บท
ตั้งค่า

2

Chapter 2

เพลิงเลื่อนมือมาเบื้องหน้า เขาจับหน้าอกของเธอแล้วเคล้นคลึงเบาๆ เธอหลุดเสียงครางออกมาก่อนจะกัดที่ริมฝีปากเมื่อเขาไล้ยอดอกของเธอไปมาจนมันแข็งเป็นไต มือของเขาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างเปลือยเปล่า ก่อนจะขยับลงไปสัมผัสเนินเนื้อสาวเบื้องล่าง

“พี่จะรอนะ” เขาเดินหนีไปเมื่ออาบน้ำให้เธอเสร็จแล้ว ไพรรักษ์ไม่กล้าหันไปมอง เขาเงียบหายไปพักใหญ่เธอก็รีบขึ้นจากน้ำในทันที หัวใจดวงน้อยเต้นโครมคราม รีบเช็ดเนื้อเช็ดตัวและสวมเสื้อที่เธอเตรียมมาจากบ้าน มือน้อยเกล้าผมเป็นมวย ปักดอกไม้ป่าหอมกรุ่น ก่อนจะนำหยกชิ้นน้อยสอดเข้าในร่องรัก

“อ๊า...” เธอครางเบาๆ หน้าร้อนซู่ก่อนจะเดินไปหาคู่หมั้นของตัวเอง

เพลิงกำลังนอนรอเธออยู่ก่อนแล้ว แผ่นอกของเขากว้างบึกบึน ผิวสีแทนเข้มทำให้เขาดูหล่อเหลาคมเข้ม แสงไฟจากกองเพลิงที่เขาสุมเอาไว้ สาดส่องมากระทบกับผิวทองแดงของเขา ทำให้ผิวเรียบตึงของเขาน่าสัมผัสชวนมอง

ไพรรักษ์รู้สึกว่าท้องไส้ของเธอปั่นป่วนไปหมด แม้จะเคยถูกสอนให้ปรนนิบัติผู้ชายก่อนแต่งงาน แต่พอเอาเข้าจริงๆ เธอก็รู้สึกสั่นไหวไปหมด

ไพรรักษ์คลานเข่าไปหาเขา ก่อนจะเข้าไปนอนเคียงข้าง เธอทิ้งศีรษะลงบนหมอนที่เขาเตรียมเอาไว้ นอนหงายผ่อนคลายให้เขาเป็นคนเริ่ม

เพลิงยกขาของเธอชันขึ้นก่อนจะถลกชุดของเธอขึ้นไปเหนือเอวคอด แหวกขาเนียนละเอียดของเธอออก ปากร้อนตรงเข้าเลียกลีบกายสาวปิดสนิทของเธอก่อนจะสอดแทรกแซะลิ้นเข้าไปในร่องสวาท

“อื้อ...” ไพรรักษ์ครางไม่ขาดปาก มือน้อยจิกไปกับผ้าแพรนุ่มที่ปูอยู่ใต้ร่าง ยิ่งเขาใช้ลิ้นสอดแทรกเข้าไปหาหยกชิ้นสำคัญเธอก็ยิ่งดิ้นพล่าน เขาจับสะโพกของเธอเอาไว้ ทั้งดูดทั้งเลียเค้นให้เธอปล่อยน้ำหวานออกมา ก่อนที่หยกล้ำค่าจะค่อยๆ หลุดออกมาจากร่องสาวอันคับแคบ

เพลิงหยิบหยกล้ำค่ามาจุมพิตเบาๆ ก่อนจะสอดเข้าไปในตลับเล็กๆ ที่ห้อยเอาไว้กับสร้อยคอของตัวเอง ไพรรักษ์มองนิ่ง หอบหายใจสะท้าน ใบหน้าแดงก่ำร้อนผ่าวยามสบตากับชายหนุ่มร่างงามตรงหน้า

“ที่บ้านสอนให้ปรนนิบัติสามีอย่างไรบ้าง” เพลิงเอ่ยถามเด็กสาวอย่างอยากรู้ เธอดูพยศและแก่นเซี้ยวน่าดู อาจเพราะยังเด็กมาก ในขณะที่เขาอายุมากกว่าเธอหลายปี

“สอนทุกอย่าง แต่ถ้าพี่เพลิงขัดใจรักษ์ รักษ์จะไม่ปรนนิบัติ” ประโยคของเธอที่ตอบเขาเต็มไปด้วยความถือดี แต่เขากลับชอบ

