4.ผู้ชมที่ดี NC

เมื่อได้ฟังคำกล่าวนั้นหัวใจก็ร่วงหล่นราวกับก้อนหิน

รอยยิ้มน้อยๆ ปรากฏขึ้นมาบนมุมปากของอาเชอร์

เขาคงนึกสนุกที่ได้ดูถูกเธอถึงเพียงนี้ ทว่าเธอคือพิม..ไม่ว่าจะพบเจอความยากลำบากแค่ไหนเธอจะสามารถผ่านมันไปได้

พิมเชื่อมั่นในตัวเองเสมอ เพราะฉะนั้นกับอีแค่ทำให้เขาพอใจ..มันจะไปยากเย็นอะไรกัน!!

เธอจะจบเรื่องนี้อย่างรวดเร็วเพื่อที่จะได้เห็นหน้าของเขาน้อยลง..

“พิมไม่คิดว่าคุณจะต้องการอะไรแบบนั้น..”

“หรือว่าเธออยากให้เจ้านี่กระแทกเข้าไปแทนที่จะเป็นนิ้วเล็กๆ ของตัวเอง หากต้องการแบบนั้นฉันก็ไม่ขัดหรอกนะ ถึงจะไม่ได้อยากทำสักเท่าไหร่แต่ฉันจะฝืนใจทำมันกับเธอก็แล้วกัน”

คงคิดว่าเธอจะร้องไห้อ้อนวอนเขาสินะ คิดว่าเธอจะยอมแพ้เขาด้วยเรื่องแบบนี้ถึงได้มีสีหน้าที่มั่นใจซะขนาดนั้น

“หากว่าคุณไม่ต้องการพิมก็ไม่ฝืนใจคุณหรอกค่ะ”

เธอยกมือขึ้นมากุมหน้าเขาเอาไว้

“เชิญคุณอาเชอร์ไปนั่งตรงนั้นเพื่อทำหน้าที่ผู้ชมที่ดีด้วยนะคะ แน่นอนว่าผู้ชมที่ดีคงจะไม่..ทำอะไรมากไปกว่าการนั่งดูหรอกจริงไหม?”

เป็นอีกครั้งที่เธอยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ชวนให้เขาอารมณ์ไม่ดีแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยินยอมเดินไปนั่งที่โซฟาตัวยาวเพื่อรอดูว่าเธอจะเก่งเหมือนกับคำกล่าวค่อนแคะนั้นรึเปล่า

บอกตามตรงว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ไร้เดียงสากับเรื่องอย่างว่า เธอมีแฟนมาหลายคน และทำเรื่องแบบนั้นมานับครั้งไม่ถ้วน แต่..การมานั่งสัมผัสตัวเองให้คนอื่นดูแบบนี้ มันไม่ใช่เรื่องที่จะสามารถทำได้โดยง่ายเลย

ถึงอย่างนั้นเธอก็จะไม่ยอมแพ้เขา ยิ่งเธออ่อนแอและร้องไห้สายตานั่นก็จะยิ่งฉายแววสนุกสนาน เธอไม่ยอมให้เขามาปั่นหัวเธอเล่นและไม่ยอมเป็นของเล่นของใครหรอกนะ

หากว่าเธออ่อนแอก็คงพาตัวเองมาถึงจุดนี้ไม่ได้หรอก.. พิมสุดหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะถอดกางเกงชั้นในลูกไม้ออก ตามด้วยบราสีเดียวกัน เธอโยนมันทิ้งเอาไว้ข้างเตียงอย่างไม่คิดไยดี และตอนนี้เธอกำลังเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา

เธอรู้ดีว่าต่อให้เธอจะทำอะไรเขาจะไม่มีวันเข้ามาแตะต้องตัวเธอแม้แต่ปลายเล็บ เพราะว่าเขาน่าจะเกลียดชังการพ่ายแพ้เป็นที่สุด เขาไม่มีทางยอมพ่ายแพ้ต่อความต้องการของตัวเองเพื่อความใคร่เพียงชั่วครั้งชั่วคราว

เธอล้มตัวนอนลงบนเตียงก่อนจะกางขาออก พิมเลียที่ปลายนิ้วของตัวเองโดยที่สายตาเธอยังคงจ้องมองไปที่เขาและสายตาของเขาก็จับจ้องมาที่เธอ..

ยังคงเป็นสายตาเย็นชาที่ชวนให้รู้สึกขนลุกเกรียวไปทั่วทั้งร่างเหมือนเดิม

และเมื่อปลายนิ้วเคลือบไปด้วยเมือกน้ำลายของตัวเอง เธอก็เริ่มใช้มันสัมผัสส่วนกลางรอยแยกเบาๆ

“อา..”

เธอกำลังทำสิ่งที่น่าอายมากที่สุดชีวิตนี้ แถมสายตาของเขามันไม่ละไปจากเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว

พิมใช้ปลายนิ้วถูไถไปเบาๆ บนปุ่มกระสันที่นูนขึ้นมา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าส่วนนั้นของเธอจะเฉอะแฉะถึงเพียงนี้..

