2

“น้องชายฉันเป็นคนดี เขาไม่เคยเกเร”

“นี่เธอยังปากดีอีกเหรอ” เวคินไม่เคยเจอใครดื้อรั้นเหมือนเธอมาก่อน

“ฉันขอโทษที่ว่าน้องคุณใจง่าย บางทีน้องคุณเป็นผู้หญิงไม่รู้เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมผู้ชาย อาจจะโดนหลอกจนท้องได้ แต่ฉันมั่นใจว่าน้องของฉันไม่ได้ทำน้องสาวคุณท้องแน่นอน เพราะถ้าเขาทำแบบนั้นจริง ๆ เขาจะต้องบอกฉัน เราคุยกันทุกเรื่อง” เธอพยายามอธิบายไม่กระชากเสียงใส่เขา

“เธอทำให้ฉันโกรธ” เสียงของเขาทำให้เธอตัวสั่นระริก “เธอก็อย่าอยู่เลย”

“ถ้าฉันตายไปใครจะช่วยเลี้ยงหลานให้คุณ” เธอเริ่มต่อรอง

“ฉันจ้างพี่เลี้ยงเอาก็ได้ ฉันมีเงินจะหาพี่เลี้ยงที่ดีกว่าเธอเป็นร้อยเท่าพันเท่า ฉันก็ทำได้”

“คุณอยากเจอน้องชายของฉันไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันอยู่ที่นี่ เขาต้องติดต่อกลับมาแน่”

“ไหนเธอยืนยันนักหนาว่าน้องชายของเธอไม่ได้ทำน้องสาวฉันท้องไง คราวนี้จะมาตุกติกอะไรอีก”

“น้องชายของฉันเขาไม่ได้ชอบผู้หญิง คือฉันสังเกตเอาน่ะว่าเขาอาจจะไม่ใช่ผู้ชายแท้ จะทำน้องสาวของคุณท้องได้ยังไง” เธอโพล่งออกไป ที่ไม่พูดตั้งแต่ทีแรกเพราะกลัวว่าเขาจะหาว่าเธอโกหกอีก แต่ตอนนี้ถ้าอยากเอาตัวรอด ก็ต้องพูดทุกอย่างให้เขาฟัง เขาจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็สุดแต่เขา

“นึกว่าโกหกว่าน้องชายตัวเองเป็นตุ๊ดเป็นเกย์แล้วจะรอดเหรอ”

“ฉันคิดแล้วว่าคุณจะต้องไม่เชื่อ”

“แล้วทำไมเธอไม่พูดแต่แรกล่ะ”

“ก็ฉันคิดว่าคุณต้องไม่เชื่อไง ฉันเลยไม่พูด พอฉันพูดคุณก็ไม่เชื่อจริง ๆ”

“เธอนี่มันเล่นลิ้นกลับกลอกไปมา เชื่อถืออะไรไม่ได้ ไม่รู้น้องสาวของฉันไปคบกับน้องชายของเธอได้ยังไง”

“ปล่อยฉันก่อนเถอะ ฉันขอร้อง ถ้าคุณเกิดปล่อยมือ ฉันต้องตกลงไปในบ่อจระเข้แน่ ๆ” เธอมองจระเข้แล้วเหงื่อตก มันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงแสนเชื่องที่จะเข้ามาหยอกล้อกับเธอนะ มันจะงับเธอแล้วกลืนลงท้องต่างหากล่ะ

“กลัวเหรอ”

“กลัวสิ ฉันเป็นคนตรง ๆ พูดอะไรก็คิดแบบนั้นไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรอย่างที่คุณคิดหรอกนะ ตอนนี้ฉันกลัวก็บอกว่ากลัว หรือคุณไม่กลัว ถ้าคุณไม่กลัวกระโดดลงไปในบ่อให้ฉันดูสิ” มณีเมขลาอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ตายนัก อยากให้เขาปล่อยแต่ดันไปปากหมาใส่เขาอีก

