บทที่ 4

“อิ่มแล้วเหรอ?”

เขาถามเสียงแหบ ตามองจ้องสาวน้อยตรงหน้า ลิลิตพยักหน้า เธอค่อยๆ รับประทานอาหารเรียกได้ว่าละเลียด ส่วนเขานั้น แทบไม่ได้แตะต้องอะไรเลย

เธอถูกพามาที่บ้านของเขา ไม่ใช่โรงแรมอย่างที่คิดไว้แต่แรก แม่บ้านดูจะมีสายตาสงสัยใคร่รู้ เมื่อเห็นเจ้านายพาเด็กสาวในชุดนักศึกษามาที่บ้าน กับเสี่ยแสนอาจจะปรกติ แต่นี่เสี่ยสิน การทำแบบนี้เลยกลายเป็นเรื่องประหลาดสุดๆ

“ค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้น ก็ไปกันเถอะ” เขาลุกขึ้น แล้วยื่นมือมาให้เธอ นัยน์ตาที่มองเธอนั้น ทำให้ลิลิตขาสั่น

ถึงเวลาแล้วสินะ

มือของเธอวางบนมือใหญ่ค่อนข้างสั่น

เขารับรู้ได้ถึงอาการนั้น

เขาจับจูงพาเธอขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน ลิลิตแทบจะเดินลากขาตามเขาไป

ปัง…

ประตูห้องปิดลง สาวน้อยสะดุ้ง เขารับรู้ถึงอาการสะดุ้งนั้น เขายิ้มขณะที่ดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอด เธอสั่นจนเขารับรู้ได้ สินทวีกระซิบข้างหูเสียงพร่า

“อย่ากลัว คนดี ผมจะไม่รุนแรง...ผมสัญญา”

“ค่ะ”

“ถ้าหนูเจ็บ เราจะหยุด”

เขาไล้จมูกกับแก้มหอม ทำให้เธอขนลุกเกรียว แล้วแทบละลายกับสัมผัสนั้น

“ค่ะ”

“หอมจัง”

เขาว่า ใจของลิลิตเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมานอกอกแล้วตอนนี้ จมูกปากของเขาไล้ไปตามแก้มนุ่ม เขาเชยคางมนขึ้น แล้วประกบริมฝีปากลงมากับปากอิ่ม ค่อยคลี่แย้มให้เธอยอมเปิดปากให้เขา และเขาก็ถึงกับถอนใจกับปากนุ่ม เมื่อได้ลิ้มรสของมัน

หวานเหลือเกิน

เขาช้อนอุ้มร่างงามขึ้น ทั้งที่ยังไม่ถอนจูบ รับรู้ว่าเธอสั่นนิดๆ วางเธอลงบนเตียงกว้าง มือนั้นเลื่อนไล้ไปตามร่างนิ่ม มือน้อยยันอกเขาไว้กลายๆ เมื่อเขาถอนจูบ เธอก็เอ่ยกับเขาปากคอสั่น

“ขะ...ขอหนูไปอาบน้ำก่อนได้ไหม?”

“ไปสิ”

เขาว่า แล้วลุกขึ้นนั่ง ลิลิตรีบลุกพรวด แล้วทำท่าจะเผ่นเข้าไปในห้องน้ำแต่มือใหญ่คว้าเธอไว้ก่อน แล้วเอ่ยเสียงพร่า ทำเอาลิลิตแทบอยากจะเปลี่ยนใจ

“ไปอาบด้วยกัน”

“อะไรนะคะ”

เธอเบิกตาโต แก้มแดงก่ำ ใจอยากจะถ่วงเวลาเขาไปอีกหน่อย ถึงได้ยื่นข้อเสนอแบบนั้น ไม่คิดว่าเขาจะตอบมาแบบนี้

“อาบด้วยกันยังไงละครับ”

เขามองเธอตาวาว เขาถอดแว่นออก และถอดเสื้อยืดของตัวเองออก ลิลิตถึงกับเบิกตาโต มองอย่างไม่กะพริบ กับกล้ามแน่นๆ ผิวขาวๆ ที่เห็น