“ดื้อจัง” เขาจับเธอถอดเสื้อออก มองผ้าป่านทอมือสีขาวละเอียดแล้วลูบไล้เบาๆ

“ทอเองหรือแอบให้ใครทอให้” เขาแหย่

“ปากเสีย รักษ์ทอเองสิคะ ให้คนอื่นทอให้ได้อย่างไรกัน” ไพรรักษ์หน้าแดงตอบกลับไปอย่างโกรธๆ เขาชอบยั่วและทำท่าเหมือนดูถูกว่าเธอไม่เหมาะจะเป็นเมียของเขา

“อ้อ... แล้วไป ถ้าให้คนอื่นทอให้มันผิดธรรมเนียม” เขายกยิ้มมุมปาก

หน้าของไพรรักษ์ร้อนซู่เมื่อตอนนี้เธอเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา

“พี่ก็ถูกสอนให้ปรนนิบัติผู้หญิงที่จะมาเป็นเมียเหมือนกัน”

“สอนยังไงบ้างคะ”

“ถ้าไม่ดื้อพี่จะทำให้ แต่ถ้าดื้อพี่ก็ไม่ทำให้” เขาตอบกลับด้วยรอยยิ้มกริ่ม เธอเม้มปากเล็กน้อยไม่ชอบใจที่เขายอกย้อน

“ครั้งแรกเราต้องทำให้เสร็จขั้นตอนนี้ไปก่อน” เขาใช้ท่อนเนื้อเสียดสีกับปากถ้ำอันหยาดเยิ้มเพื่อที่จะหลอมรวมกับเธอเพื่อช่วงชิงพรหมจรรย์มาไว้ในครอบครอง

“อ๊า... พี่เพลิง” เธอครางด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย นิ่วหน้าด้วยความเจ็บพอสมควรเมื่อเขากดเข้ามาไม่หยุดหย่อน

“ชู่... เกือบสุดแล้ว” เขาร้องบอกเพียงไม่นานก็กดเข้าไปจนสุด แต่ท่อนกายของเขายังไม่มิดเพราะยาวใหญ่มาก ไพรรักษ์น้ำตาซึมเพราะเจ็บ แต่เขาก็แช่นิ่งให้เธอได้ปรับตัว เขาแช่ไว้แบบนั้นจนน้ำหวานของเธอค่อยๆ ไหลซึมออกมาจากภายใน

“เสียวหรือยัง” เขาเอ่ยถามเพราะว่าจะได้เริ่มขยับสะโพก สัมผัสได้ถึงการตอดรัดถี่ๆ ของเธอ

“เสียวแล้วค่ะ อ๊า...” สิ้นคำนั้นเธอก็ร้องครางเสียงหลงเมื่อเขาเริ่มซอยกายเข้าออกเป็นจังหวะจะโคน แม้จะเนิบนาบแต่ไม่ได้พักหยุดให้เธอได้หายใจหายคอ ไพรรักษ์รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดใจ เธอจิกมือร้องครางอยู่ใต้ร่างหนาไม่ขาดปาก

“ใกล้แล้ว พี่ใกล้จะถึงแล้ว”

“ค่ะ รักษ์รอพี่เพลิงอยู่” ครั้งแรกต้องเสร็จข้างในและแช่นิ่งเอาไว้แบบนั้นสักพัก เพลิงเสร็จในร่องสวาทอย่างรุนแรง เขาค้ำมือไปกับพื้นกระตุกร่างพร้อมๆ กับเธอ มองเธอนิ่งด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยไฟเสน่หา พร้อมทั้งฉีดน้ำรักเข้าไปในช่องท้องของเธอจนหมดสิ้น ก่อนที่จะถอดถอนเรือนกายออกจากร่องสาวและยกขาของเธอขึ้นแล้วใช้นิ้วสอดแทรกเข้าหา นำน้ำกามเข้าไปในร่องไม่ให้ไหลหยดออกมาภายนอก ให้ร่องสาวของเธอดูดกลืนเข้าไปจนหมดสิ้น

เพลิงผละไปหยิบยาสมุนไพรมาทาที่ร่องรักให้ เธอจะหายเจ็บหายปวดและสบายตัว ก่อนจะหยิบอาหารมาป้อนให้คนที่ตกเป็นเมียของเขาเรียบร้อยแล้ว