“เธอนี่มัน” เวคินสบถยาวเหยียด

“ฉันจะพยายามตามหาน้องชายให้คุณโอเคไหม” เธอเอ่ยกับเขา ชีวิตของเธอลำบากมามาก ตั้งแต่บิดามารดาเสียชีวิต ต้องดูแลน้องชายมาเพียงลำพัง เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ทำงานสารพัด ตั้งแต่งานรับจ้างแบกห้าม งานบริการ พนักงานเสิร์ฟ ล้างจาน แจกใบปลิว กว่าจะเรียนจบมีงานทำ เลือดตาแทบกระเด็น เธอเพิ่งได้งานประจำทำมั่นคงก็มีอันต้องโดนไล่ออกจากงานเพราะเวคินไปจับตัวเธอมา ป่านนี้บริษัทไล่เธอออกจากงานแล้วล่ะ ใครมันจะรอเธอ เขารับคนใหม่ที่รับผิดชอบไม่ทิ้งงานแบบเธอมาทำงานไม่ดีกว่าเหรอ

“ฉันต้องได้มากกว่านี้จากเธอ ไม่อย่างนั้นจะมีอะไรรับประกันได้ล่ะว่าเธอจะไม่คิดหนีหรือตุกติกอีก แล้วถ้าน้องชายของเธอติดต่อมา เธอไม่บอกฉัน ฉันจะทำยังไง”

“คุณต้องการอะไร”

“ตัวเธอไง”

“ฮะ คุณว่าอะไรนะ” เธอตกใจน่ะสิ

“หน้าตาเธอก็พอไปวัดไปวาได้ มาเป็นผู้หญิงของฉัน เลี้ยงหลานให้ฉัน รอจนน้องสาวหรือน้องชายของเธอติดต่อมา”

“มันจะมากเกินไปแล้วนะ ฉันจะยอมนอนกับผู้ชายที่รักเท่านั้น”

“พูดแบบนี้แสดงว่ายังจิ้นอยู่นะเหรอ” เขามองเธอไม่วางตา ในขณะที่ยังกดศีรษะของเธอลงไปในบ่อจระเข้ แค่เขาผลักเธอก็จะตกลงไปในนั้นทันที

หากเธอฉลาดรักตัวกลัวตายก็ต้องยอมตกลงกับเขา

“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ” เธอร้องด้วยความเจ็บเมื่อเขาบิดแขนของเธอที่ถูกไพล่หลังเอาไว้

นึกอยากย้อนเวลากลับไปในอดีต จะไปหัดเรียนมวยไทยจะได้เอาตัวรอดจากคนพาลได้แบบนี้

“ว่าไงล่ะฉันรอฟังคำตอบของเธออยู่นะ”

“ถ้าฉันไม่ยอมล่ะ”

“ไม่ยอมก็ได้ ฉันก็จะโยนเธอลงไปในบ่อจระเข้ แล้วก็ให้คนตามไล่ล่าน้องชายของเธอแล้วยิงมันทิ้งซะ” มณีเมขลากลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง เธอคิดว่าเขาจะทำอย่างปากพูดจริง ๆ เพราะเขาเป็นเจ้าพ่อ มีอำนาจ มีเส้นสาย มีเงิน ดีไม่ดีน้องชายเธอไม่ได้ติดต่อมา เขาอาจสืบรู้ว่าน้องชายเธออยู่ที่ไหนแล้วฆ่าชายเธอ เธอจะทำยังไง

เธอต้องช่วยน้องชายก่อน หากเขาไม่ได้ทำแต่โดนใส่ร้าย หรือแม้แต่ตัวเธอในเวลานี้ก็ควรเอาตัวรอดก่อน ก่อนบิดามารดาตายจากได้ฝากน้องชายคนเดียวเอาไว้ เธอรับปากไปแล้วว่าจะดูแลเมฆให้ดี เมื่อยังไม่ได้เจอตัวเมฆ และยังไม่รู้ความจริง เธอก็ควรรักษาชีวิตเอาไว้ก่อน

