Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
3
ในเมื่อโดนรุกหนักๆ เข้า เขาก็ไม่ใช่ประอิฐพระปูนจึงจุมพิตตอบกลับอีกฝ่ายไปอย่างดูดดื่ม
มือหนากอบกุมแก้มนุ่มของเธอเอาไว้เพื่อให้เธอรับจุมพิตของเขาอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง
แผ่นหลังของสัมผัสกับพื้นเตียงกว้าง พร้อมด้วยร่างน้อยเปลือยเปล่าที่เขาแนบชิดเข้ามาหา
เสียงครางของเธอดังขึ้นตลอดค่ำคืนเมื่อร่างกายแข็งแกร่งของเขาแนบชิดสนิทเนื้อ ทุกอย่างมันช่างเสียวซ่านและทำให้เธอพานพบกับความสุขครั้งแล้วครั้งเล่า
อลิซตื่นขึ้นมาด้วยอาการเหนื่อยล้า เสียงกริ่งหน้าห้องพักทำให้เธอสะดุ้งสุดตัว มองสภาพของตัวเองแล้วหันไปมองคนที่นอนอยู่เคียงข้างอย่างตกใจ
เขาเองก็เพิ่งลืมตาตื่นเช่นกัน ทั้งสองสบตากัน ก่อนที่เธอจะรีบเอ่ยขึ้นเสียงสั่นหน้าแดงก่ำ
“อาไม้คะ สงสัยพี่ผักกาดมาค่ะ ทำยังไงดีคะ อาไม้หลบก่อน” เธอรีบระล่ำระลักบอก
“เราควรคุยกันก่อน”
“เอาไว้ค่อยคุยกันค่ะ ไปหลบในตู้ไหมคะ หรือในห้องน้ำ หรือตรงไหนดี ระเบียงเหรอคะ” เธอหันรีหันขวาง จะมาให้ผู้จัดการคนสนิทเห็นมัดไม้ในห้องเธอตอนเช้าตรู่แบบนี้ไม่ได้
“อา...” มัดไม้ยังพูดไม่ทันจบก็โดนดันแผ่นหลังลงจากเตียงเพื่อไปที่ตู้เสื้อผ้า เธอหวีดร้อง ก่อนจะยกมือขึ้นปิดตา เมื่อเห็นสภาพของเขา
“อาไม้ลามก” ก็เขาแก้ผ้าอยู่น่ะสิ มัดไม้เองก็รีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่ลวกๆ
“เราอยากให้อาลงจากเตียงเองนะ”
“อาไม้ ไปหลบก่อนค่ะ” เธอดันเขาไปที่ตู้เสื้อผ้า
เขาสบถในใจยาวเหยียด ไม่เคยคิดว่าตัวเองต้องมาอยู่สภาพนี้
หลบอยู่ในตู้เสื้อผ้านี่นะ!
“มาแล้วค่ะ มาแล้วค่ะ” อลิซรีบจัดแจงผมเผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ลวกๆ พร้อมด้วยเสื้อคลุมอีกชั้นหนึ่ง
“พี่ผักกาด”
“ทำไมมาเปิดประตูช้าจังเลยคะ”
“คืออลิซเพิ่งตื่นน่ะค่ะ แล้วก็ไปเข้าห้องน้ำค่ะพี่ผักกาด”
“ทำไมใส่ชุดนอนกลับด้านแบบนั้นล่ะคะ”
“เอ่อ... เหรอคะ เมื่อกี้รีบน่ะค่ะ ง่วงนอน ง่วงนอนค่ะพี่ผักกาด” อลิซอยากจะตบหน้าผากตัวเองแรงๆ ที่ทำอะไรเฟอะฟะเช่นนี้
“ข้างนอกฝนตกหนัก เลยต้องเลื่อนฉากสำคัญไปก่อนน่ะจ้ะ รอให้ฝนหยุดแล้วค่อยถ่ายต่อ ฉากใกล้จบแล้วนะ พระเอกตามมาง้อนางเอก แล้วก็มีฉากบู๊นิดหน่อย ก็ปิดกองเลยจ้ะ” ผักกาดเอ่ยบอก
“ค่ะพี่ผักกาด” อลิซรับคำเสียงหวาน พยายามนั่งยืดตัวตรงเข้าไว้ คนทำความผิดติดตัวกลัวโดนจับได้
“หิวหรือยังคะ พี่มารับไปกินข้าว”
“แฟนพี่ผักกาดล่ะคะ”
“เขาบินไปทำงานแล้วค่ะ อีกนานกว่าจะกลับ” แฟนของผักกาดเป็นลูกครึ่ง เดินทางบ่อย นานๆ จะได้เจอกับผักกาดสักที
“หน้าตาอิ่มเอิบเชียวนะคะ คืออลิซว่าจะสั่งอาหารขึ้นมากินบนห้อง แทนการลงไปกินข้างล่างน่ะค่ะ พี่ผักกาดลงไปกินคนเดียวได้ใช่ไหมคะ”
“ได้สิจ๊ะ แล้วอลิซอยากกินอะไรล่ะ เดี๋ยวพี่สั่งขึ้นมาให้ ถึงลงไปก็ไม่ได้ชมบรรยากาศอะไร จู่ ๆ ฝนก็ตกลงมาเฉย”
“อลิซสั่งเองดีกว่าค่ะ แล้วอลิซขอนอนพักอีกสักหน่อยได้ไหมคะ พอดีอลิซรู้สึกเพลียๆ น่ะค่ะ เมื่อคืนคุยโทรศัพท์กับน้อง ๆ ดึกไปหน่อยน่ะค่ะ”
