บทที่ 3 ค่าตอบแทน

บทที่ 3 ค่าตอบแทน

“นี่อะไรกันคะ ” เธอจับกล่องสีแดงกำมะหยี่ออกมาพร้อมเอ่ยถามด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม

“เปิดดูสิคะ เมเมน่าจะชอบ .” ปริณจ้องมองเมเมไม่ละสายตา เธอจึงไม่รอช้าทีจะเปิดดูของข้างใน เมื่อเมเมเปิดอกดูก็พบว่าในหล่องนั้นเป็นเพียงแค่สร้อย นี่เธอหวังสูงคิดว่าเขาจะซื้อแหวนให้กับเธอ ทำให้เธอใบหน้าซีดลงเล็กน้อย ที่เธอสำคัญตัวเองเกินไปขนาดนั้นเลยเหรอ

“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นละคะ หรือว่าเมเมไม่ชอบ ”

“เปล่าค่ะ เมเมชอบมากเลยคุณอาใส่ให้เมเมหน่อยได้มั้ยคะ ” เธอยื่นกล่องสีแดงให้เขา เขาก็ได้หยิบสร้อยเส้นเล็กที่สั่งทำมาเป็นพิเศษให้กับเมเม เขาเดินมาด้านหลังของเธอและสวนใส่สร้อยคอให้พร้อมชมว่ามันเข้ากับเธอเหลือเกิน

“สวยจริงๆ คิดไว้แล้วว่าต้องเข้ากับสีผิวของเมเม วันนี้เมเมของอาสวยมากจริงๆ”

“ขอบคุณนะคะ ไม่ว่าคุณอาจะให้อะไรเมเมก็ชอบทั้งนั้น ” เธอยิ้มหวานให้เขาเพื่อเป็นการขอบคุณแต่ทว่าปริณกลับอุ้มเธอให้ลุกขึ้นนั่งบนตักแทน

“อุ้ยคุณอา! อุ้มเมเมขึ้นนั่งบนตักคุณอาทำไมกันคะ เมเมตัวหนักนะ” เธอสอดแขนโอบกอดคอของเขา

“ไม่เห็นจะหนักเลย อามีของให้เมเมแล้วอาก็อยากได้สิ่งตอบแทนบ้าง วันนี้เมเมจะให้อะไรอาเป็นของตอบแทนดีคะ” ตาของเขาส่องประกายเจ้าเล่ห์ เสมือนเสือที่รอขยำเหยื่อ

“คุณอาอยากได้อะไรละคะ” เมเมเองก็ร้ายไม่เบาที่จะยั่วยวนเขาคืน เธอก็รู้ดีเพราะทุกครั้งที่เจอกันก็มักจะจบลงเตียงนอน

“อาอยากกลืนกินเมเมทั้งตัวอย่างไรล่ะ ” ปริณใช้มือข้างขวาจับผมของเมเมม้วนรอบนิ้วมือมองใบหน้าเธอด้วยสายตาเว้าวอน เมเมยิ้มหวานก่อนที่จะประกบปากของเธอลงบนริมฝีปากหน้าของเขา

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเป็นฝ่ายเริ่มก่อน และก็เป็นที่น่าพึงพอใจสำหรับปริณเช่นกันเมื่อเขาเห็นว่าเด็กน้อยในวันนั้นกลายเป็นแม่เสือสาวที่เขาได้สอนมากับมือ เธอบดจูบอย่างหนักหน่วงทำให้เขาเคลิบเคลิ้มกอดเธอเอาไว้แน่น พร้อมใช้ลิ้นหยาบของตนเองกวาดลิ้มรสความหอมหวานในปากของเธอ เมื่อเขาได้เป็นฝ่ายจูบคืนก็ทำให้เมเมเสียวซ่านไปทั้งตัว เขาเห็นว่าเธอนั้นหายใจไม่ทันจึงได้หยุดและถอดริมฝีปากอกจากปากที่อวบอิ่มของเธออย่างอ้อยอิ่ง

“ร้ายนักนะเรา เดี๋ยวนี้เก่งขึ้นมากเลยนะ”

“ก็เพราะใครเป็นคนสอนเมเมล่ะคะ แค่นี้พอมั้ยคะค่าตอบแทน” เมเมลูบใบหน้าเข้มของเขาอย่างเบามือ

