บท
ตั้งค่า

5.ไอ้คนสารเลว NC

อาเชอร์ใช้มือฟาดลงไปบนบั้นท้ายของเธออย่างแรง เขารู้สึกปวดหนึบบนแก่นกายที่ไม่ได้ปลดปล่อย

และตอนนี้ไม่มีเหตุผลอะไรให้รั้งรออีกแล้ว เขาจับแยกบั้นท้ายของเธอออก ก่อนจะจับจ้องมองร่องทางรักสีหวานที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำรักสีใส

เธอพร้อมขนาดนี้ยังออกปากร้องว่าไม่ไหว..

เขากดแทรกส่วนที่แข็งตึงเข้าไปด้านในช้าๆ พร้อมกับจับสะโพกของเธอเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอได้มีโอกาสถอยหนี

“อะ..อ๊า!”

พิมสัมผัสได้ถึงส่วนนั้นที่กำลังฉีกขาดออกเมื่อเขาแทรกเข้ามา เขาไม่ได้เร่งรีบแต่ทว่าก็ไม่ได้หยุดยั้งเพื่อให้เธอได้มีโอกาสพักหายใจ

อาการเจ็บปวดเกิดขึ้นมาในช่องท้อง และความจุกเสียดที่บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกเจ็บมากกว่าที่จะรู้สึกดี

“คงไม่ได้ทำให้เจ็บหรอกใช่ไหม..”

เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เจือปนไปด้วยความขบขำ และนั่นทำให้เธอกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น

“พิมจะไม่พูดกับคุณอีกแล้วค่ะ!”

เป็นอีกครั้งที่เธอทำให้เขารู้สึกเกินคาดมากทีเดียว ความสวยงามบนใบหน้านั้นมันชวนให้เขาคิดว่าเธอจะอ่อนหวานและอ่อนโยนมากกว่านี้เสียอีก

แต่ภรรยาของเขากลับมีมุมที่ดื้อดึงและไม่ยอมแพ้อยู่เหมือนกันแฮะ...ดูเหมือนว่าชีวิตสามีภรรยาของเราจะไม่น่าเบื่ออย่างที่เขาคิดแล้วละสิ

“หากไม่พูด เช่นนั้นก็ร้องครางออกมาเสียงดังๆ ก็แล้วกัน อย่าพึ่งด่วนสลบไปล่ะ หากเก่งนักก็อดทนจนกว่าฉันจะเสร็จ”

ไอ้คนลามก! ถึงเธอจะค่อนแคะเขาในใจแต่ทว่าในตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มชินกับความเจ็บปวดในยามที่เขากระทุ้งเข้ามาซะแล้ว

ในความรู้สึกส่วนลึกมันก็เลยสั่นไหวขึ้นมาพร้อมๆ กับความเสียดเสียวที่ได้รับ เขาห่างไกลคำว่าอ่อนโยนไปมากทีเดียวถึงเขาจะรู้ว่าเธอเจ็บแต่ก็ไร้ความเมตตาหรือว่าปรานีจากคนบนร่าง

ช่วงล่างขยับถูไถอัดกระแทกใส่บั้นท้ายอย่างซ่านกระสัน เขาไม่ใช่คนที่ไร้ประสบการณ์ขนาดจะมาพ่ายแพ้ความไร้เดียงสาของเธอ

ทว่า..ปฏิเสธความพึงพอใจในครั้งนี้ไม่ได้เลยจริงๆ ร่างกายที่เขาพรมจูบมากเท่าไหร่ ก็จะเกิดรอยกุหลาบมากเท่านั้น

อีกทั้งการตอบสนองที่เกินคาด หลังจากที่เธอห้ามเขาไม่สำเร็จเขาคิดว่าเธอจะโกรธจนไม่ยินยอมให้ความร่วมมือ แต่ทว่าภรรยาของเขากลับซื่อตรงกับความต้องการของตัวเองมากกว่าที่คิดเอาไว้..

เธอโอบกอดเขาราวกับไม่ใส่ใจว่าเขาจะเป็นใคร เหมือนว่านี่คือการกระทำที่เคยชินเมื่อเธอร่วมรักกับคนอื่น..

และนั่นทำให้ในใจเกิดความหงุดหงิดเล็กๆ ขึ้นมา เป็นความขัดแย้งที่เขาก็ไม่อาจหาคำตอบได้เหมือนกันว่าตกลงแล้ว เขาพอใจหรือว่าไม่พอใจกันแน่

“ยกสะโพกขึ้นมาหน่อยสิ..”

เธอทำตามคำสั่งของเขาอย่างว่าง่ายและทันทีที่เธอยกบั้นท้ายขั้นมา เขาก็ขยับอย่างรวดเร็วมายิ่งขึ้น..เขาอัดกระแทกเข้ามาอย่างไร้ความปรานีเหมือนเดิม และเธอรู้ว่าท่านี้มันยิ่งทำให้เขาเข้าไปด้านในได้ลึกยิ่งขึ้นกว่าเดิม

“อา..”

