2

Chapter 2

พลอยใสเบิกตากว้าง ก่อนจะหลับตาพริ้มเมื่อโดนจูบเข้าไปเต็มๆ ปากนิ่มของมนัสวีทำให้เธอเคลิบเคลิ้มอย่างมิอาจต้านทานได้

ก่อนที่เธอจะตกจากสวรรค์ เพราะโดนผลักอย่างรังเกียจ

“ง่ายจริงๆ เลยนะ แค่จูบก็เคลิ้ม กับผู้ชายพวกนั้นคงถึงไหนต่อไหนแล้วสิ”

“พลอยไม่เคย”

“อย่าแก้ตัวอะไรเลย ฉันรู้ทาสแท้ของเธอไม่ต่างจากแม่หรอก” มนัสวีพูดอย่างเกลียดชัง มองลูกติดของเมียน้อยบิดาด้วยความรังเกียจ

“คุณนัสเกลียดพลอยมากขนาดนี้เลยเหรอคะ” เธอมองคนที่แอบรักหมดหัวใจด้วยน้ำตานองหน้า มนัสวีอึ้งไป เขายักไหล่ไม่ได้ใส่ใจกับน้ำตาของคนตรงหน้า

“อย่ามาบีบน้ำตาแถวนี้ ฉันไม่ได้โง่พอที่จะเชื่อคนอย่างเธอหรอกนะ”

“ในสายตาของคุณนัส พลอยคงไม่มีอะไรดีเลยใช่ไหมคะ”

“ใช่ รู้แล้วก็อย่ามาบีบน้ำตาต่อหน้าฉันอีก” มนัสวีบีบคางสวย จนหญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

“งั้นพลอยขอตัวก่อนนะคะ”

“เดี๋ยวก่อนสิ” มนัสวีรั้งแขนเธอเอาไว้ พลอยใสมองอย่างสงสัยระคนหัวใจเต้นแรง ทุกครั้งที่อีกฝ่ายสัมผัสเนื้อตัว เธอก็รู้สึกร้อนวูบวาบเสียทุกคราไป

“มีอะไรคะ”

“ฉันอยากอาบน้ำ ไปผสมน้ำให้หน่อยสิ”

“ค่ะ” คนที่ไม่เคยปริปากบ่นว่าอะไรรับคำอย่างว่าง่าย

มนัสวีถอดเสื้อผ้าออกจากกาย หุ่นของเขาแข็งแรงเพราะชอบออกกำลังกายอยู่เสมอ รูปร่างสูงเพรียวสมชาย คิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ปากสีแดงจัดจนผู้หญิงยังต้องอิจฉา

“อุ๊ย!” พลอยใสหันมามองก่อนจะหน้าแดง เห็นเจ้านายเดินเข้ามาในห้องน้ำด้วยสภาพเปลือยเปล่า มนัสวีหุ่นน่าซบมากในความรู้สึกของเธอ ไม่ต่างจากที่ดมิสาเพื่อนรักของเธอพูดเอาไว้

“จะไปไหน มานี่ก่อน” มนัสวีรั้งแขนของอีกฝ่ายเอาไว้ เขารู้ดีว่าพลอยใสชอบแอบมองตน สายตานั้นสื่อสารความนัยให้รับรู้ แต่อีกฝ่ายก็ชอบหลบหน้าหลบตาด้วยเช่นกัน

เธอชอบมีท่าทีเหมือนอยู่ใกล้แล้วรังเกียจ ซึ่งคนที่ถูกตามใจแต่เด็กไม่ชอบเอาเสียเลย

“คุณนัสต้องการอะไรอีกคะ”

“ถูหลังให้ฉันก่อน จะรีบไปไหนล่ะ เธอไม่มีงานอะไรทำแล้วไม่ใช่เหรอ”

“เอ่อ... ค่ะ” คนฟังหน้าแดงจัดลามไปถึงใบหู มองร่างสูงเพรียวที่เดินลงไปแช่น้ำอย่างเขินอาย

“เพื่อนเธอคนไหนล่ะที่ชอบฉัน” ประโยคของอีกฝ่ายทำให้พลอยใสชะงักฟองน้ำที่จะถูเนื้อตัวให้เจ้านายหนุ่ม ก่อนจะกล้ำกลืนฝืนทนตอบออกไปด้วยน้ำเสียงอันสั่นเทา

“ดมิสาค่ะ คนที่ชอบอยู่กับพลอย ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด”

