บทที่ 4 เข้าสู่สงคราม

ณ ด้านในท้องพระโรง

องค์รัชทายาท องค์ชายรองและองค์หญิง สามพระองค์นั้นได้เดินออกจากท้องพระโรงโดยเดินออกไปทางด้านหลังฝั่งซ้ายของบัลลังก์ โดยต่างจากฮ่องเต้กับฮองเฮาและผู้ติดตามที่เดินไปทางด้านขวาเพื่อไปตำหนักของตนเอง องค์รัชทายาท องค์ชายรองและองค์หญิง เดินด้วยกันไปได้สักพักองค์รัชทายาทที่เดินนำหน้าก็หยุดเดิน ทำให้ทั้งสองหยุดเดินเช่นกัน

" หากไม่มีอะไรแล้ว ข้าขอตัวก่อน พอดีข้านั้นมีนัดดืมน้ำชาที่ตระกูลหยวนนะ " องค์รัชทายาทพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยขณะที่หันหลังอยู่เมื่อพูดจบก็เดินจากไปทันที องค์ชายรองฉินจวินกุมมือโค้งคำนับให้กับองค์รัชทายาทที่เดินจากไป แต่องค์หญิงฉินฮวายืนมองดูน้องชายทั้งสองของตน จนองค์รัชทายาทเดินลับตาไป

" องค์รัชทายาทฉินจิง นี่ไม่สนใจเลยหรือไงนะ ทั้งที่น้องชายตัวเองจะไปทำศึกสงคราม กลับไม่แสดงความห่วงใยอะไร แล้วยังไปหาคู่หมั่นของตน... เห้ย... เจ้าก็อีกคน หากเขาไม่สนใจเจ้า เจ้าก็ไม่ต้องทำดีกับเขาก็ได้นิ " องค์หญิงฉินฮวาพูด

" ในภายภาคหน้า องค์รัชทายาทจะขึ้นครองราชเป็นฮ่องเต้ หน้าที่ข้าคือปกป้องบ้านเมืองและฮ่องเต้ แล้วข้าก็นับถือองค์รัชทายาทเป็นพี่ชายของข้าและท่านที่เป็นพี่สาวของข้า ไม่มีอะไรทำลายความตั้งใจของข้าได้ หากไม่มีอะไรแล้วข้าขอตัวลา " องค์ชายรองพูดพร้อมกุมมือ

" ได้ เจ้าก็ระวังตัวด้วย... " องค์หญิงพูดพร้อมยิ้มเล็กน้อย แล้วองค์ชายรองก็เดินจากไป

ทางด้านสองขุนนางใหญ่ได้รีบเดินทางกลับจวนของตนทันทีพร้อมราชโองการมามอบแก่ผู้ที่ได้รับมอบหมายงานในครั้งนี้

ณ จวนตระกูลเจียง 

จวนตระกูลเจียงนั้นมีเป็นสี่เหลี่ยมพื้นที่กว้างใหญ่ประมาณสิบไร่ โดยพื้นที่รอบบ้านเป็นกำแพงหินปูนสูงสามเมตร มีประตูด้านหน้าและด้านข้างทั้งสองด้าน บริเวณด้านในมีอาคารสองชั้นอยู่ห้าหลัง ด้านหลังสุดเป็นบ่อน้ำขนาดใหญ่แล้วมีศาลาไม้อยู่ตรงกลาง ซึ่งเจียงจวินได้รออยู่ด้านในห้องโถงของจวน ซึ่งอยู่อาคารตรงกลางของจวน ไม่นานนักก็มีชายหนุ่มหน้าตาดีผมยาวรูปร่างดี ชื่อเจียงหลุนอายุยี่สิบสามปี ใส่ชุดเกราะสีเงินลายหัวเสือเสื้อซับด้านในสีเขียวมีดาบสองเล่มอยู่ข้างเอว เดินเข้ามาด้านในห้องโถงด้วยความองอาจ แล้วคุกเข่ากุมมือคำนับต่อหน้าเจียงจวิน และผู้อาวุโสของตระกูลเจียง

" ข้าเจียงหลุนขอคาราวะ ท่านปู่ ท่านพ่อ และท่านอาวุโสทุกท่าน " เจียงหลุนพูดจบ เจียงจวินก็ลุกขึ้นจากเกาอี้แล้วเดินตรงมาหาเจียงหลุน 

" เจ้าเมืองเอี้ยได้ก่อกบฏ มีรับส่งจากฮ่องเต้ให้เจ้านำทหารม้าหนึ่งร้อยนายเดินทางด้วยม้าเร็วไปรวบรวมทหารที่เมืองเหวย เพื่อไปต้านกองทัพกบฏที่เมืองอิงและดันกองทัพของพวกกบฏให้ออกจากเขตเมืองอิงแล้วต้านเอาไว้จนกว่าทัพหลวงจะเดินทางไป และศึกในครั้งนี้ยังมีหยินซวนและหยวนหวิน ร่วมศึกในครั้งนี้ด้วย แต่ทั้งสองได้ถูกมอบหมายไปที่เมืองหานเพื่อรวบรวมทหารเช่นกัน นี่คือราชโองการในการรวบรวมทหารและรับสั่งของฮ่องเต้ และเดินทางในทันที " เจียงจวินพูดพร้อมมอบราชโองการให้แก่เจียงหลุน แล้วเจียงหลุนเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความตื่นเต้น ด้วยเหตุที่ตนไม่เคยรับราชโองการมาก่อน เจียงจวินจับที่บ่าของเจียงหลุน

" นี่จะเป็นผลงานอันแรกของเจ้า จงทำให้สุดความสามารถของเจ้า แล้วนำมาซึ่งเกียรติยศแก่ตระกูลของเรา " เจียงจวินพูด

" ขอรับ.. !!! ข้าจะไม่ทำให้กระกูลของเราผิดหวัง !!! " เจียงหลุนพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น 

หลังจากเจียงหลุนที่ได้รับหน้าที่มาจากเจียงจวินแล้วก็ได้เตรียมตัว และเลือกทหารหนึ่งร้อยคนที่จะเดินทางไปด้วย เมื่อเตรียมพร้อมจนหมดสิ้นก็ออกเดินทางทันที กองทหารม้าของตระกูลเจียงนั้นได้ชื่อว่ากองทัพทหารม้าเขียวเพราะทุกคนใส่ชุดและเกราะสีเขียวทุกคน 

เจียงหลุนเคลื่อนพลมาถึงหน้าประตูเมือง ก็มาเจอกับ หยินซวนและหยวนหวินที่กำลังนำกองทัพทหารม้าออกมาเช่นกัน หยินซวนนั้นเป็นชายหนุ่มหล่ออายุ 23 ปีหน้าตาเคร่งขรึม ผมสีแดงดำ ใส่ชุดเกราะสีแดงในมือถือทวนยาวลวดลายกิเลนสีแดงดำโคนทวนเป็นหัวกิเลนคาบปลายคมของทวนที่มีขนาด 5 นิ้ว ส่วนหยวนหวิน อายุ 19 ปี หนุ่มหน้าตาดี ผมดำ ใส่ชุดเกราะสีแดงในมือถือทวนเช่นเดียวกับหยินซวนแต่ลายจะเป็นสีส้มดำ 

ทั้งสามควบเพียงแค่มองหน้ากันเท่านั้น โดยไม่ทักทายอะไรกันทั้งสิ้น เหตุเพราะหยินซวนและเจียงหลุนผิดใจกันเรื่องหลงรักผู้หญิงคนเดียวกัน เมื่อพ้นประตูเมืองทั้งสองกองม้าก็แยกย้ายควบม้าไปทันที