และพิมเลือกที่จะหลับตาลง เธอไม่อาจทนทานต่อสายตาของเขาได้อีกแล้วเพราะแบบนั้นเธอจึงเลือกที่จะอยู่ในโลกของตัวเองและจดจ่อกับสัมผัสที่ปลายนิ้ว..เพื่อให้การกระทำที่น่าอายนี้จบลงได้โดยไวที่สุด

“..อึ่ก”

ความเสียดเสียวนั้นก่อตัวขั้นมาในช่องท้อง การสัมผัสภายนอกทำให้รู้สึกดีมากกว่าที่คาดเอาไว้ และยิ่งเป็นการใช้นิ้วของตัวเองมันยิ่งทำให้เธอสามารถสัมผัสและเน้นย้ำในจุดที่ตัวเองรู้สึกดีให้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ราวกับว่าในห้องนี้มันมีเพียงแค่เธอและในขณะที่อารมณ์กำลังไล่ระดับขึ้นไป เธอก็ได้ยินเสียงครางกระเส่าจากจุดที่เขากำลังนั่งอยู่

พิมปรือตาขึ้นมามองของคุณอาเชอร์ และเรื่องที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อเขากำลัง..ใช้มือรูดรั้งแก่นกายที่แข็งตึงนั่นเบาๆ

สายตาของเขายังคงมองที่เธอไม่แตกต่างไปจากตอนก่อนที่เธอจะหลับตา

“อ๊ะ..”

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ เธอถึงที่หมายอย่างง่ายดายแบบไม่คาดคิดมาก่อน

เพราะแววตาของเขาที่มองมาหรือเพราะว่าเขากำลัง..สัมผัสตัวเองในยามที่มองเธอกันแน่น

เมื่อเขาเห็นว่าเธอแอ่นบั้นท้ายขึ้นพร้อมกับร่างกายที่กระตุกไม่เป็นจังหวะ อาเชอร์ก็หยุดการกระทำของเขาในทันที..

เขาใช้สายตาเย็นชามองพิมที่กำลังนอนหอบอยู่บนเตียง และเมื่อเธอทำท่าจะลุกขึ้นเขาก็เดินเข้าไปกดเธอเอาไว้ให้จมเตียงลงไปอีกครั้ง

“คุณรับปากแล้วว่าจะเป็นผู้ชมที่ดี!”

“เรื่องนั้นมันก็ใช่ แต่พิม..การแสดงจบแล้วไม่ใช่เหรอ? แบบนั้นฉันก็ไม่ต้องเป็นผู้ชมที่ดีแล้วสิ”

อ่า..ไอ้คนไม่รักษาคำพูด!!

“พิมจะนอนแล้วค่ะ”

“ก็นอนไปสิใครห้ามล่ะ..แต่ก่อนนอนช่วยกันก่อนสิ จะให้ใส่เข้าไปทางไหนดีล่ะ ทางนี้ที่กำลังแฉะ..”

เขากล่าวพร้อมกับสอดนิ้วเขาไปในร่องรักของเธออย่างกะทันหัน

“อื้อ!”

“หรือว่าในปากเล็กๆ นี่ดี..เลือกมาสิพิม”

เขาเริ่มขยับข้อมือเข้าออกเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นการหมุนวนข้อมือแล้วงอปลายนิ้วขึ้น แน่นอนว่าภายในตอดรัดจนนิ้วเขาแทบจะขาดออกจากกัน เพราะว่าพึ่งเสร็จไปงั้นเหรอถึงได้ไวต่อความรู้สึกขนาดนี้!

แบบนี้เขาไม่ควรจะยื่นข้อเสนอให้เธอเลือกสิเพราะว่าเขาควรจะได้มีสิทธิ์เลือกที่จะทำเช่นไรกับเธอก็ได้

“มะ..ไม่นะคะ พิมจะใช้ปาก”

“ไม่ทันแล้ว ตอนนี้แค่ปากเล็กๆ นี่ดูเหมือนว่าจะไม่พอซะแล้ว เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยใช้ปากทำก็แล้วกัน”

หมายความว่ายังไงกัน ไอ้คนลามก!!

ไหนว่าไม่มีอารมณ์ทำ ไหนว่าไม่ต้องการเธอไง นี่มันหลอกลวงกันชัดๆ!!

“คุณอาเชอร์..อื้อ!! พูดก่อนหน้านี้ว่าคุณไม่อยากทำ..นี่คุณกำลังกลืนน้ำลายตัวเองอยู่นะคะ”

เขายกยิ้มที่มุมปากก่อนจะพลิกตัวเธอให้นอนคว่ำแล้วยกสะโพกเธอขึ้นมาเพื่อให้เธอคุกเข่า

อาเชอร์รูดรั้งที่แก่นกายของเขาสองสามครั้งก่อนจะใช้นิ้วกดแนบความแข็งตึงนั้นไปกับก้นกลมกลึงของเธอ

“ก็ใช่ เพราะว่าก่อนหน้านี้ไม่มีอารมณ์ทำ แต่ตอนนี้มีแล้วไงไม่เชื่อก็ดูสิ..ว่าส่วนนั้นของฉันมันพร้อมแค่ไหน”

เธอหันหน้ามามองเขา และพอมองเห็นเจ้าส่วนที่กำลังเสียดสีไปมากับบั้นท้ายของเธอพิมก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ

อาจจะเพราะว่าเขาเป็นลูกครึ่งสินะ เจ้าส่วนนั้นถึงได้..ใหญ่โตซะขนาดนั้น!! ไม่มีทาง..มันเข้ามาไม่ได้หรอก!!

เธอรับเขาไม่ไหวแน่!!

“มะ..ไม่ไหวค่ะ มันเข้าไปไม่ได้แน่..คุณควรจะรักษาคำพูด”

“ยังไม่ได้ลองเลยจะรู้ได้ยังไง”

ส่วนเรื่องการรักษาคำพูด เขาก็แค่ไม่อยากให้ตัวเองเสียสิทธิโดยชอบธรรมของตัวเองไป..

เขาแต่งงานกับเธอแล้วนี่ ถึงตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่แตะต้องเธอเพราะไม่อยากให้เธอได้ใจ แต่ตอนนี้พอเห็นใบหน้าที่กำลังทรมานของเธอแล้ว..

เขาก็ไม่รู้ว่าจะห้ามใจเอาไว้ทำไม