“ฝากไปบอกด้วยนะว่าขอบใจมาก ฉันพอจะนึกออกแล้วล่ะว่าคนไหน หน้าตาน่ารัก ไม่ขี้เหร่เหมือนเธอ”

“เอ่อ... ค่ะ” คนถูกหาว่าขี้เหร่หน้าหมองลงทันที ค่อยๆ ถูฟองน้ำไปตามเนื้อตัวแข็งแรงของเจ้านาย

“แรงเท่ามด ถูแบบนี้มันจะไปสะอาดอะไรกัน” มนัสวีบ่นอุบ คนที่เอาแต่ใจลอยสะดุ้ง ก่อนจะออกแรงขัดถูมากกว่าเดิม

“โอ๊ย! ถูแบบนี้เนื้อจะหลุดออกมาแล้วนะ เธอแกล้งฉันหรือไงพลอยใส” มนัสวีกระชากมือของเธอออกห่าง มองด้วยประกายตาดุดัน คนถูกมองถึงกับสะดุ้ง หลบหน้าหลบตาทันที

“ขอโทษค่ะ” เธอแอบค่อนขอดเขาในใจ ไหนบอกว่าอยากให้ถูแรงๆ พอเธอถูแรงๆ แล้วกลับไม่ชอบอีก

“ด่าฉันอยู่ในใจเหรอยายเด็กขี้เหร่” มนัสวีกุมแก้มป่องๆ ของเด็กสาวเอาไว้ พลอยใสร้องเบาๆ เพราะฟองสบู่และน้ำโดนตัวจนเปียกปอนไปหมด

“พลอยเปียกหมดแล้ว”

“กล้าว่าฉันเหรอ”

“พลอยเปล่า”

“เธอว่าฉันทำให้เธอเปียก”

“พลอยไม่ได้ตั้งใจนะคะ” คนพูดใบหน้าเหลอหลา กลัวเจ้านายขี้โมโหโกรธเอา

“มาอาบน้ำด้วยกันสิ จะได้ถูถนัดๆ หน่อย” พลอยใสอ้าปากค้างกับประโยคของคนตรงหน้า เธอมองหน้าเจ้านายแล้วแก้มแดงร้อนซู่

จะบ้าหรือไง จะให้เธอไปอาบน้ำด้วยอย่างนั้นเหรอ ก็ต้องแก้ผ้าโดนลวนลามน่ะสิ มนัสวีชอบถึงเนื้อถึงตัวจะตายไป

ดูเหมือนเธอจะยังไม่ทันปฏิเสธ ก็โดนกระชากลงไปในอ่างน้ำแบบไม่ทันตั้งตัวเสียแล้ว เสียงกรีดร้องของพลอยใสดังขึ้นพร้อมกับเสียงอู้อี้ที่ตามมาติดๆ เพราะโดนมนัสวีจับแก้มสาวเอาไว้ แล้วบดจูบอย่างดุเดือด

“คุณนัส!” เธออุทานเสียงหลงเมื่อเขาปล่อยริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ

ก่อนที่ริมฝีปากหนาหนักจะทาบทับลงมาอีกครั้ง คราวนี้เขาจูบดูดดื่มเนิ่นนานจนเธอแทบหายใจไม่ทัน พลอยใสหอบหายใจสะท้าน เธอดิ้นหนีแต่ไม่พ้น

“กับฉันทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว ทีกับคุณพ่อ!” เขาพูดแค่นั้นใบหน้าก็บึ้งตึงทันที เธอดันหน้าอกของเขาเอาไว้ คิดว่าเขากำลังเข้าใจผิด

“พลอยไม่มีอะไรกับคุณผู้ชายนะคะ”

“ไม่มีอะไร แต่ฉันเห็นเธอหัวเราะระริกระรี้กับคุณพ่อ คิดจะจับคุณพ่อ ยกฐานะตัวเองขึ้นเป็นเมียน้อยอีกคนหรือไง”

“พลอยไม่เคย”

“ถ้าไม่เคยแล้วขัดขืนฉันทำไมล่ะ”

“มันเกี่ยวอะไรกันคะ” เธอทำหน้างง มันเกี่ยวอะไรกับที่เธอต้องยอมเขาหรือไง

“ถ้าเธอไม่ได้อยากเป็นเมียน้อยเมียเก็บของคุณพ่ออีกคน เธอก็ต้องยอมฉันสิ”

“ทำไมพลอยต้องยอมคุณนัสด้วยคะ”

