บทที่ 5

ณ เมืองหาน ในป่าใหญ่นอกเมือง ตรงกลางป่ามีบ่อน้ำขนาดใหญ่มีโขดหินขึ้นอยู่ตรงกลางบ่อ ชุนจิน อายุ 17 ปี นั่งขัดสมาธิอยู่บนโขดหิน นั่งถอดเสื้อ เผยให้เห็นร่างกาย กล้ามเนื้ออันแข็งแกร่ง ชุนจินได้ฝึกร่างกายจนสมบูรณ์พร้อมที่สามารถใช้ความสามารถของตนเองได้เต็มร้อย ซึ่งในขณะนี้ ชุนจินนั่งสมาธิฝึกจิตให้พลังปราณหลอมรวมกับร่างกาย จนทำให้ร่างกายของชุนจินนั้นเปร่งแสงสีขาวบริสุทธิ์ออกมาเหมือนดังพลังปราณบริสุทธิ์ได้ห่อหุ้มร่างกายของชุนจินเอาไว้ ชุนจินคงอยู่ในร่างนี้นานถึง 7 วัน ไม่นานแสงสีขาวก็ซึมเข้าไปในร่างกาย ชุนจินก็ลืมตาขึ้นมาแล้วลุกขึ้นยืนช้าๆ

" ห้าวววววว!!! " ชุนจินยืนหาวพร้อมบิดขี้เกียจ 

" หลับในร่างเซียน ขั้น 9 ก็ปวดเมื่อยตามร่างกายเหมือนกันนะ เห้ย... " ชุนจินพูดพร้อมยืดเส้นยืดสายด้วยเสียงกระดูกรั้น

จอกกก~~~~

" ตื่นมาก็หิวเลยนะ จะว่าไปอยู่นี้ก็กินแต่ผลไม้กับน้ำมาเป็นปีละ งั้นไปหาของอร่อยกินอยู่ในเมืองดีกว่า แล้วก็ไปหาเบาะแสของเจ้าหยวซูนั้นด้วย ตอนนี้เราก็พร้อมแล้วด้วย " ชุนจินคิดในใจแล้วก็กระโดดจากโขดหินไปริมบ่อน้ำทันทีและลงอย่างนุ่มนวล ชุนจินเดินไปหยิบเสื้อของตนเองแล้วสะบัดๆก่อนใส่ เมื่อใส่เสื้อเสร็จแล้วก็เหลือบไปเห็น ดาบที่เหลือเพียงด้ามจับ เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะชุนจินพยายามที่จะใช้พลังปราณสถิตอยู่ใบดาบเพื่อเพิ่มพลังการโจมตี แต่ดาบไม่สามารถทนต่อการสถิตของพลังปราณได้จึงเกิดการละลายและสลายไปภายใน 1 นาที ชุนจินทดลองในดาบทุกเล่มก็เป็นเหมือนเดิม

" ค่อยไปหาเอาใหม่... ดาบมีเยอะแยะไป " ชุนจินพูดจบก็เดินทางสู่ตัวเมืองหาน 

ชุนจินเดินทางมาถึงตัวเมืองหานก็รู้สึกแปลกใจ เพราะเห็นเหล่าทหารม้าชุดแดงไม่เคยเห็นมาก่อนวิ่งเข้ามาในเมืองแล้วตรงไปทางจวนเจ้าเมืองทันที ชุนจินไม่ได้สนใจอะไรมากจึงเดินตรงไปหาร้านอาหารที่ตนเองต้องการทันที

ทางด้าน หยินซวนและหยวนหวิน ที่ควบม้าขี่มา 5 วันเต็ม ก็มาถึงจวนเจ้าเมืองซึ่งเจ้าเมือนนามอ๋องหานถั๋งพร้อมขุนนางในเมืองมารอยู่แล้ว หยินซวนและหยวนหวินก็ลงจากม้าเดินตรงมาหาเจ้าเมืองแล้วทั้ง 3 ก็กุมมือคาราวะซึ่งกันและกัน

" ข้าอ๋องหานถั๋งเจ้าเมืองหาน ยินดีต้อนรับท่านทั้ง 2 " หานถั๋งชายร่างท้วมอายุ 40 ปี มีหนวดเครา ใส่ชุดขุนนางขั้น 2 ชุดสีน้ำเงิน ระดับ 6 ลายตรงกลางรูปไก่ฟ้า กุมมือพูด

" ขอบคุณในการต้อนรับของพวกท่าน แต่พวกเราจะอยู่ที่นี้ไม่นาน ท่านคงได้ข่าวการก่อกบฏที่เมืองเอี้ยแล้วใช่หรือไม่ " หยินซวนพูด

" ใช่แล้ว ข้าได้ยินข่าวนี้มาแล้ว " หานถั๋งพูด

" เหตุนั้นข้ามาเมืองนี้ รับราชโองการ " หยินซวนพูดจบ เหล่าขุนนางและทหารคุกเข่าและกุมมือทันที 

" เจ้าเมืองเอี้ยได้ทำการก่อกบฏ จึงรับสั่งทำการเกณฑ์ทหารด้วยความสมัครใจจากเมืองหานและเมืองเหวยไปปราบกบฏที่เมืองเอี้ย โดยไปรวมกันที่เมืองอิงโดยเรผ้วที่สุด จบราชโองการ " หยินซวนอ่านราชโองการจบ

" ขอให้ฝ่าบาททรงพระเจริญ พะยะค่ะ !! " ขุนนางและทหารพูดพร้อมกัน

" วันนี้ ข้าขอพักที่จวนของท่าน เพื่อพักเอาแรง แล้วฝากท่านเกณฑ์ทหารแทนข้าด้วย แล้วพรุ่งนี้จึงจะออกเดินทาง " หยินซวนพูด

" ได้สิท่าน ข้าได้เตรียมห้องรับรองและอาหารไว้เรียบร้อยแล้ว เชิญท่านทั้ง 2 เข้าไปด้านในเลยขอรับ เรื่องอื่นๆ ข้าจะจัดการให้เอง " หานถั๋งพูดพร้อมทำมือเชิญเข้าไปในจวน แล้วมีสาวใช้หุ่นดีหน้าตาสวยงาม 2 คน ยืนรอเพื่อนำทางอยู่แล้วทั้ง 2 ก็เดินเข้าขึ้นไปด้านในจวนพร้อมเหล่าขุนนาง หลังจากนั้นหานถั๋งก็มอง้ไปที่ ชายวัยชราอายุ 80 ปี ใส่ชุดเกราะคุกเข่ากุมมืออยู่

" หลิวเยียนชาง เจ้าจงไปประกาศให้ทั่วเมือง ในการรับสมัครทหารอาสาเพื่อไปรบกับกบฏที่เมืองเอี้ยเพื่อแทนคุณแผ่นดิน ผู้ที่สนใจสมัครให้ไปรวมกันที่ค่ายหลิว แล้วแจกจ่ายอาวุธแก่ทุกคน แล้วเอาทหารประจำเมืองครึ่งหนึ่งเดินทางไปด้วย ข้าจะให้ตระกูลหลิวของเจ้าดูและในเรืองนี้ " หานถั๋งสั่งการเสร็จ ก็เดินขึ้นไปบนจวนของตน หลัวเยียนชางลุกขึ้ขยืนช้าๆ แล้วหันหลังเดินไปขึ้นม้าเพื่อทำตามคำสั่งของเจ้าเมือง