผิวกายเมื่อเขาซุกไซ้ปลายจมูกไปทั่วๆ นีรนาทอ้าปากงับอากาศจากภายนอก เมื่อไม่สามารถสูดลมหายใจได้ทัน ทรวงอกอวบอัดไหวสะเทือน ร่างกายของเธอเหมือนล่องลอยเคว้งคว้างอยู่ในอากาศ มันหวิวไหวสลับกับวูบวาบเป็นความตื่นตาปนเปไปกับความรู้สึกที่ไม่เคยรู้จักและพบเจอ ‘ความเสียว’ ที่ใครๆ ก้ชอบพูดถึง

มารู้สึกตัวอีกที ก็ตอนที่ร่างกายตัวเองเหมือนถูกฉีก มันเจ็บร้าวแปลบปราบ ตั้งแต่หน้าขาเพรียว จนถึงขั้วหัวใจ!!

“เจ็บ...นีชาเจ็บ” เสียงสั่นพร่ากับมือเล็กๆ ที่พยายามผลักดันลำตัวแข็งแกร่ง เธอเกร็งตัแข็งพยายามจะหุบหน้าขาให้เบียดชิดกันมากขึ้น เพื่อไม่ให้สิ่งแปลกปลอมขยับเข้ามาได้ลึกมากกว่านี้อีก

“ชูว์...” ดิมิทรีเองก็กำลังแย่ เขารู้สึกเหมือนถูกรัดแน่น จนแม้แต่การขยับตัวช้าๆ ยังเป็นความลำบากลำบน เสียงกระซิบปลอบจึงแหบพร่า และหยุดการบุกลุกเพื่อให้คนใต้ร่างได้ปรับตัวคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมที่มีขนาดใหญ่โตเกินบรรยาย

เม็ดเหงื่อผุดซึมเต็มหน้าผากกว้าง กว่าจะพ้นวิกฤติเช่นนี้ไปได้ตัวเขาคงระเบิดเป็นเสี่ยงๆ...

แต่ผลตอบรับหลังที่ร่างกายปรับเปลี่ยนและคุ้นชิน ดิมิทรีแทบขาดใจตายเพราะรสพิศวาสที่ได้รับ เขาแทบสำลักความสุขเพราะความรู้สึกมากมายถาโถมเข้าใส่ ทั้งอิ่มเอิบ ซาบซ่าน และปริ่มเปรม

“อ้ายยยย...” เสียงกรีดร้องยาวเหยียดของนีรนาทแสดงให้รู้ว่าเธอไปถึงจุดหมายปลายทางสำเร็จด้วยดี เรือนกายสาวสดกระตุกสั่น และเมื่อนั้นก็ถึงเวลาที่เขาควรปลดปล่อยเสียที ชายหนุ่มกัดฟันแน่น เขาโหมกำลังหยดสุดท้าย เสือกเสยแก่นกายเน้นๆ และกระโจนตามไปติดๆ...พร้อมกับการระเบิดพร่างพรายแบบสุดๆ...

ลมหายใจหอบกระชั้น แผงหน้าอกแน่นตึงยุบวาบสลับกับพองตัว เมื่อชายหนุ่มสูดลมหายใจแรงๆ ดึงอากาศรอบตัวเข้ามาแทนที่ในปอดใหญ่ เมื่อเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด

“เห้ย!!” ดิมิทรีทะลึงพรวด เขาลุกขึ้นจากท่านอนหงาย ก้มมองดูแก่นกายของตัวเองที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำรัก...ลืม...ลืมแบบสนิทใจด้วย ลืมแม้แต่จะคิดป้องกันตัว ลืมอุปกรณ์สำคัญที่ควรใช้ ลืมระมัดระวังตัวเหมือนเคย...จะซวยไหม?...นั้นคือความคิดของชายหนุ่ม เขาถอนหายใจเฮือกๆ ก่อนจะรีบกระโจนลงจากเตียงนอน

นีรนาทรีบพลิกตัวนอนคว่ำ เธอปล่อยให้น้ำตาไหลรินอาบหน้า หมดสิ้นความภาคภูมิใจ หมดสิ้นความสาวที่เก็บรักษาไว้เนินนาน เธอใช้ตอบแทนบุญคุณให้บิดาเสียแล้ว ในแบบที่อดสูสุดจิต เพราะเป็นแค่ข้อแลกเปลี่ยนสนองอารมณ์กลัดมันของผู้มีอำนาจ!!

นีรนาทคือเหยื่อ เธอไม่รู้อีโหน่อีเหน่ แต่หากเมินเฉย บิดาเธอคงต้องทุกข์หนัก ความอดสูครั้งนี้เพื่อทดแทนบุญคุณ

แต่จะมีใครสักคนเข้าใจไหม เพราะในมุมมองของทุกคน บางทีก็ไม่ตรงใจคนอื่นนักหรอก

ผู้หญิงดีๆ แทบไม่มีที่ยืน พฤติกรรมบางอย่างของผู้หญิงทุกวันนี้ ก็ทำให้ความภาคภูมิใจของคนเพศเดียวกัน ลดลงได้เหมือนกัน