บท
ตั้งค่า

3 เพื่อนพามารู้จักผู้ชาย

สองสาวในชุดสุดเซ็กซี่เดินนวยนาดเข้ามาในร้านเหล้าริมถนน เจ้าของร้านคือเพื่อนรุ่นพี่ ส่วนคนเสิร์ฟคือวาคิมเพื่อนที่เคยเรียนมาด้วยกัน ทันทีที่ย่างกรายเข้ามา หนุ่ม ๆ ในร้านพากันมองเป็นตาเดียวกัน

“อื้อหือ สวยทั้งคู่”

“ใช่ กินกันไม่ลงเลย แฟนใครน้อ ถ้าได้คุยด้วย คงจะมีความสุขไม่น้อย”

“คุยอย่างเดียว ยังไม่พอหรอก จะต้องทำอะไรที่มากกว่านั้น”

หนุ่มในร้านพากันพูดจาแทะโลมต่อสองสาวผู้เข้ามาใหม่ ทำเสียงจิ๊จ๊ะด้วยความพึงพอใจ แต่รักไม่สนใจดึงมือเมทินีเข้าไปยังด้านใน แนะนำให้รู้จักกับโบ๊ตเจ้าของร้านที่ยังหนุ่มและหล่อ แต่ว่าหน้าเหี้ยม

“พี่โบ๊ต สวัสดีค่ะ”

“อ้าว นึกว่าใคร ยายรักนี่เอง เข้ามานั่งข้างใน เอ แล้วนั่นสาวสวยที่ไหนนะ พี่เคยรู้จักหรือเปล่า”

“ไม่หรอกค่ะ เพิ่งพามาที่นี่ เมจ๊ะ นี่พี่โบ๊ตเจ้าของร้าน พี่โบ๊ตขา นี่น้องเมทินีเพื่อนรุ่นน้อง วันนี้อยากมาเปิดหูเปิดตาค่ะ”

“ได้เลย จะกินหรือดื่มอะไรสั่งได้ พี่คิดราคาพิเศษ ไม่มีชาร์จ”

“ขอบคุณมากค่ะ พี่โบ๊ต ร้านน่านั่ง บรรยากาศเป็นกันเองมากเลยนะคะ”

“ใช่ครับ ร้านเราเป็นสไตล์ที่ใครเห็นก็ต้องชอบ ราคาไม่แพงด้วย มีคนนิยมมาก โดยเฉพาะเจ้าวาคิม ต้อนแขกเข้าร้านเก่ง พี่ให้เปอร์เซ็นต์ด้วยนะ หนึ่งคนก็ได้ยี่สิบบาท”

“โอ้โห อย่างนี้ มันไม่รวยแย่เหรอ”

รักอุทานเสียงดัง หลังจากรู้ว่าเพื่อนรักได้เงินพิเศษเพิ่มจากค่าจ้างและทิปจากแขก รวม ๆ แล้วเดือนนึงไม่น้อย

เหลือเฟือต่อการนำไปใช้ในชีวิตประจำวันและเรียนต่อ อีกทั้งยังให้แม่ได้ใช้ด้วย

“ไม่รู้ ถามมันเอาเองก็แล้วกัน วาคิม มานี่ซิ”

“ครับ พี่โบ๊ต อ้าว รักมาได้ไง เราไม่ได้เจอกันถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงหรือยังนะ”

“แหม ไอ้ปากกวนโอ๊ย เดี๋ยวเหอะ ฉันมาเป็นแขกที่ร้านนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว นายได้หัวละยี่สิบบาทไม่ใช่เหรอ”

“เออ รู้ดีนี่หว่า”

“รู้สิ หูตาฉันกว้างไกล แล้วนี่ขอแนะน้องเม สมาชิกใหม่ของที่นี่ เม นี่ไงเพื่อนพี่ชื่อวาคิม แน่ะ มองตาไม่กะพริบเลยนะ ไอ้คิม”

“บ้า พูดอะไรน่าเกลียด เดี๋ยวน้องก็กลัวเราหรอก”

“สวัสดีค่ะ พี่วาคิม ไม่กลัวเลยค่ะ”

“จริงป่ะ งั้นก็ดีเลย คนอะไรน่ารักชิบ หา....”

“นี่ วาคิม น้อย ๆ หน่อย น่ารักเฉย ๆ ไม่ใช่ ฉิบ หาย....เห็นไหม น้องงงแล้ว ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ พี่จะไม่ยอมให้ไอ้บ้ากามนี่เข้าใกล้เด็ดขาด”

“เฮ้ย นังรักบ้า เรื่องอะไรมาว่าเราบ้ากาม ถ้าเราเป็นอย่างที่พูดจริง ๆ นะ เธอคนแรกที่จะโดนไม่ใช่น้อย”

“โหไอ้บ้าวาคิม นี่คิดแบบนี้กับเพื่อนเลยเรอะ ไอ้เลว”

รักไม่รอช้ากระโดดเตะวาคิมเต็มแรง แต่พลาดเขาหลบ โอนเอนไปมา แต่เธอไม่ลดละความพยายาม ไล่เตะซ้ายเตะขวา ไปข้างหน้าและหลัง วนเวียนไปมา วิ่งรอบ ๆ ร้าน เมทินีเห็นแล้วขำ มีความรู้สึกว่าเพื่อนคู่นี้เล่นกันเหมือนเด็ก ๆ

“พี่วาคิมขา ปล่อยให้ลันตานั่งคนเดียวได้ยังไงคะ มาอยู่เป็นเพื่อนบ้างสิคะ”

“แน่ะ วาคิม เมียเรียก”

“รัก พูดจาน่าเกลียดแบบนี้ได้ไงวะ เราเป็นเพื่อนเธอนะ อย่าเด็ดขาด ถ้าคิดจะคบกับเราอยู่ล่ะก็ แต่ตอนนี้ไปทำหน้าที่ก่อน”

“ใช่ หน้าที่ของหนุ่มบริการ”

“เดี๋ยวก่อนรัก พูดยังไม่จบ ต้องหน้าที่ของหนุ่มบริการทางเพศ”

“โธ่ พี่โบ๊ตเป็นไปกับยัยรักนี่ด้วย น้องเมจ๋า อย่าเข้าใจผิด คิดว่าพี่เป็นคนอย่างนั้นนะครับ ไม่ใช่หรอก พี่เป็นคนที่รักเดียวใจเดียว”

ระหว่างที่พูด ยื่นปากกับจมูกเข้ามาใกล้ ๆ เฉี่ยวแก้มไปนิดเดียว หญิงสาวสะดุ้งเฮือก หันไปมอง ทำตาขวางเล็กน้อย

“พี่วาคิม ทำไรน่ะ”

“เปล่านี่ แค่อยากพิสูจน์ว่ากลิ่นแก้มแจ๋วไหม”

“อะไรนะ พี่แอบดมแก้มเค้าเหรอ ไม่ยอมหรอก กรี๊ด ๆ”

สาวสวยทำท่าจะข่วน แต่วาคิมกระโดดแผล็วไปแล้ว ครู่เดียวประจ๋อประแจ๋อยู่กับสาว ๆ ที่เข้ามารุมล้อม ได้รับความสุขจากการถูกแทะโลม เรื่องแบบนี้ใครบ้างล่ะจะไม่ชอบ รู้สึกว่ามีค่าในสายตาเพศตรงข้าม

“พี่วาคิมขา เดี๋ยวร้านปิดแล้ว เราไปด้วยกันนะคะ”

“ไปไหนครับ”

“อ้าว ทำไมความจำสั้นจังเลย ไหนบอกว่าจะไปส่งลันตาไงคะพี่วาคิม แหม พอเจอสาวสวยก็ลืมเลยนะ”

“เหรอ พี่ลืมเราเป็นไปไม่ได้ เอ หรือว่าทำงานมากจนเบลอ ไม่เป็นไร งั้นก็ไปส่งนะ”

“ไม่ได้ ต้องค้างด้วย”

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel