บทที่ 4 0825

ตำแหน่งประชาสัมพันธ์ในบริษัทเกี่ยวกับการลงทุนฟังดูดีมาก ในความเป็นจริงทุกคนต่างยอมรับว่ามันคือสาวนั่งดริ๊งก์

คิดไม่ถึงว่าเขาจะมองเธออยู่ในประเภทเดียวกับประชาสัมพันธ์ เขาจะคิดว่าเมื่อคืนเป็นฝีมือของผู้จัดการเฉินด้วยหรือเปล่า

คำพูดของฟู่เยี่ยนสือทำให้สวี่ชิงฮวนแก้มร้อนผ่าว แต่เป็นเพราะมีคนอื่นอยู่ด้วย เธอต้องละทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองชั่วคราวเพื่ออยู่ที่นี่ต่อ

เธอต้องการงานนี้มาก เพราะเธอต้องเอาเงินไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แม่

ผู้จัดการเฉินเห็นบรรยากาศอึดอัด เขารีบยิ้มออกมาทันที “เธอเป็นผู้ช่วยมาตลอด ประธานฟู่คิดมากแล้ว ฉันแค่คิดว่าคุณกับเสี่ยวสวี่เป็นคนจิงโจวเหมือนกัน อาจคุยกันถูกคอ ฉันเลยเรียกเธอมาด้วย! ถ้าคุณไม่พอใจ ฉันให้เธอกลับไปก็ได้!”

เขาพูดจบแล้วส่งสายตาให้สวี่ชิงฮวน อีกฝ่ายกำลังจะหันหลังออกไป ทว่าฟู่เยี่ยนสือพูดว่า

“นั่งสิ”

“......”

“ไม่ได้ยินเหรอเสี่ยวสวี่ ประธานฟู่บอกให้เธอนั่ง”

สวี่ชิงฮวนนั่งตัวเกร็ง ผู้จัดการเฉินถลึงตาใส่เธอ เร่งให้เธอรินไวน์ให้ฟู่เยี่ยนสือ

เธอหลุบตาแล้วหยิบขวดไวน์แดง แก้วไวน์ตรงหน้าโดนมือใหญ่ของเขาขวางไว้

“ผู้จัดการเฉินอยากทำงานในบริษัทเซิ่งสือนานๆ อาศัยวิธีผิดๆ ไม่ได้ผลหรอก ฉันได้ติดตามโปรเจคของบริษัทฮั่นหยางแล้ว สถานการณ์ของบริษัทเซิ่งสือเป็นฝ่ายถูกกระทำ รีบยื่นเสนอซื้อถัว พยายามเอาสิ่งที่เสียไปกลับมาให้ได้มากที่สุด”

ฟู่เยี่ยนสือกำลังยื่นคำขาดครั้งสุดท้ายให้ผู้จัดการเฉิน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน เห็นถึงความไม่พอใจของเขา

“ครับๆๆ ประธานฟู่ ครั้งนี้เป็นความผิดพลาดของฉันจริงๆ ครั้งหน้าฉันจะ......”

“ไม่มีครั้งหน้า”

เขาดึงมือที่ขวางแก้วไวน์กลับไป ลุกขึ้นยืนแล้วหยิบสูทเดินออกไปพร้อมกับเลขาโดยไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น แล้วก็ไม่ได้มองเธอเลยแม้แต่น้อย

หลังจากพวกเขาออกไปแล้ว ผู้จัดการเฉินอาละวาดใส่สวี่ชิงฮวนทันที!

“ฉันให้เธอมาทำอะไร แค่ยิ้มยังทำไม่เป็นเลย ให้ประธานฟู่มาดูสีหน้าเธอเหรอ”

“ประธานเฉิน งานของผู้ช่วยไม่ได้รวมการดื่มเป็นเพื่อนอยู่ในนั้น ฉันไม่ได้ผ่านการอบรมมาด้วย”

“กล้าเถียงอีกเหรอ รู้หรือเปล่าว่าฉันต้องเหนื่อยขนาดไหนกว่าจะจัดดินเนอร์มื้อนี้ขึ้นมาได้! ฉันเห็นว่าเธอหน้าตาสะสวย มีไหวพริบในการทำงาน คิดไม่ถึงว่าเธอจะไม่ได้เรื่อง! ฉันควรไล่เธอออกจริงๆ!”

พออาละวาดเสร็จ ผู้จัดการเฉินเหลือบมองเธออย่างเคียดแค้น แล้วก็ถีบประตูออกไปเลย

ตั้งแต่ทำงานมา ครั้งนี้เป็นเรื่องที่สวี่ชิงฮวนรับไม่ได้ที่สุด

เธอนึกว่าตัวเองจะร้องไห้ แต่นอกจากรู้สึกแสบตรงเบ้าตาแล้ว กลับไม่มีน้ำตาไหลออกมา ตั้งแต่เข้ามาทำงานนี้ เธอก็รู้จักกับสัจธรรมที่ว่าตำแหน่งต่ำต้อยก็ยิ่งต้องก้มหัว

แต่เธอคิดไม่ถึงว่าฟู่เยี่ยนสือจะผิดแปลกจากมนุษย์มนาขนาดนี้ เธอนึกว่า......นึกว่ามีความสัมพันธ์แบบนั้นแล้ว เขารู้ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนเมื่อคืน ยังไงก็ต้องไว้หน้าตัวเองบ้าง

ข่าวลือภายนอกที่บอกว่าเขาเป็นคนเข้าหายากเป็นเรื่องจริงสินะ

เดินบนส้นสูงไปยังห้องในโรงแรม จู่ๆ มือถือในกระเป๋าเธอดังขึ้น ฟู่เจียเจียโทรมา

“ทำไมเหล่าเฉินถึงเตะเธอออกจากกรุ๊ปทำงานทีมสาม เกิดอะไรขึ้น”

“ไม่มีอะไร”

“กลหญิงงามล้มเหลวเหรอ”

บางครั้งฟู่เจียเจียก็ฉลาดมาก “ฉันคิดไว้นานแล้วว่าใช้วิธีนี้กับคนจิตใจสะอาดผ่องใสอย่างประธานฟู่ไม่ได้ผลหรอก!”

สวี่ชิงฮวนยกมุมปาก จู่ๆ เธออยากหัวเราะออกมา “เขาจิตใจสะอาดผ่องใสเหรอ”

ไม่รู้ว่าคนที่ทรมานเธอจนร่างแทบแหลกเมื่อคืนคือใคร

“ฉันแค่บอกว่าเขาให้ความรู้สึกแบบนั้น! ประธานฟู่ของเรามีคนในใจแล้ว ว่ากันว่ารักมาหลายปีแล้ว”

ฟู่เจียเจียพูดออกมาโดยไม่คิดอะไร แต่ทำให้สวี่ชิงฮวนนึกถึงรอยสักที่เป็นตัวเลขตรงไหปลาร้าของฟู่เยี่ยนสือ

0825

ดูก็รู้ว่าเป็นวันที่