“จูบนี้เป็นค่าเหมาเรือค่าอาหารค่าสร้อยอายังไม่ได้คืนเลยนะคะ ”

“งั้นเมเมจะตอบแทนอย่างคุ้มค่าเลยค่ะ” เธอพูดจบก็ได้ใช้มือลูบไล้ร่างกายของเขาไปทั้งอกแกร่งก่อนจะค่อยแกะกระดุมเสื้อทีละเม็ดจนเผยให้เห็นร่างกายที่กำยำของเขา ปริณเองก็ไม่ได้ห้ามร่างเล็กที่กำลังสนุกอยู่กับการยั่งยวนเขา เธอแกะกระดุมจนหมดก็เลื่อนมือลงไปด้านล่างก่อนจะลุกขึ้นจากตักของปริณพร้อมนั่งคุกเข่าลงจับขาของปริณอ้าออกจากกันก่อนที่จะลูดซิบกางเกงออกและใช้มือเล็กของเธอจับน้องชายของเขาออกมาด้านนอก ตอนนี้น้องชายของปริณเองก็ได้สู้มือของเมเมจนตั้งโด่ชี้หน้าเธอเข้าแล้ว

“หืม^ ^ ไม่คิดเลยนะคะว่าคุณอาจะมีอารมณ์เร็วขนาดนี้ ” เธอพูดพร้อมเงยหน้ามองมามองหน้าของปริณที่จ้องมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน

“ก็เพราะวันนี้เมเมเป็นแม่เสือสาวแพรวพราวจนร่างกายของอาตื่นเต้นไปหมดแล้ว” เขาลูบหัวเมเมอย่างเอ็นดู เมเมก็ได้ใช้ลิ้นชุ่มน้ำลายแตะลงที่หัวของน้องชายเขา จนเขากระตุกเล็กน้อยเมื่อได้รับสัมผัสจากลิ้นอุ่นๆ เมเมกวาดลิ้นรัวรอบแท่งร้อนก่อนที่จะกลืนกินมันเข้ามาในปากทั้งแท่ง ปริณเสียวเหลือเกินที่เมเมทำอย่างนี้ให้เขา จนเขาเกร็งทั้งตัว

“เมเมทำไมถึงทำได้เสียวขนาดนี้ “ เธอเงยหน้ามองอย่างพอใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้ปริณเงยหน้าขึ้นและหลับตาลงด้วยความเสียว ทำให้เธอเองก็มีอารมณ์เช่นกัน เธอก็ใช้ปากเธอดูดเลียด้วยความเร็วขึ้น ใช้มือข้างขวาจับโคนของแท่งร้อนนั้นไว้ก่อนจะรูดขึ้นรูดลงจนทำให้ร่างแกร่งร้องครางออกมาอย่างวาบวิว

“อื้อ เสียวจังลิ้นนุ่มๆ ตวัดเก่งเหลือเกิน ” เขาใช้มือจับหัวเมเมกดลงไปจนมิดลำโคน

“อือ “ เสียงครวญครางออกมาจากลำคอ

ปริณไม่อาจจะทนต่อไปไหวหากเมเมยังทำเช่นนี้มีหวังเขาได้แตกใส่ปากสวยของเธอแน่ แน่ เขาจึงจับเธอลุกขึ้นและจับเธอหันหลังกดเธอลงกับโต๊ะอาหาร ก่อนที่จะมือข้างขวาจะล้วงใต้กระโปรงของเธอให้เปิดขึ้น จับขาของเธออ้าออกจากกันเล็กน้อยแล้วค่อยๆ ดึงกางเกงในตัวจิ๋วให้หล่นอยู่ด้านล่าง

“เดี๋ยวสิคุณอา ทำที่นี่ไม่ได้นะคะ” เมเมรีบใช้มือจับแขนของเขาให้หยุด

“ทำไมไม่ได้ล่ะก็เมเมมาปลุกน้องชายของอาเองคิดจะหนีหรือไง”

“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ แต่บนเรือไม่ได้มีแค่เราสองคนนะคะ เดี๋ยวคนอื่นจะมาเห็นเข้า” เมเมกังวลว่าจะมีคนเข้ามาพบเธอกับเขากำลังร่วมรักกัน

