บทที่ 2 นายแบบสุดฮอต 1.1

พอมาถึงโรงแรมชั้นหนึ่งใจกลางเมืองหลวง ทุกคนต่างแยกย้ายไปพักผ่อนตามห้องที่ได้จองเอาไว้ เดวิสพักอยู่ในห้องสวีทของโรงแรมโดยมีวอลเตอร์พักอยู่ห้องข้างๆ

เดวิสอาบน้ำเป็นอันดับแรกเมื่อเข้ามาในห้องพักสุดหรู แช่น้ำอุ่นผ่อนคลายความเมื่อยล้าจากการเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาสิบชั่วโมงกว่าๆ

เขาใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานร่วมหนึ่งชั่วโมง ก่อนจะเดินทางออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูเพียงผืนเดียว แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วเดินออกมานอกห้องนอน ตั้งใจว่าจะโทรไปสั่งอาหารมารับประทาน แต่ต้องชะงักเมื่อพบว่า ผู้จัดการส่วนตัวจอมยุ่งนั่งดื่มไวน์คอยเขาอยู่ในห้องรับแขก

“ฉันมาบอกโปรแกรมงานในวันพรุ่งนี้ ขอเวลาเดี๋ยวเดียว พูดจบฉันออกจากห้องทันที”

วอลเตอร์ชิงพูดก่อนที่เดวิสจะเอ่ยอะไรออกมา วอลเตอร์รู้นิสัยเดวิสดี เวลานี้เป็นเวลาพักผ่อนของเด็กในสังกัด มักจะไม่ให้ใครมาแย่งชิงเวลาอันมีค่านี้ไปเด็ดขาด เวลาพักผ่อนของนายแบบชื่อดังมีน้อยอยู่แล้วถึงเวลาพักผ่อนเดวิสก็อยากพักจริงๆ ใช้เวลาที่มีน้อยอยู่นี้ให้มีค่ามากที่สุด

“ห้านาที ฉันให้ได้เท่านี้”

“พรุ่งนี้นายต้องไปงานปาร์ตี้กับแฟนคลับตอนบ่ายโมง ห้าโมงเย็นเราจะเดินทางไปกระบี่ด้วยเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวของนาย คืนวันมะรืนนี้เราจะจัดงานวันเกิดให้นายที่นั่น โดยมีแขกพิเศษมาร่วมงานด้วย แขกคนนั้นก็คือเจ้าของหมายเลขการสั่งจองอัลบั้มรูปของนายที่เราสุ่มหมายเลขขึ้นมา แค่นี้แหละ ฉันบอกนายแค่นี้ พักผ่อนได้แล้ว”

วอลเตอร์ลุกเดินออกไปจากห้องพักของเดวิสผู้ร่ำรวยทันทีที่พูดจบ เครื่องบินเจ็ทราคาหลายล้านปอนด์ของนายแบบสุดหล่อคือน้ำพักน้ำแรงของเขาที่ทุ่มเททำงานในวงการเดินแบบมาตลอดหลายปี ซึ่งเขาไม่เคยใช้เงินของบิดามารดาที่เสียชีวิตไปเลยแม้แต่ปอนด์เดียว มีทรัพย์สินเท่าไรก็อยู่เท่านั้น อีกทั้งยังเพิ่มพูนมากขึ้นจากการบริหารงานนิโคลัสญาติผู้พี่ บริษัทที่เขาไม่เคยคิดจะเหยียบย่างเขาไปดูแลเลย เนื่องจากเขารักในงานเดินแบบมากกว่า

“แซม...หาผู้หญิงให้สักคนซิ” เดวิสพูดไล่หลังผู้จัดการหนุ่ม

“อืม” อีกฝ่ายรับคำ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเดวิส แคนดี้เป็นคนใช้ผู้หญิงเปลืองคนหนึ่ง จะพูดว่าเจ้าชู้ก็ได้ มีผู้หญิงมากมายเข้ามาในชีวิต แต่ไม่คิดจริงจังกับใครสักคน เขามีความคิดอย่างหนึ่งว่าหากวันใดที่เขาเจอผู้หญิงที่หัวใจบอกว่าใช่ ทำให้เขารักได้ เดวิสจะหยุดพฤติกรรมใช้ผู้หญิงเปลืองทันที แล้วจะรักซื่อสัตย์ต่อผู้หญิงคนนั้นคนเดียว

หนึ่งชั่วโมงต่อมาผู้หญิงที่เดวิสต้องการก็เดินทางมาถึงห้องของนายแบบหนุ่ม การดำเนินเกมสวาทจึงเริ่มขึ้น กว่าเดวิสจะได้พักผ่อนจริงๆ ตามที่ตนเองต้องการก็อีกสองชั่วโมงต่อมา

...................

