ซาตานระเริงรัก

เสียงเพลงภายในร้านเหล้ายังคงดังตลอดเวลา นักเที่ยวหญิงชายในวัยหนุ่มสาว โยกร่างไปตามจังหวะ บางคนส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม จีบนิ้วกรีดกราย สาวซ่าบางคนในชุดเสื้อประหยัดผ้ากับกางเกงขาสั้นแค่ปิดแก้มก้น กระโดดออกมายืนอยู่ตรงหน้าเวที ส่ายก้นดุกดิก ๆ แล้วเล่นหูเล่นตากับนักร้อง นักดนตรี

“วี สนุกจริง ร้านนี้เจ๋ง เปิดจนถึงเช้า”

“นั่นสิ ชอบๆ จังเลย หนุกที่สุด พี่วาคิมขา ขอเหล้าเพิ่มหนึ่งขวด”

สาวนักเที่ยวรูปร่างอวบอัด ใส่เสื้อเกาะอกสีครีมกับกระโปรงสั้น บาน ๆ ยาวแค่คืบกว่า ๆ หันไปพูดกับวาคิม หนุ่มหล่อรูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว กำลังเสิร์ฟเหล้าให้แก่หนุ่ม ๆ โต๊ะหนึ่ง ดูจากท่าทางคงเป็นพวกสีม่วง

“ได้เลยครับ เอายี่ห้ออะไร”

“อะไรก็ได้ หรือว่าจะเป็นยี่ห้อวาคิม”

“อ่า ได้เลย ยินดีครับ”

“แหม ใจง่ายจริง ลันตาเอาจริง ๆ นะ แต่เดี๋ยว อนุญาตแฟนหรือยัง ถ้ายังล่ะก็ ไม่กล้าเสี่ยง เดี๋ยวถูกตบ”

“ไม่มีใครตบหรอกครับ คนอย่างผม ใครก็ตามที่คบกัน ห้ามทำเรื่องอย่างนั้นเด็ดขาด”

“จริงอ่ะ”

“จริง ผมไม่ชอบให้ใครมาเป็นเจ้าชีวิต”

“เท่ากับว่าโสด”

“ใช่ครับ โสดตัวเบ้อเร่อเลย ชีวิตนี้ ขออยู่อย่างนี้ อย่ามีใครเข้ามาเด็ดขาด”

“โอ มายก๊อด เจ๋ง อย่างนั้น คืนนี้ไปส่งลันตาที่หอหน่อยนะคะ”

ลันตาได้ทีถลันร่างเข้าหา โอบกอดวาคิมเอาไว้ ยื่นปลายจมูกและจุมพิตปากอย่างไร้ความอาย ชายหนุ่มหัวเราะชอบใจ มีความรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้กล้ามาก แอบบิดก้นเบา ๆ เสียงอุทานอุ๊ย ดังตามมา

“อุ๊ย! วาคิมเนี่ย เล่นอะไรก็ไม่รู้”

“เล่นสนุกไง”

“ไม่ได้ ต้องทำจริง ๆ นะ ไปส่งลันตาด้วย”

“ได้เลย เดี๋ยวผมไปเอาเหล้าพร้อมมิกเซอร์มาให้ เอ พักนี้ลันตาดื่มเก่งนะ คนเดียวก็เอาเหมือนกัน อกหักหรือเปล่า”

“เรื่องธรรมดา ของสาวสวยที่ไม่แคร์บุรุษเพศ”

“หา พูดอย่างนี้เลยหรือ ไม่แคร์จริง ๆ นะ”

“จริงสิ ไม่สนใจด้วย ใครจะว่ายังไงก็ช่าง ในเวลานี้ขอแค่ได้สนุกกับใครก็ได้ ในเมื่อผู้ชายมันไม่ดีก็ทิ้งซะ”

ท่าทางลันตาไม่แคร์ว่าจะมีคนมองเป็นผู้หญิงใจง่าย กล้าที่จะไปกับผู้ชายคนไหนก็ได้ หากว่าไม่พอใจใครก็ทิ้งทันที

“ผมอยากจะทำความรู้จักกับเราเสียแล้วสิ”

“เชิญเลยค่ะ ยินดีอย่างมาก”

หญิงสาวหันมายิ้มอีกครั้ง ท่าทางเต็มไปด้วยความสุข แอ่นหน้าอกหรา เผื่อว่าจะทำให้เขาตื่นเต้น ขณะเดียวกันสาวสวยหุ่นดี หน้าสวยเฉี่ยว ผมหยิกฟู จ้องอย่างไม่พอใจ

“วาคิมขา ไม่ดูแลแขกทางนี้เลยนะคะ น้ำแข็งหมดแล้วค่ะ”

“อ้าว ริน มาตั้งแต่เมื่อไหร่”

“ก็เมื่อครู่นี่เอง มัวแต่หลีหญิง จึงไม่เห็นริน”

“โถ พูดแบบนี้ผมก็เสียสิ ไม่ได้หลีเลย จริงๆนะ แค่ดูแลตามหน้าที่เท่านั้น เอางี้ ลันตานั่งก่อนนะผมจะเอาเหล้ามาให้”

“แล้วคุณก็ไปนั่งโต๊ะ นังแก้วหน้าม้านั่น”

“ชะอุ๋ย พูดอะไรอย่างนั้นน่าเกลียด ไม่ใช่เลย ไม่มีนังแก้วหน้าม้าคนไหนทั้งสิ้น”

“นังคนเมื่อกี้นี้ไงคะ ผมฟู หน้าแหลม คางยื่นยังกับแม่มดแน่ะ”

“ว่าเข้าไปนั่น เดี๋ยวขาได้ยินเกิดเรื่องใหญ่นะ”

“ไม่กลัว ผมรีบไปเอาเหล้ามาดีกว่า ก่อนที่จะลงแดงตาย”

หญิงสาวเร่งรัดทันที ใบหน้าแดงก่ำ ท่าทางไม่ชอบใจที่เห็นสาวสวยหุ่นดีเรียกวาคิมไปดูแล ทั้งที่เธอก็ยังคงเหนี่ยวตัวเขาเอาไว้

“ได้เลยครับ ผมจัดให้เอาราคายุติธรรม กำลังเหมาะสำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง พูดผิดไหม”

“ไม่เลย วาคิมพูดอะไรก็ดีทั้งนั้นแหละ”

ลันตาเห็นอกเห็นใจไปกับเขา ส่งสายตาหวาน ๆ ให้อีกครั้ง วาคิมยิ้มกริ่ม เมื่อรู้ว่ากำลังเป็นที่ต้องการของสาว ๆ แต่ละคนล้วนแต่สวย หุ่นดี มีเงินเป็นฟ่อน เขาเองมีดีแค่หล่อ เรียนมหาวิทยาลัยเปิด ฐานะไม่ค่อยดี อยู่กับแม่สองคน ส่วนพ่อหายไปไหนไม่รู้ ตั้งแต่เกิดมาจำได้ว่าเคยเห็นหน้าพ่อไม่ถึงสิบครั้ง

“วาคิมรักทุกคนครับ”

“ไม่เอา ต้องรักลันตาคนเดียว”

“ไม่ได้หรอกครับ ผมทำงานบริการจะต้องดูแลทุกคนให้ทั่วถึง หากว่ามีปัญหาขึ้นมาเราจะแย่ รักเรานะ เด็กแสบ”