บทที่ 3

“มาแล้วเพื่อนแจ๋ม เตรียมของพร้อมหรือยังจ๊ะ” เสียงของสินีดังมาก่อนตัว แน่ล่ะหล่อนมีกุญแจบ้านสำรองของเพื่อนรัก เนื่องจากเป็นคนหาที่นี่ให้กับแก้วจันทร์ และหล่อนกับเพื่อนก็สนิทสนมกันจนถึงกับกล้าฝากกุญแจบ้านของกันและกันไว้

สินีเลือกที่อยู่ให้เพื่อนใกล้หล่อน จะได้ช่วยดูแลเป็นหูเป็นตา ตัวหล่อนอยากจะให้เพื่อนไปอยู่ด้วยใกล้ๆ แต่ก็ไม่มีที่ไหนให้เช่าเลย ก็เลยตกลงมาที่หมู่บ้านนี้ ที่ไกลจากหล่อนแค่นิดหน่อย พอจะแวะเวียนมาดูแลช่วยเหลือได้ เธอเป็นห่วงแก้วจันทร์เพราะอีกฝ่ายหนึ่ง กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สู้ดีนัก

ไม่รู้ว่าหมอนั่นวางมือหรือยังนะ

คนเราตัดสินกันที่หน้าตาไม่ได้จริงๆ เลยแหะ

มองเพื่อนแล้วก็ลังเลที่จะถาม...เอาเหอะ เดี๋ยวยัยแจ๋มไม่สบายใจ กำลังฤกษ์ดีๆ ย้ายบ้านใหม่ย้ายที่ทำงานใหม่ แถมเพื่อนข้างบ้านก็อย่างแจ่ม!

ไอ้ที่รู้เพราะติดตามเพจโย่วหุ่นฟิตน่ะสิ

ใครไม่รู้จักโค้ชโยบ้างล่ะพศ.นี้ หูย...เห็นแล้วก็น่ะ น้ำลายย้อยน้ำลายหก แอร๊

สองสาวช่วยกันล้างผัก หั่นหมู หั่นเนื้อและของทะเลที่สินีซื้อมา สินีทำงานไปพลางก็แอบมองชะเง้อไปยังบ้านข้างๆ ตอนนี้บ้านนั้นเปิดไว้แต่ก็เงียบๆ แก้วจันทร์ที่กำลังปูเสื่อใต้ต้นไม้ใหญ่อีกฝั่งหนึ่งอยู่มองเพื่อนที่ตอนนี้ออกมาทำท่าบิดขี้เกียจ แล้วกระแอม ก่อนจะกวักมือเรียกเรียกเพื่อนที่ไปยืนชะเง้อชะแง้อยู่ที่รั้วของเพื่อนข้างบ้าน

“ยัยนีน่า มานี่ มานี่เลย ไปทำไมตรงนั้นยะ”

“มากินตรงนี้เหอะ จะได้แบบว่า...” แล้วก็ทำหน้าเจ้าเล่ห์ “เผื่อว่าจะชวนเพื่อนบ้านแกมากินหมูกระทะเจริญสัมพันธไมตรีกันไงล่ะ”

“ปลั๊กไม่ถึง” แก้วจันทร์ว่า แล้วก็เริ่มลำเลียงของจากห้องครัวมาวางบนเสื่อ สินีร้องว้า แล้วก็เอ่ยออกมาทีเล่นทีจริง

“ไปซื้อปลั๊กใหม่มะ เราจะได้กินใกล้ๆ กะรั้วนั้นอะ ฮี่ๆ เย็นๆ มีของดีเด้อ”

“แหม...บ้าผู้ชายนะแกอะ”

“รู้ได้ไงว่าเพื่อนบ้าผู้ชาย” สินียกมือทาบอก ท่าทางดัดจริตจนแก้วจันทร์ต้องขำกิ๊ก เธอเปิดเตาย่างแล้วเริ่มลำเลียงเนื้อขึ้นปิ้ง

“ก็ทำไมถึงเลือกบ้านนี้ให้ฉันล่ะ รู้จะแกคิดอะไรอยู่ยัยนีน่า”

“เห็นแล้วสินะ ใช่ปะ ตอนโค้ชมาชวนไลฟ์เช้าๆ นะแกห้ามพลาดนะ วิวนี้เลยริมฝั่งบ้านแกเลย ฉันจำต้นมะม่วงต้นนั้นได้” แล้วก็ชี้มือประกอบก่อนจะสูดน้ำลาย แล้วทำท่าเคลิ้ม

“ฉันออกกำลังตามไลฟ์สดโค้ชทีไร หิววววว ทุกที”

“หิวอะไรยะ”

“หิวห่อหมก”

