CHAPTER 2

หันไปนะ!

ภายในห้องเงียบและแน่นิ่งจนได้ยินเสียงลมหายใจ...

มือหนาปล่อยจากริมฝีปากสีหวานคล้ายกลีบกุหลาบจางๆ หลังปรามด้วยสายตาคมว่าอย่าร้องเสียงดังและทำให้เป็นเรื่องใหญ่

“อึก... หันไปนะ!” ซารารีบพลิกตัวหันข้าง มือเล็กกุมผ้าเช็ดตัวยึดร่างขาวจัดของตัวเองด้วยความเขินอาย

เขาเป็นใครกัน!? ทำไมถึงมาอยู่ในห้องของพี่ฮามินได้!?  

“อะ...ออกไปก่อนค่ะฉันจะแต่งตัว!”

บ้าจริง...จู่ๆ มาเผชิญหน้ากับผู้ชายแปลกหน้าในสถานการณ์แบบนี้ แต่เธอก็ผิดเองที่ไม่แต่งตัวให้เสร็จจากในห้องน้ำ

ก็เธอนึกว่าอยู่คนเดียวเพราะงั้นจะทำอะไรก็ได้ไง

หากแต่ร่างสูงของฝ่ายชายปลดเสื้อออกจากกายแกร่งแทนที่จะกลับหลังหัน

“?” ซาราไม่เข้าใจ 

ขายาวก้าวเดินเข้ามาใกล้เธอ มือใหญ่แกร่งปลดเข็มขัดออกจากกางเกงที่รั้งเหนืออุ้งเชิงกรานประดับวีเชพชัดเจน

“อึก...จะทำอะไร? อย่าเข้ามา...” เรียวขาขาวก้าวถอยหลังในเมื่อร่างสูงไม่ฟังเสียงห้ามและยังก้าวเข้ามาอีก มือเล็กของซาราเคลื่อนกุมผ้าเช็ดตัวแน่นชิดอก

กระนั้นแม้ปิดบัง...ดวงตาคมก็ยังเห็นร่องอกงดงาม

กึก

ทันใดนั้นหลังเข่าของเธอชนเข้ากับเตียง “อ๊ะ”

เธอล้มหงายลง

ตุบ!

เท้าเล็กขาวถีบถอยไปกับฟูกจนถึงหัวเตียงและไม่มีที่ให้ไปต่อ “ยะ...อย่านะคะพี่...”

ร่างสูงคืบคลานขึ้นมาหาเธอ

“น่ารักดี” เสียงทุ้มคราง “พี่ทนไม่ไหวแล้ว ขอนะ”

ตึกตัก...

มันเป็นครั้งแรกที่เธอเห็นบอดี้ราวกับรูปสลักของผู้ชายที่ไม่ใช่พี่ชายของตัวเอง ร่างกายของเขาดูร้อนแรงมาก...เต็มไปด้วยมัดกล้ามที่ดูแกร่งจนน่าครั่นคร้ามและชวนประหลาดใจ

“หยุดก่อนค่ะ อ๊ะ...!?” มือเล็กดันอีกฝ่าย แต่มือใหญ่รวบมือสองข้างที่เล็กกว่าไว้กับผนังเหนือหัวเธอเองพร้อมกับร่างแกร่งที่โถมเข้าแนบ “พะ...พี่คะ...อื้ม...!”

เส้นเสียงใสขาดเมื่ออีกริมฝีปากจูบประกบริมฝีปากกับคนร่างบางจนร้อนแปลบ

“อะ...อึก!!” ผิวขาวเปียกน้ำสั่นเทิ้ม...

มันเป็นจูบแรกในชีวิตของเธอ...!

ร่างสูงผละริมฝีปากเพื่อกดจูบเร่าร้อนลงไปตามลำคอบาง ร่างขาวที่ถูกตรึงสั่นสะท้านเหมือนถูกเข็มลนไฟสะกิด “อึก...!”

ร้อนจนเหมือนทั้งตัวถูกเผาผลาญไม่มีผิด!   

“อ้าขา ให้พี่เข้าไป” 

ตึกตัก...

ดวงตาคมเข้มที่ราวกับกลืนเธอเข้าไปทั้งตัวมีสีน้ำตาลอมแดง... ช่างดูเหมือนท้องฟ้าคืนฤดูร้อนที่ทำให้เลือดในร่างบางวิ่งพล่าน

ซาราแยกเรียวขา ความแกร่งแบบชายกำยำผลักดันเข้าไปในร่องรักจนแผ่นหลังขาวบางถูกผลักชิดผนัง

“โอ๊ย! ฮือ...!!”

กายแกร่งเพิ่งรุกเข้าไปในร่างชื้นของซาราอย่างทรงพลังในจังหวะเดียว

“จ...เจ็บ!! อื้ม...!!”

“อย่าเสียงดัง” เสียงทุ้มจูบปิดปากสีหวานสั่นเทา มือใหญ่ตรึงเข่าเล็กขาวแยกกว้าง เขาดันกายแกร่งฉีกผ่านเนื้อเยื่อเวอร์จิ้นจนขาดเพิ่มก่อนเริ่มดุนดันเข้าออกอย่างทรงพลัง

“อื้อ...อ๊ะ...โอ๊ย...!”

ขาเรียวขาวแยกออกกอดร่างแกร่งที่รุกเร้าเข้ามาสุดร่องแคบ...กระแทกย้ำจนเธอสะท้านในทุกจังหวะ ลมหายใจร่างเล็กกระชากขาดห้วง ทุกตารางนิ้วสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกที่ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้รับ

น้ำตาเธอเล็ด มันเจ็บแต่ก็แสนจะเร่าร้อนและวาบหวาม

“ฮือ...เบาๆ ค่ะ...อ๊า...!” รู้สึกราวกับถูกฉีกและเหวี่ยงขึ้นเพดานให้ลอยคว้าง “ฮ้า...อื้อ...ฮึก...!”

เพื่อจะตกลงมากระแทกพื้นและถูกเหวี่ยงขึ้นไปอีกครั้ง “อ๊า...!”

“ดีมาก แบบนั้นล่ะ”

“แฮ่ก...อ๊ะ...อ๊า...!”

ซีวอนทำให้ซาราร้องครวญคราง มือเล็กคว้าจิกมือแกร่งกว่าที่ยังกดมือของเธอไว้เหนือหัว

“ตอดสิ”

“อื้อ....แฮ่ก...อึก...!”  ซาราตอดรัดกายแกร่งขณะเรียวลิ้นถูกจูบร้อนครอบครอง

“ตอดแรงๆ”

“ฮือ...ส...เสียวค่ะ...อ๊า...!!!”