4

Chapter 4

“อยากรู้ว่าเขาสอนวิธีปรนนิบัติผัวยังไงบ้าง ไหนลองทำให้พี่ดูหน่อยสิ อยากรู้ว่าได้เมียเป็นงานไหม” เขาท้าทาย

“ไม่ทำให้หรอก”

“หรือทำไม่เป็น” พอเขาพูดแบบนั้นเธอก็หันขวับไปมอง รู้สึกเหมือนโดนสบประมาทอย่างไรก็ไม่รู้

“นอนลงสิคะจะทำให้” เธอผลักอกเขา กดให้นอนลง

หน็อย... ดูถูกกันชะมัด เดี๋ยวจะทำให้สำลักความสุขตายไปเลย

“อะไรกัน ทำเหมือนจะข่มขืนพี่ นึกว่าจะมีวิธีการเล้าโลมแบบที่ผู้หญิงเขาใช้กัน แบบนี้ชวนเชื่อหรือเปล่าบอกว่าฝึกฝนมาดี” เขาแหย่ เธอทำหน้างอนๆ แต่ไม่ชอบโดนสบประมาท ดูเหมือนเขาจะรู้เลยจี้จุดในใจของเธอได้ชะงัดนัก รู้ว่าเธอไม่ชอบให้ท้าทาย

“พี่เพลิงนอนลงสิคะ” เธอพูดก่อนจะประกบปากของเขาเพื่อบดจูบ เพลิงครางแล้วถูกกดลงบนพื้นใต้ต้นสักต้นใหญ่

เธอช้อนสายตาขึ้นมองเขา ลูบไล้แผงอกกว้างไปมาเบาๆ ก่อนจะสอดมือเข้าไปในเสื้อที่เขาสวมอยู่ แล้วถอดมันออกจากกาย ไพรรักษ์ขยับใบหน้าเข้าไปหาใช้ปากร้อนๆ แตะสัมผัสไปตามอกกว้างของเขา สร้างความรัญจวนให้เพลิงไม่น้อย เขาถึงกับหลุดเสียงครางออกมาเมื่อลิ้นเล็กๆ ของเธอตวัดเลียไปมาอย่างถ้วนทั่ว

“อ๊า...” เขาครางเมื่อเธอกัดยอดอกของเขา มือนุ่มเลื่อนเข้าไปสัมผัสกับแก่นกายชาย เธอดึงกางเกงเขาลง ก่อนที่ท่อนชายอวบใหญ่จะดีดเด้งออกมาปรากฏว่าอยู่ตรงหน้า เธอขยับเข้าดูดเลียรูดรัดอย่างชำนิชำนาญ สร้างความรัญจวนปนเสียวซ่านให้เขาเป็นอันมาก

เพลิงไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะเสร็จคาปากของเธอ เธอกลืนกินมันเข้าไปจนหมดสิ้น ก่อนจะขยับขึ้นมาคร่อมทับ แล้วบดจูบ ไพรรักษ์ถอยไปให้ห่างก่อนจะเต้นส่ายไปมาด้วยลีลายั่วยวน เธอเปลื้องผ้าออกจากกายอย่างอ้อยอิ่งทีละชิ้นๆ อย่างใจเย็น ทำเอาลมหายใจของเพลิงสะดุดยามที่ได้เห็นร่างเปลือยผุดผ่องของเธอมาเต้นยั่วอยู่ตรงหน้า

ไพรรักษ์คุกเข่าลงตรงหน้า เธอดูดนิ้วมือเล็กๆ ของตัวเองไปมา ก่อนจะหักกล้วยหนึ่งผลที่อวบใหญ่มาปอกเปลือกออกครึ่งหนึ่งแล้วดูด เพลิงกลืนน้ำลายลงสู่ลำคอที่แห้งผาก ร่างกายของเขากำลังตื่นตัวอีกครั้ง เมื่อเห็นลิ้นสีชมพูเล็กๆ ดูดเลียกล้วยผลอวบไม่ต่างจากท่อนกายของเขา เธอนำกล้วยสีเหลืองน่ากินมาเสียดสีกับร่องรัก ก่อนจะครางออกมาด้วยความรัญจวน เธอกำลังช่วยตัวเองให้เขาดู และมันทำให้เขาทั้งตื่นเต้นและตื่นตัวอย่างรุนแรง

เพลิงรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับการช่วยเหลือตัวเองของคนเป็นเมีย เขาขยับมือรูดรัดแก่นกายไปมา มันแข็งเป็นลำและที่สำคัญคือมันทรมานแทบขาดใจ อยากจับเธอถ่างขาออกแล้วขย่มเข้าไปหาเสียตอนนี้ เธอครางแล้วเร่งขยับมือ สะโพกขยับขึ้นลงบนกล้วยผลโตอย่างกระสัน ก่อนจะสั่นกระตุกเพราะเสร็จ บดกายสาวลงไปหาผลกล้วยเต็มรัก

“พี่เพลิงกินกล้วยไหมคะ” เธอเอ่ยถามเขา แยกขาให้เขาอย่างยั่วเย้า เพลิงไม่รอช้า เขาขยับเข้าไปหาก่อนจะปอกกล้วยอีกครึ่งหนึ่งที่เหลือออก แล้วเริ่มกัดกินกล้วยผลนั้นอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งหอมทั้งหวาน และกลิ่นไอแห่งกลีบบุปผา ที่ทำให้เขากินอย่างหิวโหย ก่อนที่เขาจะสัมผัสได้ถึงเนินสาว เพลิงดูดกินกล้วยป่าในร่องอย่างหิวโหย ดูดหยาดน้ำทิพย์หอมหวานอร่อยติดลิ้นอย่างกระหาย มองเนินสาวสะอาดสะอ้านไม่วางตา กลิ่นหอมสะอาดของสาวแรกแย้มทำให้เขารู้สึกได้ถึงความกำหนัดในเรือนร่างอันแข็งแกร่ง

ดวงตาของเขาหม่นมัวไปด้วยไฟเสน่หา ยามที่เธอกดเขาให้เอนไปทางด้านหลังอีกครั้ง เธอไม่พูดแต่ใช้กายบอกเขาว่ากำลังจะทำอะไร ร่างน้อยขึ้นคร่อมทับ โหย่งกายเล็กน้อยเสียดสีส่วนปลายของความแข็งแกร่งกับปากถ้ำสวาท เพลิงครางเพราะเสียวตรงส่วนปลาย ยิ่งเธอกดเข้ามาโอบอุ้มและรัดรึง เขายิ่งเสียวปลาบไปหมดทั้งลำ รู้สึกเหมือนจะหักกลางในร่างของเธอ

ท่อนกายที่เสียดสีเข้ามาภายใน สัมผัสกับผนังอ่อนนุ่มทำให้เธอรู้สึกเสียวกระสันจนต้องซี้ดปากออกมาแรงๆ เพลิงปรือตามองเมียเด็กที่เริ่มขย่มบนตัวเขา ใช้ลิ้นและปากลามเลียเล้าโลมเขาไปด้วย ทำเอาเขาล่องลอยไปสู่ดินแดนสวรรค์อย่างไม่น่าเชื่อ สมองของเขาขาวโพลนยามที่ร่างน้อยโยกคลอนอยู่เหนือร่าง มือหนาถูกจับให้เข้าไปกอบกุมทรวงอกอวบอิ่ม เขาได้เชยชิมยอดอกสวย ดูดเลียแล้วหยัดสะโพกขึ้นไปกระแทกโต้ตอบกับเธอ มือหนาเลื่อนจากอกสวยไปกอบกุมสะโพกของเธอเอาไว้แล้วกดเข้าหาหนักๆ สองเสียงประสานกันระงมก่อนที่จะแตกพร่าพร้อมกันอย่างรุนแรง

เมื่อผ่านพ้นบทรักอันเร่าร้อนดุเดือดไปแล้ว เพลิงก็นอนกอดภรรยาแนบอก จากที่พยศเธอก็กลายเป็นลูกแมวน้อยขี้อ้อนถูไถใบหน้าอยู่กับอกกว้างของเขา เธอจุมพิตปลายคางของเขาซ้ำๆ คล้ายจะเอาใจ

“แบบนี้ยังจะสบประมาทรักษ์อยู่อีกไหมคะ” เธอเอ่ยถามลูบไล้แผงอกของเขาไปมา

“ไม่กล้าแล้วจริงๆ เดี๋ยวเมียไม่ปรนนิบัติ” เขาขยำสะโพกงอนๆ ของเธอด้วยความเสน่หา

“พี่เพลิงเสร็จไหมคะ มีความสุขไหม ตั้งแต่เรียนเรื่องการดูแลผู้ชายมา รักษ์ยังไม่เคยใช้กับผู้ชายคนไหนมาก่อน พี่เพลิงเป็นคนแรกแล้วก็จะเป็นคนเดียว”

“เสร็จจ้ะ ลองไปใช้กับคนอื่นสิ พี่ได้เอาหน้าไม้ยิงมันให้ตายคาที่” เขาจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงแรงๆ พูดอย่างหวงๆ

“น้ำพี่เพลิงเยอะมากเลยนะคะ” เธอพูดขึ้น มีความสุขที่ได้เลื่อนมือไปลูบไล้อกกว้างและท่อนเนื้อของเขากลางหว่างขา รู้สึกว่ามันคือของของเธอ เธอเป็นเจ้าของและคุมมันได้ เขาก็โอนอ่อนผ่อนตามไม่ขัดขืน

“พี่รอรักษ์มาหลายปี ตั้งแต่ตัดสินใจว่าจะหมั้น แล้วพี่ก็ต้องรักษาพรหมจรรย์รอรักษ์เหมือนกัน” ผู้ชายทุกคนต้องรักษาพรหมจรรย์ ไม่ใช่แค่เธอที่เจ็บและมีเลือดไหล เธอก็เห็นเขาเป็นแบบนั้นเหมือนกัน แต่เจ็บน้อยกว่า เขาทายาสมุนไพรที่ท่อนเนื้อหลังจากเธอและก็หายเจ็บ เป็นสมุนไพรสูตรพิเศษ ที่มีเฉพาะหมู่บ้านของเขาเท่านั้น เธอพอรู้เรื่องนี้ ซึ่งหมอยาประจำหมู่บ้านเป็นคนทำ และไม่ได้มีแพร่หลายหรือใครๆ ก็ทำได้เพราะต้องผ่านการปลุกเสกจากว่านหลายชนิดและสมุนไพรอีกหลายชนิดในป่า

“รักษ์เคยเห็นพี่ๆ บางคนที่แต่งงานพาสามีกลับมาอยู่บ้านก็ท้องโย้กลับมาด้วย” เดินทางไปกลับบางคนก็เกินกว่าหนึ่งเดือน หรือเที่ยวป่าเพลิน เมียก็ท้องโตเสียก่อน

ชายหญิงทุกคู่ที่จะแต่งงานกัน ต้องผจญภัยอยู่ในป่าและเอาตัวรอด ผู้หญิงและผู้ชายทุกคนจึงต้องเรียนรู้การเอาตัวรอดในป่า และต่อสู้กับสัตว์ร้าย ไม่อย่างนั้นก็จะตาย จะไปไหนมาไหนแปลกที่แปลกทางต้องไหว้ผีป่า เจ้าป่าเจ้าเขา ไม่ใช่จะไปก็ไปได้เลย ต้นไม้ใหญ่ก็ต้องไหว้ต้องบอก จะโค่นแบบคนเมืองไม่ได้ ต้องขอหรือต้องดูก่อนว่ามีเทพารักษ์อาศัยอยู่ไหม ไม่อย่างนั้นจะมีอันเป็นไป

“อยู่กับพี่ไม่ต้องกลัว พี่จะปกป้องรักษ์เอง”

“รักษ์ก็เก่งพอตัวนะคะ เคยตามพ่อเข้าป่าบ่อยๆ”

“พี่รู้ แต่ว่าพี่อยากปกป้อง”

“ค่ะ” เธอไม่เถียงอีก ผู้ชายไม่ชอบเสียหน้า บิดาเคยสอน อะไรที่ยอมได้ก็ควรจะยอม

“ดูแลตัวเองได้น่ะดี แต่ก็อย่าประมาท”

“ค่ะ” เธอยังซุกอกเขา

“ลองท่าคุกเข่าไหม พี่อยากเอารักษ์ท่านั้นจัง”

“ไหนบอกว่าตอนเย็นไงคะ” เธอเอ่ยถาม

“รักษ์รูดของพี่ไม่หยุดมือ ยังอยากอยู่ใช่ไหม พี่เดาถูกไหม”

“ก็... ค่ะ” ตอบแล้วหน้าแดงเล็กน้อย กล้าพูดคุยกับเขาแบบตรงไปตรงมามากขึ้น

“คลานเข่าเด้งสะโพกให้พี่กระแทกเถอะ จะได้ปล่อยน้ำอีกรอบ ท้องในป่าก็ไม่เป็นไร ดีเสียอีกไม่ต้องคอยลุ้น” เขาเอ่ยบอก เธอก็คลานเข่าเด้งสะโพกงอนๆ ให้เขา