“ว้าย...” แก้วจันทร์อุทาน ขณะที่เพื่อนรักหัวเราะคิก แก้วจันทร์เลยเอาตะเกียบจิ้มหน้าผากเอาแบบหยอกๆ

“เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวจะฟ้องสตีฟเด้อ ว่าแกแอบนอกใจอะ”

“นอกใจแต่ปล่าวนอกกายนะยะ แฟนฉันก็นานๆ มาทีปะล่ะ” สินีว่า คนรักของเธอเป็นชาวต่างชาติ ที่ตอนนี้กำลังหาทางเก็บเงินเพื่อจะย้ายมาอยู่เมืองไทยแบบถาวร หลังจากที่แพลนกันไว้ว่าปีหน้าจะแต่งงานกับสินี รักทางไกลที่ปีหนึ่งเจอกันหนหนึ่งของสินี เป็นความรักที่แก้วจันทร์ทึ่ง ว่ารักแท้มีอยู่จริงๆ สินีไม่เคยเหลวไหลแอบมีกิ๊ก และรักแฟนของเธอมาก ส่วนทางนั้นทำตัวโปร่งใสตรวจสอบได้ตลอด เรียกได้ว่าไว้วางใจได้ และอีกอย่างหนึ่งคือความทุ่มเทของสตีฟ ที่ลงทุนจะย้ายประเทศมาเพื่อเพื่อนรักของเธอ ทั้งคู่คบหากันได้สองปีแล้ว เป็นความรักที่น่าอิจฉา

“แกก็มีแฟนฝรั่ง จะแตกตื่นอะไรกับขนาดของเค้าล่ะ” นึกถึงภาพของคนข้างบ้าน แล้วพลันแก้วจันทร์ก็หน้าแดงก่ำขึ้นมา ภาพหุ่นลีนล่ำกำยำมัดกล้ามชัดของเขาแวบขึ้นมาทันที หัวนมชมพู และภาพที่ต่ำกว่าสะดือของเขา

ตุง...จริงๆ นั่นแหละ

เห็นครั้งเดียวติดตามากๆ

โอ๊ย

อะไรของแกกันนะยัยแจ๋ม!

“แหม...ก็ขนาดนั้นอะ ใครจะไม่แตกตื่น หนุ่มไทย หน้าเกาหลี หุ่นยุโรป ไซซ์...ดูจากสายตา น่าจะไซซ์คองโกอะแก แก๊”

“นังนีน่า ลามกมากแกนี่” หน้าของเธอแดงแจ๋มเลยล่ะ แน่นอนว่าแก้วจันทร์ไม่เคยเห็นของผู้ชาย ของจริงๆ เห็นบ้างก็ในสื่อที่เคยพากันอยากรู้อยากเห็นแล้วไปหาดู แต่ก็ไม่ได้จะมาจ้องมามองอะไรมากมายเพราะเธอยังเวอร์จิ้นก็เขินตกใจหรือเปล่าล่ะเวลาดูอะไรแบบนี้อะ

“ลามกอะไรเล่า เรื่องธรรมชาติจะตายไป” แล้วสินีก็ยิ้มกับสีหน้าของเพื่อนรัก “แหมๆ หรือแกจะไม่เคย ยัยแจ๋ม”

“ไม่เคย” ตอบเต็มปากเต็มคำ เพื่อนสนิทก็เลยทำตาโต

“จริงอะ”

“เอ่อจริง ไม่เคยแล้วก็กลัวด้วย ไม่ชอบด้วย...เฮ้อ” เธอถอนใจ เอาจริงเพราะหุ่นระดับดาราเอวีนี่แหละ ทำให้เธอมีปมเกี่ยวกับเรื่องเซ็กซ์ เธอไม่ชอบสายตาของผู้ชายที่มองนม มองเอว มองก้นเธอ แล้วทำตาเยิ้มๆ หื่นๆ ใส่ แฟนที่เธอมีแต่ล่ะคนก็น่ะ...ทำให้แก้วจันทร์รู้สึกแต่ว่าพวกเขาหวังแต่จะทำอะไรเธอ ไม่ได้รู้สึกรักชอบเธอ มันทำให้เธอเซย์โน เลิกแฟนบ่อย จนในสายตาเพื่อนๆ บางทีก็กลายเป็นสาวฮอตคาสโนวี่

แถมไอ้พวกอดีตแฟนปากหมาบางคน ก็ดันเอาไปพูดในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยได้แตะต้อง แค่จินตนาการเตลิดไปเอง แน่นอนว่าความกลัวเสียหน้าว่าโดนสาวสุดเซ็กซี่บอกเลิกโดยไม่ได้อะไร มันก็ดูกระจอก สิ่งที่พวกนี้เม้าท์ลับหลังคือ แก้วจันทร์เสร็จพวกมันแล้ว

ทำให้เธอพอรู้เข้าพานแอนตี้ผู้ชายไปเลย แล้วก็ไม่สนใจใครอีกเลยตอนนั้นจนถึงตอนนี้ ครองความโสดเวอร์จิ้นไม่ให้ใจใคร แบกหน้าอกคัพอีกับสะโพกงอนงาม เดินสะบัดใส่ผู้ชายที่อยากได้ให้พวกมันน้ำลายหกไปเหอะ หึ!