“ครีม...นี่ตั๋วเครื่องบินพี่จัดการให้ทุกอย่างแล้วนะ แล้วนี่ก็คืออัลบั้มรูปของคุณชาย เช็นตรงนี้นะ อย่าลืมล่ะ อ้อ! ลืมไปที่พักพี่ก็จัดการให้ครีมเรียบร้อยเหมือนกัน ครีมพักได้นานเท่าที่ใจอยากจะพัก ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องห่วง คุณต้นจัดการเองจ้ะและขาดไม่ได้เลยก็คือเงินขวัญถุง”

พิมพิชชายื่นตั๋วเครื่องบิน อัลบั้มรูปและซองบรรจุเงินให้กับน้องสาวสีหน้าของคนพูดเบิกบานและตื่นเต้นยิ่งกว่าคนที่จะได้ไปเจอกับเดวิส แคนดี้เสียอีก ถ้าไม่ติดว่าติณณพัฒน์สามีจอมหึงไม่ยอมให้ศรีภรรยาไปพบกับคู่อริเก่า เธอไม่มีวันให้น้องสาวไปแทนแน่นอน ครั้นจะสละสิทธิ์เป็นผู้โชคดีได้ดินเนอร์สองต่อสองกับนายแบบหนุ่มรูปหล่อแห่งยุค พิมพิชชาก็เสียดายโอกาสงามๆ อย่างนี้ไป เธอจึงให้พิมวดีน้องสาวไปแทน ไม่เสียสิทธิ์แถมได้ลายเซ็นของคุณชายในฝัน

“พี่พิมให้เงินครีมเยอะจังเลยนะคะ” พิมวดีพูดเมื่อเปิดซองดูเงินที่พี่สาวให้เธอไว้ใช้จ่าย

“ถือว่าเป็นรางวัลที่น้องสาวพี่เรียนจบด้วยไง”

พิมพิชชาเอ่ยบอกน้องสาว เธอรอวันนี้มานานแล้ว วันที่น้องสาวจะประสบความสำเร็จในการศึกษา ความหนื่อยล้าที่เธอทำมาทั้งหมดหายเป็นปลิดทิ้ง ความสุข ความตื้นตันใจเข้ามาแทนที่

“ขอบคุณพี่พิมมากนะคะที่ทำเพื่อครีมมาตลอด ครีมสัญญาค่ะว่าจะนำลายเซ็นกับภาพหล่อๆ ของคุณชายมาฝากพี่พิมซักโหลสองโหลดีไหมคะ”

“ดีมากจ้ะ ดีมาก ถ้าไม่ติดว่าคุณต้นเขม่นพี่อยู่ พี่ไปเองแล้ว” พูดไปก็หันซ้ายหันขวากลัวคนขี้หึงจะได้ยิน พิมวดียิ้มขำกับกิริยาของพี่สาว ติณณพัฒน์ยอมพิมพิชชาทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องที่ภรรยาขอไปกระบี่เพื่อเจอกับคู่อริเก่า ที่เป็นเพื่อนรักเพื่อนแค้นกันมาตั้งแต่พี่เขยของเธอเรียนอยู่ประเทศอังกฤษ

“พี่พิมคะ เรื่องที่ครีมสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่อังกฤษ พี่พิมเห็นว่ายังไงบ้างคะ”

พิมวดีได้โอกาสคุยเรื่องที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศในระดับชั้นปริญญาโท หลังจากที่เธอสอบชิงทุนจากบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งได้

“ทำไมต้องใช้ทุนคนอื่นด้วยล่ะ ถ้าอยากเรียนต่อพี่จะส่งให้ครีมเรียนเอง” เสียงของติณณพัฒน์ดังขึ้น ก่อนที่เจ้าของเสียงจะมาหย่อนก้นนั่งบนโซฟาใกล้ๆ ร่างของพิมพิชชาภรรยาสุดสวย

“ครีมเกรงใจค่ะ” พิมวดีบอกพี่เขยตรงๆ

“เกรงใจทำไม คนกันเองทั้งนั้น ครีมเป็นน้องสาวของพิมก็เท่ากับเป็นน้องของพี่ด้วย พี่เต็มใจนะ เซฟเฮ้าส์ของพี่ที่อยู่ลอนดอนก็มี ไม่ต้องไปที่เช่าอยู่ด้วย ปลอดภัยอีกต่างหากเวลาครีมไปอยู่ที่โน่น พิมจะได้ไม่เป็นห่วง เรื่องค่าใช้จ่ายระหว่างเรียนก็เหมือนกันพี่จะออกให้เอง ครีมมีหน้าที่เรียนอย่างเดียวก็พอ สละทุนให้คนอื่นดีกว่านะ”

