บทที่ 5 รอยสักของฟู่เยี่ยนสือ
รอยสักนั่นดูเหมือนมีมานานแล้ว หมึกซึมลงชั้นใต้ผิวหนัง ไม่เหมือนรอยที่เพิ่งสักใหม่
ถ้าสิ่งที่ฟู่เจียเจียพูดคือความจริง งั้นตัวเลข 0825 น่าจะเป็นวันเกิดของคนในใจเขา!
เพราะเธอรู้ว่าวันเกิดของฟู่เยี่ยนสือคือเดินเมษายน ส่วนวันเกิดของประธานฟู่ซื่อ กรุ๊ปกับภรรยา ซึ่งก็คือพ่อแม่ของฟู่เยี่ยนสือคือเดือนกรกฎาคม
แน่นอนว่ายิ่งไม่เกี่ยวข้องกับตัวเอง!
วันเกิดของเธอคือวันที่ 14 พฤศจิกายน
ไม่มีอะไรสอดคล้องกับตัวเลขสี่ตัวนั้นเลย
คนที่สามารถทำให้ผู้ชายเย็นชาสุดๆ อย่างฟู่เยี่ยนสือทำเรื่องที่ค่อนข้างไร้เดียงสาและบ้าคลั่งอย่างการสักได้ เขาคงคลั่งรักอีกฝ่ายจริงๆ
จู่ๆ สวี่ชิงฮวนรู้สึกเสียใจกับความคิดชั่ววูบของตัวเองเมื่อคืนนี้!
ทำไมเธอถึงไม่ถามก่อนว่าประธานฟู่โสดหรือเปล่า
แม้ฟู่เยี่ยนสือรูปร่างหน้าตาดี เก่งเรื่องแบบนั้น แต่ตัวเองเป็นคนมีศีลธรรม ถึงผู้ชายของคนอื่นดีแค่ไหนก็แตะต้องไม่ได้!
“เจียเจีย เธอรู้หรือเปล่าว่าคนสนิทของประธานฟู่ มีใครเกิดวันที่ 25 สิงหาคมบ้าง”
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ! บริษัทเซิ่งสือของเราเป็นบริษัทลูกของฟู่ซื่อ กรุ๊ป ครองพื้นที่การลงทุนของตลาดในประเทศไปแล้วเจ็ดบสิบเปอร์เซ็นต์ ฟู่เยี่ยนสือเป็นถึงประธานฟู่ซื่อ กรุ๊ปเลยนะ! ฉันจะไปรู้เรื่องส่วนตัวของเขาได้ยังไง!”
“......”
ไม่รู้แต่ก็รู้ไม่น้อย
จู่ๆ ฟู่เจียเจียนึกอะไรขึ้นมาได้ “เดี๋ยวนะ เหมือนวันเกิดของเซี่ยหว่านอวี่ ทนายที่ปรึกษาด้านกฎหมายของฟู่ซื่อ กรุ๊ปคือเดือนสิงหาคมนะ ฉันเคยอ่านประวัติของเธอ ทั้งขาว ทั้งรวย ทั้งสวย ก่อนหน้านี้ออกงานกับประธานฟู่ของเรา ติดอันดับค้นหายอดนิยมด้วย เดี๋ยวฉันหารูปให้ดู!”
“ไม่ต้องหรอก” สวี่ชิงฮวนพูดตัดบททันที
แค่นี้เธอก็จินตนาการซีรีส์รักของคนมีชาติตระกูลได้แล้ว
มิน่าล่ะวันนี้ฟู่เยี่ยนสือถึงพูดแรงขนาดนี้ ทำตามหน้าที่สุดๆ ไม่ไว้หน้าตัวเองเลยสักนิด เขาคงกังวลว่าตัวเองจะพูดอะไรมั่วซั่วสินะ
เลยจงใจแสดงออกให้คนอื่นรู้ว่าเขาไม่ได้สนิทกับตัวเอง เขาต้องแยกแยะความสัมพันธ์กับเธอให้ชัดเจน ถ้าทำแบบนี้ถึงตัวเองพูดอะไรมั่วซั่วขึ้นมาก็ไม่มีใครเชื่อ
การที่ฟู่เยี่ยนสือเป็นประธานบริษัทได้ แน่นอนว่าเขามีไหวพริบและมองอะไรทะลุปรุโปร่งมาก
หลังวางสาย สวี่ชิงฮวนกลับมาอาบน้ำที่ห้อง สวมเสื้อผ้าสบายๆ แล้วเปิดคอมจัดการข้อมูลของโปรเจคใหม่
ตอนนี้ค่ารักษาพยาบาลทุกเดือนของแม่แพงหูฉี่ ทำให้เธอกดดันจนไม่มีเวลาคิดเรื่องความรักเลย
เธอมัวแต่พิมพ์คีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว ไม่ทันได้สังเกตว่าหน้าจอมือถือที่ปิดเสียงข้างๆ สว่างหลายครั้ง
พอสวี่ชิงฮวนง่วงจนคิดว่าจะทำงานที่เหลือต่อพรุ่งนี้ ก็เห็นบนหน้าจอมือถือมีข้อความเสียงที่ฟู่เยี่ยนสือส่งมาเมื่อสี่ชั่วโมงที่แล้วสามครั้ง แล้วก็มีข้อความอีกหนึ่งข้อความ
[ตื่นแล้วตอบฉันด้วย]
เขาแชทหาตัวเองคงไม่ใช่เพราะเรื่องอะไรหรอก
ก็แค่จะเตือนไม่ให้ตัวเองพูดอะไรมั่วซั่ว หรือไม่ก็จะให้ค่าปิดปาก ถ้ารับเงินมาคงไม่ต่างอะไรกับการขายตัว
ปลายนิ้วของสวี่ชิงฮวนชะงักไป จากนั้นพิมพ์ว่า [เรื่องเมื่อคืนถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันไม่บอกใครแน่นอน]
แต่วินาทีที่กดส่ง เธอเปลี่ยนใจลบช่องทางติดต่อของฟู่เยี่ยนสือ!
แบบนี้เขาคงสบายใจแล้ว
สวี่ชิงฮวนวางมือถือแล้วหลับไป
จนกระทั่งผู้จัดการเฉินโทรมาทำให้เธอตื่น
“เอาสัญญาโปรเจคให้อันนา”
“ผู้จัดการเฉิน ฉัน......”
เธอยังพูดไม่ทันจบเขาก็ตัดสายไปเลย! ไม่ให้โอกาสเธอได้พูดสักนิด
สวี่ชิงฮวนทำได้แค่ลุกขึ้นไปหาสัญญาโปรเจค แต่เธอค้นกระเป๋าเดินทางอยู่รอบหนึ่งก็ยังไม่เจอซองเอกสาร!
เธอจำได้ว่าตอนเข้ามาในโรงแรมตัวเองยังเอาออกมาเช็กอยู่เลย!
จู่ๆ สวี่ชิงฮวนชะงักไป
ซวยแล้ว......
วันนั้นตัวเองรีบจนลืมสัญญาไว้ที่ห้อง1501 แน่ๆ ฟู่เยี่ยนสือต้องเก็บไปแล้วแน่เลย!