เขาซ่อนรูปมาก

เธอไล้สายตาไปตามบ่าไหล่ กล้ามอก ไล่ต่ำลงไปตามเอวสอด โอย...หน้าท้องเขาสวยมาก เขากำลังปลดกระดุมกางเกง ทำให้สาวน้อยหลับตาปี๋

หูเธอแว่วเสียงหัวเราะ

ไม่กล้าลืมตา จนได้ยินเสียงเขาลุกขึ้น แล้วร้องอุทานอย่างตกใจ เมื่อถูกช้อนอุ้มลอยขึ้นมาอีกหน เธอลืมตามองเขา พยายามมองแต่หน้าเขา...เธอมั่นใจว่ามองต่ำลงไปกว่านี้ เธอจะต้องเห็นอะไร...มากกว่าหน้าท้องของเขาแน่นอน

เขายิ้มส่งให้เธอ

เขาวางลิลิตลงบนพื้นอีกหน สาวน้อยรีบหลับตาลง ยืนตัวแข็งเกร็งอยู่ตรงนั้น เธอได้ยินเสียงเปิดน้ำ สินทวีมองสาวน้อยที่กำลังยืนหลับตาปี๋กลางห้องน้ำนั่นอย่างเอ็นดู เขาเปิดน้ำใส่อ่าง ผสมเกลือหอม และตีฟองสบู่ ระหว่างที่เขาทำงานนั้น แม่สาวน้อยก็ยังคงไม่ยอมลืมตา ยืนนิ่งอยู่แบบนั้น

เขาก้าวลงไปในน้ำ แล้วเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ

“มาสิ มาอาบน้ำด้วยกัน”

“หนู เอ่อ หนู”

ลิลิตกัดริมฝีปาก ก่อนจะค่อยๆ เปิดตาทีละข้าง โล่งใจแทบตาย ที่เขาไปนั่งอยู่ในอ่างน้ำ ที่มีฟองสบู่สีขาวเป็นเครื่องอำพราง

แต่ช่วงตัวที่โผล่พ้นฟองสบู่มา ทำให้สาวน้อยใจเต้นรัว

ตาคมกริบที่มองจ้องเธอนั้น ทำให้เธอแทบจะละลายเป็นน้ำแล้วตอนนี้

เขาปลุกความร้อนเร่าบางอย่าง ให้กับเธอเพียงแค่มอง...

“ถอดเสื้อผ้า แล้วลงมานี่ด้วยกัน”

“ต้องอาบน้ำด้วยกันหรือคะ” ลิลิตอ้าปากค้าง สินทวีพยักหน้า

“อืม...ต้องสิ จะได้สะอาดทั้งคู่ยังไงละครับ”

“นะ...หนู”

“ถ้าหนูอยากจะใช้หนี้ฉัน หนูก็ต้องกล้า” เขาว่า ลิลิตมองหน้าเขาอย่างลังเล สินทวีแสร้งยักไหล่ แล้วถอนใจ

“หรือหนูจะล้มเลิกเรื่องนี้ ก็ตามใจ ผมจะได้ทำตามขั้นตอนต่อไป”

“เอ่อ...ถอดแล้วค่ะ” เสียงเล็กรีบค้าน มือของเธอสั่นขณะที่ปลดกระดุมออก ทีละเม็ด ทีละเม็ด

เธอสั่นไปทั้งตัว

เมื่อเสื้อขาวตกลงบนพื้น ลิลิตหลับหูหลับตาปลดตะขอกระโปรง

ตาคมนั้นมองเธออย่างเข้มข้น เมื่อร่างขาวสะอ้าน ปรากฏต่อหน้า ผิวของเธอในร่มผ้า ตัดกับผิวที่ถูกแดดลมอย่างเห็นได้ชัด

อา...เขาอยากให้ผิวของเธอขาวเนียนเสมอกันทั้งตัว

ถ้าเธอมาอยู่กับเขา...เขาจะดูแลเธออย่างดี

แม่สาวน้อยของเขา

เขาจะทำให้เธอเป็นสาวเต็มตัวในอ้อมกอดเขา

การที่เธอเดินมาขอชำระหนี้ด้วยตัวเธอเอง

เขาก็จะรับไว้...