“ถ้าเธอไม่ยอมฉัน เธอก็จะต้องเป็นเมียคุณพ่อไง”

“พลอยไม่ได้อยากเป็นเมียน้อยใคร”

“แต่ฉันดูออกว่าคุณพ่อสนใจเธอ เธอไม่พ้นเงื้อมมือคุณพ่อหรอก”

“พลอย อื้อ...” เธอทำท่าครุ่นคิด เขาก็บดจูบเข้าหาอย่างหนักหน่วงไม่ทันให้ได้คิดอะไร

“คุณนัส อ๊ะ!” เธอสะดุ้งเมื่อโดนบีบเคล้นทรวงอกอวบอิ่ม เขาล้วงมือเข้ามาในตัวเสื้อ สะกิดยอดถันจนแข็งเป็นไต

“อย่าค่ะคุณนัส” มนัสวีไม่สนใจ เขาจับใบหน้าของเธอเอาไว้มั่น ก่อนจะบดจูบอย่างดูดดื่ม ทั้งจูบทั้งขยำหน้าอกสาว คนถูกสัมผัสหอบหายใจสะท้าน

“อื้อ...” เสียงครางสั่นระริก

“รังเกียจฉันหรือเปล่า” เขากระซิบถามคนที่อ่อนปวกเปียกอยู่ในอ้อมแขน เธอส่ายหน้าไปมา แก้มแดงเรื่อ

“ชอบฉันก็ยอมสิ ถ้าไม่อยากเป็นเมียน้อยพ่อฉัน”

“มีวิธีอื่นไหมคะ” เธอถามเสียงหอบ สติยังเหลืออยู่ให้ถามมันออกไป

“ถ้าเธอบริสุทธิ์ใจไม่ได้อยากอ่อยคุณพ่อ” เขาเชยคางสาวให้แหงนขึ้นสบตา เธอหลับตาพริ้ม เขาจะคิดว่าใจง่ายหรือเปล่าหนอ ในขณะที่เธอกำลังคิดอะไรมากมายว้าวุ่นใจ เขาก็จับเธออุ้มขึ้นจากอ่างน้ำ

พลอยใสกอดคอหนาเอาไว้แน่น ยอมให้เขาอุ้มไปล้างตัว สายน้ำที่สัมผัสเนื้อกายทำเอาเธอสะดุ้ง

“อุ๊ย! คุณนัส” เธอร้องเมื่อเขาใช้ความเร็วที่มีมากกว่าปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอออกจากตัว เธอปิดป้องอย่างขัดเขิน เขาเลยกดไปชิดกับผนังห้องน้ำ

“คุณนัส”

“เรียกอยู่นั่นแหละ ฉันได้ยินแล้วว่าเธอเรียก” เขาเชยคางสาวให้แหงนขึ้นสบตา ก่อนจะบดจูบปากนุ่มนิ่มของเธอ

พลอยใสตัวสั่นเทา ดันหน้าอกของเขาออกห่าง แต่เหมือนดันกำแพงหินผา

“อุ๊ย! คุณนัส” เธออุทานเมื่อเขาดึงไปอีกด้าน ห่อด้วยผ้าเช็ดตัวและพาไปยังเตียงนอนกว้าง

“คุณนัส ไม่เอานะคะ” เขาไม่พูดอะไร แต่จัดการดึงผ้าเช็ดตัวออกจากเรือนร่างของเธอ คนปฏิเสธดันใบหน้าของเขาออกห่าง ชายหนุ่มจึงกดมือหนาสอดแทรกมือนิ่มของเธอไปกับเตียง

เธอกำลังเสียเปรียบอยู่ใต้ร่างเขา พลอยใสหน้าแดงก่ำ ส่ายหน้าไปมา

เขาก้มลงบดจูบเธออีก แทรกกายเข้าไปในหว่างขาเนียนละเอียดพลอยใสหน้าแดงหนักกว่าเดิมเมื่อความเป็นชายของเขาเสียดสีกับร่องสวาทของเธอ

เธอส่ายหน้าไปมา แต่สู้แรงเขาไม่ไหว ไม่นานตัวก็อ่อนระทวย เขากดมือเธอเอาไว้ บดจูบไปทั่วเนื้อตัวหอมกรุ่น

“ทำไมตัวหอมจัง” เสียงของเขาแหบพร่า เธอปรือตามอง มือบางถูกรวบเอาไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างหนึ่งของเขา อีกมือเขาก็สัมผัสเนื้อตัวของเธออย่างถ้วนทั่ว