บทที่ 6 หญิงยั่ว

VENDEN: TALK

อีกด้านหนึ่งของคลับ

“อ้าวกลับมาทำไมเร็วจังวะ กูเห็นว่ามึงเจอเหยื่อ?”

จะอยู่หาสวรรค์วิมานหอกอะไรล่ะ

ประโยคแรกที่ไอ้รูธใช้เอ่ยทักทายผมเมื่อเห็นว่าผมเดินมานั่งตรงที่เดิมตรงข้ามกับมันเหมือนเดิมไม่ต่างจากก่อนหน้านัก

คืนนี้ผมกับมันพากันมาดื่มที่คลับของไอ้คิวพีอย่างเช่นทุกวันจะพิเศษมากก็ตรงที่ไม่สามารถเห็นหัวพวกมันทั้งไอ้คิวพี ไอ้เทลและก็ไอ้โซฟัสเลยก็เพราะว่าพวกมันต่างก็พาภรรยาสุดที่รักไปเที่ยวต่างประเทศเพื่อเตรียมตัวมีลูก

ทิ้งให้คนโสดน่าตาดีทั้งสองดูแลกิจการแทน

“เออหมดอารมณ์”

ความจริงก็พยายามระงับอารมณ์อยู่

ผมตอบไปแบบส่งๆ ก่อนที่จะคว้าแก้วมากระดกของเหลวสีอัมพันลงคอเพื่อดับอารมณ์หงุดหงิดของตัวเองเพราะยัยหน้าตาบ้านๆ คนนั้นคนเดียว

รับรองถ้าเจออีกครั้ง...

ไม่ปล่อยแน่

แต่ก็เป็นแค่ความคิดเลวๆ ของผมเท่านั้นแหละ

ในโลกนี้มีความบังเอิญขนาดนั้นเลยเหรออีกอย่างยัยนั่นก็ดูเหมือนจะกลับแล้วคงไม่ย้อนกลับเข้ามาอีก

“อาการแบบนี้ค้างชัวร์?”

“มึงยังไม่จบใช่ไหมวะไอ้รูธ”

การตอบเพื่อนรักโดยใส่ความหัวเสียเอาไปเต็มๆ แต่มันก็แค่ทำให้ไอ้รูธแค่ยิ้มออกมา

ไอ้เพื่อนคนนี้อยากเจอตีนว่างั้น

“ตอบแบบนี้ชัดเจนวะ มึงจะเครียดอะไรกันหนักหนาวะไอ้แวน หญิงแถวนี้มีเยอะจะตาย มึงดูจ้องมึงยังกับของหวาน”

เสียงของไอ้รูธทำให้ผมชายตามองไปรอบๆ ตัวก็เห็นสายตายั่วยุทอดสะพานให้เป็นระนาวโดยที่ไม่ต้องออกแรงหาให้มันเมื่อยแต่คนอย่างผมมันเรื่องเยอะไง

เป็นผู้ชายเรื่องเยอะ

“แต่กูไม่สนไงวะ”

ผมตอบไอ้รูธอย่าเซงๆ ผู้หญิงแบบนี้ผมไม่ชายตามองอยู่แล้ว

ยัยคนเมื่อกี้ก็เหมือนกันที่ชื่อลาวาอะไรนั่น เธอเข้ามาจูบปากผมเองเมื่อเห็นว่าผมลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ การวางแผนเพื่อเข้าถึงตัวผมโคตรปัญญาอ่อนมากดีที่ตอนนั้นอารมณ์ดีก็เลยอยากสนองความอยากให้กับเธอเท่านั้น

ผู้หญิงที่ผ่านมามันก็เป็นเพียงแค่ทางผ่านสำหรับคนอย่างผมเท่านั้น ในชีวิตนี้ยอมรับเลยว่าไม่เคยคิดจริงจังกับใครหน้าไหนทั้งนั้นไม่ว่าจะสวย น่ารัก น่าถนอมสักเพียงไหน อกเป็นอกเอวเป็นเอวยังไงก็เถอะหรือว่ามีระดับฐานะทางบ้านค่อนข้างดีปาน

ก็ไม่สน

ผมไม่เคยสน ใครจะไปรู้ว่าอดีตจะส่งผลกับชีวิตปัจจุบันได้มากเท่านี้ อีกอย่างที่มีส่วนประกอบก็เพราะว่าพวกเธอมองคนเพียงแค่เปลือกนอกเห็นหล่อรวยก็ต่างยอมมอบตัวถวายให้โดยไม่นึกถึงคนที่เป็นพ่อแม่

ตึก

ห่าราก!

ทันทีที่ผมมองผู้หญิงที่ช่างใจกล้าเข้ามานั่งตักของผมอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ทำเหมือนทองไม่รู้ร้อน

ใบหน้ารูปไข่เชิดๆ ดูแล้วมีความหยิ่งไม่ใช่น้อยรูปร่างดีใช้ได้ อกเป็นอก เอวเป็นเอวมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเองนั่นก็คือมีกลิ่นหอมของแป้งที่ผสมกับเบอร์รี่ทำให้เป็นกลิ่นที่ค่อนข้างเชิญชวนคนอย่างผมได้ไม่น้อย เพราะเธอคือผู้หญิงที่เข้ามาขัดจังหวะผมเมื่อกี้

“แรดร่านนักก็ไปนั่งตักคนอื่นไม่ชอบผู้หญิงหน้าด้าน!”

แต่ความไม่พอใจมันก็อยู่เหนือเหตุผลทุกอย่าง คิดดูสิครับใครก็ไม่รู้จู่ๆ ก็นั่งลงตักของเรา ถ้าเกิดผมมีคนรักขึ้นมาจะทำยังไง การกระทำพวกนี้อาจทำให้เกิดปัญหาได้โดยง่าย

น้ำเสียงอันแสนแข็งกระด้างเปล่งออกมาจากริมฝีปากสวยได้รูป มันเป็นประโยคที่ฟังแล้วสามารถทำให้หน้าแตกโดยที่คนอื่นๆ ในคลับนี้รอสมน้ำหน้าอย่างล้นหลาม

“ฉันก็ไม่อยากจะนั่งบนตักอันแสนเฮงซวยของนายนักหรอก”

เฮงซวยงั้นเหรอ

รู้ไหมว่าเธอนั้นแหละที่จะซวย

“ต๊าย ตาย ช่างกล้าพูดกับแวนเดอร์นะเธอยัยคนชอบแส่!”

ผมคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไปเพราะมีผู้หญิงอีกคนเข้ามาร่วมบทสนทนาด้วย นั้นก็คือคนที่ชื่อลาวาอะไรนั่นเอง

มากับคำพูดที่แน่นอนว่าไม่ได้คิด

ไม่ได้กลั่นกรองด้วยซ้ำ

อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงที่ยังนั่งอยู่บนตักผมจะทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้เพราะเท่าที่ดูสองคนนี้น่าจะมีเรื่องกันมาด้วยและมันก็ต้องมีผมเป็นส่วนเกี่ยวข้อง

น่าสนุกดี

VENDEN: TALK END