ตอนที่1 ใครคนนั้น 2

"เป็นอะไรไปวะพลอย กลับมาก็ดื่มเอาๆ มีเรื่องอะไรรึเปล่า?"คนเป็นเพื่อนถามขึ้นเมื่อเห็นอาการเพื่อนสาวแปลกไป

"เปล่า แค่อยากเมา!"คนตัวเล็กพูดขึ้นพร้อมกระดกแก้วเหล้าลงคออีกอึกใหญ่ ทำเอาคนที่แอบมองอยู่ถอนหายใจออกมา วันนี้ไตรภพมาพบกับเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานหลังจากที่ผ่านงานศพของบิดา เขามาเปิดบริษัทสาขาใหม่ที่ประเทศไทยโดยมีเพื่อนๆกันร่วมลงทุนด้วย แต่ไม่คิดว่าการที่เขามาในวันนี้จะได้เจอหญิงสาว หลังจากที่พบเจอหน้ากันในรอบหลายปีเขายอมรับว่ายังคงใจสั่นไม่เคยเปลี่ยนเมื่อก่อนเคยรักเธอยังไงวันนี้เขาก็ยังคงรักเธอเหมือนเดิม แต่ในอดีตด้วยเหตุผลหลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นทำให้เขาต้องผิดคำพูดที่เคยให้ไว้กับพลอยไพลิน

"เป็นอะไรไปวะไอ้ภพ?"เสียงเพื่อนในกลุ่มอย่างณัฐวุฒิเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนที่ดูเครียดๆ

"กูเจอน้องพลอยที่นี่"สีหน้าของทุกคนบนโต๊ะต่างมองหน้ากันไปมา ทุกคนรู้เรื่องของไตรภพดีว่าระหว่างชายหนุ่มกับแฟนสาวเกิดอะไรขึ้น

"ตอนนี้ทุกอย่างก็โอเคแล้ว มึงก็ขอน้องพลอยคืนดีสิว่ะ!"

"แค่หน้ากู น้องพลอยยังไม่อยากจะมองเลย!"

"แล้วมึงจะยอมเสียน้องพลอยไปอีกหรอวะ?"

"ไม่มีวันนั้นแน่นอน!"เสียงไตรภพสวนทันควันเมื่อได้ยินคำถามนั้นของเพื่อนสนิท เขาไม่มีทางยอมเสียผู้หญิงที่เขารักไปอีกครั้งแน่นอน ไม่มีทางยอม

"ถ้ามึงไม่อยากเสียน้องเขาไป มึงก็ต้องเดินหน้าต่อ ระวังโดนหมาคาบไปแดกเชื่อกู!"ไตรภพนิ่งไปพร้อมคิดตามที่เพื่อนบอก

สายตาคมเข้มยังคงจ้องมองไปที่โต๊ะของพลอยไพลินเขาคิดอะไรอยู่แทบไม่ใครรู้ ทุกการกระทำของคนตัวเล็กอยู่ในสายตาของเขาทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นภาพที่หญิงสาวดื่มเหล้าหรือไปเต้นกับเพื่อนแม้กระทั่งมีผู้ชายมาขอเบอร์ทุกอย่างยังคงอยู่ในสายตาของเขา ยิ่งเห็นแบบนี้ไตรภพก็บอกตัวเองในใจว่าไม่มีทางที่เขาจะยอมให้คนที่เขารักตกเป็นของคนอื่น

"พลอยผัวกูมันโทร.มา กูต้องกลับก่อนนะ มึงจะกลับเลยไหม?"

"อืมกลับก็ได้ งั้นแยกย้ายกันตรงนี้เลยนะ"คนตัวเล็กที่เริ่มเมาบอกลาเพื่อนก่อนจะเรียกเช็คบิล แล้วเดินออกไปยังที่จอดรถ ด้วยความเป็นห่วงทำให้ไตรภพต้องเดินตามออกไป เห็นหญิงสาวเมามายแบบนั้นเขายิ่งเป็นห่วง

"กุญแจอยู่ไหนนะ หาตั้งนานอยู่นี่เอง!"หญิงสาวบ่นพึมพำออกมาก่อนจะเปิดประตูรถแต่ทว่ากลับมีผู้ชายที่ขอเบอร์เธอเดินมาหาเสียก่อน

"คุณพลอย เมาแบบนี้กลับไหวเหรอครับให้ผมไปส่งไหม?"