“อย่ารู้สึกดีสิ เธอไม่ควรร้องครางออกมาแบบนั้นด้วยซ้ำ”

ตกลงแล้ว..เขาจะเอายังไงกันแน่! อีตาคนนี้

“รีบหน่อยค่ะ..พิมจะคุกเข่าต่อไปไม่ไหวแล้ว..อื้อ”

เขาดึงส่วนที่แข็งตึงออกมา ก่อนจะพลิกให้เธอนอนหงาย หลังจากนั้นก็ยกขาของเธอขึ้นมาและกดแทรกเข้าไปครั้งเดียวจนสุดท่อนลำ

พอทำท่านี้มันทำให้เขาสามารถมองหน้าเธอได้ถนัดมากยิ่งขึ้น..อาเชอร์ก้มใบหน้าลงไปฉกชิมรสหวานละมุนจากโพรงปากอุ่น เขาละเลียดชิมรสหวานนั้นด้วยความอ่อนโยน สวนทางกับเอวที่บดกระแทกอย่างเร่าร้อน

พิมหลับตาลง เธอไม่อาจทนมองหน้าของเขาในตอนนี้ได้เลย อาจจะเป็นเพราะไม่รู้ว่าจะต้องทำหน้าแบบไหนและไม่รู้ว่าจะต้องเขาด้วยสายตาเช่นไร เขาถือเป็นคนที่เอาใจยากมากพอสมควรเลย

เพราะแบบนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในตอนที่เขาทาบทับริมฝีปากลงมา

เขาส่งมอบจุมพิตที่แสนอ่อนโยนนี้มาได้ยังไงกันในเมื่อเขาทรมานเธอถึงเพียงนี้..ต้องการสร้างความสับสนให้เธออย่างนั้นหรือ?

เขาคือคนชั่วร้ายโดยแท้.. สามีที่ไม่มาร่วมงานแต่งแต่กลับหน้าด้านมาทวงคืนเข้าหอกับเธอ

ไอ้คนสารเลว!

เขาเช็ดคราบน้ำลายที่เปรอะเปื้อนอยู่บนมุมปากออก ก่อนจะมองหน้าเธออีกครั้ง ดูเหมือนว่าความอดทนของเขาจะหมดลงแล้ว อาเชอร์ช้อนสะโพกของเธอให้ขึ้นสูงแล้วสวนกระแทกใส่ด้วยความปรารถนาทั้งหมดที่มี

พิมรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของเธอจะแยกจากกัน เธอไม่เคยพบเจอการกระทำที่รุนแรงนี้มาก่อนเลย กว่าจะรู้สึกตัวอีกตัวในช่องท้องก็พลันรู้สึกอุ่นไปหมด..ส่วนนั้นของเขากระตุกเบาๆ ในร่างกายของเธอ

เสียงหอบเหนื่อยมาพร้อมกับร่างกายของเขาที่ถาโถมเข้ามาหาเธอ

“อา..อดทนได้ดีนี่”

ก็ยังค่อนแคะเธอไม่เลิกอีกนะ พิมยกมือขึ้นมาเพื่อดันเข้าออกไป อาเชอร์แสยะยิ้มก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วมองส่วนที่กำลังเชื่อมต่อกัน

ต้องกล่าวชมเชยเธอด้วยรึเปล่านะที่ส่วนนั้นของเธอสามารถดูดกลืนหยาดน้ำรักของเขาเข้าไปจนหมด..

“พิมจะไปอาบน้ำค่ะ”

“ก็ไม่ได้ห้ามนี่”

แต่เขายังไม่ยอมเอามันออกไป แถมยังทำท่าเหมือนไม่ยอมให้เธอลุกขึ้นอีกต่างหาก

บอกตามตรงว่าเธอไม่ไหวแล้วนะ ส่วนที่ถูกเสียดสีรู้สึกแสบไปหมดเลย เธอจะเดินได้ไหมยังไม่รู้เลย

เขามองหน้าเธอสลับกับก้มมองส่วนนั้นก่อนที่ปลายนิ้วของอาเชอร์จะแตะเบาๆ บนติ่งเนื้อ เขาใช่นิ้วถูไถไปมาและการกระทำเช่นนั้นมันสามารถเรียกเสียงครางจากพิมได้โดยที่ใบหน้าของเขามันเต็มไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย

“พะ..พอแล้วค่ะ”

“ชอบให้สัมผัสตรงนี้สินะ เพราะตอนที่เธอช่วยตัวเอง เธอเสร็จเพราะว่าสัมผัสตรงนี้เร็วๆ ..อยากรู้จังเลยว่าหากทำแบบนี้จะสามารถทำให้เธอเสร็จได้อีกไหม?”

เขาใช้ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยตรงนั้นเร็วๆ และนั่นทำให้เธอเผลอแอ่นสะโพกขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

ส่วนนั้นที่แช่ทิ้งอยู่ในโพรงอ่อนนุ่มก็เริ่มขยายตัวขึ้นมาเป็นครั้งที่สอง พิมขยับถอยหนีเขาในทันที แต่ทว่าอาเชอร์ไม่ยอมให้เธอทำเช่นนั้นหรอก

“เรื่องนี้โทษฉันไม่ได้นะ เพราะว่าด้านในของเธอมันตอดรัดถี่ๆ จนเจ้านี่ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ต้องรับผิดชอบด้วยนะพิม..รับผิดชอบการกระทำของตัวเองหน่อยสิจะหนีไปแบบนั้นได้ยังไง”

เธอเม้มปากแน่นเมื่อเขาเริ่มขยับเอวเข้าออกช้าๆ

“อา..รอบนี้รัดแน่นกว่าเดิมอีกแฮะ ชอบให้ฉันสัมผัสตรงนี้ขนาดนั้นเลยเหรอ?”

นิ้วมือของเขายังคงถูไถเสียดสีอยู่กับส่วนที่ไวต่อสัมผัสของเธอ..พิมรู้สึกว่าตัวเองจะต้องตายแน่ๆ หากว่าเขายังไม่หยุดสัมผัสเธอแบบนั้น

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel