บทที่3.หิมะกับผ้าห่ม 4/5

แต่...กายสัมผัสระหว่างหญิงชาย เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นภายใน เพราะฉะนั้นไม่ว่าใครก็ไม่อาจฝืนต้าน หลังเวลาผ่านไปพอสมควร นีรนาทก็เหมือนเฉกเช่นคนอื่นๆ เธอถูกฉุดดึงลงไปในหุบเหวของความปรารถนา เวียนว่ายอยู่ในเพลิงพิศวาสที่ค่อยๆ โลมเลียกัดกินผิวกายที่ละนิดทีละน้อย

เรือนกายไม่รักดีแตกผลิและเบ่งบาน เธอแอ่นหยัดร่างกายบดเบียดกับแผ่นอกหนาๆ ของคนที่ทาบทับอยู่ ร่างกายร้อนวูบวาบ สลับกับหนาวเย็นยะเยือก ซ่านสยิวผิวกายแบบที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน นีรนาทเม้มเรียวปาก เธอพยายามจะกลั้นเสียงครางน่าเกลียดเพราะรู้ตัวเองดีว่า อีกไม่นานเธอก็คงไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ยามได้อยู่แนบชิดกับผู้ชายเรืองอำนาจเยี่ยง ดิมิทรี เบนิคอฟ ชายหนุ่มสุดร้อนที่ฮอตจนเธอร้อนตามไปด้วย

ริมฝีปากหนาหยักโลมไล้และขบเม้มผิวอ่อนๆ เหนือช่วงอก เขาร่นคอเสื้อชุดเดรสสีขาวมุกไปเรื่อย จนกระทั่งถึงทรวงอกเต่งตึงที่ยังซุกซ่อนอยู่ใต้กรวยผ้าสีสะอาดตา ดิมิทรีสูดลมหายใจลึกๆ เขาเคยเห็นทรวงอกผู้หญิงมานักต่อนัก แต่ไม่เคยรู้สึกว่ามันงดงามยวนตาเหมือนครั้งนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าแววตาของคนใต้ร่างแตกต่างจากคนอื่นๆ ทุกครั้งคนที่นอนอยู่แบบนี้พวกหล่อนจะส่งสายตาหยาดเยิ้มเชิญชวนให้กับเขา แต่...ผู้หญิงคนนี้กลับมีแววตาตื่นกลัว มันปนเปกับแวววิงวอนเงียบ ในเมื่อเจ้าตัวรู้ดีตัวเองดีว่าไม่อาจต้านทานกระแสเชี่ยวกรากของพายุเสน่หานี้ได้เมื่อมีบางสิ่งบางอย่างเป็นตัวบีบบังคับ

แววตาเช่นนั้นทำให้เขารู้สึกฮึกเหิม มันทำให้เกิดความสาแก่ใจ ที่ตัวเองมีอำนาจมากพอที่จะบีบบังคับเจ้าหล่อนให้ยอมสยบได้ มันเป็นความสนุกปนกับความตื่นเต้น ชายหนุ่มรีบควานหาความหวานซ่านทรวงสาว เขาปลดกรวยผ้าสีสะอาดตาและฟ้อนเฟ้นเต่งเต้าที่แสนถูกใจ จนดอกไม้ที่ชูช่อไสวสั่นระริกยามเมื่อภมรตัวใหญ่คลุกเคล้ากลีบดอกไม้สีสวยด้วยความหนักหน่วง

ปลายยอดสีสุกปลั่งถูกอุ้งปากร้อนชื้นอ้างับ เขาดูดซึมความหวานฉ่ำและนุ่มหยุ่นเต่งตึง ฝ่ามือร้อนๆ เคลื่อนที่เขาครอบครองเต่งเต้าข้างที่เหลือ เขาเคล้นคลึงด้วยความพอใจ บีบบี้เหมือนกำลังนวดคลึงแป้งทำขนม ที่แน่นหนึบติดฝ่ามือแต่นุ่มเนียนละมุน ความรู้สึกหวามไหวไหลปร่าแผ่กระจายทั่วทุกตารางนิ้วของผิวกาย นีรนาทเกือบหลุดเสียงครางแปลกๆ น่าอายหลายต่อหลายครั้ง เมื่อรู้สึกสยิวซาบซ่านยามที่ถูกโลมลูบตามเนื้อตามตัว ทั้งๆ ที่ตั้งใจมั่นว่าจะไม่คล้อยตาม เขาอยากทำอะไรก็ปล่อยตามใจโดยที่เธอจะเฉยชาเป็นการสนองตอบ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ร่างกายของเธอแทบจะลุกเป็นไฟ ยามเมื่อถูกฝ่ามือใหญ่ๆ ลูบไล้สัมผัส ให้ตายเถอะ!! เธอไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะถูกปลุกง่ายดายได้ถึงเพียงนี้ กระแสไฟอ่อนๆ วิ่งพล่านทั่วทั้งตัวมันจุดประกายบางอย่างที่เธอไม่เคยรู้ และมันกำลังทำให้เธออยากรู้สิ่งต่อไปที่กำลังจะมาถึง!!

ชายหนุ่มสัมผัสความเต็มตึงด้วยความพึงใจ ยิ่งลูบไล้ยิ่งสัมผัส ทุกสิ่งอย่างล้วนถูกใจ จึงเดินหน้าเต็มกำลัง...

เสียงคราวผะแผ่ว ดังรอดออกมาจากกลีบปากที่เม้มแน่น ตั้งแต่ความซ่านเสียวสาดใส่จนคนใจแข็งก็ยังลืมตน ดิมิทรียกยิ้มมุมปาก เขาพรมจุมพิตหนักๆ ใต้ฐานอกอวบอัด ปลายจมูกโด่งๆ ลากไล้ลงต่ำๆ ทั้งสูดกลิ่นความหอมหวานและปลุกกระแสเลือดในกายของหญิงสาว ผิวผ่องนวลลออไร้ไฝฝ้าราคี ผิวขาวนวลอร่ามออกสีเหลืองอ่อนๆ ผิดกับคนในถิ่นเดียวกัน ตามธรรมดาที่ดิมิทรีเคยพบเจอ พวกหล่อนจะผิวหยาบและเต็มไปด้วยกระ และขี้แมลงวัน ผิวหยาบๆ เหมือนลูบกระดาษทราย แต่นีรนาทผู้หญิงนัยน์ตาคมหวานฉ่ำผู้ชั้นต่ำข้างทาง ผิวของเธอเนียนเหมือนผ้าไหมชั้นเลิศ ละเอียดลอองดงามหมดจดชวนมองและนุ่มเนียน

เขาชื่นชมและชอบ ยิ่งร่นชายชุดเดรสลงไปเรื่อยๆ เขาก็ยิ่งตกตะลึง แผ่นท้องราบเรียบ แอ่งสะดือบุ๋มชวนชิดเชย เอวคอดกิ่วสะโพกผายงามงอน จนแม้แต่คนเชี่ยวชาญเชิงรักยังลมหายใจสะดุด เมื่อได้เห็นประติมากรรมสวรรค์สร้าง ผู้หญิงคนหนึ่งที่ปิดตาสนิท ลำตัวแข็งเกร็ง ตอนแรกเขาคิดว่าเป็นมารยาของหล่อน ที่พยายามสร้างให้เขาหลงเชื่อว่าเธออ่อนเดียงสาและไร้ราคีคาว มาถึงตอนนี้เขาเชื่อสนิทใจหล่อนไม่เคยแปดเปื้อนน้ำมือของใครสักคน มันสร้างความภูมิใจหยอกเมื่อไร เมื่อได้เป็นคนแรกที่ลิ้มรสน้ำค้างกลางหาว ที่ฉ่ำหวานและสดสะอาด

ปลายนิ้วแข็งแรงเกลี่ยไล้เหนือเนินนาง จนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก เธอรีบปรือเปลือกตาขึ้น มือเล็กๆ ตะครุบจับฝ่ามือร้อนระอุ ที่วนเวียนอยู่ใกล้จุดอันตรายไว้มั่น!!

“ยะ...อย่าค่ะ”

“เรามาไกลเกินกว่าจะหยุดแล้วนีชา...มันต้องเป็นไปตามข้อตกลง เพราะฉันไม่อยากขาดทุน” ชายหนุ่มตอบเสียงแหบพร่า ดวงตาสีเขียวขุ่นมัว มันเต็มไปด้วยไฟปรารถนาที่ลุกโพลง