บทที่ 3
“ทำไมหน้าเป็นงั้นอะผักกาด”
แก้วบุหลันมองหน้าน้องที่หน้าเง้าหน้างอ แถมยังไม่ค่อยกินข้าวที่เธอลงทุนซื้อของโปรดมาให้จากหน้าปากซอย ยำเจ้าอร่อยเจ้าเก่า ที่แก้วกุดั่นเคยกินจนแทบจะกวาดจาน วันนี้ไม่กินแม้แต่คำเดียว แถมยังมองค้อนมันด้วย
“อารมณ์ไม่ดี”
น้องสาวตอบสั้น แล้วทำท่าจะลุกพรวดขึ้น แต่แก้วบุหลันดึงแขนไว้เสียก่อน พลางยิ้มหวาน
“อามณ์ไม่ดี โรตีช่วยได้ พี่ซื้อโรตีใส่กล้วยมากินไหม?”
“ร้านอาบัง?”
แก้วกุดั่นถาม เพราะณัฐฐานั่นแหละทำให้อาหารเย็นมื้อนี้ของเธอไม่อร่อย อีตาคนบ้า! ร้านยำแซ่บของป้าศรีมอย ที่เขาชอบนักชอบหนากับยำแหนมสด พี่สาวดันซื้อมาอีก แถมไส้กรอกทอดของพี่บุษ ที่น้ำจิ้มรสเด็ดซี๊ดปาก ของกินเล่นประจำของณัฐฐาก็มา มาแถมด้วยโรตีอาบังอีกต่างหาก โอ๊ย! เธอจำได้หมด จำได้ทุกอย่าง ไม่เคยลืมจริงๆ กับผู้ชายบ้าๆ คนนั้น
“อืม”
“ไม่กิน ไม่หิว โมโห”
ว่าแล้วก็สะบัดมือออก แล้วเดินปึงๆ หนีไปยังชั้นสอง เล่นเอาพี่สาวมองตามแล้วกะพริบตาปริบๆ ลงความเห็นว่าน้องสาวเป็นเอามาก เพราะการกลับมาของณัฐฐาแน่นอน
ปากว่าบอกว่าลืมเค้าแล้วไม่รักเค้าแล้ว แล้วกลายเป็นแก้วกุดั่นเวอร์ชั่นพาลแบบนี้ ก็เพราะรักแรกของเจ้าหล่อนนั่นล่ะ
เฮ้อ...
น้องไม่กิน กินเองก็ได้ แก้วบุหลันจิ้มไส้กรอกทอดมาเคี้ยวตุ้ยๆ นึกถึงเรื่องราวระหว่างน้องสาวกับผู้ชายบ้านถัดไปอีกสามหลัง อดีตของคนทั้งสองที่ทั้งหวานและขม...
แก้วกุดั่นในวัยสิบห้าปี วัยแรกแย้มน่ารัก น้องสาวของเธอเรียนไม่เก่ง โดยเฉพาะเลข และตอนนั้นเอง ณัฐฐาก็ก้าวเข้ามาในชีวิตของแก้วกุดั่น ในฐานะอาจารย์สอนพิเศษในช่วงเย็นและวันหยุด
อาจารย์หนุ่มวัย 24 ปี กับสาวน้อยวัยใส ความใกล้ชิด แรงดึงดูดระหว่างกัน ทำให้เขาเผลอไผล แอบชอบกับความสดใส น่ารักของสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม แก้วกุดั่นเอง กับการที่เจอเขา ผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่กว่า เหมือนเป็นพี่ ปกป้องดูแลเธอได้ อบอุ่น น่ารัก และทะเล้นนิดๆ อย่างเขา มันทำให้เธอหลงรักเขาไปเต็มหัวใจ
ทั้งสองแอบคบกัน
แน่นอนว่ามันคือความไม่เหมาะสมในสายตาของพ่อและแม่ของเธอ ณัฐฐาอายุมากกว่าถึง 9 ปี ขณะที่ลูกสาวของพวกเขายังอยู่ในวัยเรียน ณัฐฐาเพิ่งเริ่มต้นทำงาน เขาเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่กับบิดา ที่เปิดร้านขายเหล้า แน่นอนว่าดูไม่ดีนักในสายตาของผู้ใหญ่ ทั้งความเป็นมา ทั้งอายุ และหลายๆ อย่าง