"ไม่เป็นไรค่ะ พลอยกลับไหว!"หญิงสาวหันหน้ามาปฏิเสธก่อนจะหันหน้ากลับไปด้วยท่าทางเบื่อหน่าย

"ผมว่าไปกับผมเถอะนะครับ ดูสิคุณดื่มมากแบบนี้อันตรายนะครับ!"

"เอ๊ะก็บอกว่าไม่เป็นไรไง ฉันกลับเองได้!"

"หึ! ฤทธิ์เยอะแบบนี้สิผมชอบอยากรู้จริงว่าถ้าอยู่บนเตียงจะร้อนแรงแค่ไหน!"

"หยาบคาย ไสหัวไปซะ!"หญิงสาวเริ่มไม่พอใจในท่าทางคุกคามของอีกฝ่าย แต่ทว่าผู้ชายคนนั้นไม่มีท่าทีจะยอมแพ้ง่ายๆ เขายกมุมปากมองร่างบางอรชรด้วยสายตาหื่นกระหาย

"จะทำอะไรเมียกู!"ไม่ทันที่อีกฝ่ายจะยกมือขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าสวยเสียงดุดันของไตรภพก็ดังขึ้นมาเสียก่อน

เมื่อได้ยินอย่างนั้นชายหนุ่มอีกคนก็หันหน้ามามองด้วยสีหน้าไม่พอใจ ไตรภพก้าวเข้าไปหาหญิงสาวก่อนจะโอบเอวบางเอาไว้ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ

"นี่แฟนพลอยเหรอ?"คนถูกถามไม่ต่างจากน้ำท้วมปาก ด้วยความที่ไม่ต้องการให้ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้มายุ่งทำให้หญิงสาวจึงแสร้งพยักหน้าไป ชายหนุ่มที่รอคอยคำตอบจากปากเรียวบางของคนในอ้อมแขนได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกพอใจไม่น้อย

"รู้แล้วก็รีบไสหัวไปซะ!"พอเห็นท่าทางดุดันนั้น ก็ทำให้ผู้ชายคนนี้ไม่กล้าจะมีเรื่องด้วยเขาจึงรีบเดินหนีไปอย่างหัวเสีย

พอเห็นอีกคนเดินไปจนลับสายตาพลอยไพลินก็รีบสะบัดมือหนาที่โอบเอวตนออกห่างทันที ท่าทางไม่พอใจของหญิงสาวทำให้ไตรภพรับรู้ได้ในทันที

"เดี๋ยวสิพลอย พี่อยากคุยด้วย"

"แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณอีก ฟังไม่เข้าใจรึไง?"

"อย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม เรากลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมได้ไหมครับพลอย"ไตรภพพูดพร้อมจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมเอาไว้แน่น เขาอยากแก้ไขสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไป อยากที่จะเริ่มต้นใหม่กับคนตัวเล็กอีกครั้งแต่ทว่าคนฟังกลับหัวเราะในลำคอออกมาอย่างนึกสมเพชตนเอง

"กลับมาเป็นแฟนกันงั้นเหรอหึ! จะบอกอะไรให้นะต่อให้บนโลกนี้เหลือคุณเพียงคนเดียวฉันก็ไม่มีทางกลับไปหาคุณ ถ้าการที่เดินมาช่วยแล้วจะมาพูดเหมือนตัวเองดีทีหลังก็ไม่ต้องมาช่วยนะ เพราะสำหรับฉันระหว่างคุณกับผู้ชายคนนั้น คุณมันน่ารังเกียจกว่าเยอะ!"

"พลอยไพลิน!"