บทที่ 7 ฉันมีแฟนแล้ว

“ประธานฟู่”

สวี่ชิงฮวนคิดแค่ไม่กี่วินาทีแล้วตอบว่า “ฉันมีแฟนแล้ว”

ไม่ว่าเขาอยากลองใจเธอมากกว่านี้ หรือต้องหาคู่แต่งงานเพราะเหตุผลบางอย่างจริงๆ เธอไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวทั้งนั้น จึงโกหกไปว่าตัวเองมีแฟนแล้ว แค่นี้ปัญหาทุกอย่างก็จบแล้ว!

พอได้ยินที่เธอพูด ฟู่เยี่ยนสือเม้มปากเบาๆ สายตาเคร่งขรึม

“จริงเหรอ”

“ฉันจะโกหกประธานฟู่ทำไม”

ไม่รอให้เขาพูดต่อ สวี่ชิงฮวนก้มตัวเล็กน้อย

“งั้นฉันไม่รบกวนประธานฟู่แล้ว รบกวนเอาสัญญามาให้ฉันด้วย”

“ได้”

ฟู่เยี่ยนสือพูดเสียงเย็นชาแล้วพยักหน้า เขาไม่ได้รั้งเธอไว้ บอกว่าสัญญาอยู่ที่เลขาของเขาแล้วก็ปิดประตูทันที

สวี่ชิงฮวนกอดสัญญาแล้วรีบเดินออกมา คิดซะว่าบทสนทนาเมื่อกี้เธอหูฝาดไปเองแล้วกัน

ฟู่เยี่ยนสือจะแต่งงานกับตัวเองเหรอ?

ไร้สาระสิ้นดี!

......

พอได้สัญญามาแล้ว สวี่ชิงฮวนไม่ได้เอาสัญญาไปให้อันนาทันที แต่ไปหาผู้จัดการเฉินก่อน

เธอติดตามโปรเจคนี้มานาน จู่ๆ จะให้ตัวเองออกมาแบบนี้ ยังไงก็ไม่สมเหตุสมผลเลย!

แต่เธอก็รู้ว่าในฐานะที่เป็นหัวหน้า ผู้จัดการเฉินต้องคำนึงถึงศักดิ์ศรีและหน้าตาอยู่แล้ว ดังนั้นถึงแม้ตัวเองจะไม่ได้รับความยุติธรรมหรือไม่ ยังไงก็ต้องขอโทษเพื่องาน

พอผู้จัดการเฉินเห็นสวี่ชิงฮวนก็หน้าบึ้งทันที

“มีอะไร”

“ขอโทษค่ะประธานเฉิน......ขอโทษที่ทำให้คุณโมโหเมื่อวานนี้ ฉันกลับไปคิดดูแล้ว เป็นความผิดของฉันเอง”

สวี่ชิงฮวนยิ้มแล้วเดินเข้ามา “แต่ฉันรับผิดชอบแผนความร่วมมือของฮว๋าเย่มาตลอด ฉันกังวลว่าถ้าเอารายละเอียดในนี้ให้อันนา กะทันหัน อาจเกิดข้อผิดพลาดและส่งผลกระทบกับโปรเจค ฉันอยากให้ผู้จัดการเฉินใจเย็นและให้โอกาสฉันอีกครั้ง”

ท่าทีของเธอนอบน้อมมาก ใช้น้ำเสียงแสนจริงใจเตือนผู้จัดการเฉินว่าอย่าใช้อารมณ์

เดิมทีเรื่องของบริษัทฮั่นหยางก็ทำให้ผู้บริหารระดับสูงไม่พอใจแล้ว ถ้าเกิดเรื่องฮว๋าเย่อีก คงไม่ใช่แค่สวี่ชิงฮวนที่โดนไล่ออก

ผู้จัดการเฉินครุ่นคิดแล้วช้อนตามองเธอ

“เธอหมายความว่าโปรเจคของฮว๋าเย่ขาดเธอไม่ได้เหรอ”

“ฉันไม่กล้าคิดแบบนั้นหรอก! ฉันแค่อยากให้โปรเจคฮว๋าเย่ดำเนินไปอย่างราบรื่น คุณดูสัญญาสิ ฉันเจรจากับอีกฝ่ายหลายครั้งมาก ในที่สุดก็ดึงมูลค่าไปถึงจุดสูงสุดได้ ฉันเชื่อว่าคุณน่าจะรู้ดีว่าต้องทุ่มเทขนาดไหน”

ผู้จัดการเฉินเอาสัญญามาอ่าน สวี่ชิงฮวนเจรจาได้ราคาสูงกว่าที่คาดไว้จริงๆ

เขากระแอมแล้วขมวดคิ้ว “ฉันจะให้โอกาสเธอครั้งสุดท้าย เมื่อวานเธอก็เห็นแล้วว่าประธานฟู่เข้มงวดกับการดูแลควบคุมบริษัทขนาดไหน ถ้าเกิดเรื่องฮว๋าเย่ขึ้นมาอีก เธอไสหัวออกไปได้เลย”

สวี่ชิงฮวนเห็นว่าเขาใจอ่อนแล้ว ตัวเองถึงกับโล่งอก “ขอบคุณผู้จัดการเฉิน ฉันจะทำให้เต็มที่”

ตรงมุมโรงแรม ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ละสายตาออกมาเช่นกัน ใบหน้าหล่อเหลาแสนเย็นชาดับก้นบุหรี่ในมือ

โจวซือเจ๋อที่ดูเรื่องสนุกอยู่ข้างๆ หัวเราะอย่างมีความสุข ท่าทางเขาดูเหมือนอันธพาล

“จิ๊ๆ ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่คนละทางโลกอย่างนายจะชอบ! ไม่ต้องห่วง เรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ฉันเอง กว่าเพื่อนจะอยากสนุกกับผู้หญิงสักคนไม่ใช่เรื่องง่าย ขอแค่นายบอกมา ฉันรับรองว่าคืนนี้เธอจะอยู่บนเตียงนายอย่างว่าง่ายแน่นอน!”

ฟู่เยี่ยนสือขมวดคิ้วไม่พูดอะไร ตัวอยู่ในความมืดครึ่งหนึ่ง

พอเห็นว่าเขาไม่พูดอะไร โจวซือเจ๋อยิ่งฮึกเหิม “พนักงานธรรมดาๆ อย่างเธอ ฉันไม่จำเป็นต้องบังคับอะไรเลย ส่งคนไปขู่ก็เรียบร้อยแล้ว”

“ถ้านายกล้าแตะต้องเธอ ก็ไม่ต้องกลับมาประเทศนี้อีก”