“ไม่ต้องห่วงนะ บนเรือมีเพียงคนขับเรือและเชฟเท่านั้น ตอนนี้พวกเขาก็ได้พักงานคงพักผ่อนแล้ว อย่าลืมสิว่าอาเหมาเรือลำนี้มาแล้วนะ “ แม้ปากจะคอยตอบคำถามเมเมแต่มือของเขาก็ไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ช่องรักของเมเมอย่างหลงไหล ก่อนที่จะจับแท่งร้อนของตนเองถูไถ่ไปมาระหว่างกลางช่องรักที่ตอนนี้เริ่มมีน้ำเอ่อนองออกมาเล็กน้อย

“อื้อ! แต่ว่านี่มันห้องกินข้าวนะคะ จะทำตรงนี้จริงๆ เหรอ ”

“ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย เมเมคงจะตื่นเต้นมากสินะที่เรามาทำกันตรงนี้ดูสิน้ำรักของเมเมไหลออกมาเต็มเลย ” เขาพูดออกมาอย่างไม่เขินอายแตกต่างจากเมเมเธอเขินจนใบหน้าแดงระเรืjอ เธอใช้มือจับกับโต๊ะอาหาร โกงหลังแอ่นให้เขาเล็กน้อย ปริณก็ไม่รอช้าที่จะยัดแท่งร้อนเข้าไปสำรวจช่องรักของเมเมอย่างช้าๆ จนเข้าไปจนสุดร่างบางก็สะดุ้งเล็กน้อยพร้อมครางออกมา

“อื้อ เสียวเสียวจังเลยค่ะ” เขาได้ยินเสียงเธอครวญครางราวกับว่าไปกระตุ้นอารมณ์ให้ปะทุ เขาจับเอวบางก่อนที่จะโยกเอวไปมาอย่างเป็นจังหวะ ช่องรักของเมเมก็ตอบรับเขาเป็นอย่างดี เรือก็ล่องไปเรื่อยๆ ตามแม่น้ำ ภายในห้องอาหารก็ปะทุความร้อนแรงของทั้งสองที่กำลังเริงรักกันอย่างสุขสม ไม่นานปริณก็ได้พาเมเมถึงสวรรค์ก่อนที่ร่างบางจะหมดแรงเขาได้ช้อนอุ้มเธอเดินไปยังที่ห้องนอน

“เหนื่อยเหรอคะ ” เธอส่ายหน้าไปมาในอ้อมแขนของเขา

“ไม่ใช่ค่ะ เมเมเสียวจนแทบจะยืนไม่ไหวต่างหาก คุณอาเล่นกระแทกกระทั้นจากด้านหลังจนเมเมจุกไปหมด ”

“อาก็คิดว่าเมเมเหนื่อยส่ะอีก อย่างนั้นเรามาต่อกันบนที่นอนอีกรอบนะ” เขากระซิบข้างหูเธอพร้อมวางเธอลงบนที่นอนอย่างเบามือก่อนจะถอดชุดเดรสที่เมเมใส่มาในวันนี้ออก เผยให้เห็นเนื้อขาวเนียนไร้เสื้อผ้านอนอยู่บนที่นอนอย่างเย้ายวน เขามองกลีบกุหลาบที่บวมแดงจากการกระทำของเขาอย่างพอใจ ก่อนที่เขาเองจะถอดเสื้อกับกางเกงของตนเองออก และขึ้นไปบนเตียงกับเธอ เขาใช้ขาของเขาแยกขาของเธอออก จ้องมองช่องรักก่อนจะใช้ผ้าเช็ดน้ำรักของเขาที่ไหลรินออกมา

“คุณอาเอาแรงมาจากไหนเยอะแยะขนาดนี้ค่ะ อย่าจ้องมองอย่างนั้นสิคะ เมเมอายจนแทบจะบ้าแล้ว” เธอพูดออกมาอย่างแผ่วเบา

“ไม่เห็นต้องอายเลยยังไงอาก็เห็นทั้งหมดของร่างกายเมเมจนทั่วแล้ว ”เขาพูดจบก็ได้โน้มตัวลงคร่อมร่างบางประกบจูบริมฝีปากแดงระเรื่ออย่างนุ่มนวล