“ต้องลองนะแก” สินีว่า หมูและเนื้อเริ่มสุกส่งกลิ่นหอม เธอก็เลยคีบมันเข้าปาก พลางเคี้ยวตุ้ยๆ แก้วจันทร์รีบสั่นหน้า

“ไม่อะ ไม่อยากลอง ไม่ชอบไอ้พวกคิงคอง”

“อะไรของแกพวกคิงคอง” หัวเราะที่เพื่อนว่าจนเกือบสำลักเนื้อ แก้วจันทร์ยักไหล่ ก่อนจะคีบหมูกินบ้าง

“ก็ทีพวกนั้นยังหาว่าเราเป็นชะนี ฉันก็เลยตั้งให้ผู้ชายกลายเป็นคิงคองมั่งงะ”

“คนที่เรียกผู้หญิงว่าชะนีมันพวกเกย์ พวกตุ๊ดหรือเปล่ายะ”

“เออนั่นแหละ ฟังแล้วก็แปลกๆ ผู้หญิงก็ไม่ได้อยากหาผัวทุกคนหรือเปล่าอะ มาเปรียบเรากะชะนี”

“โอ๊ยๆ อย่าจริงจังเพื่อนอย่างจริงจัง จริงจังแบบนี้สักขวดดีกว่า” แล้วก็ไปในบ้าน ก่อนจะหิ้วเอาเหล้าโชจูใส่กระติกน้ำแข็งออกมา

“ขวดเดียว” แก้วจันทร์ต่อรอง มองดูเหล้าที่เพื่อนหิ้วมาแล้ว ดูท่ากินหมดนี่ คงจะไม่ได้ทำงานแน่ล่ะ เธอพึ่งเริ่มงานใหม่ด้วย ขืนลางานบ่อยๆ โดนเขม่นแน่ๆ

“เออ ขวดเดียวก็ขวดเดียว” สาวเปรี้ยวยิ้มในหน้า ลงได้ดื่มแล้ว พวกเธอไม่เคยหยุดหรอกที่ขวดเดียว

สองสาวปาร์ตี้หมูกระทะกัน ส่งเสียง และส่งกลิ่นหอมไปจนถึงบ้านข้างๆ โยธินทำจมูกฟุตฟิต กลิ่นเอกลักษณ์แบบนี้หมูกระทะแน่ๆ เขาชักจะหิวแล้วสิแบบนี้ เขากำลังจะชะเง้อมองไปทางบ้านใกล้...ที่มีสาวโคตรแจ่มมาพักอยู่ ก็สะดุ้งเพราะมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเสียก่อน

“ว่าไงยัยยุ้ย”

“ออกมากินหมูย่างกับน้องเร็ว พี่โย วันนี้นัดลูกเทรนไว้ ที่เดิมนะคร้าบ จองโต๊ะไว้แล้ว มาแบบหล่อๆ นะพี่โย จะได้ไลฟ์เรียกแขก”

“โอเคๆ”

เขาตอบรับ วางสายก่อนจะเร่งแต่งตัว แล้ววิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้าน เพื่อไปขึ้นรถสปอร์ตของตน ก่อนจะขับฉิวออกไปจากบ้าน

เสียงกระหึ่มของรถ เรียกสายตาของสองสาวที่กำลังปิ้งย่างกันให้หันไปมอง สินีร้องว้าว ส่วนแก้วจันทร์เองก็มองแล้วย่นจมูกน้อยๆ รถสปอร์ต ทำไมพวกผู้ชายต้องชอบรถแบบนี้กันด้วยนะ โดยเฉพาะพวกผู้ชาย...ชอบอวด ชอบโชว์

เออ...เธอมีความรู้สึกไม่ดีกับผู้ชายที่มีรถสปอร์ต

พานให้นึกติดลบไปแล้วล่ะ

แก้วจันทร์ยักไหล่ เพื่อนบ้านกันในเมืองใหญ่แบบนี้ ส่วนใหญ่ก็ต่างคนต่างอยู่ บางทีอยู่กันมาหลายปีไม่เคยรู้จักกันก็มี แล้วผู้ชายบ้านใกล้นี่...เธอก็ไม่คิดหรอกที่จะไปสานสัมพันธ์อะไรด้วย

ผู้ชาย=ปัญหา

นี่ล่ะคือสิ่งที่แก้วจันทร์เรียนรู้มาตลอดชีวิตจนถึงตอนนี้