ลวงรัก - 1 แกล้ง

ปัจจุบัน….

“ป้าคะเอาข้าวห้ากล่องค่ะ” ฉันรีบมาสั่งข้าวและมองดูเวลาอย่างร้อนรนเพราะกลัวจะไม่ทัน

ที่ซื้อเยอะขนาดนี้เพราะมันเป็นคำสั่ง…จากคนที่ฉันเคยรับปากว่าจะคอยรับใช้จนกว่าเขาจะพอใจ เพื่อแลกกับที่จะไม่ต้องจ่ายค่าซ่อมรถให้

เมื่อได้ข้าวมาแล้วก็รีบตรงไปที่สวนกุหลาบหลังมอ แต่ยืนรออยู่นานก็ไม่มีใครออกมารับข้าวสักที โทรหาก็ไม่รับด้วย อีกยี่สิบนาทีฉันก็ต้องไปเรียนแล้วทำไมไม่มีคนรับสายเลย

โทรประมาณสิบสายในที่สุดเขาก็รับ

“ฮัลโหลฉลามฉันอยู่ที่หน้าประตูนะ ข้าวที่ให้ไปซื้อ….”

“อ่า! โทษทีฉันลืมว่าให้เธอไปซื้อข้าว”

“ละ แล้วยังไงหรอ…ให้ฉันเอาวางไว้ตรงไหน”

( ฉันออกมากินข้าวด้านนอก ส่วนของที่เธอซื้อมาจะเอาทิ้งก็ได้ )

“…แล้วเงินล่ะ” ฉันทวงเงินค่าข้าวอย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะตอนนี้มีเงินติดตัวแค่ไม่กี่บาท

( เธอติดหนี้ฉันอยู่นะ จะถามเรื่องเงินทำไม )

ติ๊ด…สายติดไปขณะที่ฉันกำลังพูด “…แต่ตอนนี้เงินฉันหมดแล้วนะ”

ฉันถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะมองถุงกล่องข้าวในมือแล้วนับหนึ่งถึงสิบในใจเพื่อให้ตัวเองเย็นลง ทำแบบนี้ใครบ้างจะไม่โกรธและมันไม่ใช่แค่ครั้งแรกเหมือนอยากแกล้งกันมากกว่า

ขณะที่กำลังเดินกลับมาเรียนเห็นนักศึกษาชายกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งอยู่ฉันจึงเอาข้าวที่ซื้อมาไปวางไว้ที่โต๊ะตรงพวกเขานั่ง

“พี่ให้”

พูดจบก็เดินรีบเดินหนีจากตรงนั้นทันทีโดยไม่สนใจเสียงเรียกของเด็กปีหนึ่งกลุ่มนั้น

#ตกดึก

ระหว่างที่กำลังนอนหลับอยู่จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันใช้มือควานหาโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกดรับโดยไม่ได้มองว่าเป็นเบอร์ของใคร

“อื้อ..ฮัลโหล”

พอรับสายก็ต้องรีบเอาโทรศัพท์ออกห่างหูเพราะเสียงเพลงดังมาก ก่อนจะตั้งสติมองว่าใครที่โทรมา

เมื่อเห็นเบอร์ฉันก็เบิกตากว้างอย่างตกใจ เพราะมันเป็นเบอร์ของฉลาม ก่อนจะดูเวลาที่หน้าจอตอนนี้ตีสามกว่าแล้ว

( เฮ้!! ได้ยินที่ฉันพูดไหม ) ปลายสายถามคล้ายหงุดหงิดฉันจึงรีบถามกลับอีกครั้ง

“มะ เมื่อกี้นายว่ายังไงนะ”

( ซื้อของสำคัญมาให้หน่อย พอดีมันหมด )

“หะ ให้ซื้อตอนนี้เลยหรอ”

( อืม ตอนนี้ด่วน )

“ซื้ออะไร”

( ถุงยาง )

ฉันเม้มปากแน่นเมื่อได้ยินสิ่งที่ปลายสายบอกให้ซื้อ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยซื้อของแบบนั้น

ทำไมเขาถึงสั่งให้ซื้อของใช้ส่วนตัวแบบนี้ด้วย

( ไซส์ห้าสิบหก )

“……….”

( ให้เวลายี่สิบนาที )

“ดะ เดี๋ยวสิฉันไม่…..”

ติ๊ด~ เขาตัดสายไปแล้วโดยที่ฉันยังพูดไม่จบเช่นเคย ไม่นานก็มีข้อความเข้าพอฉันดูก็เห็นว่ามียอดเงินโอนเข้าบัญชีหนึ่งหมื่นบาท ทำให้ดีดตัวขึ้นจากที่นอนทันที

“ขะ เขาโอนเงินมาให้อย่างนั้นหรอ”

ติ่ง~ แชตจากฉลามเด้งเข้ามาจึงรีบเปิดดู เขาส่งโลเคชั่นมาให้ แบบนี้ถ้าจะไม่ซื้อไปให้ก็ไม่ได้ใช่ไหม ว่าแต่ทำไมถึงโอนมาเยอะจัง

ฉันเรียกแกร๊ปให้มารับก่อนจะบอกให้พี่คนขับแวะจอดเซเว่นให้เพื่อจะซื้อของตามที่ฉลามสั่ง บอกตามตรงว่ามันรู้สึกอายจนไม่กล้ามองหน้าพนักงาน พอได้ของตามที่สั่งแล้วก็รีบวิ่งออกมาจากเซเว่นทันที

ไม่นานก็ถึงคลับที่ฉลามส่งโลเคชั่นมาให้

ฉันมองตัวเองที่ใส่ชุดนอนลายเป็ดสีเหลืองทั้งตัวสลับกับผู้หญิงที่ใส่ชุดเดรสที่เพิ่งเดินผ่านเมื่อครู่ พลางคิดในใจว่าแต่งตัวโป๊ๆ แบบนั้นเธอไม่รู้สึกอายบ้างเลยหรอ

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาสถานที่แบบนี้จึงค่อนข้างทำตัวไม่ถูกรีบโทรศัพท์ไปหาฉลามแต่เขาไม่รับ ส่งข้อความไปก็ไม่ยอมอ่าน

อย่าบอกนะว่าฉันถูกหลอกให้มา….ทำไมถึงเอาแต่แกล้งกันแบบนี้ ฉันมันเป็นคนอ่อนแอจริงๆ เรื่องแค่นี้ก็จะร้องไห้

“ไหนของที่ฉันสั่งให้ซื้อ ?” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ฉันค่อยๆ เงยหน้ามอง พอเห็นว่าเป็นฉลามก็รีบเช็ดน้ำตาที่เปื้อนแก้มแล้วยื่นกล่องถุงยางอนามัยให้เขา

“นี่ของที่นายสั่ง”

“ใส่ชุดบ้าอะไรมา เฉยชิบ!” เขาใช้สายตามองตัวฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า

“ก็…ฉันนอนอยู่”

“ไม่อยากลองเข้าไปดูข้างใน?”

“มะ ไม่ดีกว่า ฉันไม่ชอบที่แบบนี้”

“ตามฉันมา”

“อ่ะ! คือฉันไม่….”

หมับ!! จู่ๆ เขาก็คว้ามือหนามาจับมือของฉันแล้วพาเดินเข้าไปด้านในคลับทั้งที่ฉันเพิ่งปฏิเสธไปเองแท้ๆ