พวกเขาถูกขัดขวาง
ถูกทำให้เข้าใจผิดกัน
และสุดท้ายก็ต้องแยกย้ายกันไป ณัฐฐาไปเรียนต่อตามทุนที่มหาวิทยาลัยให้กับเขา เพื่อกลับมาเป็นอาจารย์ เขามุ่งมั่นจะไปเรียนและกลับมาพิสูจน์ตัวเองอีกหน ให้กับครอบครัวของแก้วกุดั่นได้รู้ว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นคนอย่างไร
แก้วกุดั่นเข้าใจไปว่าเขานอกใจเธอ ไปมีผู้หญิงคนอื่น บิดากับมารดานั่นแหละคนเอาหลักฐานมาให้ทุกอย่าง ไหนจะผู้หญิงคนนั้น แล้วเธอจะไม่เชื่อได้อย่างไร บิดาบอกให้เธอหยุดการติดต่อกับเขาทุกช่องทาง ลืมเขาไปเสีย ลืมคนแบบนั้นแล้วเริ่มต้นใหม่ เธอก็เชื่อฟัง ด้วยการบล็อกเขาทุกทาง ตั้งแต่มีเรื่องมีราวกัน จนถึงตอนนี้
ถึงจะบล็อก ถึงจะล็อคเขา แถมด้วยความน่ารัก เป็นแม่ค้า ที่มีลูกค้ามากมาย แก้วกุดั่นเนื้อหอมนัก มีหนุ่มๆ มาขายขนมจีบประจำ ฉายาเป็นอันรู้กันในบรรดาหนุ่มๆ ที่เป็นลูกค้าหวังในตัวแม่ค้าคนสวย ว่าเธอคือสาวแว่นสุดยอดเอ็กซ์ แมวน้อยแสนมีเสน่ห์ ดุนิดๆ ดูจะเอาแต่ใจนิดหน่อย เธอถึงกับโด่งดังในเพจแม่ค้าสุดสวย เพราะมีคนแอบถ่ายรูปไปลง ถึงจะเคืองนิดๆ แต่เพราะความเป็นแม่ค้า ต้องขายของก็ไม่ว่ากัน เพราะมันทำให้เธอมีลูกค้าเพิ่มเติมมาพอสมควร ในบรรดาหนุ่มๆ มากมายนั้น แก้วกุดั่นไม่เคยสนใจใคร และเป็นโสดมานานๆ จนถึงตอนนี้
แต่คนเดียวที่ยังรู้ว่าน้องสาวยังรู้สึกลึกซึ้งกับณัฐฐาอยู่ก็คือแก้วบุหลัน ผู้เป็นพี่สาว แน่ล่ะเธอยังแอบลุ้นให้คนทั้งสองมาดีกัน แม้จะเข้าใจผิดตามน้องสาว แต่เธอก็แอบไปส่องชีวิตของณัฐฐาทางเฟซบุ๊ก สื่อโซเชียลต่างๆ เห็นกับตาล่ะว่าทางนั้นไม่มีใครเลย มีแต่เพื่อน และการเรียน เธอแอบส่องผู้หญิงที่เป็นต้นเหตุด้วยซ้ำ ก็อยากรู้นี่นา ว่าจริงๆ แล้วณัฐฐาไปคบหากับแม่คนนั้นจริงๆ หรือเปล่า ก็เห็นกับตาล่ะ ว่าทางนั้นน่ะ เปลี่ยนไปแล้วสามผัวเหอะ ไม่เห็นแม้แต่เงาของณัฐฐาไม่เป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊กด้วยซ้ำไป เธอกำลังตามเผือกอยู่เพราะสงสัยอะไรบางอย่าง ว่าจริงๆ แล้วแม่คนนั้น ต้นเหตุที่ทำให้น้องสาวสะบั้นรักกับณัฐฐาเป็นมายังไงกันแน่นะ
เธออยากจะช่วยน้องสาวอะ
ยัยผักกาดจะว่าเธอเสือกไหมหนอ
เอาน่ะ...
เสือกก็ยอม
อิอิอิ
พี่สาวจอมเจ้าเล่ห์ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วเปิดเฟซบุ๊กขึ้นมา เธอลองทักไปที่ณัฐฐาดู ดูสิว่า...ผลมันจะเป็นยังไง
แก้วกุดั่นนอนไม่หลับ ได้แต่พลิกไปพลิกมาจนเกือบสว่าง ผลทำให้เธอตาโบ๋เพราะอดนอน แล้วความเบลอนั้นก็ทำให้เธอทำออเดอร์ผิดๆ ถูกๆ เธอต้องทั้งขอโทษลูกค้า และแถมขนมบ้าง เครื่องดื่มบ้างให้ไปฟรีๆ
จนมาออเดอร์ที่ห้าของวันที่ทำผิดพลาด ก็เห็นล่ะว่าเปิดต่อไม่น่าจะไหวล่ะเรา จึงติดป้ายปิดร้าน แบบนี้ควรจะไปนอนสถานเดียว ไม่อย่างนั้นขาดทุนหนักไปกว่านี้แน่ๆ
เฮ้อ...
พี่สาวไปเรียนแล้ว เธออยู่คนเดียวตอนนี้ แก้วกุดั่นไม่ได้จ้างคนมาช่วย เพราะร้านของเธอเป็นร้านเล็ก อาศัยแรงพี่สาวช่วยกันทำขนมอบตอนเย็นบ้าง ตอนเช้ามืดบ้าง ทำให้ร้านค้าที่มารับไปขายต่อตรงหน้าร้านมีกาแฟ เครื่องดื่มบริการ รวมถึงเค้ก ขนมปัง คุกกี้ ส่วนมากลูกค้าก็จะเป็นคนในหมู่บ้านเสียเป็นส่วนใหญ่ มีขาจรบ้าง ที่พอเวลาซาลูกค้าแก้วกุดั่นก็จะแว้บเข้ามาทำ ถ้ามีคนมาก็ให้กดกริ่งเอาเธอจะรีบวิ่งมาบริการ ร้านเล็กๆ ของเธอพึ่งเปิด มีรายได้พอสมควร พอมีกำไร แก้วบุหลันกำลังคิดช่วยน้องด้วยการเอาขนมไปขายเพิ่มที่มหาวิทยาลัย แต่ก็กลัวว่าแก้วกุดั่นจะทำไม่ไหวเอา สองพี่น้องกำลังประชุมกันอยู่เรื่องจ้างคนเพิ่ม แก้วกุดั่นน่ะงกอยากทำเอง แต่พี่สาวเห็นว่าถ้าเกิดจะขยายมากขึ้นอาจจะต้องซื้อเตาอบใหม่ และอาจจะต้องจ้างคน เพราะดูแล้วว่าสองคนไม่น่าทำทัน ตอนนี้เธอลองเปิดพรีออเดอร์ขนมอบทางเพจเพิ่ม ก็มีคนสนใจเรื่อยๆ วันไหนเปิดพรี วันนั้นสองพี่น้องก็แทบสลบกันล่ะ
เหงื่อออกเยอะเหนียวตัว แก้วกุดั่นเลยขึ้นไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ที่เป็นชุดนอนของเธอ เสื้อตัวโคร่งแบบโอเวอร์ไซซ์ ยาวเกือบถึงขาอ่อน และกางเกงชั้นใน เธอสวมแค่นั้นจริงๆ เพราะจะได้สบายตัว แต่พอจะล้มตัวลงนอน ก็ดันนอนไม่หลับ จึงลงมาเปิดโทรทัศน์ดูที่ข้างล่าง กดรีโมทเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนมาลงตัวที่ช่องซีรีส์ เธอเกือบจะยกเลิกบริการนี้ล่ะ แต่แก้วบุหลันขอไว้เพราะตัวเองติดซีรีส์เกาหลี ซีรีส์ฝั่งอเมริกาแบบหนักมาก แก้วกุดั่นก็ยอมพี่ แม้จะเสียดายค่ารายเดือน ที่ตัวเองไม่ค่อยได้ดูก็เหอะ
เสียงโทรทัศน์คลอเป็นเพื่อน เธอค่อยๆ ตาปรือลงเรื่อยๆ ความเพลียที่ไม่ได้นอน ทำให้สุดท้าย แก้วกุดั่นก็ผล็อยหลับทั้งที่ยังเปิดโทรทัศน์ทิ้งไว้ แว่นอันหนาของเธอร่วงลงมาจากดั้งจมูก ตกลงตรงข้างตัว