บทที่ 2

วันนี้ผู้ใหญ่แดนออกพื้นที่ครึ่งวัน เสร็จแล้วก็กลับบ้าน เขามาทำงานของตัวเองต่องานในวันนี้คือทำปุ๋ยชีวภาพที่เขาได้หมักทำไว้ที่ท้ายนา กะว่าจะทำเพิ่มขึ้นอีกสักนิด และเพิ่มปุ๋ยคอกอีกหน่อย...ก็เผื่อให้บ้านแม่นิดไว้ใช้

แค่คิดถึงแม่ใจก็กระหวัดไปถึงลูก

แค่ได้ยินเสียงเมื่อวาน เขาก็นอนเกือบไม่หลับเมื่อคืน อยากจะเห็นหน้าลูกสาวแม่นิดขึ้นมาจับหัวใจ ไม่ได้เห็นหน้าหล่อนมานาน เห็นก็เพียงผาดๆ ไกลๆ โอหนอ...ยิ่งโตคงจะยิ่งสวย เขาก็เหมือนมดแดงแอบเฝ้าแฝงมะม่วงสาวน้อยแก้มแดง หวังจะชิมลิ้มรสคงจะลำบากนัก

อายุอานามมันไกลกันมาก ไหนจะสถานะระหว่างกันอีก เขาจะมีหน้าไปสู้หน้าแม่นิดไหมนะ ถ้าเกิดไปบอกว่าแอบชอบช้องนางเข้า

สามสิบแปดกับสิบแปด

บวกลบแล้วก็ยี่สิบปีเต็มๆ

คนแอบรักเด็กได้แต่เครียด แล้วเกาหัวเกาหูเพียงลำพัง ว่าจะเอายังไงดีนะกับหัวใจตัวเอง มาคลั่งรักเด็กแบบไม่เหมาะไม่ควร คนจะนินทาว่าร้ายเอาไหม ว่าเลี้ยงต้อยปะเหลาะเด็ก เขาก็โสดมานานเพราะเมียเลิกมาหลายปี เขาเคยมีเมียแต่ก็เลิกร้างกันไปเพราะยุพินไปมีผัวใหม่ เบื่อเขาที่วันๆ ทำแต่งานไม่ค่อยทำการบ้าน หล่อนชอบสังสรรค์หาที่กินเหล้าเมากับพวกบรรดาก๊วนเพื่อนหล่อน สุดท้ายก็ได้เพื่อนในวงเหล้า หนีตามกันไป กลายเป็นผู้ใหญ่แดนเมียร้าง แต่เนื้อหอมจัดเพราะมีบรรดาสาวๆ แวะเวียนมาขายขนมจีบไม่มีพัก แต่เขาก็ไม่มีสัมพันธ์ตอบใครเลยสักคน

บางทีก็ลือกันขำๆ ว่าที่ผู้ใหญ่แดนเมียหนี สงสัยจะเพราะไม่มีดีเรื่องอย่างว่า เมียถึงเผ่นเตลิดไป กว่ายุพินจะได้เขา ไม่ผิดหรอก กว่าเธอจะได้เขา ก็ถึงกับเข้าขั้นเทียวไล้เทียวขื่อ ชวนเขากินเหล้าเมาแล้วหล่อนก็ปล้ำเขา...เขาก็เลยรับผิดชอบหล่อน แค่ชอบๆ ไม่ถึงกับรัก พออยู่กันไปยิ่งไม่รักไปกันใหญ่...เพราะหล่อนไม่ใช่คนน่ารักเลยแม้แต่น้อย ทำเอาเขาเข็ดหลาบเรื่องการมีเมียไปเลย

แม้แต่เล่นหลอกหยอกกับใครเขาก็ไม่ทำ เพราะหน้าที่ตำแหน่งที่สวมไว้ และด้วยความรู้สึกส่วนตัวอีกหนึ่ง ว่าเขาไม่อยากเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นถ้าไม่ได้ชอบจริงจัง ยามเปลี่ยวจัดเข้าก็เข้าเมืองให้สบายตัว ไม่ก็พึ่งพาเมียคนแรกอย่างน้องนางทั้งห้าให้เบาตัวไป ด้วยงานและด้วยความที่เขาไม่ค่อยจะมีอารมณ์เปลี่ยวเท่าไหร่เพราะวัยที่เฉียดสี่สิบ ก็ไม่ได้ร้อนแรงซ่านเหมือนหนุ่มๆ กลัดมัน ผู้ใหญ่แดนเลยไม่ค่อยเข้าเมืองไปขจัดอารมณ์ ไปหลังสุดก็หลายปีมาล่ะ ก็ตั้งแต่ที่...ใครบางคนโตขึ้นเป็นสาวเต็มตัว นับวันภาพหล่อนยิ่งชัดเจนเข้าไปในหัวใจทุกทีนั่นแหละ

เอ่อเห้อ...

เรามันเฒ่าหัวงูไม่น่านับถือโดยแท้

ด่าตัวเองเข้าอีกที ศีลธรรมในใจก็คอยแต่จะขัดตีกัน เบื่อจริงๆ สิน่าเกิดเป็นไอ้แดนนี่...อยากจะไม่คิดมากเหมือนคนอื่น เดินหน้าให้จบๆ แต่ก็มีข้อแม้เยอะไปหมดในหัวใจนี่

จีบให้จบ โดนตบมาจะได้เลิกดีไหมวะเรา

คิดขำๆ แล้วก็หัวเราะลำพัง หลานคงตกใจแหละถ้าเขาไปบุ่มบ่ามทำแบบนั้น เขาแวะรินนมสดใส่กระป๋องให้เจ้าลูกหมาสี่ตัวที่แม่ตาย แม่หมาเป็นหมาจรมาจากไหนไม่รู้ มาคลอดลูกตรงบริเวณตรงกันข้ามกับบ้านเขา เขาแวะไปให้ข้าวให้น้ำมัน มันกำลังจะไว้ใจเขายอมให้เขาจับแต่ยังลูกอ่อนเลยหวงลูกอยู่มาก จนมาถูกรถทับตายอย่างน่าสงสาร เขาเลยเจ็บเจ้าหมาน้อยทั้งสี่มาฟูมฟักไว้ กำลังอยู่ในวัยซนไม่ถึงสี่เดือนมันวิ่งรี่เข้ามาท่าทางกระดี๊กระด๊า ดีใจจนหกล้มหกลุกเมื่อเห็นเขาเข้า เขาแวะหยอกมันอย่างเอ็นดู ก่อนจะเดินเข้าไปที่สระบัวปลายนา

เสียงหัวเราะ เสียงคุยกันดังขึ้นขรม เมื่อเขาเดินไปใกล้จุดหมาย ผู้ใหญ่แดนขมวดคิ้ว ใครกันมาเล่นในที่นาของเขา นี่มันเป็นที่ค่อนข้างส่วนตัว ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าเขาขุดสระบัวเลี้ยงปลา เลี้ยงกุ้ง ถึงรู้ก็ไม่กล้ามางมมาหากินเพราะเป็นที่ของผู้ใหญ่ แล้วใครมันใจกล้ามาเล่นกันแบบนี้ ลูกหลานใครกันนะ?

ไม่บอกไม่ขอเห็นทีจะต้องให้เข็ด สอนมารยาทกันบ้าง เกิดไปบุกรุกที่ใครแล้วเจอพวกดุๆ หวงที่ เอาปืนไล่ยิง หรือเจอพวกคนไม่ดีเข้า จะอันตราย

คิดแล้วเขาก็ส่งเสียงตวาดดังนำไปก่อนตัว

“เอ้าเฮ้ย! เด็กที่ไหน ออกไปนะ มาเล่นน้ำในสระทำไมไม่ขอ”

ปัง ปัง ปัง

พอได้ยินเสียงตวาดดังเข้าแบบนั้นแล้ว วงเด็กก็พากันแตกฮือ!

ต่างพากันร้องกรี๊ดกร๊าดอย่างตกใจ ยิ่งเขาแกล้งตีกระป๋องใส่ก็ตกใจว่าเป็นเสียงปืน เด็กราวสี่ห้าคนวิ่งปีนขึ้นที่ตลิ่ง เจ้าตัวโตกว่าเพื่อนกำลังตะกายพยายามจะปีนขึ้น แต่ลื่นหงายหลังตกลงมา ผู้ใหญ่แดนได้ทีกระโจนลงไปในน้ำ แล้วรีบตะครุบคนหนึ่งที่เสียท่าตกลงในน้ำไว้ก่อน เพราะใกล้มือสุดไม่ได้ดูด้วยซ้ำว่าเป็นใคร เด็กๆ ได้ยิงเสียงปังก็นึกว่าเสียงปืน พากันวิ่งนำไปก่อน ไม่มีใครเห็นว่าพี่นางโดนจับ และไม่ได้ตามตัวเองมาด้วย

“นี่แนะจับได้แล้ว มาขโมยอะไรที่นี่” เขารวบร่างที่กำลังดิ้นรนไว้ แล้วก็เบิกตาอย่างตกใจ เมื่อรับรู้ล่ะว่าที่จับรวบอยู่นั้นไม่ใช่เด็ก ทั้งอวบนุ่มมีส่วนโค้งเว้าเต็มที่ และ...หอมจรุงใจแข่งกับดอกบัวที่กำลังบานอยู่เต็มสระตอนนี้

หล่อนหันขวับมาหาเขา ตาเบิกโตเต็มที่

ผ้ากระโจมอกที่สวมอยู่ถูกขาของผู้ใหญ่แดนเหยียบแล้วมันก็ร่วงหลุดออกมากองแผ่บนพื้นน้ำ

“ว้าย!”