นานแค่ไหนน่ะหรือ?

บราผ้าฝ้ายสีขาวเป็นอันดับต่อมาที่หลุดจากร่างแน่งน้อย

เขาจ้องมองผิวเนื้อกลมกลึงที่มีปลายยอดสีเชอรี่แต่งประดับ ลำคอของเขาแห้งผาก บางส่วนแข็งร้อนและชูชัน มันอวบใหญ่ เกินตัวหล่อนอย่างที่หล่อนเคยบอกไว้จริงๆ

ตอนนี้เขาละสายตาจากส่วนนั้นไม่ได้เลย

ลิลิตกัดริมฝีปาก แล้วตัดสินใจรูดปราการชิ้นสุดท้ายลงจากลำขาเรียว เธอได้ยินเสียงเขาหายใจเข้าอย่างแรง เสียงของเขาสั่นขณะที่เอ่ยดังขึ้น

“มานี่สิ...”

เธอหน้าแดงเถือกไปหมดแล้วตอนนี้ และแดงขึ้นทั้งตัวเพราะความอับอาย คนที่กำลังมองจ้องเห็นกับตา ว่าผิวขาวๆ นั้นแดงขึ้นมาทันที

แต่ไม่ต้องรอให้ลิลิตเดินไปหา คนตัวโตลุกพรวดขึ้นจากอ่าง มาอุ้มเธอไปลงอ่างน้ำด้วยกันเสียเอง...

“อื้ม...”

ริมฝีปากร้อนได้รูป ประกบจูบลงมา มือของเขาร้อนผ่าวลูบไล้ไปตามเนื้อเย็น ปลุกให้มันร้อนเร่าตามเขา สาวน้อยถึงกับสั่นไปหมดทั้งตัว ในอ้อมแขนของเขา

มือของเขาลูบเลื่อนมาจนถึงทรวงอกอวบ มันล้นมือ นิ่มตึง เขาครางเบาๆ ชิดปากอิ่ม แล้วเอ่ยออกมาเสียงพร่าแหบ

“ล้นมือจริงๆ ตัวเล็กนิดเดียว แต่ทำไมตรงนี้ไม่สมตัวเลย หืม?”

“สะ...เสี่ย อุ๊ย...”

เสียงตอบมาเป็นเสียงครางๆ เบาๆ อย่างห้ามตัวเองไม่ได้ เธอไม่เคยรู้เลยว่าจะมีความรู้สึกมากมายตรงนั้น ถ้าถูกเคล้นเคล้า

“สวยจัง หนูจ๋า...”

“ปล่อยให้หนู อะ อาบน้ำเองได้ไหมคะ”

เธอเอ่ยเสียงสั่น อะไรบางอย่างดุนดันตรงสะโพก ตอนนี้เธอรู้สึกร้อนหน่วงไปหมด บางส่วนกำลังเต้นตุบร้อนผ่าว

“ไม่ได้ ให้ผมอาบให้ดีกว่า จะได้เสร็จ...เร็วๆ”

เขากระซิบ มือลูบไปตามเอวคอด อีกมือยังคงเคล้นเต้าอวบล้น จมูกคลอเคลียกับแก้มนุ่ม

“อื้อ...มะ...มัน อ๊า...มันจะเสร็จได้ยังไงละคะ อุ๊ย...”

เธออุทานเมื่อเขาแหวกขาเธอให้อ้าออก สบู่ลื่นจนทำให้เธอหนีบขาเข้าหากันเพื่อป้องกันเขาไม่ได้ดั่งใจนัก มือเขาประกบเข้ากับบางส่วนที่อวบล้น อา...นอกจากส่วนบนแล้ว สรีระส่วนล่างของเธอก็ไม่น้อยหน้ากันเลยทีเดียว

“เสร็จสิคะ...”

