ตอนที่ 2.เด็กเลี้ยงแกะปะทะคาสโนว่าตัวบิดา..

คาลวินไม่ได้กวนโทสะ เวลาของเขามีแบบจำกัด ภาระหน้าที่ของเขาบีบรัดแทบไม่มีเวลากระดุกกระดิกได้ การที่เขาหาเวลามาปลดปล่อยได้นั้นยากเต็มที

“ค่ะ”

เปลือกตาคาลวินกะพริบถี่ๆ

“ว่าไง สนใจจะไปกับฉันหรือไม่ล่ะ?”

คาลวินถามต่อ

ณิรินชะงักมือที่เตรียมจะรินบรั่นดี เธอสูดลมหายใจแรงๆ แล้วก็ส่ายหน้า

“ฉันไปไม่ได้หรอกค่ะ ผัวฉันมารอรับกลับตอนเลิกงาน”

เธอจงใจตอบเช่นนั้น เพื่อตัดบทสนทนา คาลวินขมวดคิ้ว ลมหายใจของเขาสะดุดกับคำตอบที่ไม่เคยคิดว่าตนเองจะได้ยิน เขาหรี่เปลือกตาลง มองแววสีดำสนิทของที่สะท้อนกับแสงไฟจนเกิดประกายระยิบระยับนั่นแบบไม่เข้าใจหน่อยๆ

“มีผัวแล้ว”

เขากระซิบถามเบาๆ ราวกับไม่แน่ใจว่าตนเองฟังผิด หรือหูเขาเพี้ยนไปเอง

ณิรินหันแย้มยิ้ม “ค่ะ มีผัวแล้ว” เธอโกหก เธอกับคำคำนั้นห่างกันจนแทบนึกภาพไม่ออก

“โกหก”

คาลวินหรี่เปลือกตาแล้วก็ขยับปากพูดเสียงแผ่ว

ณิรินชะงัก พยายามปั้นสีหน้าเรียบเฉย ทั้งที่กำลังเดือดปุดๆ

แววตานั่นบอกว่า...ไม่เชื่อ

ในดวงตาคู่นั้นมีแต่ความคลางแคลง

ณิรินฉีกยิ้มซ้ำ “สวยๆ อย่างฉัน ทำไมถึงคิดว่ายังโสดละคะ”

เธอถามกลับหัวใจเต้นแรงมาก ท่าทางเฉลียวฉลาดนั่นทำให้เธอเริ่มรู้สึกหวั่นๆ เธอมองเลยไปที่มุมหนึ่งไม่ไกลจากที่ตนเองนั่งนัก ห้องโซน VIP ที่ติณเปิดใช้ และกำลังสนุกกับกลุ่มก๊วนของเขา มีสาวสวยเดินเข้าเดินออกจนน่าเวียนหัว ณิรินอยากไปตรงนั้น และกระชากหน้ากากของผู้ชายเจ้าชู้ เพื่อปลดปล่อยพี่สาวของตนเอง ออกมาจากพื้นที่ที่ทานตะวันไม่ควรก้าวเข้าไปตั้งแต่แรก

“เพราะถ้าฉันได้มีโอกาสเป็น ‘ผัว’ เธอ ฉันไม่มีทางปล่อยให้เธอมาโชว์ หรือให้ผู้ชายหน้าโง่พวกนั้นได้เห็นเธอแบบนี้หรอก”

คาลวินตอบเสียงแข็ง เขารำคาญสายตาของผู้ชายที่แวะเวียนมาที่หญิงตรงหน้าแทบทนไม่ไหว ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์ ผิวของเธอเนียนละเอียด ขาวนวลเหมือนกลีบดอกลีลาวดี ริมฝีปากสีกุหลาบของเธอช่างยั่วเย้าอารมณ์เขายิ่งนัก เลือดหนุ่มในกายเขากำลังระอุและเดือดพล่าน คาลวินมองไม่เห็นวิธีจะต้านทานความเย้ายวนของเธอได้ ความรู้สึกชนิดนี้เกิดขึ้นแบบที่เขาตั้งตัวไม่ทัน

ทันทีที่เขาเจาะจง ‘เลือก’ เธอ คาลวินก็มั่นใจ เขาไม่มีทาง ‘แบ่ง’ เธอให้กับผู้ชายคนไหนอีก

ตอนที่ 3.ผิดพลาดเกือบแผนแตก

อังคณาสไลด์หน้าจอโทรศัพท์เธอคุ้นหน้าผู้ชายคนนั้นพิกล และแล้วเมื่อเธอเจอ ‘ชายผู้นั้น’ ในเมมที่แอบเซฟไว้ อังคณายกมือปิดปากกลั้นเสียงกรี๊ด!!

คาลวิน (คีท) ไนน์เอด

ผู้ชายระดับท็อปที่กำลังเป็นกระแส เขาเป็นคนหนึ่งที่ประสบความสำเร็จมาก บริษัทของเขาถูกจับตามองจากหายฝ่าย ผลกำไรที่หอมหวานนั่นดึงนักลงทุนให้เดินทางเข้าใส่ แต่เขาชอบเป็นฝ่าย ‘เลือก’ มากกว่าถูกเลือกเอง

“ยัยณิรินเอ๋ย!!” อังคณาคราง คาลวินไม่ได้เก่งแค่เรื่องงาน เสน่ห์ของเขาก็มีมากพอๆ กับเงินในกระเป๋าสตางค์ อังคณาอดเสียดายไม่ได้ เธอลืมพกกล้องมาด้วย การมีภาพเขาลงในคอลัมนิสต์ส่วนตัวจะดึงให้สาวโสดหันมาสนใจตนเอง

อังคณาใช้กล้องในโทรศัพท์แอบเก็บภาพคาลวินไว้

แล้วก็ภาวนาให้ชายผู้นั้นไม่สนใจเพื่อนของตนเอง ไม่อย่างนั้น ณิรินลำบากแน่ๆ ผู้ชายคนนั้นไม่เคยพลาดเป้า เขาเป็นคนที่กระหายชนะ ไม่เคยยอมรับความพ่ายแพ้เสียด้วย

ณิรินกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ “ไม่เชื่อ จะรอดูตอนฉันเลิกงานก็ได้นะคะ” เธอไม่ได้ท้าทาย แต่เพราะพอจะเดาได้ ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีเวลาขนาดนั้น

“จะไปไหนหะ?” คาลวินถาม เพราะแม่สาวนั่งดริ้งตรงหน้าทำท่าจะไปที่อื่น

ณิรินเม้มปาก เหลือบมองไปอีกทาง คาลวินมองตาม มุมปากเขากดลึกลง “เธออยากได้ทิปเยอะๆ ก็เอาใจฉันดีๆ สิ ฉันรับประกันได้ ไอ้แก๊งนั่นไม่มีทางเปย์หนักเท่าฉันแน่”

ณิรินถอนใจแรงๆ ทรุดนั่งที่เดิม เธอฉวยแก้วเปล่ามารินบรั่นดีลงไปแล้วก็เสือกแก้วไปให้เขา “ฉันเพิ่งมาทำงานวันแรกค่ะ เลยยังไม่ค่อยรู้วิธีเอาใจลูกค้า” คำแก้ตัวฟังไม่ขึ้น ขากประสบการณ์ สาวนักตกทองเหล่านี้รู้จักวิธีฉกสตางค์ในกระเป๋าลูกค้าเป็นอย่างดี