“ฉันยอมคุณ ยอมคุณก็ได้” เธอเอ่ยขึ้น เขาก็ยอมปล่อย มณีเมขลาดิ้นจากปากบ่อจระเข้มานั่งลงบนพื้นอีกด้านอย่างหมดแรง เธอหอบจนตัวโยน เหงื่อโซมไปหมดทั้งร่าง พลางเงยหน้ามองเขาเขม็ง

“คุณจะบีบบังคับฉันไปถึงไหน”

“เรื่องอะไรไม่ทราบ”

“ข้างกายคุณก็มีผู้หญิงมากมาย จะอยากได้สักกี่คนก็ย่อมได้ ทำไมถึงมาอยากได้ฉัน”

“ตอนแรกไม่อยากได้ แต่เธอปากดี ฉันก็อยากรู้ว่าคนปากดีแบบเธอจะลีลาเด็ดขนาดไหน”

“เลว”

“ฉันให้คนตามหาน้องชายของเธอกับน้องสาวของฉันก็ไม่เจอ ไม่รู้ว่ามันไปหลบอยู่ที่ไหน ฉันก็เลยต้องเอาเธอมาเป็นเหยื่อล่อ จำเอาไว้ว่าเธอไม่มีวันหนีฉันพ้น แล้วเธอก็ต้องดูแลหลานฉันให้ดี ไม่อย่างนั้นฉันจะจับเธอโยนลงไปในบ่อให้เป็นอาหารของจระเข้ซะ” เขาบีบปลายคางของเธอจนหญิงสาวต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

“ปล่อยนะ”

“ไปอาบน้ำเตรียมอ้าขาให้ฉันเอา” เขาผลักปลายคางของเธอออกห่าง ก่อนที่จะรั้งร่างของเธอให้เดินตามกลับไปยังห้องพัก

มณีเมขลาเหงื่อตก เธอกำลังคิดหาทางเอาตัวรอด เธอจะทำยังไงดีนะ จะให้รอดพ้นเงื้อมือของเขา

แล้วสวรรค์ก็เมตตาเธอ

เมนส์มา!

หลังอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อย เนื้อตัวหอมกรุ่น แต่ประจำเดือนกำลังไหลราวน้ำเชียวกราด

เขาให้เธอใส่ชุดซีทรู

โรคจิต บ้ากาม!

เธอด่าเขาในใจ แต่เธอต้องสวมใส่ชุดอัปยศนั่น ไม่อย่างนั้นเธอก็จะตาย เธอยังไม่อยากตายก็ต้องรักษาชีวิตเอาไว้ก่อน

“ทำไมถึงเดินแบบนั้น” เวคินที่นั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงหรี่ตามองไม่วาง

“ฉันเอ่อ ฉัน... ฉันมีเมนส์”

“หือ...” เขาครางก่อนลุกจากเตียงไปกระชากเธอมากดลงบนที่นอน ก่อนที่จะถลกชุดซีทรูขึ้น

มณีเมขลาหลับตาปี๋ เธอทั้งอายทั้งโกรธที่เขาทำแบบนี้

“นี่เธอมีเมนส์จริงๆ เหรอ” เขาล้วงเข้าไปในกางเกงในเนื้อบาง พลางจ้วงปลายนิ้วกลางเพื่อสัมผัสของเหลวสีแดงเหนียวหนืด แล้วสบถยาวเหยียด

การกระทำของเขาทำให้เธออายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี คนบ้าป่าเถื่อน เธอขอสาปแช่งเขาให้ไอ้นั่นของเขาใช้การไม่ได้ โทษฐานที่เขากล้าเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอถึงขนาดนี้

“หาผ้าอนามัยให้ฉันด้วย ไอ้คนเฮงซวย” เธอผลักเขาจนกระเด็น ดึงชุดซีทรูเนื้อผ้าบางเบามาปิดกลางลำตัวเอาไว้