ตอนที่ 3.2 แผนการเจ้าหนี้

ตอนที่ 3.2

แผนการเจ้าหนี้

หลังจากที่งานเลี้ยงเลิกเสร็จเรียบร้อยแล้ว คนตัวเล็กที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำเดินเซไปมายังคงคล้องแขนเจษฎา ชายหนุ่มเพื่อนสนิทออกมาจากในคลับ

เจษฎาอาสาดูแลเพื่อนรักในยามนี้ ถึงแม้ตอนแรกน้ำหวานจะเอ่ยปากบอกตนว่าจะดูแลและพาของขวัญกลับบ้านอย่างปลอดภัยก็ตาม แต่ตอนนี้สภาพของน้ำหวานก็ไม่ต่างจากของขวัญเท่าไหร่นัก ภาระคืนนี้จึงตกมาที่ชายหนุ่ม

"อื้มม... เจษ ขวัญว่าขวัญกลับเองได้นะ" คนเมายังคงดื้อไม่ยอมให้ใครไปส่ง ทั้งที่ตอนนี้จะล้มทั้งยืนอยู่แล้ว

"ไม่ได้หรอกขวัญ เดี๋ยวเราไปส่ง"

"เจษไปส่งหวานเถอะ ขวัญกลับเองได้จริงๆ"

"ไม่ได้!!!" ทั้งน้ำหวานและเจษพูดประสานเสียงกัน เขาสองคนคงไม่ยอมให้คนตัวเล็กตรงหน้ากลับคนเดียวหรอก สภาพนี้ไม่น่ารอด

"กะ ก็ได้... งั้นเดี๋ยวเรากลับเข้าไปเข้าห้องน้ำแปบนึงนะ ปวดฉี่อ่าา" พูดจบก็ไม่รอคำตอบรีบกลับหลังหันเข้าไปด้านในคลับ ทิ้งในเพื่อนทั้งสองยืนรออยู่ด้านนอกแทน

@ห้องน้ำ

"เห้อออ!! ค่อยโล่งหน่อย... นึกว่าจาราดแล้วว" ของขวัญกึ่งเดินกึ่งเซออกมาจากในห้องน้ำ

"รีบกลับดี กะ ... (พึบ!!) ... อ๊ะ!! อื้ออ!!"

"อะ แอ่กก! อ่อย อ้าา อื้ออ!!"

@_@

หลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำได้ไม่นานร่างบางก็มัวแต่เดินเซตากึ่งหลับกึ่งเปิดไม่ได้สติ จนมองไม่เห็นว่ากำลังมีใครเดินเข้ามาประชิดตัว มือหนาถือผ้าใบเล็กอ้อมมาทางด้านหลัง ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาแนบจมูกเรียวเล็กของหญิงสาวตรงหน้า ไม่นานร่างบางก็นอนนิ่งไปด้วยฤทธิ์ของยาสลบจากผ้าผืนนั้น

.

.

.

@คอนโดเธียรธาดา

ตอนสายของวันใหม่ ภายในห้องโอ่โถงแห่งนี้ตกแต่งสไตล์ตะวันตก มีสัดส่วนพื้นที่ราวๆ หลายตารางร้อยเมตร กินเนื้อที่ทั้งชั้นของตึกระฟ้า ห้องนอนด้านใน ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องทำงาน และห้องอื่นๆอีกมากมายราวกับย้ายบ้านมาไว้ที่ตึกสูงชั้นบนสุด

ร่างบางใบหน้าหวานหยาดเยิ้มยังคงนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงโดยมีผ้าห่มสีขาวม้วนอยู่รอบๆ ตัว ในรอบห้องที่ไม่คุ้นตายังมีชายหนุ่มวัยย่างเข้าหลักสาม นั่งจ้องคนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับไม่รู้เรื่องบนเตียง ก่อนจะได้ยินเสียงคนเคาะปิดตูห้อง

'ก๊อกก ก๊อกก!!!'

"เข้ามา" คนด้านในที่เอาแต่จ้องหน้าร่างบางที่นอนแน่นิ่งตรงหน้ากล่าวขึ้นอนุญาตให้คนด้านนอกเข้ามาได้

"ได้เรื่องแล้วครับนาย .....นี่ครับรายละเอียดทั้งหมด" ลูกน้องมือขวาคนสนิทรีบหยิบเอกสารส่งมาให้ผู้เป็นนายทันที

"หึ ไวดีนี่" ว่าพลางเปิดเอกสารดูด้วยความสนใจ

"เป็นเธอจริงๆทสินะ ของขวัญ หึ!!"

คนที่เพิ่งเปิดเอกสารดูยกยิ้มมุมปากเหมือนมีแผนร้ายอะไรซ่อนอยู่ เขาคิดมาตลอดว่าถ้าเจอสองแม่ลูกนั่นจะต้องแก้แค้นให้กับแม่ของเขาให้ได้ เพราะยัยเด็กนั่นไงล่ะที่เป็นต้นเหตุของเรื่อง

"มีรายงานว่า ที่บ้านของเธอกู้ยืมเงินก้อนใหญ่จากบริษัทสินเชื่อของคุณภากรเพื่อนของนายด้วยนะครับ" ชายที่เป็นลูกน้องคนสนิทรายงานข้อมูลเพิ่มเติม

"เหอะ! ดี ....งั้นมึงโทรไปหาไอ้ภากรให้กุด่วน"

"บอกมันว่ากูจะปิดยอดหนี้แทนที่บ้านเธอเอง ส่งเอกสารสัญญาหนี้มาให้กุด้วย ขอเร็วๆ" ผู้เป็นนายสั่งลูกน้องพร้อมเน้นว่างานที่สั่งต้องได้ทันใจเขา

คนอย่างเธียรธาดาทำอะไร สั่งอะไรต้องได้ทันใจเสมอ และไม่มีสักครั้งที่ลูกน้องคนสนิทอย่างนาวีจะปฏิเสธคำสั่งเด็ดขาดนี้ได้

"ครับนาย"