“ได้สิจ๊ะ พี่แค่มาดูว่าอลิซต้องการอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวพี่สั่งอาหารให้ดีกว่า ที่นี่มีอาหารทะเลสดๆ เยอะแยะเลยนะ รับประกันว่าอร่อยมากจ้ะ”
“อลิซอยากสั่งเองน่ะค่ะ ไม่รบกวนพี่ผักกาดดีกว่าค่ะ”
“เอางั้นเหรอ”
“ค่ะ”
“งั้นพี่ไปก่อนก็แล้วกันจ้ะ มีอะไรหรือต้องการอะไรบอกพี่ก็แล้วกันนะคะ”
“ค่ะพี่ผักกาด” เธอรีบรับคำพลางยิ้มแป้นส่งกลับไป
“เอ๊ะ! ที่คอของอลิซไปโดนอะไรมาจ๊ะ ทำไมแดงแบบนั้น”
“สงสัยอะไรกัดน่ะค่ะ เดี๋ยวอลิซหายาทาเองค่ะ” เธอลูบคอตัวเองไปมาแล้วหน้าแดงแก้มร้อนผ่าว
“อย่าให้เป็นรอยแผลเป็นนะจ๊ะ เดี๋ยวพี่หายามาทาให้”
“ไม่เป็นไรค่ะ อลิซมียาแล้ว”
“อ้อ... จ้ะ มีอะไรก็บอกพี่นะ ทำไมเช้านี้ดูลุกลี้ลุกลนแปลกๆ” ผักกาดขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย
“ไม่มีอะไรค่ะพี่ผักกาด คืออลิซแปลกที่เลยนอนไม่ค่อยหลับน่ะค่ะ”
“พี่เป็นห่วงนะ ถ้าไงก็นอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่ก่อนเริ่มงานแล้วกัน ยังไงวันนี้ก็คงตกทั้งวัน ไม่ได้ทำงานแน่นอน” ผักกาดเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะขอตัวออกไปจากห้อง
พอผักกาดออกไปจากห้องแล้ว อลิซก็ถอนใจพรืดใหญ่
เกือบไปแล้วเรา ถ้าใครรู้ว่ามัดไม้อยู่ในห้องเธอเป็นเรื่องแน่ ๆ
“ไปแล้วเหรอ”
“อุ๊ย!” เธอหันไปมองที่มาของเสียง ก่อนจะอุทานออกมาอย่างตกใจ
“ตกใจอะไรครับ” มัดไม้เดินเข้าหา อลิซก็ถอยหนี เธอหน้าแดงก่ำไปหมด
หญิงสาวหลับตาหนี พลางด่าตัวเอง เมื่อคืนเธอทำอะไรลงไปนี่
“อาบน้ำกันก่อนไหม เดี๋ยวอาจะสั่งอาหารอร่อยๆ มากินด้วยกัน”
“กินด้วยกันคืออาไม้จะกินกับอลิซด้วยเหรอคะ”
“ใช่ครับ อาก็หิวแล้ว และเราก็มีเรื่องที่จะต้องคุยกัน”
“คุยอะไรคะ”
“เรื่องของเราไง” เขาเดินเข้าหา พอเธอถอยหนีเขาก็รั้งแขนของเธอกระตุกเข้ามาหา ร่างน้อยของเธอปะทะกับอกแกร่งของเขาอย่างจัง ทำเอาเธอต้องอ้าปากค้างตกใจ ยิ่งได้สบตากับเขาในระยะกระชั้นชิดแบบนี้ ยิ่งทำให้อลิซใจสั่นหวั่นไหวไปหมด
“เรื่องของเรามันเป็นอุบัติเหตุ อลิซโดนวางยา”
“ไม่ได้เป็นอุบัติเหตุแต่เราตั้งใจ” เขาพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ พลางมองสบตาเธอเพื่อค้นหาความจริง แต่เธอก็หลบสายตาเป็นพัลวัน เขาจึงจับปลายคางของเธอให้แหงนขึ้นมาสบตา
“ตะ... ตั้งใจยังไงคะ”
“เมื่อคืนอลิซสารภาพรักกับอา แล้วก็ปล้ำอาทำผัว”
“บ้าเหรอคะ” เธอเผลอต่อว่าเขาออกไป ก่อนจะปิดปากตัวเองหน้าแดงก่ำ
มัดไม้หลุดขำเมื่อโดนเมียทางพฤตินัยหมาดๆ ด่าให้แบบนั้น ทำให้เธอต้องค้อนเขาไปหนึ่งวง
“แอบชอบอามานานแล้วเหรอ”
“อาไม้รู้ได้ยังไงคะ”
“จริงไหมล่ะ” เขาเอ่ยถามพลางยิ้มกรุ้มกริ่ม
“อลิซพูดแบบนั้นเหรอคะ”
“ใช่ เสียดายไม่ได้อัดเสียงเอาไว้” เขาขยับใบหน้าเข้าไปจ้องตาเธอ อลิซก็พาใบหน้าหนี เขาก็ยิ่งขยับเข้ามาใกล้
“หลบตาอาทำไม”
“อลิซโดนวางยาก็เลยพูดไปแบบนั้น อลิซ อลิซ” เธอกัดปากตัวเอง ตอนนี้ศัพท์ในหัวน้อยนิดไปหมด จะอธิบายอะไรก็ตะกุกตะกัก คิดอะไรไม่ออกเอาเสียเลย
“อลิซอะไร” เขาเอ่ยถาม พลางยกยิ้มมุมปาก
“อลิซคะ... คือ” เธอมองหน้าเขาแล้วใจสั่น
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