“อีกกี่วันจะถึงดงไพรจ๊ะพี่เพลิง” ไพรรักษ์เอ่ยถาม ใบหน้ายังแดงน้อยๆ รู้สึกว่าแก้มสาวร้อนผ่าวไปหมดเมื่อได้สบตากับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอเรียบร้อยแล้ว

“หลายวัน ไม่ต้องรีบหรอก” เขาตอบเสียงเรียบ เธอกับเขาต้องใช้ชีวิตในป่ากันอีกหลายวันก่อนจะเข้าพิธีแต่งงานกัน และเธอก็ต้องพาเขาเดินทางกลับบ้านอีกครั้ง รวมเวลาการเดินทางก็เกือบเดือน แต่ป่าคือบ้านคือชีวิต เธอคุ้นชินกับการอยู่ป่ามาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นจึงไม่ได้กังวลอะไร

“นอนเถอะ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” เขาดึงเธอมากอด ไพรรักษ์ไม่ค่อยชินกับการมีผู้ชายตัวสูงใหญ่มากอด แต่เธอก็หลับคาอ้อมแขนอันแสนอบอุ่นของเขาอย่างง่ายดาย

ไพรรักษ์ตื่นขึ้นมา เพลิงก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวทำความสะอาดร่างกายให้เธอ หลังจากทำความสะอาดเนื้อตัวกันแล้วต้องร่วมรักกันหนึ่งครั้งเพื่อให้มั่นใจว่าเธอจะมีทายาทเอาไว้สืบสกุล หลังจากนั้นในแต่ละวันจะร่วมรักกันกี่ครั้งก็ได้ แต่ตื่นนอนและก่อนนอนจะต้องทำเป็นกิจวัตรสองครั้ง

เพลิงดึงร่างเธอมานั่งตัก เขากระซิบให้เธอแหวกกลีบสวาทออกจากกัน แล้วกดลงมาบนท่อนกายของเขา

“อ๊า...” เธอทำตามอย่างว่าง่ายก่อนจะครางด้วยความเสียวกระสัน

“ของพี่เพลิงใหญ่มากเลยนะคะ รักษ์กดยังไงก็ไม่มิด” มันทั้งยาวและใหญ่มากจริงๆ

“เดี๋ยวก็ชิน เจ็บอีกไหม” เขาขยำสะโพกงอนงามของเธอ ในขณะที่เธอจับบ่าของเขาเอาไว้แน่น

“ไม่เจ็บแล้วค่ะ ยาของพี่เพลิงดีจัง” เธอพอรู้ว่าหมู่บ้านของเขามียาดี ทาที่อวัยวะเพศหลังร่วมรักครั้งแรกเพราะจะรู้สึกเจ็บแล้วจะอาการเจ็บจะหายเป็นปกติ เหมือนไม่เคยฉีกขาดมาก่อน เพราะบางครั้งถ้าร่องโดนของใหญ่ๆ เข้าไปก็จะฉีกขาดและเจ็บมาก

“ทีนี้ก็โยก พี่ต้องเสร็จในร่องรักษ์อีกครั้งในตอนเช้า” เขากระซิบบอก กุมสะโพกของเธอเอาไว้แล้วจับยกขึ้นยกลง ร่องของเธอขมิบตอดแก่นกายชายจนเพลิงเสียววาบไปทั้งลำ

“ไม่ต้องบอกก็ได้ค่ะ รู้แล้ว” เธอกัดปากด้วยความเสียดเสียว

“บอกสิ เดี๋ยวลืม” เขาก้มใบหน้าลงมาหากระซิบเสียงแหบพร่าพร้อมทั้ง ขบเม้มใบหูเล็กๆ ของเธออย่างหยอกเอิน

“อ๊า...” ทั้งสองครางพร้อมกัน พร้อมด้วยเสียงเนื้อกายที่กระทบกระแทกกันกึกๆ อย่างลงล็อก

“พี่อยากมองรักษ์กดร่องมาอมของพี่” เขาเอนไปทางด้านหลังมองร่าง เด็กสาวที่กระเด้งตัวขึ้นลงอยู่บนร่างของเขา มองร่องที่กดลงมาอมท่อนกายของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า นานหลายนาทีเธอก็ร้องครางเสียงหลงเกร็งร่างสะท้านคล้ายกำลังจะเสร็จสม

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel