บทที่3.คีริน เดอออง....
ใบบัว สาวน้อยวัย24 ปีหันมาตอบ หล่อนกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อมองเห็นใบหน้าทุกข์ร้อนของสกาย “สงสัยรู้เรื่องบัวจะไม่ต่อสัญญามั้ง!!” เป็นการคาดเดาแบบที่ไม่รู้จริง
“อะไรจะรั่วไวปานนั้น แต่แน่ใจแล้วเหรอบัว...เจ้กายแกก็ดีนะ หางานดีๆ ให้ทั้งนั้น” แอนติง เธอไม่ได้มีชื่อเท่าใบบัว เมื่อหมดสัญญาก็ไม่เคยชิ่ง เมื่อสกายเองก็ไม่เคยเอาเปรียบเด็กในสังกัด เขายุติธรรมที่สุด ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ในวงการ
“เบื่อ!! ไม่มีอะไรตื่นเต้นแล้วนี่...อยากไปหาประสบการณ์จากที่อื่นบ้าง”
แอนแอบเบ้ปาก คงเพราะทะนงตนว่ากำลังมาแรง มีชื่อติดในอันดับต้นๆ ของถนนมายา ใบบัวจึงคิดว่าไม่ควรเจียดเงินให้สกายโดยเปล่าประโยชน์เมื่อมันเป็นน้ำพักน้ำแรงของตนเอง ไม่ได้คิดย้อนไปในอดีต ก่อนที่จะมีชื่อสกายลงแรงไปไม่น้อย แต่คนอย่างสกายก็ไม่เคยง้อเด็กในสังกัด หากคิดว่าไปรอด เขาก็ไม่รั้งไว้
“ว่าแต่เจ้กายแกรอใคร? เห็นชะเง้อมองประตูบ่อยๆ”
แอนตัดความสนใจเรื่องใบบัว เมื่อมันเป็นสิทธิ์ของเจ้าหล่อน จะรอดหรือจะร่วง ไม่ใช่ตัวเธอ
“ไม่รู้สิ!!” สาวสวยไหวไหล่...เธอมาที่โมเดลลิ่งวันนี้ ก็เพราะอยากคุยกับสกายให้รู้เรื่อง แต่เมื่อเห็นสกายกำลังกระวนกระวาย จึงรีๆ รอๆ อยู่
คนที่สกายตั้งตารอ เดินทางมาถึงในที่สุด...
แอ๊ด... เมื่อประตูถูกดันให้เปิดออกจากคนด้านนอก ไอร้อนของอากาศพวยพุ่งเข้ามา จนสาวๆ ที่นั่งเล่นชิลๆ อยู่ในโถงหน้าห้องของสกาย พากันพุ่งความสนใจไปให้
“หนูเม...เจ้รออยู่ มานี่ๆ มานี่มา”
สกายถลาออกมารับ เขายิ้มจนปากแทบฉีก ต้อนเมวิกาจนสาวๆ ที่มองอยู่พากันสนใจ
ใคร?
ใบหน้าของแต่ละคนมีเครื่องหมายคำถามแปะติดอยู่
ไม่มีใครรู้จัก ผู้หญิงสวยคนนี้คือใคร? มีความสำคัญแค่ไหน? ทำไมคนเรื่องมากอย่างสกายถึงถลามาต้อนหน้า ต้อนหลัง...
เพราะความอยากรู้ สาวๆ เกือบทั้งหมดจึงพากันลุกพรึบ!! เมื่อประตูห้องทำงานของสกายปิดงับลง สาวๆ เหล่านั้นจึงพากันแนบหูกับบานประตูเพื่อฟังคำสนทนาของบุคคลในห้อง
ใบบัวกำมือแน่น...จนเล็บจิกลงไปในเนื้อเจ็บแปลบๆ ไปยันขั้วหัวใจ เมื่อรอยยิ้มของเหล่าเพื่อน มันนัยยะบางอย่างซึ่งแปลความหมายไม่อยาก...
“หนูเมเจ้คิดว่าจะไม่มาแล้วเสียอีก...มาๆ มาคุยกันเรื่องไปปารีสดีกว่า เจ้เตรียมเอกสารไว้เพียบ มาศึกษากันก่อน เรามีเวลาแค่2 อาทิตย์เอง”
“ปารีส!! เจ้กายจะไปทำอะไรที่นั่น?”
แอนกระซิบกระซาบ คนที่เหลือพากันส่ายหัว และชำเลืองมองใบบัวแบบสมเพช
หลายคนเจ็บใจแทนสกายเมื่อรู้ข่าวรั่ว เรื่องใบบัวจะตีจากเพราะสัญญาใกล้หมด แต่เมื่อเป้าหมายใหม่ของสกายยิ่งใหญ่กว่า สาวสวยคนใหม่ที่เดินเข้ามา คงเป็นตัวเต็งของสกาย เขาถึงไม่ใส่ใจเรื่องใบบัวสักนิด
“พี่แอน...อย่าบอกนะว่าเกี่ยวกับการประกาศแคสติ้งของ เบลิสต้า!!”
ใครบางคนเปรย ข่าวดังเปรี้ยงขนาดนั้น เมื่อนานๆ ครั้งที่ห้องเสื้อของคีรินจะเปิดรับคนโนเนม หากได้เข้าสังกัดคีรินแล้วละก็...เงินทองที่ฝันไว้ คงไม่ไกลเกินเอื้อม...
“เห้ย!! เรื่องใหญ่เลยนะนั่น ทำไมไม่มีใครรู้บ้างเลย”
แอนอุทาน...ใบเบิกทางอย่างดี ถ้าติดที่นั่น เท่ากับเป็นนางแบบระดับโลก เมื่อ แบรนด์เดออง...วางขายทั่วโลก หากมีงานโชว์ตัว หมายถึงได้ประสบการณ์ใหม่ๆ ไปทั่วทั้งโลก ไม่ได้เป็นปลาซิว ปลาสร้อย รับงานอีเว้นท์แสนสองแสน
“หล่อนเดาส่งเดช!!”
ใบบัวเบ้ปาก เธอผุดลุกขึ้นยืน ทำเป็นไม่สนใจ แต่หารู้ไม่ ภายในใจกำลังเดือดปุดๆ เพราะหากเธอไม่ต่อสัญญา เท่ากับว่าโอกาสงามๆ เช่นนี้หลุดมือไปแน่ๆ เมื่อมั่นใจว่าตนเองมีความสามารถพอ
“หึ!! เกร็งพลาด เอาไงดีวะ!!” สาวละอ่อนบ่นพึม นิ่งคิดไปชั่วครู่ ตรึกตรองอย่างหนักว่าจะเอาต่อแบบไหนดี
“บัว...ชัวร์เลย ได้ยินเจ้กายพูดออกมาเต็มปาก แม่คนนั้นกำลังจะไปแคสติ้งที่เบลิสต้า”
เพื่อความสะใจ แอนเดินมาทิ้งตัวนั่งใกล้ๆ ใบบัว เรียวขาเพรียวตวัดฉับ หันมากล่าวเหมือนเรื่องทั่วไป แต่แอบยิ้มเยาะคนข้างกายในใจ เมื่อเจ้าหล่อนคงกำลังหงุดหงิด เพราะหากไม่ฉีกสัญญาทิ้ง คนที่น่าจะมีโอกาสนั่น ก็น่าจะเป็นใบบัวเอง