5.ไอ้คนสารเลว NC
อาเชอร์ใช้มือฟาดลงไปบนบั้นท้ายของเธออย่างแรง เขารู้สึกปวดหนึบบนแก่นกายที่ไม่ได้ปลดปล่อย
และตอนนี้ไม่มีเหตุผลอะไรให้รั้งรออีกแล้ว เขาจับแยกบั้นท้ายของเธอออก ก่อนจะจับจ้องมองร่องทางรักสีหวานที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำรักสีใส
เธอพร้อมขนาดนี้ยังออกปากร้องว่าไม่ไหว..
เขากดแทรกส่วนที่แข็งตึงเข้าไปด้านในช้าๆ พร้อมกับจับสะโพกของเธอเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอได้มีโอกาสถอยหนี
“อะ..อ๊า!”
พิมสัมผัสได้ถึงส่วนนั้นที่กำลังฉีกขาดออกเมื่อเขาแทรกเข้ามา เขาไม่ได้เร่งรีบแต่ทว่าก็ไม่ได้หยุดยั้งเพื่อให้เธอได้มีโอกาสพักหายใจ
อาการเจ็บปวดเกิดขึ้นมาในช่องท้อง และความจุกเสียดที่บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกเจ็บมากกว่าที่จะรู้สึกดี
“คงไม่ได้ทำให้เจ็บหรอกใช่ไหม..”
เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เจือปนไปด้วยความขบขำ และนั่นทำให้เธอกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น
“พิมจะไม่พูดกับคุณอีกแล้วค่ะ!”
เป็นอีกครั้งที่เธอทำให้เขารู้สึกเกินคาดมากทีเดียว ความสวยงามบนใบหน้านั้นมันชวนให้เขาคิดว่าเธอจะอ่อนหวานและอ่อนโยนมากกว่านี้เสียอีก
แต่ภรรยาของเขากลับมีมุมที่ดื้อดึงและไม่ยอมแพ้อยู่เหมือนกันแฮะ...ดูเหมือนว่าชีวิตสามีภรรยาของเราจะไม่น่าเบื่ออย่างที่เขาคิดแล้วละสิ
“หากไม่พูด เช่นนั้นก็ร้องครางออกมาเสียงดังๆ ก็แล้วกัน อย่าพึ่งด่วนสลบไปล่ะ หากเก่งนักก็อดทนจนกว่าฉันจะเสร็จ”
ไอ้คนลามก! ถึงเธอจะค่อนแคะเขาในใจแต่ทว่าในตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มชินกับความเจ็บปวดในยามที่เขากระทุ้งเข้ามาซะแล้ว
ในความรู้สึกส่วนลึกมันก็เลยสั่นไหวขึ้นมาพร้อมๆ กับความเสียดเสียวที่ได้รับ เขาห่างไกลคำว่าอ่อนโยนไปมากทีเดียวถึงเขาจะรู้ว่าเธอเจ็บแต่ก็ไร้ความเมตตาหรือว่าปรานีจากคนบนร่าง
ช่วงล่างขยับถูไถอัดกระแทกใส่บั้นท้ายอย่างซ่านกระสัน เขาไม่ใช่คนที่ไร้ประสบการณ์ขนาดจะมาพ่ายแพ้ความไร้เดียงสาของเธอ
ทว่า..ปฏิเสธความพึงพอใจในครั้งนี้ไม่ได้เลยจริงๆ ร่างกายที่เขาพรมจูบมากเท่าไหร่ ก็จะเกิดรอยกุหลาบมากเท่านั้น
อีกทั้งการตอบสนองที่เกินคาด หลังจากที่เธอห้ามเขาไม่สำเร็จเขาคิดว่าเธอจะโกรธจนไม่ยินยอมให้ความร่วมมือ แต่ทว่าภรรยาของเขากลับซื่อตรงกับความต้องการของตัวเองมากกว่าที่คิดเอาไว้..
เธอโอบกอดเขาราวกับไม่ใส่ใจว่าเขาจะเป็นใคร เหมือนว่านี่คือการกระทำที่เคยชินเมื่อเธอร่วมรักกับคนอื่น..
และนั่นทำให้ในใจเกิดความหงุดหงิดเล็กๆ ขึ้นมา เป็นความขัดแย้งที่เขาก็ไม่อาจหาคำตอบได้เหมือนกันว่าตกลงแล้ว เขาพอใจหรือว่าไม่พอใจกันแน่
“ยกสะโพกขึ้นมาหน่อยสิ..”
เธอทำตามคำสั่งของเขาอย่างว่าง่ายและทันทีที่เธอยกบั้นท้ายขั้นมา เขาก็ขยับอย่างรวดเร็วมายิ่งขึ้น..เขาอัดกระแทกเข้ามาอย่างไร้ความปรานีเหมือนเดิม และเธอรู้ว่าท่านี้มันยิ่งทำให้เขาเข้าไปด้านในได้ลึกยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“อา..”