ความสุขของพิมพิชชาถือว่าเป็นความสุขของเขาด้วย การส่งเสียพิมวดีให้ร่ำเรียนศึกษาถือว่าเป็นหน้าที่ของเขาเช่นกัน พิมพิชชาหันมายิ้มกับความมีเมตตาของสามี ก่อนจะกล่าวเสริมอีกแรง

“นั่นสิครีม พี่ว่าสละทุนที่ครีมได้เถอะนะ เปิดโอกาสให้คนที่เขาไม่มีโอกาสจริงๆ ได้ไปเรียนต่อดีกว่า ใช้เงินของทุนคุณต้นน่ะดีแล้ว พี่จะได้หายห่วง ไปอยู่ไกลหูไกลตาแบบนั้นมันอันตราย ถ้าหากครีมอยู่เซฟเฮ้าส์ของคุณต้นพี่จะสบายใจ หมดห่วงถ้าหากครีมจะไปเรียนต่อที่โน่น”

พิมวดีทำท่าครุ่นคิด เปิดปากรับความปรารถนาดีของพี่สาวและพี่เขย

“ก็ได้ค่ะ ครีมจะไปสละสิทธิ์ทุนที่ครีมสอบได้ค่ะ”

คนที่เป็นพี่สาวยิ้มเต็มใบหน้า ทำให้สามีหนุ่มพลอยยิ้มตามไปด้วยเขารู้ดีกว่าภรรยารักน้องสาวมากแค่ไหน อะไรที่เป็นความสุขของภรรยาเขาทำให้ได้หมด ยกเว้นเรื่องที่จะไปพบเดวิส แคนดี้ เป็นเรื่องที่เขาไม่มีวันยอม

“พี่จะให้คนของพี่จัดการเรื่องติดต่อมหา’ ลัยที่โน่นให้นะ เอาที่ดีที่สุดก็แล้วกัน ครีมก็ไปทำเรื่องหนังสือเดินทางไว้รอได้เลย เรื่องอื่นพี่จัดการให้”

“ขอบคุณพี่ต้นกับพี่พิมมากค่ะที่เมตตาครีมมาโดยตลอด ครีมไม่รู้จะตอบแทนพี่ต้นกับพี่พิมยังไงดี” พิมวดีพนมมือไหว้ทั้งสองด้วยความซาบซึ้ง ใจ น้ำตาปริ่มขอบตา

“เอาใบปริญญาโทมาให้พี่กับพิมดูก็พอ อย่างอื่นพี่ไม่ต้องการ”

“ใช่ ความสำเร็จของครีมคือความสุขของพี่”

พิมพิชชาไม่ต้องการให้ พิมวดีมาตอบแทนอะไรเธอ เพราะเป็นหน้าที่ของพี่สาวคนนี้ที่จะต้องดูแล น้องสาวอยู่แล้ว

“ค่ะ ครีมจะทำให้ได้ค่ะ ครีมจะนำใบปริญญาโทกลับมาให้พี่ต้นกับพี่พิมดูให้ได้ค่ะ” พิมวดีรับคำเสียงหนักแน่น มั่นใจว่าตนเองต้องทำได้ไม่มีพลาด เรื่องภาษาไม่ใช่อุปสรรคของเธอเลย เป็นเพราะหญิงสาวฝึกฝนและเรียน การอ่าน พูดและเขียนได้อย่างคล่องแคล่ว ไม่ว่าจะเป็นภาษาอังกฤษซึ่งเป็นภาษาสากล แล้วยังพูดภาษาญี่ปุ่น เกาหลี จีนและสเปนได้ด้วย

“จะไปงานเลี้ยงฉลองจบไม่ใช่เหรอ พี่ว่าไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่านะ เดี๋ยวจะไปไม่ทันงาน”

“ค่ะพี่พิม พี่ต้นคะ ครีมขอตัวก่อนนะคะ” สาวน้อยนิสัยดีเดินขึ้นไป ยังชั้นบนของบ้านทันทีที่พูดจบ โดยมีสองสามีภรรยามองตามไปด้วยความ เอ็นดู

พิมวดีมีนัดกับเพื่อนร่วมชั้น นัดจะไปฉลองความสำเร็จในการจบการศึกษาในระดับชั้นปริญญาตรีที่โรงแรม เลี้ยงฉลองก่อนที่เพื่อนจะแยกย้ายกันไปทำตามความฝันของตัวเอง บ้างเรียนต่อ บ้างก็ทำงาน บางคนก็อยากจะท่องเที่ยวให้ชุ่มปอด ก่อนที่จะลงมือทำงานอย่างจริงจัง ส่วนเธอนั้นเลือกที่จะต่อเติมเสริมความรู้ หาประสบการณ์ในต่างแดนตามที่ใจฝันไว้