เขากระซิบ จูบเธออีกรอบ ลิลิตครางเบาๆ ชิดปากร้อนที่ปิดปากเธอไว้ เมื่อนิ้วของเขาแทรกแซงเข้าไปตรงรอยแยกถูไถกับติ่งเนื้อที่บวมคั่งขึ้นมาเพราะสัมผัสของเขา

โอ...

นิ้วหนึ่งแทรกเข้าไปตรงช่องทางสวาทที่ปิดแน่นสบู่ทำให้มันเคลื่อนเข้าไปไม่ยากนัก ทีละนิด ทีละนิด อา...เธอแนบแน่นเหลือเกิน

ในที่สุดมันก็เข้าไปจนสุดโคนนิ้ว

ลิลิตเหมือนจะหายใจไม่ออก...

มันแน่นไปหมด

“แน่นเหลือเกิน หนูจ๋า ผมจะตายไหมนะ ถ้าเข้าไป” เขาเอ่ยเสียงแหบ

“อุ๊ย...หนู หนู...หนูจะหายใจไม่ออก”

เธอเอ่ยเสียงพร่า เขาจุ๊บปากอิ่ม แล้วครางเบาๆ เมื่อเริ่มชักนิ้วเข้าออกช้าๆ

“อย่าเกร็ง แบบนั้นล่ะจ๊ะ อูย...หนูรัดนิ้วผมแน่นเลย”

“อื้อ...หยุดเถอะค่ะ หนู...หนู...”

“หยุดไม่ได้ที่รัก นะ อย่าให้ผมหยุดเลย ผมจะทำให้หนูมีความสุข”

“อา...อะ...อะ”

เสียงหวานครางตามจังหวะที่เขาเร่งเร้า เขาปวดหนึบไปหมดตอนนี้ เขาจับเธอพิงอก ปรนเปรอให้เธอ มองดูสีหน้าแดงระเรื่อนั่น เธอดูทรมาน...ทรมานด้วยความสุขสม

เสียงหวานกรีดร้องเบาๆ เมื่อเขาพาเธอไปสู่ดวงดาว ชายหนุ่มชักนิ้วออก อุ้มเธอขึ้นจากอ่าง พาเธอไปล้างน้ำสะอาด แล้วอุ้มเธอไปที่เตียง

สาวน้อยนอนระทวย มองหน้าเขา...

โอ...

เมื่อครู่คืออะไรกันนะ

เธอรู้สึกเหมือนเธอขึ้นไปแตะสวรรค์

ร่างสูงนั้นลงมานอนเคียงเธอ

เขายิ้มให้เธอ

นัยน์ตานั้นมองเธอเหมือนจะกินเธอลงไป

“เป็นยังไงบ้างคะ?”

เขาถาม แก้มสาวแดงร้อน ลิลิตเขินจนอยากจะมุดหนีลงไปในเตียง มือของเขาไล้แก้มนิ่ม แล้วเอ่ยเสียงพร่า

“มันเจ็บไหม?”

“ไม่เจ็บค่ะ แต่หนู...หนู...รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก เหมือนจะตาย แต่...มัน...มันก็มีความสุขมาก” คำตอบซื่อๆ นั้นทำให้เขาหัวเราะ

“หนูชอบไหม?”

“หนูบอกไม่ถูกหรอกค่ะ”

เธออ้อมแอ้ม หลับตาหนีเขาเสีย เขาจะมาถามอะไรแบบนี้กันนะ หัวใจเธอยังคงเต้นไม่เป็นจังหวะอยู่เลย

“มานี่มา” เขาดึงเธอไปกอด จูบไปตามแก้มนิ่มอีกหน ถึงคราวที่เขาจะต้องสอนบทเรียนจริงจังให้เธอแล้ว...

“ถึงคราวที่หนูจะต้องใช้หนี้ผมอย่างจริงจังแล้ว แล้วผมจะถามอีกที ว่าหนูชอบสิ่งที่เราทำกันไหม”