“อย่ารู้สึกดีสิ เธอไม่ควรร้องครางออกมาแบบนั้นด้วยซ้ำ”
ตกลงแล้ว..เขาจะเอายังไงกันแน่! อีตาคนนี้
“รีบหน่อยค่ะ..พิมจะคุกเข่าต่อไปไม่ไหวแล้ว..อื้อ”
เขาดึงส่วนที่แข็งตึงออกมา ก่อนจะพลิกให้เธอนอนหงาย หลังจากนั้นก็ยกขาของเธอขึ้นมาและกดแทรกเข้าไปครั้งเดียวจนสุดท่อนลำ
พอทำท่านี้มันทำให้เขาสามารถมองหน้าเธอได้ถนัดมากยิ่งขึ้น..อาเชอร์ก้มใบหน้าลงไปฉกชิมรสหวานละมุนจากโพรงปากอุ่น เขาละเลียดชิมรสหวานนั้นด้วยความอ่อนโยน สวนทางกับเอวที่บดกระแทกอย่างเร่าร้อน
พิมหลับตาลง เธอไม่อาจทนมองหน้าของเขาในตอนนี้ได้เลย อาจจะเป็นเพราะไม่รู้ว่าจะต้องทำหน้าแบบไหนและไม่รู้ว่าจะต้องเขาด้วยสายตาเช่นไร เขาถือเป็นคนที่เอาใจยากมากพอสมควรเลย
เพราะแบบนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในตอนที่เขาทาบทับริมฝีปากลงมา
เขาส่งมอบจุมพิตที่แสนอ่อนโยนนี้มาได้ยังไงกันในเมื่อเขาทรมานเธอถึงเพียงนี้..ต้องการสร้างความสับสนให้เธออย่างนั้นหรือ?
เขาคือคนชั่วร้ายโดยแท้.. สามีที่ไม่มาร่วมงานแต่งแต่กลับหน้าด้านมาทวงคืนเข้าหอกับเธอ
ไอ้คนสารเลว!
เขาเช็ดคราบน้ำลายที่เปรอะเปื้อนอยู่บนมุมปากออก ก่อนจะมองหน้าเธออีกครั้ง ดูเหมือนว่าความอดทนของเขาจะหมดลงแล้ว อาเชอร์ช้อนสะโพกของเธอให้ขึ้นสูงแล้วสวนกระแทกใส่ด้วยความปรารถนาทั้งหมดที่มี
พิมรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของเธอจะแยกจากกัน เธอไม่เคยพบเจอการกระทำที่รุนแรงนี้มาก่อนเลย กว่าจะรู้สึกตัวอีกตัวในช่องท้องก็พลันรู้สึกอุ่นไปหมด..ส่วนนั้นของเขากระตุกเบาๆ ในร่างกายของเธอ
เสียงหอบเหนื่อยมาพร้อมกับร่างกายของเขาที่ถาโถมเข้ามาหาเธอ
“อา..อดทนได้ดีนี่”
ก็ยังค่อนแคะเธอไม่เลิกอีกนะ พิมยกมือขึ้นมาเพื่อดันเข้าออกไป อาเชอร์แสยะยิ้มก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วมองส่วนที่กำลังเชื่อมต่อกัน
ต้องกล่าวชมเชยเธอด้วยรึเปล่านะที่ส่วนนั้นของเธอสามารถดูดกลืนหยาดน้ำรักของเขาเข้าไปจนหมด..
“พิมจะไปอาบน้ำค่ะ”
“ก็ไม่ได้ห้ามนี่”
แต่เขายังไม่ยอมเอามันออกไป แถมยังทำท่าเหมือนไม่ยอมให้เธอลุกขึ้นอีกต่างหาก
บอกตามตรงว่าเธอไม่ไหวแล้วนะ ส่วนที่ถูกเสียดสีรู้สึกแสบไปหมดเลย เธอจะเดินได้ไหมยังไม่รู้เลย
เขามองหน้าเธอสลับกับก้มมองส่วนนั้นก่อนที่ปลายนิ้วของอาเชอร์จะแตะเบาๆ บนติ่งเนื้อ เขาใช่นิ้วถูไถไปมาและการกระทำเช่นนั้นมันสามารถเรียกเสียงครางจากพิมได้โดยที่ใบหน้าของเขามันเต็มไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย
“พะ..พอแล้วค่ะ”
“ชอบให้สัมผัสตรงนี้สินะ เพราะตอนที่เธอช่วยตัวเอง เธอเสร็จเพราะว่าสัมผัสตรงนี้เร็วๆ ..อยากรู้จังเลยว่าหากทำแบบนี้จะสามารถทำให้เธอเสร็จได้อีกไหม?”
เขาใช้ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยตรงนั้นเร็วๆ และนั่นทำให้เธอเผลอแอ่นสะโพกขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
ส่วนนั้นที่แช่ทิ้งอยู่ในโพรงอ่อนนุ่มก็เริ่มขยายตัวขึ้นมาเป็นครั้งที่สอง พิมขยับถอยหนีเขาในทันที แต่ทว่าอาเชอร์ไม่ยอมให้เธอทำเช่นนั้นหรอก
“เรื่องนี้โทษฉันไม่ได้นะ เพราะว่าด้านในของเธอมันตอดรัดถี่ๆ จนเจ้านี่ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ต้องรับผิดชอบด้วยนะพิม..รับผิดชอบการกระทำของตัวเองหน่อยสิจะหนีไปแบบนั้นได้ยังไง”
เธอเม้มปากแน่นเมื่อเขาเริ่มขยับเอวเข้าออกช้าๆ
“อา..รอบนี้รัดแน่นกว่าเดิมอีกแฮะ ชอบให้ฉันสัมผัสตรงนี้ขนาดนั้นเลยเหรอ?”
นิ้วมือของเขายังคงถูไถเสียดสีอยู่กับส่วนที่ไวต่อสัมผัสของเธอ..พิมรู้สึกว่าตัวเองจะต้องตายแน่ๆ หากว่าเขายังไม่หยุดสัมผัสเธอแบบนั้น